Εν μέσω των κρίσιμων διαπραγματεύσεων με τους εταίρους μας, που κινδυνεύουν να οδηγηθούν σε αδιέξοδο και ρήξη·
Εν μέσω ποικίλων τραγικών καταστάσεων στις οποίες έχουν περιέλθει πλήθος Ελλήνων λόγω της οικονομικής κρίσεως,
ο αξιότιμος Υπουργός της Δικαιοσύνης έσπευσε να δημοσιοποιήσει σχέδιο νόμου για την επέκταση του Συμφώνου Συμβίωσης και για τα «ομόφυλα ζευγάρια», δηλαδή να θεσμοθετηθεί ο περιλάλητος «γάμος» των ομοφυλοφίλων.
Άν η ως άνω ενέργεια αυτή την ώρα δεν είναι σκόπιμη (να περάσει, δηλαδή, το νομοσχέδιο χωρίς θόρυβο και αντιδράσεις, αφού η προσοχή όλων μας είναι στραμένη στα ζητήματα της οικονομίας και τις διεξαγόμενες διαπραγματεύσεις), τότε ισχύει γι᾽ αυτήν ο λόγος του θυμόσοφου λαού μας: εδώ καράβια χάνονται, βαρκούλες αρμενίζουν!
Ως ελάχιστος επίσκοπος της Εκκλησίας αισθάνομαι το ιερό χρέος να επαναλάβω όσα υπογράμμισα σε ποιμαντική εγκύκλιό μου που διανεμήθηκε στο πλήρωμα της Ιεράς Μητροπόλεώς μας την Πρωτοχρονιά του 2014.
1. Οι Χριστιανοί- ακόμη κι εκείνοι που διατηρούν χαλαρή σχέση με την Εκκλησία- γνωρίζουμε ότι ο Θεός δημιούργησε δύο φύλα, τον άνδρα και τη γυναίκα. Τρίτο φύλο δεν υπάρχει.
Κατά τη φυσική τάξη που εγκαθίδρυσε ο Θεός, ο άνδρας έλκεται από τη γυναίκα και η γυναίκα από τον άνδρα. Η έλξη αυτή ανοίγει τον δρόμο του γάμου που στη χριστιανική Εκκλησία θεωρείται «μυστήριον μέγα», μυστήριο αγάπης, πηγή και λίκνο της ανθρώπινης ζωής και οδός που οδηγεί στη χριστιανική τελειότητα συζύγους και παιδιά. Η Εκκλησία ευλογεί αυτή την έγγαμη σχέση και θεωρεί την οικογένεια, που ο χριστιανικός γάμος εγκαινιάζει, μικρή «κατ᾽ οίκον» εκκλησία.
2. Εκτός από τον ευλογημένο χριστιανικό γάμο η Εκκλησία δεν αποδέχεται κανενός είδους άλλο γάμο για τα μέλη της, τους χριστιανούς. Ειδικότερα για το φαινόμενο της ομοφυλοφιλίας η «θέση» της από τήν ίδρυσή της μέχρι σήμερα είναι κάτι περισσότερο από ξεκάθαρη : Η ομοφυλοφιλία δεν είναι θεμιτή σεξουαλική επιλογή, αλλά παρέκκλιση και διαστροφή της φύσεως. Είναι κατά τον λόγο του αποστόλου Παύλου βαρύ, θανάσιμο σαρκικό αμάρτημα το οποίο, αν ο άνθρωπος που το διαπράττει δεν μετανοήσει, τον αποκλείει από τη βασιλεία του Θεού (Α’ Κορ. 6, 9-10).
3. Η Εκκλησία είναι μητέρα. Μακροθυμεί, ανέχεται και προσεύχεται για την επιστροφή στους κόλπους της και στην ευλογημένη κατά Χριστόν ζωη κάθε παιδιού της που απομακρύνθηκε απ᾽ αυτήν. Σε καμιά περίπτωση όμως δεν αποδέχεται και δεν συμβιβάζεται με την αμαρτία. Σε καμιά περίπτωση δεν συναινεί η εκτροπή από τους νόμους της φύσεως που όρισε ο Θεός, να γίνει «ελεύθερη επιλογή» και «δικαίωμα» του ανθρώπου. Σε καμιά περίπτωση δεν συμφωνεί να τίθεται σε ισότιμη λίγο-πολύ θέση ο χριστιανικός γάμος ανδρός και γυναικός και η «ελεύθερη συμβίωση» είτε ετεροφύλων είτε ομοφυλοφίλων· η ευλογημένη χριστιανική οικογένεια και κάθε λογής «εναλλακτικές μορφές» οικογένειας, εισαγόμενα υποπροϊόντα αποχριστιανισμένων κοινωνιών.
4. Με σεβασμό αλλά και με παρρησία απευθύνομαι προς την Κυβέρνηση, τα κόμματα και τους βουλευτές μας. Το θέμα, κύριοι, δεν είναι παρωνυχίδα. Προωθώντας και ψηφίζοντας, όσοι τελικά θα το πράξετε, μια τέτοια ρύθμιση αναλαμβάνετε τεράστια ευθύνη. Προτού αποφασίσετε τι θα πράξετε σκεφθείτε καλά το μέλλον της πατρίδας μας. Κοιτάξτε κατάματα τους γονείς σας που σας έφεραν στον κόσμο και τα παιδιά σας που ανατρέφετε. Ως χριστιανοί, όσοι είστε, δεν μπορείτε να αγνοείτε τη χριστιανική διδασκαλία, το ήθος της Εκκλησίας, την πνευματική παράδοση αυτού του τόπου. Δεν μπορείτε να νομοθετείτε ερήμην της χριστιανικής συνειδήσεώς σας!
5. Η σχέση σας με τον Θεό και την Εκκλησία δεν μπορεί να περιορίζεται μόνο στην επιδεικτική παρουσία σας στις δοξολογίες και τις λιτανείες. Επιβάλλεται για λόγους συνέπειας και από σεβασμό προς τον χριστιανικό λαό που σας τιμά με την ψήφο του, η σχέση αυτή να εκφράζεται και στη Βουλή· την ώρα της ψηφοφορίας επί κρισίμων ζητημάτων που συνδέονται στενά με τη χριστιανική πίστη και την ευαγγελική ηθική.
Είθε να πρυτανεύσουν η επίγνωση και το αίσθημα ευθύνης!
