
Τράπεζα Ἰδεῶν
Θησαύρισμα ἰδεῶν καί ἀναφορῶν γιά τήν Ὀρθοδοξία καί τόν Ἑλληνισμό
info@tideon.org
Ο πόνος και η κραυγή μεταβάλλονται τώρα σε ακατάπαυστη δοξολογία και στη συνέχεια γίνεται αυτός ο ίδιος η αφορμή, ώστε ολόκληρος ο λαός να δοξολογεί τον Θεό....
Πράγματι, η μελέτη της περικοπής αυτής, όπως μας την περιγράφει ο Ιερός Ευαγγελιστής Λουκάς, που είχε ιδιαίτερη ευαισθησία στις σωματικές παθήσεις ως ιατρός που ήταν, μας συγκλονίζει και μας κάνει ν΄ ανοίξουμε τα ώτα των καρδιών μας στον Ευαγγελικό-Αποκαλυπτικό λόγο, όπως βεβαίως ερμηνεύεται ο λόγος αυτός από την Εκκλησία μας.
Προσευχή λοιπόν. Το μεγάλο κεφάλαιο της ορθοδόξου πνευματικότητας που ποτέ δεν είναι δυνατόν να εξαντλήσει ο πιστός...
Από τις τόσες πολύτιμες πτυχές που αποθησαυρίζονται μέσα στην ζωντανή παράδοση των αγίων μας, να σταθούμε μόνο σε δύο.
α)Στην θερμότητα και β) στην επιμονή που φυσικά είναι αναγκαία να δείχνουμε.
Δεν θα είναι υπερβολή αν υποστηρίξουμε ότι ο άνθρωπος, όχι απλώς θα πρέπει με συνείδηση να προσέρχεται στο μεγάλο αυτό έργο, αλλά θα αποτελεί ευλογία να συγκλονίζεται ολόκληρος ο εσωτερικός του κόσμος την ιερή ώρα της επικοινωνίας του με τον Θεό.
Σαλπίζει από τα βάθη των αιώνων ο υιός της Ανθούσας, ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος. «Ουδέν ευχής δυνατώτερον πεπυρωμένης και γνησίας....».Και φυσικά, η θερμότητα της προσευχής δεν έγκειται στην ένταση της φωνής μας, αλλά στην καρδιακή μας διάθεση. Στη θέρμη και την φλόγα της υπάρξεώς μας. Γι αυτό και είναι δυνατόν οι θερμότερες δεήσεις και ικεσίες να γίνονται εν σιωπή και νοερώς, δίχως ν΄ ακούγεται λέξη...Όπως ακριβώς συμβαίνει και με τους ησυχαστές μας, τους επίγειους αυτούς αγγέλους, που νύχτα και ημέρα δέονται με την καρδιακή προσευχή, υπέρ όλου του κόσμου....(καταστάσεις δηλ. χάριτος που είναι εντελώς ασύλληπτες για τον κόσμο ο οποίος όλος έγκειται εν τω πονηρώ).
Οπωσδήποτε η κοινή προσευχή στο ναό είναι ό,τι ανώτερο και εκ των ων ουκ άνευ. Η πνοή όμως της ψυχής, η προσευχή δηλ. θα πρέπει να συνεχίζεται και εκτός του ναού, παντού και πάντοτε με ζήλο και επιμονή.
Τα δε παραδείγματα των αγίων μας είναι πολλά και καταπληκτικά. Οι φίλοι του Θεού, αισθάνονται την πανταχού παρουσία του Κυρίου και μέσα στις πλέον αντίξοες συνθήκες. Ο Ιερεμίας βρισκόταν μέσα στη λάσπη και προσείλκυσε τον Θεό με τη θέρμη της καρδιάς του. Ο Δανιήλ μέσα στο λάκκο εξημέρωσε τα άγρια και πεινασμένα λιοντάρια με τις δυνατές ικεσίες του. Και οι Τρεις Παίδες μέσα στο καμίνι της φωτιάς με τις εγκάρδιες υμνωδίες τους έκαναν τον Θεό ευσπλαχνικό. Ο Ιώβ ήταν στην κοπριά και προσείλκυσε το θεϊκό έλεος.Βεβαίως, αναγκαία προϋπόθεση όλων αυτών είναι να συνειδητοποιήσουμε ότι έχουμε ανάγκη να αγγίξει την καρδιά μας το φως το αληθινόν.
Και όταν συμβεί αυτό, τότε με όλη την δύναμη της υπάρξεώς μας, συνεχώς θα ικετεύουμε εκ βαθέων «Ιησού Υιέ Δαυίδ, ελέησόν με».Δηλ. ...Κύριε ημών Ιησού Χριστέ, ελέησόν με τον αμαρτωλό...
Και πάλι «Κύριε, εκέκραξα προς σε, εισάκουσόν μου, εισάκουσόν μου Κύριε». Αμην.
ΠΗΓΗ: http://thriskeftika.blogspot.gr/2011/01/blog-post_2223.html
Ἡ κυρία Ἀ.Σ., πνευματικὸ παιδὶ τοῦ ὁσίου Γέροντος Πορφυρίου, ἀφηγεῖται ἕνα θαυμαστὸ γεγονός, ποὺ μᾶς ἀποκαλύπτει τὴν δυνατὴ πίστη ἀλλὰ καὶ τὴν εὐαισθησία τοῦ ὁσίου Γέροντος καὶ μᾶς ταξιδεύει σὲ ὀνειρικοὺς κόσμους τοῦ ἐπέκεινα, ὅπου αἴρεται ἡ νομοτελειακὴ τάξη τοῦ φυσικοῦ κόσμου καὶ ἡ παραδοξότητα τῶν φαινομένων προκαλεῖ τὸν ὀρθὸ λόγο:
«Τὸ φθινόπωρο τοῦ 1986 εἶχα ξεκινήσει μὲ τὴν εὐλογία καὶ καθοδήγηση τοῦ πατρὸς Πορφυρίου ἔργο προνοίας.
Ἐπισκεπτόμουν ἄπορες οἰκογένειες, κυρίως πολυτέκνων, μὲ οἰκονομικὰ προβλήματα, ἄλλες οἰκογένειες μὲ χρόνια προβλήματα ὑγείας καὶ ἰδιαιτέρως μὲ προβλήματα συναισθηματικῆς καὶ ψυχολογικῆς φύσεως. Τὸ βασικὸ ἔργο μου ἦταν ἡ λειτουργία ἀντιμετώπισης τῶν προαναφερθέντων προβλημάτων, ἀλλὰ καὶ ἡ συμβουλευτικὴ καὶ ψυχολογικὴ ὑποστήριξη τῶν πασχόντων. Τὸ προνοιακὸ αὐτὸ ἔργο συνέχισα καὶ μετὰ τὴν κοίμηση τοῦ Ἁγίου Γέροντος μέχρι σήμερα.
Ἕνα χειμωνιάτικο ἀπόγευμα τοῦ 1986 βρισκόμουν στὸ κελλὶ τοῦ πατρὸς Πορφυρίου στὸ Μήλεσι. Ὁ οὐρανὸς ἦταν συννεφιασμένος. Βαριὰ καταχνιὰ παντοῦ καὶ ψιλόβροχο. Καθόμουν μπροστὰ στὸ κρεβάτι τοῦ Γέροντα καὶ μιλούσαμε γιὰ τὸ ἔργο ποὺ εἶχα ἀναλάβει, ἀκούγοντας τὶς συμβουλές του. Φαίνεται πὼς ὁ Παππούλης μᾶς προετοίμαζε γιὰ δυσκολότερες μέρες.
Ἐνῶ μιλούσαμε, ξαφνικὰ μὲ διακόπτει:
- Νά, μοῦ λέει, αὐτὴ τὴ στιγμὴ μᾶς παίρνει ἀπὸ τὴ Λάρισα τηλέφωνο μιὰ κυρία.
Πράγματι, ἐκείνη τὴν ὥρα χτύπησε τὸ τηλέφωνο. Σηκώνω τὸ ἀκουστικὸ καὶ τὸ δίνω στὸν Γέροντα.
- Γέροντα, τὴν εὐχή σου.
- Εὔχομαι, παιδί μου, ἀπαντᾶ ἐκεῖνος.
- Γέροντα, ἔχω τὴν κόρη μου στὸ Λονδίνο. Σπουδάζει στὸ Πανεπιστήμιο. Ζεῖ μόνη της. Μὲ παίρνει συνεχῶς τηλέφωνο καὶ μοῦ λέει ὅτι νιώθει μοναξιὰ κι ἀπογοήτευση. Εἶναι κουρασμένη συνεχῶς καὶ θλιμμένη. Ἀλλὰ κι ὁ οὐρανὸς τῆς πλακώνει τὴν ψυχή. Ὁ λονδρέζικος οὐρανὸς εἶναι πάντοτε μουντός, συννεφιασμένος καὶ βρέχει. Φοβᾶμαι, Γέροντα, ὅτι ἡ κόρη μου ὁδηγεῖται στὴν κατάθλιψη.
- Εὔχομαι, εὔχομαι, εὔχομαι, παιδί μου… ἀπήντησε ὁ Γέροντας καὶ ἔκλεισε τὸ τηλέφωνο.
Σὲ λίγο, πολὺ συγκινημένος ὁ Παππούλης λέει:
- Νά! Τῆς ἔστειλε παρέα ὁ Θεός, τῆς ἔστειλε παρέα στὸ Λονδίνο. Ὁ καλὸς Θεὸς μᾶς ἄκουσε κι ἔστειλε στὴν κοπέλα συντροφιὰ ἕνα πουλάκι. Δόξα τῷ Θεῷ, τῆς ἔστειλε ἕνα ὡραῖο πουλάκι, πάρα πολὺ ὄμορφο. Δὲν εἶναι συνηθισμένο πουλί, εἶναι ἕνα ξεχωριστὸ πουλί. Δὲν εἶναι αὐτὸ τυχαῖο γεγονός.Τὸ πουλάκι αὐτὸ θὰ εἶναι ὁ φίλος της. Θὰ κάνουν παρέα, θὰ τὴν βοηθήσει νὰ τελειώσει τὶς σπουδές της.
Σὲ λίγο, τὴν ὥρα ποὺ μιλάει ἀκόμη ὁ Γέροντας, χτυπάει τὸ τηλέφωνο. Τὸ σηκώνω ἐγὼ καὶ τοῦ τὸ δίνω. Εἶναι ἡ κυρία πάλι ἀπὸ τὴ Λάρισα.
- Γέροντα, μὲ πῆρε πρὸ ὀλίγου πάλι στὸ τηλέφωνο ἡ κόρη μου ἀπὸ τὸ Λονδίνο καὶ μοῦ εἶπε χαρούμενη πὼς στὸ παράθυρό της εἶναι ἕνα πουλάκι καὶ τῆς χτυπάει τὸ τζάμι!
- Νὰ τῆς πεῖς νὰ τοῦ ἀνοίξει τὸ παράθυρο καὶ νὰ τὸ βάλει μέσα. Αὐτὸ τὸ πουλάκι θὰ εἶναι στὸ ἑξῆς ἡ ἀχώριστη συντροφιά της. Εἶναι ἕνα ξεχωριστὸ πουλάκι, πολὺ ὄμορφο καὶ φωτεινό… Τῆς τὸ ἔστειλε ὁ Θεὸς νὰ διαλύσει τὰ νέφη τῶν θλίψεων καὶ νὰ φωτίσει τὰ σκοτάδια τῆς μοναξιᾶς. Θὰ ζήσουν εἰς τὸ ἑξῆς μαζί… Νὰ προσεύχεσθε μὲ θέρμη στὸ Θεό. Σᾶς ἀγαπάει πολύ!
Καὶ ὁ ὅσιος Γέροντας συνέχισε μὲ πρακτικές συμβουλές:
- Τὶς πρωινὲς ὥρες, νὰ πεῖς στὴν κορούλα σου, νὰ ἀερίζει τὸ δωμάτιο. Νὰ ἀνοίγει τὰ παράθυρα νὰ βγαίνει λίγο ἔξω τὸ πουλάκι, νὰ πετᾶ στὸν οὐρανό. Ἔπειτα ἐκεῖνο θὰ ἐπιστρέφει μόνο του στὴν ὥρα του. Νὰ προσέχει τί θὰ τὸ ταΐζει. Νὰ μάθει νὰ τοῦ μιλάει, νὰ ἀκούει τὸ κελάηδημά του, νὰ τὸ χαϊδεύει. Ὅταν θὰ φεύγει γιὰ τὰ μαθήματά της στὸ Πανεπιστήμιο, αὐτὸ θὰ τῆς «προσέχει» τὸ σπίτι. Ὅταν θὰ γυρίζει, θὰ εἶναι ἡ καλύτερή της συντροφιά. Ἔτσι θὰ ζήσουν μαζὶ μὲχρι νὰ πάρει τὸ πτυχίο της.
Ὅλη τὴν ὥρα ποὺ μιλοῦσε, ὁ ὅσιος Γέροντας ἔλαμπε. Βρισκόταν σὲ ἕναν ἄλλο κόσμο, μέσα σὲ ἕνα ἄπλετο φῶς. Ἔβλεπε καὶ ζοῦσε καταστάσεις ποὺ μόνο αὐτὸς ἦταν δυνατὸ νὰ περιγράψει. Μετεῖχε σὲ μιὰ ὑπερκόσμια πνευματικὴ πανδαισία.
Ὁ Ἅγιος εὐχήθηκε καὶ ὁ Θεὸς ἔδωσε τὴ λύση: πρόληψη καὶ θεραπεία διὰ τῆς ἐπενέργειας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Τὸ θαυμαστὸ αὐτὸ συμβάν, ἀλλὰ καὶ ὁ συμβολισμός του, ὅπως ἐπίσης καὶ ὁ συμβουλευτικὸς λόγος τοῦ Γέροντος, ποὺ ἀκολούθησε, αἰσθάνθηκα ἐκείνη τὴν ὥρα πὼς λειτούργησαν καὶ γιὰ μένα προσωπικὰ ὡς ὑποστηρικτικὸ καὶ παιδευτικὸ μήνυμα. Μὲ βοήθησαν νὰ συλλάβω στὶς πραγματικές του διαστάσεις τὸ «θαῦμα» τῆς συμβουλευτικῆς λειτουργίας. Φωτίστηκε ὁ νοῦς καὶ ἡ ψυχή μου καὶ δόθηκε ἀπάντηση σὲ καίρια ἐρωτήματα ποὺ μὲ ἀπασχολοῦσαν ἐκεῖνο τὸν καιρὸ σχετκὰ μὲ τὸ συμβουλευτικὸ ἔργο ποὺ πρόσφατα μοῦ εἶχε ἀνατεθεῖ:
Κατάλαβα κυρίως πὼς μοναχικοὺς ἀνθρώπους καὶ πρόσωπα βυθισμένα στὸ τέλμα τῆς θλίψης καὶ τῆς ὀδύνης δὲν μπορεῖς νὰ συναντήσεις, παρὰ μόνο ἀκολουθώντας τὸ δρόμο τὸ λιγότερο ταξιδεμένο, τῆς πίστης στὸν Θεὸ καὶ τῆς ἀγάπης.
Γεωργίου Κρουσταλάκη
“Γέρων Πορφύριος. Ὁ πνευματικὸς πατέρας καὶ παιδαγωγός”, σελ. 264-268
ΠΗΓΗ: http://tokandylaki.blogspot.gr/2012/09/blog-post_1421.html
Να ζητάμε να γίνει το θέλημα του Θεού, αυτό είναι το πιο συμφέρον, το πιο ασφαλές για μας και για όσους προσευχόμαστε. Ο Χριστός θα μας τα δώσει όλα πλούσια. Όταν υπάρχει έστω και λίγος εγωισμός, δεν γίνεται τίποτα.
Όταν ο Θεός δεν μας δίδει κάτι που επίμονα ζητάμε, έχει το λόγο Του. Έχει κι ο Θεός τα «μυστικά» Του.
Αν δεν κάνετε υπακοή (σε ιερέα-πνευματικό) και δεν έχετε ταπείνωση, η ευχή (δηλ. το Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με) δεν έρχεται και υπάρχει και φόβος πλάνης.
Να μην γίνεται η ευχή (το Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με) αγγαρεία. Η πίεση μπορεί να φέρει μια αντίδραση μέσα μας, να κάνει κακό. Έχουν αρρωστήσει πολλοί με την ευχή, γιατί την έκαναν με πίεση. Και γίνεται, βέβαια, κι όταν το κάνεις αγγαρεία, αλλά δεν είναι υγιές.
Δεν είναι ανάγκη να συγκεντρωθείτε ιδιαίτερα για να πείτε την ευχή. Δεν χρειάζεται καμιά προσπάθεια όταν έχεις θείο έρωτα. Όπου βρίσκεσθε, σε σκαμνί, σε καρέκλα, σε αυτοκίνητο, παντού, στον δρόμο, στο σχολείο, στο γραφείο, στη δουλειά μπορείτε να λέτε την ευχή, το «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με», απαλά, χωρίς πίεση, χωρίς σφίξιμο.
Σημασία στην προσευχή έχει όχι η χρονική διάρκεια αλλά η ένταση. Να προσεύχεσθε έστω και πέντε λεπτά, αλλά δοσμένα στο Θεό με αγάπη και λαχτάρα. Μπορεί ένας μια ολόκληρη νύχτα να προσεύχεται κι αυτή η προσευχή των πέντε λεπτών να είναι ανώτερη. Μυστήριο είναι αυτό βέβαια, αλλά έτσι είναι.
Ο άνθρωπος του Χριστού όλα τα κάνει προσευχή. Και τη δυσκολία και τη θλίψη, τις κάνει προσευχή. Ό,τι και να του τύχει αμέσως αρχίζει: «Κύριε Ιησού Χριστέ ...». Η προσευχή ωφελεί σε όλα, και στα πιο απλά. Για παράδειγμα, πάσχεις από αυπνία. να μη ακέπτεσαι τον ύπνο. Να σηκώνεσαι, να βγαίνεις έξω και να έρχεσαι πάλι μέσα στο δωμάτιο, να πέφτεις στο κρεβάτι σαν για πρώτη φορά, χωρίς να σκέπτεσαι αν θα κοιμηθείς ή όχι. Να συγκεντρώνεσαι, να λες τη δοξολογία και μετά τρεις φορές το «Κύριε Ιησού Χριστέ ...» κι έτσι θα έρχεται ο ύπνος.
Η μετάβαση στην άλλη ζωή γίνεται όπως ανοίγεις μια πόρτα και βρίσκεσαι σε διπλανό χώρο, όπως περνάεις μια γέφυρα και πάεις απέναντι. Κανονικά δεν πρέπει να λέμε "άλλη ζωή".
Μία είναι η ζωή, κι αν ζούμε κατά το θέλημα του Θεού εδώ στη γη, θα μας φανερώσει πως θα είμαστε μετά θάνατον. Ακούστε τι μας λέει ο μαθητής της αγάπης, ο Ευαγγελιστής Ιωάννης: "Αγαπητοί, τώρα είμεθα τέκνα του Θεού, αλλ' ακόμη δεν έχει φανερωθή τι θα είμεθα στο μέλλον. Γνωρίζομεν όμως ότι όταν ο Χριστός φανερωθή με όλην αυτού την δόξαν, θα γίνωμεν και ημείς όμοιοι με αυτόν κατά την δόξαν, διότι θα τον ίδωμεν όπως είναι εις όλην του την θείαν δόξαν, η οποία θα είναι και ιδική μας δόξα". (Α' Ιω. 3,2).
Είναι απερίγραπτο το τι θα μας αποκαλυφθεί στη ζωή μετά το θάνατο. Είναι αυτό που λέει ο Απόστολος Παύλος: "...εκείνα που έχει ετοιμάσει ο Θεός από καταβολής κόσμου δια τους αγαπώντας αυτόν είναι τέτοια, τα οποία μάτι δεν είδε ποτέ και αυτί δεν έχει ακούσει και ανθρώπινος νους δεν έχει φαντασθή". (Α' Κορ. 2,9).
Κάποτε είχα πεθάνει για λίγο. Είχα πάει στον άλλο κόσμο. Είδα τις ομορφιές που υπάρχουν εκεί. Δεν ήθελα να φύγω. Στενοχωρέθηκα που γύρισα πίσω. Εκεί ήταν όλα φωτεινά, χαρά απερίγραπτη. Παράδεισος!
"Χριστός Ανέστη εκ νεκρών,
θανάτω θάνατον πατήσας
και τοις εν τοις μνήμασιν,
ζωήν χαρισάμενος".
Μου είπε μια μέρα ο Απόστολος:
- Γέροντα, βρίσκεσαι σε τέτοια ηλικία (85 ετών) και κάνεις ακόμη σχέδια για το μοναστήρι;
Του απήντησα:
- Εγώ είμαι αιώνιος. Και όλοι έτσι πρέπει να νιώθομε, να εργαζόμαστε ως αθάνατοι και να ζούμε ως ετοιμοθάνατοι.
Επομένως, μπορούμε να φυτεύομε, να κτίζομε, να προσφέρομε, χωρίς να σκεπτόμεθα αν θα προλάβομε ν' απολαύσομε οι ίδιοι.
Βίος και Λόγοι Γέροντος Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου. σελ 583, http://agapienxristou.blogspot.gr/2013/10/blog-post_3121.html
Υπεράνω όλων η ΑΓΑΠΗ. Εκείνο που πρέπει να μας απασχολεί, παιδιά μου, είναι η αγάπη για τον άλλο, η ψυχή του. Ό,τι κάνουμε, προσευχή, συμβουλή, υπόδειξη να το κάνουμε με αγάπη. Χωρίς την αγάπη η προσευχή δεν ωφελεί, η συμβουλή πληγώνει, η υπόδειξη βλάπτει, καταστρέφει τον άλλον, που αισθάνεται αν τον αγαπάμε ή αν δεν τον αγαπάμε και αντιδρά αναλόγως. Αγάπη, αγάπη, αγάπη! Η αγάπη στον αδελφό μας προετοιμάζει να αγαπήσουμε περισσότερο το Χριστό. Ωραίο δεν είναι;
Ας σκορπίζουμε σε όλους την αγάπη ανιδιοτελώς, αδιαφορώντας για την στάση τους. Όταν έλθει μέσα μας η χάρις του Θεού, δεν θα ενδιαφερόμαστε αν μας αγαπάνε ή όχι, αν μας μιλάνε με καλοσύνη. Θα νιώθουμε την ανάγκη εμείς να τους αγαπάμε όλους. Είναι εγωισμός να θέλουν οι άλλοι να μιλάμε με καλοσύνη. Ας μη μας στενοχωρεί το αντίθετο. Ας μη ζητιανεύουμε την αγάπη. Επιδίωξή μας είναι να αγαπάμε και να προσευχόμαστε με όλη μας την ψυχή για εκείνους. Τότε θα προσέξουμε ότι όλοι θα μας αγαπάνε χωρίς να το επιδιώκουμε, χωρίς καθόλου να ζητιανεύουμε την αγάπη τους. Θα μας αγαπάνε ελεύθερα και ειλικρινά από τα βάθη της καρδιάς τους χωρίς να τους εκβιάζουμε. Όταν αγαπάμε χωρίς να επιδιώκουμε να μας αγαπάνε, θα μαζεύονται όλοι κοντά μας σαν τις μέλισσες. Αυτό ισχύει για όλους.
Αν ο αδελφός σου σε ενοχλεί, σε κουράζει, να σκέπτεσαι: «Τώρα με πονάει το χέρι μου, το πόδι μου, πρέπει να το περιθάλψω με όλη μου την αγάπη». Να μη σκεπτόμαστε, όμως, ούτε ότι θα ανταμειφθούμε για τα δήθεν καλά, ούτε ότι θα τιμωρηθούμε για τα κακά που διαπράξαμε. Έρχεσαι εις επίγνωση αληθείας, όταν αγαπάεις με την αγάπη του Χριστού. Τότε δεν ζητάεις να σ’ αγαπάνε, αυτό είναι κακό. Εσύ αγαπάεις, εσύ δίνεις την αγάπη σου, αυτό είναι το σωστό. Από εμάς εξαρτάται να σωθούμε. Ο Θεός το θέλει. Όπως λέει η Αγία Γραφή: «… πάντας θέλει σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν»
(Γέροντος Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου – Βίος και Λόγοι – Περί αγάπης προς τον πλησίον)
ΠΗΓΗ: http://www.alopsis.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=2039
Ο Χριστός είναι νέα ζωή. Πως το λέω; Ο Χριστός είναι το παν. Είναι η χαρά, είναι η ζωή, είναι το φως, το φως το αληθινόν, που κάνει τον άνθρωπο να χαίρεται, να πετάει, να βλέπει όλα, να βλέπει όλους, να πονάει για όλους, να θέλει όλους μαζί του, όλους κοντά στο Χριστό.
Όταν εμείς βρίσκουμε κάποιονε θησαυρό ή ό, τι άλλο, δεν θέλομε να το λέμε πουθενά. Ο Χριστιανός όμως, όταν βρει το Χριστό, όταν γνωρίσει το Χριστό, όταν ο Χριστός εγκύψει μέσα στην ψυχούλα του και τον αισθανθεί, θέλει να φωνάζει και να το λέει παντού, θέλει να λέει για το Χριστό, τι είναι ο Χριστός.
Αγαπήσατε τον Χριστόν και μηδέν προτιμήστε της αγάπης Αυτού. Ο Χριστός είναι το παν, είναι η πηγή της ζωής, είναι το άκρον των εφετών, είναι το παν. Όλα στο Χριστό υπάρχουν τα ωραία.
Και μακράν του Χριστού η θλίψις, η μελαγχολία, τα νεύρα, η στενοχώρια, οι αναμνήσεις των τραυμάτων της ζωής, των πιέσεων, των αγωνιωδών, έτσι, ωρών. Όλα, ζούμε εκείνα εκεί της ζωής μας. Και πάμε εδώ και πάμε εκεί, και τίποτα, και πουθενά δεν στεκόμαστε. Όπου βρούμε το Χριστό, ας είναι μια σπηλιά, καθόμαστε εκεί και φοβούμαστε να φύγουμε, να μη χάσουμε το Χριστό. Διαβάστε να ιδήτε.
Ασκηταί, που εγνώρισαν το Χριστό, δεν ήθελαν να φύγουν από τη σπηλιά, ούτε έβγαιναν έξω να κάνουνε πιο πέρα θέλαν να είναι εκεί που αισθανόντουσαν το Χριστό μαζί τους. Ο Χριστός είναι το παν!
ΠΗΓΗ: http://1myblog.pblogs.gr/2011/07/o-hristos-einai-nea-zwh-pws-to-lew-o-hristos-einai-to-pan.html
Δεν πρέπει η ψυχή μας ν' αντιστέκεται και να λέει, «γιατί το έκανε αυτό ο Θεός, γιατί το άλλο αλλιώς, δεν μπορούσε να το κάνει διαφορετικά;». Όλ' αυτά δείχνουν μία εσωτερική μικροψυχία και αντίδραση. Δείχνουν την μεγάλη ιδέα που έχομε για τον εαυτό μας, την υπερηφάνειά μας και τον μεγάλο εγωισμό μας. Αυτά τα «γιατί» πολύ βασανίζουν τον άνθρωπο, δημιουργούν αυτό που λέει ο κόσμος «κόμπλεξ». παραδείγματος χάριν, «γιατί να είμαι πολύ ψηλός» ή - το αντίθετο - «πολύ κοντός;». Αυτό δεν φεύγει από μέσα. Και προσεύχεται κανείς και αγρυπνεί, αλλά γίνεται το αντίθετο. Και υποφέρει και αγανακτεί χωρίς αποτέλεσμα. Ενώ με τον Χριστό, με την χάρη φεύγουν όλα. Υπάρχει αυτό το «κάτι» στο βάθος, δηλαδή το «γιατί», αλλ' η χάρις του Θεού επισκιάζει τον άνθρωπο κι ενώ η ρίζα είναι το κόμπλεξ, εκεί πάνω φυτρώνει τριανταφυλλιά με ωραία τριαντάφυλλα κι όσο ποτίζεται με την πίστη, με την αγάπη, με την υπομονή, με την ταπείνωση, τόσο παύει να έχει δύναμη το κακό και παύει να υπάρχει. δηλαδή δεν εξαφανίζεται, αλλά μαραίνεται. Όσο δεν ποτίζεται η τριανταφυλλιά, τόσο μαραίνεται, ξηραίνεται, χάνεται και αμέσως ξεπετάγεται αγκάθι.
Εκπειράζουμε τον Θεό, όταν ζητούμε κάτι από Εκείνον, αλλά η ζωή μας είναι μακράν του Θεού. Τον εκπειράζομε, όταν ζητούμε κάτι, αλλά η ζωή μας δεν είναι σύμφωνη με το θέλημά Του-πράγματα, δηλαδή, ενάντια στον Θεό. άγχος, αγωνία, απ' το ένα μέρος, κι απ' το άλλο παρακαλούμε.
ΠΗΓΗ: http://1myblog.pblogs.gr/2012/03/ayta-ta-giati-poly-basanizoyn-ton-anthrwpo.html
Αγαπητά πνευματικά μου παιδιά,
Τώρα που ακόμη έχω τα φρένας μου σώας θέλω να σας πω μερικές συμβουλές. Από μικρό παιδί όλο στις αμαρτίες ήμουνα. Και όταν με έστελνε η μητέρα μου να φυλάω τα ζώα στο βουνό, γιατί ο πατέρας μου, επειδή ήμασταν πτωχοί είχε πάει στην Αμερική, για να εργαστεί στη διώρυγα του Παναμά για εμάς τα παιδιά του, εκεί που έβοσκα τα ζώα, συλλαβιστά διάβαζα το βίο του Αγίου Ιωάννου του Καλυβίτου και πάρα πολύ αγάπησα τον Άγιο Ιωάννη και έκανα πάρα πολλές προσευχές σαν μικρό παιδί που ήμουν 12 - 15 χρονών, δεν θυμάμαι ακριβώς καλά, και θέλοντας να τον μιμηθώ με πολύ αγώνα έφυγα από τους γονείς μου κρυφά και ήλθα στα Καυσοκαλύβια του Αγίου Όρους και υποτάχτηκα σε δύο γέροντες αυταδέλφους, Παντελεήμονα και Ιωαννίκιο. Μου έτυχε να είναι πολύ ευσεβείς και ενάρετοι και τους αγάπησα πάρα πολύ και γι' αυτό, με την ευχή τους, τους έκανα άκρα υπακοή.
Αυτό με βοήθησε πάρα πολύ, αισθάνθηκα και μεγάλη αγάπη και προς τον Θεό, και πέρασα πάρα πολύ καλά. Αλλά, κατά παραχώρηση Θεού, για τις αμαρτίες μου, αρρώστησα πολύ και οι Γέροντές μου μου είπαν να πάω στους γονείς μου στο χωριό μου εις τον άγιο Ιωάννη Ευβοίας.
Και ενώ από μικρό παιδί είχα κάνει πολλές αμαρτίες, όταν ξαναπήγα στον κόσμο, συνέχισα τις αμαρτίες, οι οποίες μέχρι σήμερα έγιναν πάρα πολλές.
Ο κόσμος όμως με πήρε από καλό και όλοι φωνάζουνε ότι είμαι άγιος. Εγώ όμως αισθάνομαι ότι είμαι ο πιο αμαρτωλός άνθρωπος του κόσμου.
Όσα ενθυμόμουνα βεβαίως τα εξομολογήθηκα, αλλά γνωρίζω ότι για αυτά που εξομολογήθηκα με συγχώρησε ο Θεός, αλλά όμως τώρα έχω ένα συναίσθημα ότι και τα πνευματικά μου αμαρτήματα είναι πάρα πολλά και παρακαλώ όσοι με έχετε γνωρίσει να κάνετε προσευχή για μένα, διότι και εγώ, όταν ζούσα, πολύ ταπεινά έκανα προσευχή για σας, αλλά όμως τώρα που θα πάω για τον ουρανό έχω το συναίσθημα ότι ο Θεός θα μου πει: Τι θέλεις εσύ εδώ; Εγώ ένα έχω να του πω.
Δεν είμαι άξιος, Κύριε, για εδώ, αλλά ότι θέλει η αγάπη σου ας κάμει για μένα. Από εκεί και πέρα δεν ξέρω τι θα γίνει.
Επιθυμώ όμως να ενεργήσει η αγάπη του Θεού. Και πάντα εύχομαι τα πνευματικά μου παιδιά να αγαπήσουν τον Θεό, που είναι το παν, για να μας αξιώσει να μπούμε στην επίγειο άκτιστο εκκλησία Του. Γιατί από εδώ πρέπει να αρχίσουμε.
Εγώ πάντα είχα την προσπάθεια να προσεύχομαι και να διαβάζω τους Ύμνους της Εκκλησίας, την Αγία Γραφή και τους βίους των Αγίων μας και εύχομαι και εσείς να κάνετε το ίδιο. Εγώ προσπάθησα με τη Χάρη του Θεού να τον πλησιάσω το Θεό και εύχομαι και σεις να κάνετε το ίδιο.
Παρακαλώ όλους σας να με συγχωρέσετε για ο,τι σας στεναχώρησα.
Ιερομόναχος Πορφύριος
Εν Καυσοκαλυβίοις τη 4/7 Ιουνίου 1991
1. Μόνον ἄν κινητοποιηθοῦμε ὅλοι μας πρὸς πᾶσα κατεύθυνσι, ἰδιαιτέρως πρὸς τοὺς ἰθύνοντες Πολιτείας καὶ Ἐκκλησίας, καὶ τοὺς βροντοφωνήσουμε καὶ πάλι τὴν ὑποχρέωσί τους νὰ κάνουν ὅ,τι περνᾶ ἀπὸ τὰ χέρια τους γιὰ τὴν πραγματοποίησι τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους, μόνον τότε θὰ ἔχουμε ἐπιτυχία.
2. Κοινοποιοῦμε συνημμένως :
Α) Τὸ ἔγγραφό μας πρὸς διαφόρους πολιτικοὺς ὅλων τῶν κομμάτων.
Β) Σχέδιο Ἐπερωτήσεως Βουλευτῶν
Γ) Εἰσηγητικὴ Ἔκθεσι Σχεδίου Νόμου,
γιὰ τὴν ἄμεση πραγματοποίησι τοῦ Πανελληνίου Προσκυνήματος τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους, γιὰ τοὺς λόγους, ποὺ ἀναφέρονται στὰ ἐν λόγῳ συνημμένα.
3. Πρέπει ὅλοι μας νὰ κινηθοῦμε μὲ θάρρος καὶ παρρησία καὶ νὰ δώσουμε εἰς ὅλους αὐτοὺς νὰ ἐννοήσουν ὅτι ἐπιβάλλεται:
Α) ἡ μὲν Ἐκκλησία νὰ πρωτοστατῆ εὐλογοῦσα καὶ
Β) ἡ δὲ Πολιτεία νὰ νομοθετῇ διευκολύνουσα,
Διαφορετικά, τὸ δαιμόνιο τῆς διαιωνίσεως θὰ συνεχίζεται πέραν τῶν 184 ἐτῶν μὲ ἀτέρμονες προφάσεις ἐν ἁμαρτίαις.
4. Ἐπαναλαμβάνουμε ὅτι ἐμεῖς θὰ προχωρήσουμε χωρὶς τὴν παραμικρὰ ὑλικὴ βοήθεια τόσον ἀπὸ τὴν Πολιτεία, ὅσον καὶ ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία.
5. Ὁ καθένας μας ἄς κινηθῆ πρὸς τοὺς βουλευτές ποὺ γνωρίζει καὶ ὅλοι μαζὶ ἄς τοὺς θέσουμε πρὸ τῶν εὐθυνῶν τους, νὰ τοὺς διατρανώσουμε:
«Ἤ συνεργάζεσθε γιὰ νὰ γίνῃ τὸ Τάμα ἤ ξεχάστε μας ἀπὸ ψηφοφόρους σας».
6. Συγκεντρώνουμε στὸ e-mail μας : fot_gram@otenet.gr καὶ στὴν ἱστοσελίδα μας : www.fotgrammi.gr τὰ συγκεκριμένα ἀποτελέσματα ὅλων τῶν φίλων…
ΣΩΜΑΤΕΙΟ
ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
ΙΔΡΥΜΑ ΠΡΟΑΣΠΙΣΕΩΣ
ΗΘΙΚΩΝ & ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΑΞΙΩΝ
ΜΟΥΣΩΝ 14, 15452 ΨΥΧΙΚΟΝ
τηλ. 210 3254321-2 fax. 210 3236978
e-mail: fot_gram@otenet.gr
ἱστοσελίς: www.fotgrammi.gr
Α.Φ.Μ. 090050859 * ΣΤ´Δ.Ο.Υ. ΑΘΗΝΩΝ
Ἐπιστολὴ ὑπ᾿ ἀριθ. 743/27.11.2013 Γ.Ι.
Ἀγαπητέ μας,
Μὲ τὴν παρούσα ἐπιστολὴ ἐπιχειροῦμε νὰ σᾶς ἐνημερώσωμε σύντομα γιὰ τὸ Πανελλήνιο Προσκύνημα τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους, καὶ γιὰ τὶς ἀναγκαῖες δράσεις-ἀποφάσεις παραχωρήσεων ἐδάφους δι᾿ εἰδικοῦ Νόμου.
Σχέδιο Νόμου καὶ Σχέδιο Εἰσηγητικῆς Ἐκθέσεως, καθὼς καὶ Ἐπερώτησι ὑποβάλλομε πρὸς διευκόλυνσι καὶ συντόμευσι διαδικασιῶν.
1. Ἀγωνιζόμαστε σκληρὰ καὶ σὲ ἀντίξοες συνθῆκες συνεννοήσεως, γιὰ νὰ πραγματοποιηθῇ τὸ Τάμα τοῦ Θρυλικοῦ Γέρου τοῦ Μοριᾶ Θεοδώρου Κολοκοτρώνη καὶ τῶν ἄλλων ἡρώων τῆς Ἐθνικῆς μας Παλιγγενεσίας, ποὺ εἶναι νομοθεσία τοῦ Κράτους, ποὺ ἐκκρεμεῖ ἐδῶ καὶ 184 ἔτη (ὡς τὸ ὁμόφωνο Η΄ Ψήφισμα τῆς Δ΄ Ἐθνοσυνελεύσεως, τὸ ὁποῖο ὑπέγραψε ὁ ἀνεπανάληπτος Κυβερνήτης Ἰωάννης Καποδίστριας καὶ τὰ Βασιλικὰ Διατάγματα τῶν ἐτῶν 1834 - ΦΕΚ 5/29-1-1834 καὶ 1838 ΦΕΚ 12/11-4-1838 ρητῶς ὁρίζουν).
2. Ἀπαλλάσσουμε τοὺς καθ᾿ ὕλην ὑποχρέους, Πολιτεία καὶ Ἐκκλησία νὰ δώσουν ἔστω καὶ τὴν παραμικρὰ δεκάρα.
3. Ὅμως ἀπαιτοῦμε ἡ μὲν Ἐκκλησία νὰ πρωτοστατῇ εὐλογοῦσα, ἡ δὲ Πολιτεία νὰ νομοθετῇ διευκολύνουσα …
4. Ὅλα τὰ ἔξοδα ἀναλαμβάνει τὸ Ἵδρυμα Προασπίσεως Ἠθικῶν καὶ Πνευματικῶν Ἀξιῶν καὶ τὸ Σωματεῖο οἱ Φίλοι τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους, χωρὶς θαλασσοδάνεια…
5. Ἐμεῖς ἐνεργοῦμε ἀπὸ καθαρὰ ἰδεολογία χωρὶς τυμπανοκρουσίες καὶ ἰδιοτέλειες, ἀκόμη καὶ μὴ ἐπιδιώκοντες πουθενὰ νὰ ἀναγραφοῦν καὶ νὰ μνημονευθοῦν τὰ ὀνόματά μας. Ἐπιθυμοῦμε νὰ εἴμεθα ἀφανεῖς, ὅπως ἡ ψυχὴ εἶναι ἀφανὴς καὶ κινεῖ ὅλο τὸ σῶμα.
6. Μὲ τὴν πραγματοποίησι τοῦ Πανελληνίου Προσκυνήματος τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους θὰ τρώγουν πολλὲς χιλιάδες ἑλληνικὲς οἰκογένειες τὸν ἄρτο τὸν ἐπιούσιο καὶ στὰ ἀσφαλιστικὰ ταμεῖα θὰ εἰσρρέουν εἰσφορές, γιὰ νὰ ἔχουν οἱ ἐργαζόμενοι καὶ στὸ μέλλον νὰ λαμβάνουν συντάξεις καὶ ὄχι μόνο φιλοδωρήματα.
7. Πρῶτα δικαιοσύνη καὶ μετὰ ἐλεημοσύνη.
8. Τὸ Πανελλήνιο Προσκύνημα τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους ὄχι μόνον δὲν θὰ διαιρῇ, ἀλλ᾿ ἀπεναντίας θὰ ἑνώνῃ ὅλους: δεξιοὶ καὶ ἀριστεροὶ ὅλοι χωρᾶμε μέσα στὸ Τάμα τοῦ Ἔθνους. Ὅσες φορὲς οἱ Ἕλληνες ὁμονοοῦσαν, ἔκαναν θαύματα. Ἀπεναντίας οἱ διχόνοιες μᾶς ἔφερναν πάντοτε ἐθνικὲς ἀναστατώσεις καὶ συμφορές.
9. Μὲ τὴν πραγματοποίησι τοῦ μνημείου δοξολογίας, εὐχαριστίας, εὐγνωμοσύνης καὶ λατρείας στὸν Ἐλευθερωτὴ Σωτῆρα Χριστό, δηλαδὴ τὸ Πανελλήνιο Προσκύνημα τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους, ὄχι μόνο δὲν θὰ ὁδηγοῦνται οἱ Ἕλληνες σὲ αὐτοκτονίες, ἀλλὰ ἀπεναντίας θὰ ἀναζωογονηθῇ καὶ θὰ ἀναπτερωθῇ τὸ κατατρωθὲν ἠθικὸ καὶ ἐθνικὸ σθένος τῶν Ἑλλήνων καὶ θὰ δυνηθῶμε μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ νὰ ρυσθῶμε ἀπὸ τὸ χεῖλος τῆς ἀβύσσου καὶ νὰ μεγαλουργήσωμε καὶ πάλι.
10. Τὸ Πανελλήνιο Προσκύνημα τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους δὲν θὰ ἐπιβαρύνῃ τὸν κρατικὸ προϋπολογισμὸ καὶ τὸν προϋπολογισμὸ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος γιὰ τὴν κατασκευὴ καὶ οὔτε καὶ γιὰ τὴν μισθοδοσία τοῦ προσωπικοῦ καὶ τὴν συντήρησι τῶν κτιρίων καὶ τοῦ ἐπιγείου παραδείσου τοῦ ὅλου περιβάλλοντος χώρου. Τονίζομε καὶ πάλι, δὲν προσδοκῶμε νὰ ἀπαθανατισθῇ τὸ ὄνομά μας, οὔτε νὰ στηθοῦν ἀγάλματά μας, ὅπως προβλέπεται στὴν σύμβασι τῆς Πολιτείας μὲ τὸ Ἵδρυμα Νιάρχου.
Ἐπὶ πλέον 10% τῶν καθαρῶν ἐσόδων τοῦ Προσκυνήματος θὰ δίδωνται στὴν Πολιτεία γιὰ συσσίτια τῶν μαθητῶν καὶ τὸ ἄλλο 90% τῶν ἐσόδων θὰ διατίθεται γιὰ ὀρφανοτροφεῖα, γηροκομεῖα, περίθαλψι ἀσθενῶν, ἀπόρων καὶ ἀστέγων, ὑποτροφὶες σὲ ἄπορα παιδιὰ πολυτέκνων καὶ ἐν γένει γιὰ τὴν δημιουργία κοινωφελῶν ἔργων (Βασιλειάδες).
11. Συνημμένως σᾶς ἀποστέλλουμε σχέδια:
Α. Ἐπερωτήσεως Βουλευτῶν
Β. Εἰσηγητικῆς Ἐκθέσεως Νομοσχεδίου.
Παρακαλοῦμε νὰ ὑπάρξῃ ἡ ἔγκρισι ἀπὸ ὅσους Βουλευτὲς ὅλων τῶν κομμάτων θέλουν, γιὰ νὰ εἶναι ὑπερκομματικὴ ἡ ὑποστήριξι ὅλων γιὰ τὸ Πανελλήνιο Προσκύνημα τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους.
12. Ἐλπίζομεν πολὺ σύντομα νὰ σᾶς ἀποστείλωμεν κατάστασι Βουλευτῶν, ποὺ μᾶς διαβεβαίωσαν κατηγορηματικῶς ὅτι μία τέτοια ὑπερκομματικὴ προσπάθεια θὰ τὴν ὑπερασπισθοῦν. Δὲν ἐπιθυμοῦμε νὰ δημιουργηθῇ καμία ἀντίθεσι μεταξὺ τῶν κομμάτων, ἀλλὰ μὲ σθένος νὰ συνεργασθοῦμε ὅλοι.
13. Ἐκτιμοῦμε ὅτι σὲ αὐτὴ τὴν φάσι πρέπει νὰ προωθηθῇ τὸ ἐν λόγῳ σχέδιο ἁρμοδίως, τόσο γιὰ τὴν ἀναγκαία ἐπεξεργασία, ὅσο καὶ πρὸς τοὺς συναρμόδιους Ὑπουργούς.
14. Γιὰ τὴν διευκόλυνσί σας θὰ σᾶς γνωρίσωμε σύντομα ὅτι τὴν ὑποδοχὴ τοῦ ἐνδιαφέροντός σας μπορεῖτε νὰ τὴν ἐκφράσετε σὲ ἕνα/μία ἐκ τῶν ἀκολούθων Βουλευτῶν, οἱ ὁποῖοι ἔχουν προσφερθῆ πρὸς τὸν συντονισμό αὐτό.
Ἐκ τῶν προτέρων σᾶς εὐχαριστοῦμε θερμῶς. Ἡ Πατρὶς θὰ σᾶς εὐγνωμονῇ.
15. Σὲ ὅ,τι ἀφορᾶ τὸ ἐν γένει ἔργο μας, ἄν δὲν τὸ γνωρίζετε ὅλοι, σᾶς ἐνημερώνουμε ἐντελῶς σύντομα:
α) Ἔχουμε ἀποστείλει ἄνω τῶν 75.000 τόννων ἀνθρωπιστικῶν βοηθειῶν ἀνὰ τὴν ὑφήλιο.
β) Ἔχουμε ἐπενδύσει ἄκρως ἀνιδιοτελῶς ἄνω τῶν 2,5 δισεκατομμυρίων δρχ. στὴν Ἀροανία Καλαβρύτων γιὰ κοινωφελῆ ἔργα, γιὰ νὰ μὴ ἐρημωθῇ πλήρως ἡ περιοχή.
γ) Λοιπὲς κοινωνικὲς καὶ πνευματικὲς δραστηριότητές μας, γιὰ ἀνακούφισι δεινοπαθούντων συνανθρώπων μας πρὸς δόξα Θεοῦ, ἐλπίζομε νὰ μελετᾶτε στὸ περιοδικό μας «Φωτεινὴ Γραμμή», τὸ ὁποῖο εὐελπιστοῦμε νὰ λαμβάνετε. Τὸ ἀποστέλλουμε σὲ 45.000 ἀντίτυπα ἀνὰ τὴν ὑφήλιο καὶ τὸ ἀναρτῶμε καὶ στὴν δυναμικὴ ἱστοσελίδα μας www.fotgrammi.gr.
16. Εὐελπιστοῦντες ὅτι ὅλοι οἱ Ἕλληνες καὶ οἱ Ἑλληνίδες Βουλευτὲς, ὅλων τῶν παρατάξεων (τὸ Τάμα τοῦ Ἔθνους ἐπ᾿ οὐδενὶ λόγῳ ἐπιτρέπεται νὰ διαιρῇ, ἀλλὰ μόνον νὰ ἑνώνῃ-δεξιοὶ καὶ ἀριστεροὶ ὄλοι ἑνωμένοι, διὰ νὰ ἐπιβιώσωμεν καὶ μεγαλουργήσωμεν καὶ πάλιν, ἐφαρμόζοντες τοὺς στίχους τοῦ ποιητοῦ : «ὅπως ἔδωσες θὰ δώσῃς, θὰ ζητήσουν ὡς ζητεῖς, θὰ γενῇς καὶ πάλιν φώτων καὶ πολιτισμοῦ κοιτίς») θὰ ὑπερψηφίσουν τὸ ἐν λόγῳ Σχέδιον Νόμου, εὐχαριστοῦμε ἐκ βάθους καρδίας ὅλους καὶ ὅλες, εὐχόμενοι τὸ καλλίτερο δι᾿ ὅλους καὶ τὴν Ἑλλάδα μας.
Διὰ κατανόησί σας, θερμότατα εὐχαριστοῦμε ἐκ τῶν προτέρων.
Μετ’ ἐξαιρέτου τιμῆς καί ἀγάπης
Ὁ Πρόεδρος
Ἰ. Ἀναγνωστόπουλος
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
ΣΧΕΔΙΟ ΕΠΕΡΩΤΗΣΗΣΕΩΣ
ΠΡΟΣ ΤΟΝ Κον ΥΠΟΥΡΓΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
Ὅπως γνωρίζετε προφανῶς καὶ ἐσεῖς ἀπὸ τὸν Τύπο καὶ τὰ ἄλλα Μ.Μ.Ε., ἀλλὰ καὶ τὶς ἀποφάσεις τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου ἀπὸ 8.6.2012 καὶ ἀπὸ 14.5.2013, τὶς ὁποῖες σᾶς ἐπισυνάπτουμε, τὸ Ἵδρυμα Προασπίσεως Ἠθικῶν καὶ Πνευματικῶν Ἀξιῶν καὶ τὸ Σωματεῖο οἱ Φίλοι τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους δηλώνουν κατηγορηματικῶς ὅτι ἀναλαμβάνουν ἐξ ὁλοκλήρου τὴν ἀνέγερσιν τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους καὶ τὴν περιβαλλοντικὴ μελέτη γιὰ δημιουργία προτύπου ἀλσυλλίου – πνεύμονες πρασίνου γιὰ τὴν δεινοπαθούσα Ἀττικὴ χωρὶς τὴν παραμικρὴ ἐπιβάρυνσι κρατικοῦ προϋπολογισμοῦ καὶ ἐκκλησίας.
Ὅμως ζητοῦν περίοπτη καὶ δεσπόζουσα θέσις-κατάλληλο χῶρο διὰ παραχωρήσεως ἢ ἀνταλλαγῆς ἢ συμβολικῆς πωλήσεως γιὰ τὸ κοινωφελὲς αὐτὸ ἔργο, ποὺ εἶναι ἡ ἱερὰ ὑπόσχεσις τοῦ θρυλικοῦ Γέρου τοῦ Μοριᾶ Θεοδώρου Κολοκοτρώνη καὶ τῶν ἄλλων ἡρώων τῆς Ἐθνικῆς μας Παλιγγενεσίας, δηλαδὴ ὑποχρέωσις τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους καὶ τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας.
Ὕστερα ἀπὸ τὰ ἀνωτέρω καὶ τὴν ἐνημέρωσιν, ποὺ εἴχατε μὲ ἀνάλογη ἐπιστολή, τὴν ὁποία ἐπαναποστέλλουμε, σᾶς ἐρωτῶμε:
Προτίθεσθε νὰ παραχωρήσετε καθ᾿οἱονδήποτε τρόπο τὴν ἀναγκαία ἔκτασι στὸ Ἀττικὸ Ἄλσος ἢ τὸ Ριζάρειο Ἄλσος καὶ ἄν ὄχι διατί ;
Οἱ ἐπερωτῶντες Βουλευτές
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
ΕΙΣΗΓΗΤΙΚΗ ΕΚΘΕΣΙΣ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ
ΓΙΑ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΙΝ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΤΤΙΚΟΥ ΑΛΣΟΥΣ
Ή ΤΟΥ ΡΙΖΑΡΕΙΟΥ ΑΛΣΟΥΣ
ΠΡΟΣ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΙΝ ΤΟΥ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ
ΤΟ ΤΑΜΑ-ΧΡΕΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ είναι η ιερή υπόσχεσις του Θρυλικού Γέρου του Μοριά Θεοδώρου Κολοκοτρώνη και των άλλων ηρώων της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας. Προς τούτο εξεδόθη το ομόφωνο από 31 Ιουλίου 1829 Η΄ Ψήφισμα της Δ΄ Εν Άργει Εθνοσυνελεύσεως, το οποίο υπέγραψε ο ἀνεπανάληπτος κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας.
Τα Βασιλικά Διατάγματα των ετών 1834 (ΦΕΚ 5/29-1-1834) και 1838 (ΦΕΚ 12/11-4-1838) ρητώς ορίζουν να πραγματοποιηθή το Τάμα του Έθνους στην Αθήνα.
Το 1891 το επανέφερε ο Αλέξανδρος Ζαΐμης, αλλά λόγω των πολιτικών εξελίξεων τότε, δεν επραγματοποίηθη, όπως δεν επραγματοποιήθη και η επαναφορά του σπουδαιότατου τούτου θέματος από τόν Ελευθέριον Βενιζέλον, το 1910.
Στις 18.10.1969, δυνάμει του υπ᾿ αριθμ. 320/18.10.1969 Ν.Δ. «Περί Ιδρύσεως Ειδικού Ταμείου Ανεγέρσεως Ιερού Ναού του Σωτήρος» (ΦΕΚ 206Α/18.10.1969) ιδρύθη προς τούτο Ν.Π.Δ.Δ. με την επωνυμίαν «Ειδικόν Ταμείον Ανεγέρσεως Ιερού Ναού του Σωτήρος» με έδραν την Αθήνα, και με σκοπόν μεταξύ των άλλων, κατ᾿ άρθρον 2 αυτού, η ανέγερσις στην Αθήνα Ιερού Ναού, αφιερωμένου στον Σωτήρα Χριστόν προς πραματοποίησιν του Τάματος του Έθνους βάσει του προδιαγραφέντος Η΄ Ψηφίσματος, Ν.Π.Δ.Δ., το οποίον βάσει του υπ᾿ αριθμ. 105/8.10.1974 Ν.Δ. κατηργήθη.
Βάσει της αποφάσεως της Δ.Ι.Σ. από 8.6.2012, τα εγκαίνια αυτού πρέπει να πραγματοποιηθούν την 25ην Μαρτίου 2021, ήτοι κατά την 200ην πανηγυρικήν επέτειον της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας.
Επειδή εδώ και 184 έτη, η Πολιτεία και η Εκκλησία δεν κατώρθωσαν να πραγματοποιήσουν το Τάμα του Έθνους και σήμερα οι πολιτικές και οικονομικές συγκυρίες δεν είναι κατάλληλες για να το πραγματοποιήσουν η Πολιτεία και η Εκκλησία, αναλαμβάνει να το πραγματοποιήση ιδιωτική πρωτοβουλία, ήτοι τα υφιστάμενα και νομίμως λειτουργούντα Ίδρυμα Προασπίσεως Ηθικών και Πνευματικών Αξιών και το Σωματείον «Οι Φίλοι του Τάματος του Έθνους», με την δημιουργία Ιδρυματικού Πανελληνίου Προσκυνήματος του Ελευθερωτή Σωτήρος Χριστού, ήτοι το ΤΑΜΑ-ΧΡΕΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ.
ΤοΊδρυμα Προασπίσεως Ηθικών και Πνευματικών Αξιών, Φιλανθρωπικόν Ίδρυμα μη κερδοσκοπικού χαρακτήρος ιδρύθη με την συστατικήν πράξιν του Συμβολαιογράφου Αθηνών αειμνήστου Κωνσταντίνου Παπαδοπούλου, εγκριθείσα με το από 17.9.1997 Προεδρικό Διάταγμα, όπως εδημοσιεύθη στο ΦΕΚ 853Β/25.9.1997, και ετροποποιήθη με τις συμβολαιογραφικές πράξεις 24685/9.5.2008 & 28903/17.5.2011 του Συμβολαιογράφου Αθηνών Κωνσταντίνου Κωνσταντίνου και με την τροποποιητικήν πράξιν 4764/5.6.2013 της Συμβολαιογράφου Αθηνών Αικατερίνης Μαυρουδή, η έγκρισις της οποίας αναμένεται από την Δ/νσιν Κληροδοτημάτων του Υπουργείου Οικονομικών. Το Σωματείο οι «Φίλοι του Τάματος του Έθνους» ενεκρίθη με την απόφασιν 3079/2008 του Πρωτοδικείου Αθηνών.
ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ
Για την ανέγερσιν Ιερού Ναού, προς εκπλήρωσιν του Τάματος του Έθνους, υπέρ του Σωτήρος Χριστού του Ελευθερωτού, θα παραχωρηθῇ τμῆμα χώρου σε θέσιν του Αττικού Άλσους υπό του ……….…δυνάμει ……………, εκτάσεως 27.299,51 τετραγ. μ. περίπου, με τα λοιπά γεωγραφικά αυτού στοιχεία σύμφωνα με το επισυναπτόμενον στην παρούσα από Ιανουάριον 2013 τοπογραφικόν διάγραμμα της πολιτικού μηχανικού Ἑλένης Μπούμη.
Άλλως θα παραχωρηθή το Ριζάρειον Ἀλσος δυνάμει του………….. εκτάσεως περίπου 14.000 & 3.500, ήτοι 17.500 τετραγ. μ., το οποίο έχει 3 προσόψεις, ήτοι προς Βασιλίσσης Σοφίας, Βασιλέως Κων/νου και Ριζάρη, ως προκύπτει και εκ της αποτυπώσεως από τον διαδικτυακόν ιστότοπον του Google.
Η παραχώρησις αυτή γίνεται προς τὸ Ίδρυμα Προασπίσεως Ηθικών και Πνευματικών Αξιών και το Σωματείον οι «Φίλοι του Τάματος του Έθνους» με την απαραίτητον προϋπόθεσιν ότι οι αμέσως ανωτέρω φορείς εν ουδεμιά περιπτώσει και άνευ ουδεμιάς εξαιρέσεως θα ζητήσουν προ, κατά και μετά την ολοκλήρωσιν του έργου, εκ του κρατικού προϋπολογισμού και εκ της Εκκλησίας, οιανδήποτε χορηγίαν, οικονομικήν βοήθειαν και οικονομικήν συμπαράστασιν.
Κάτω από τόν Ναόν θὰ υπάρχουν δύο (2) όροφοι με αίθουσες γιά συναυλίες, συνέδρια και γενικά χώροι πολλαπλών χρήσεων. Πάνω από τις αίθουσες θα ανεγερθή περίλαμπρος Ναός διαστάσεων 120 μ. Χ 80 μ. περίπου (ενδεικτικό ελάχιστο μέγεθος). Θα υπάρχουν γυναικωνίτες ενός ή δύο ορόφων, τρούλος και καμπαναριά αναλόγου ύψους.
Πέραν αυτών θα υπάρχουν βοηθητικά κτίρια με αίθουσες συνεστιάσεων επισκεπτών, εργατοϋπαλληλικού προσωπικού, αποθήκες και πολλοί χώροι σταθμεύσεως οχημάτων κ.λπ. με την προοπτικήν σε διατιθέμενα εδάφη από τους ως άνω φορείς μας, να πραγματοποιηθούν αργότερα ορφανοτροφεία, γηροκομεία, εκπαιδευτήρια κ.λπ. ευαγή ιδρύματα («Βασιλειάδες»), που θα χρηματοδοτούνται από την περιουσίαν του Πανελληνίου Προσκυνήματος του Τάματος του Έθνους.
Ἡ δαπάνη ανεγέρσεως των ανωτέρω κτηριακών εγκαταστάσεων εν ουδεμιά περιπτώσει θα βαρύνουν τον κρατικόν προϋπολογισμόν ούτε και τον προϋπολογισμόν της Διοικούσης Εκκλησίας, διότι πραγματοποιείται με την πρωτοβουλίαν του Σωματείου «Οι Φίλοι του Τάματος του Έθνους» και του Ιδρύματος Προασπίσεως Ηθικών και Πνευματικών Αξιών, το οποίον Ίδρυμα θα χρηματοδοτή την ανέγερσιν καθ᾿ ολοκληρίαν από την περιουσίαν του και τα πάσης φύσεως έσοδά του εξ οιασδήποτε νομίμου πηγής, με απόλυτη διαφάνειαν καὶ χορηγίες η δωρεές τρίτων.
Αποκλειστικώς οι εν λόγω φορείς θα έχουν την ευθύνην αποπερατώσεως-εγκαινίων και λειτουργίας, με ειδικές υπηρεσίες, που θα συγκροτούν και χρηματοδοτούν, αφού θα διαχειρίζωνται με υψίστην ακεραιότητα και διαφάνειαν, τόσον την περιουσίαν του Ιδρύματος, όσον και τις χορηγίες, συνδρομές, δωρεές, που θα προσφέρωνται ελευθέρως από τν λαόν και τον κλήρον, τους Έλληνες και Ελληνίδες – Φιλέλληνες και Φιλελληνίδες, Ορθοδόξους όπου γης και κάθε καλοπροαίρετον φυσικόν και νομικόν πρόσωπον προς εκπλήρωσιν του Τάματος του Έθνους, υπέρ του Σωτήρος Χριστού του Ελευθερωτού, ενώ τα πλήρη στοιχεία εσόδων και δαπανών ανά εξάμηνον και έτος θα δημοσιεύωνται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και σε δύο ακόμη ημερήσιες Εφημερίδες, που θα επιλέγωνται ελευθέρως από τους εν λόγω φορείς μὲ κλήρωσιν μεταξύ των εφημερίδων, που εκάστοτε κυκλοφορούν.
Η όλη διαχείρισις ανεγέρσεως και λειτουργίας θα διαμορφώνεται βάσει ειδικού κανονισμού, που θα δημοσιεύεται στην εφημερίδα της Κυβερνήσεως, και θα συντάσσεται από το Ίδρυμα Προασπίσεως Ηθικών και Πνευματικών Αξιών (Ι.Π.Η.Π.Α) και μέλη τοῦ Ι.Π.Η.Π.Α, που θα είναι και μέλη των Δικηγορικών Συλλόγων και Επιμελητηρίων Αθηνών και Πειραιώς, η δε Διοίκησις θα ανατίθεται ανά διετίαν ή τριετίαν σε Διοικούσαν Επιτροπήν, αποτελουμένην από 57 μέλη, η οποία θα επιλέγεται με κλήρωσιν, μεταξύ πολλαπλασίου αριθμού υποψηφίων, οι οποίοι θα προτείνωνται υπο του ανωτέρω Ιδρύματος και υπο του ανωτέρω Σωματείου, στην οποίαν θα μετέχουν :
δύο (2) τουλάχιστον Δικηγόροι παρ᾿ Αρείω Πάγω
δύο (2) Μηχανικοί του Ε.Μ.Π.
δύο (2) Κληρικοί
δύο (2) Ορθόδοξοι Θεολόγοι
δύο (2) επιστήμονες από τον χώρον Διοικήσεως και Ηγεσίας Πανεπιστημίων Αθηνών και Πειραιώς
δύο (2) εκπρόσωποι της Βουλής των Ελλήνων
δύο (2) εκπρόσωποι του Υπουργείου Οικονομικῶν
δύο (2) εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοικήσεως
δύο (2) εκπρόσωποι της Περιφερειακής Αυτοδιοικήσεως
δύο (2) εκπρόσωποι Διδασκάλων
δύο (2) εκπρόσωποι Καθηγητών Μέσης Εκπαιδεύσεως
δύο (2) εκπρόσωποι Οικονομολόγων
τρείς (3) εκπρόσωποι του Ιδρύματος Προασπίσεως Ηθικών και Πνευματικών Αξιών
τρείς (3) εκπρόσωποι του Σωματείου οι Φίλοι του Τάματος του Έθνους
τρείς (3) εκπρόσωποι Ιερών Μονών Αγίου Όρους
τρείς (3) εκπρόσωποι Ιερών Μονών από όλην την Ελλάδα
τρείς (3) εκπρόσωποι Ορθοδόξων Αδελφοτήτων
τρείς (3) εκπρόσωποι Δημοσιογράφων
τρείς (3) εκπρόσωποι Αστυνομικών- Ανωτέρων Αξιωματικών
τρείς (3) εκπρόσωποι Ανωτέρων Δικαστικών, εν ενεργεία ή συνταξιούχοι
τρείς (3) εκπρόσωποι Εισαγγελέων, εν ενεργεία ή συνταξιούχοι
τρείς (3) εκπρόσωποι Ανωτέρων Αξιωματικών των Σωμάτων των Ενόπλων Δυνάμεων, εν ενεργεία ή συνταξιούχοι
τρείς (3) εκπρόσωποι Ιατρών
Η τροποποίησις ή συμπλήρωσις του ειδικού αυτού κανονισμού ή η αντικατάστασίς του δι᾿ ετέρου, θα γίνεται ύστερα από εισήγησιν του Ιδρύματος, βάσει των όσων θα προβλέπωνται στον ως άνω ειδικόν κανονισμόν και θα εγκρίνεται πάσα τοιαύτη υπό της αρμοδίας Εποπτευούσης Αρχής.
Το εν λόγω κτηριακόν συγκρότημα θα ανήκῃ στο Ίδρυμα Προασπίσεως Ηθικών και Πνευματικών Αξιών καιθα λειτουργή υπό την αιγίδα αυτού καιτου Σωματείου «οι Φίλοι του Τάματος του Έθνους», ενώ κάθε θέμα, που θα χρειάζεται την συμβολήν του Ελληνικού Δημοσίου θα ρυθμίζεται με Διϋπουργικές Αποφάσεις των Υπουργείων Οικονομικών, Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και Παιδείας, ύστερα από εισήγησιν της Διοικούσας Επιτροπής.
Από της αποπερατώσεως και εξοφλήσεως κάθε υποχρεώσεως για την διασφάλισιν πλήρους λειτουργικότητος συμφωνείται ότι το 10% των καθαρών εισπράξεων από κάθε πηγή εντός του κτηριακού αυτού συγκροτήματος θα είναι έσοδα του Ελληνικού Δημοσίου, τα οποία θα διατίθενται βάσει προϋπολογισμού αποκλειστικά για πρόγευμα μαθητών Νηπιαγωγείων-Δημοτικών-Γυμνασίων-Λυκείων ανά την Χώραν, καθώς και για την εξασφάλισιν κτηρίων και του εξοπλισμού αυτών.
Η περιουσία του Ιδρύματος Προασπίσεως Ηθικών και Πνευματικών Αξιών καιτου Σωματείου «οι Φίλοι του Τάματος του Έθνους» και όλες οι καταθέσεις τους θα διατίθενται αποκλειστικά και μόνον για το Τάμα του Έθνους και για τις κοινωφελείς και ευαγείς δράσεις του.
Η περιουσία αυτή εν ουδεμιά περιπτώσει θα θίγεται, θα μειούται, θ᾿ αφαιρείται, θα δημεύεται κ.λπ., καθοιονδήποτε τρόπον, καθοιανδήποτε έκτασιν και εξ οιασδήποτε αιτίας και δη ούτε δια νόμον, ή Π.Δ., ή Υπουργικών Αποφάσεων ή εν γένει πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου εκ μέρους οποιουδήποτε θεσμοθετημένου οργάνου της Πολιτείας. Θα διαχειρίζεται από την αδέκαστον Διοικούσαν Επιτροπήν του άρθρου 4, στην οποίαν όλοι θα υπηρετούν άμισθα-ανιδιοτελώς και θα αγωνίζωνται για την αξιοποίησιν της περιουσίας του, για την τήρησιν των διατάξεων του παρόντος Νόμου και των προβλεπομένων διατάξεων του ανωτέρω ειδικού κανονισμού.
Για κάθε θέμα, για το οποίο στην Διοικούσαν Επιτροπήν του άρθρου 4 ήθελεν σημειωθή ισοψηφία, υπερισχύει η ψήφος του Προέδρου, ο οποίος εκλέγεται με μονοσταυρίαν από την πλειοψηφίαν των 57 μελών της. Η επικύρωσις των αποφάσεων θα γίνεται ύστερα από τέσσερις έως οκτώ ημέρες από την λήψιν της.
Επειδή η 200ή επέτειος της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας πλησιάζει, η Διοικούσα Επιτροπή θα αποφεύγη τους διεθνείς μακροχρόνιους διαγωνισμούς και τις λίαν υψηλές τιμές του Τ.Ε.Ε. και θα εκτελείται το έργον σύμφωνα με τους κανόνες της τέχνης και της επιστήμης εντατικώτατα με αυτεπιστασίαν. Θα δέχεται όλες τις δωρεές και τις συμφερώτερες άνευ ανταλλάγματος προσφορές για χωματουργικές εργασίες, αρχιτεκτονικά, στατικά, μηχανολογικά, ηλεκτρολογικά, περιβαλλοντικά και εξωραϊστικά κ.λπ. σχέδια ανιδιοτελών επιστημόνων και τεχνιτών, καθώς επίσης και τα απαιτούμενα υλικά.
Η Πολιτεία θα συντρέχη νομοθετικώς, για να επιλύωνται τυχόντα προβλήματα με συνοπτικές διαδικασίες, για να μη υπάρχουν διακοπές των έργων. Κάθε ημέρα είναι πολυτιμότατη για το μνημείον δοξολογίας, ευχαριστίας, ευγνωμοσύνης και λατρείας στον Ελευθερωτήν Σωτήρα Χριστόν.
Προσωπικὸν ἐπ᾿ αμοιβή θα προσλαμβάνεται μόνον εάν δεν υπάρχει ικανός αριθμός ιδεολόγων και ανιδιοτελών εθελοντών για το εργατοϋπαλληλικόν προσωπικόν. Στους ιδεολόγους εθελοντές θα προσφέρεται μόνον η διατροφή, τα αναγκαία οδοιπορικά τους και η διαμονή των εξ επαρχίας προσερχομένων.
Κατ᾿ εξαίρεσιν των ισχυόντων, οι εθελοντικώς προσφέροντες εργασίαν θα αναγγέλωνται κατά Νόμον στις αρμόδιες Αρχές (ΙΚΑ, Επιθεώρησιν Εργασίας, Αστυνομίαν κ.λπ.), για τις νόμιμες ενέργειες των υπηρεσιων και προς αποφυγήν κυρώσεων εις βάρος του Ιδρύματος και των νομίμων εκπροσώπων αυτοῦ.
Τόσον το μνημείον δοξολογίας, ευχαριστίας, ευγνωμοσύνης και λατρείας στον Ελευθερωτήν Σωτήρα Χριστόν (Τάμα/Χρέος του Έθνους), όσον και τα προσκτίσματά του, θα επιδιώκωμεν να έχουν:
α. Μεγάλη και πολύχρονη (αιώνια) αντοχή.
β. Αρίστη αισθητική.
γ. Απόλυτη λειτουργικότητα.
δ. Έγκαιρη ολοκλήρωσιν και
ε. Να πραγματοποιηθούν κατά τους κανόνες της τέχνης και της επιστήμης και να λειτουργούν με το μικρότερον δυνατόν κόστος.
§§1. Εν όψει: α) Των ανωτέρω Ιερών Σκοπών του ως άνω Ιδρύματος και του προδιαληφθέντος Σωματείου, τα οποία εκ της συστάσεώς τους και εφεξής προωθούν, υλοποιούν και εκπληρώνουν σειράν Ιερών και άκρως αναγκαίων για τους ανά την υφήλιον Ορθοδόξους Χριστιανούς, έργων, υπηρετούντων και εκπληρούντων εκδήλους θρησκευτικούς, εθνωφελείς, κοινωφελείς, φιλανθρωπικούς, πολιτιστικούς, παιδαγωγικούς και λοιπούς συναφείς σκοπούς, δια των οποίων συντελείται η κατάκτησις και η διατήρησις των αξιών, οι οποίες προσήκουν στην μεγαλειώδη και άσβεστον ιστορικήν επιβίωσιν, ενίσχυσιν, δημιουργικήν πορείαν, προβολήν και ανάπτυξιν του Ελληνικού Έθνους και β) Της Ανεκτιμήτου Αξίας και Εκδήλου σημασίας, ιδία Θρησκευτικώς, Ιστορικώς, Εθνολογικώς και Ηθικώς, για το Ελληνικόν Ορθόδοξον Χριστιανικόν Έθνος, αλλά και για τους ανά τον κόσμον Ορθοδόξους Χριστιανούς, του προαναφερομένου, Ιερού Έργου «του Τάματος του Έθνους του Σωτήρος Χριστού», τις οποίες θα επιφέρη η εκπλήρωσις του ως άνω Ιερού Έργου, το οποίον θ’ αποτελή μίαν ελαχιστάτην ευγνωμοσύνην του Ελληνικού Έθνους προς τον Εθνοσωτήρα Χριστόν, ΥΠΑΡΧΕΙ ΥΨΙΣΤΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΙΣ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΗ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΟΔΩΣΙΝ ΤΩΝ ΠΑΣΗΣ ΦΥΣΕΩΣ ΑΝΑΓΚΑΙΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟΥΤΟ ΕΡΓΑΣΙΩΝ, ΑΠΑΣΩΝ ΤΩΝ ΣΤΑΔΙΩΝ ΑΥΤΩΝ ΚΑΙ ΣΤΟ ΔΙΗΝΕΚΕΣ, ΤΟ ΩΣ ΑΝΩ ΙΔΡΥΜΑ Ν’ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΗ ΕΦΕΞΗΣ, ΤΟΥ ΣΥΝΟΛΟΥ ΤΩΝ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΦΥΣΕΩΣ ΑΠΑΛΛΑΓΩΝ, ΑΤΕΛΕΙΩΝ, ΕΞΑΙΡΕΣΕΩΝ ΕΥΝΟΪΚΩΝ ΡΥΘΜΙΣΕΩΝ, ΕΥΕΡΓΕΤΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ, ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΑΠΟΛΑΥΟΥΝ ΕΥΑΡΙΘΜΑ ΙΔΡΥΜΑΤΑ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ, ΔΙΑ ΣΧΕΤΙΚΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟΥΤΟ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΩΝ ΡΥΘΜΙΣΕΩΝ ΚΑΙ ΕΓΚΡΙΣΕΩΝ [π.χ. του ΑΝ 2039/1939 μέχρι του προσφάτου χρόνου ισχύος του, του Ν. 1610/1986, του ΝΔ 320/1969 (ΦΕΚ 206Α΄/1969), μέχρι της κατά το έτος 1974 καταργήσεώς του, της Κανονιστικής Διατάξεως υπ’ αριθμ. 47/1973 (ΦΕΚ 58Α΄/1973), Ν. 3785/2009, Κανονισμού 215/2010 (ΦΕΚ 191Α΄/2010) κλπ.] ΑΦΟΥ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΠΕΡΙ ΚΟΙΝΩΦΕΛΟΥΣ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΦΕΛΟΥΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΑΥΤΟΥ, ΟΙ ΔΕ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΥΤΟΥ ΑΠΑΛΛΑΓΕΣ ΤΥΓΧΑΝΟΥΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΕΣ, ΠΛΗΝ ΤΗΣ ΤΟΥ ΦΟΡΟΥ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ.
§§2. Όλως ενδεικτικές περιπτώσεις Απαλλαγών κλπ., περί τις οποίες η ανωτέρω §§ 1 του παρόντος, τυγχάνουν οι κάτωθι, ήτοι:
1. Η Απόλαυσις υπό του Ιδρύματος απάντων των προνομίων και ατελειών του Δημοσίου.
2. Η Απαλλαγή εκ πάντων εν γένει των δασμών και φόρων, των εισπραττομένων στα τελωνεία επί των εισαγομένων εκ του εξωτερικού παντός μορφής και κατηγορίας ειδών προς αποκλειστικήν χρήσιν των Υπηρεσιών του Ιδρύματος, ως επίσης και επί των πάσης φύσεως μορφής και κατηγορίας ειδών και υλικών, των προοριζομένων για την κατασκευήν αποπεράτωσιν, συντήρησιν, λειτουργίαν κλπ. του ανεγερθησομένου Ιερού Ναού υπέρ του Σωτήρος Χριστού, μετά των πάσης φύσεως κτιριακών κατασκευών, εγκαταστάσεων κλπ. οι οποίες θα συνοδεύουν Αυτόν κατά τα ανωτέρω.
3. Η Απαλλαγή εκ παντός αμέσου ή εμμέσου φόρου, του ειδικού φόρου του Ν.Δ. 3092/1954, του φόρου ασφαλίστρων, παντός τέλους ή τέλους χαρτοσήμου, δικαιώματος εκτελέσεως τελωνειακών Εργασιών (ΔΕΤΕ), εισαγωγικού ή τελωνειακού δασμού, δικαιώματος ή κρατήσεως ή εισφοράς υπέρ του Δημοσίου ή οποιουδήποτε τρίτου, πλην των κρατήσεων και εισφορών υπέρ Ασφαλιστικών Φορέων και Επικουρικής Ασφαλίσεως για την εκτέλεσιν απασών των απαραιτήτων εργασιών οι οποίες θ’ αφορούν την υλοποίησιν (ανέγερσιν, αποπεράτωσιν, συντήρησιν και λειτουργίαν) του ανωτέρω Ιερού Έργου, ως επίσης και για την προμήθειαν, υλικών, μηχανημάτων, ανταλλακτικών, εργαλείων και πάσης φύσεως εργαλείων και εφοδίων, είτε το Ίδρυμα προμηθεύεται αυτά εκ του εσωτερικού είτε εκ του εξωτερικού και αφορούν την προαναφερομένην υλοποίησιν του ως άνω Ιερού Έργου, ως επίσης και για την προμήθειαν οποιασδήποτε μορφής ειδικών οργάνων, όπως οργάνων ερευνών, δομικών, μετρήσεων και ελέγχου, ηλεκτρικού, ηλεκτρονικού και λοιπού εξοπλισμού των γραφείων, των τηλεπικοινωνιακών συσκευών και εγκαταστάσεων ηλεκτρονικών υπολογιστών κλπ. Κατά την προμήθειαν παντός είδους αγαθών ή την παροχήν υπηρεσιών παρ’ οιουδήποτε προς το Ίδρυμα, ή την καταβολήν μισθών, το Ίδρυμα δεν υποχρεούται να παρακρατή φόρον εισοδήματος κατά την καταβολήν ή την έκδοσιν της σχετικής εντολής πληρωμής. Στίς περιπτώσεις όπου το Ίδρυμα δεν έχει υποχρέωσιν παρακρατήσεως φόρου θ’ απαλλάσσεται και εκ της υποχρεώσεως αποδόσεως του αντιστοίχου φόρου.
4. Η Απαλλαγή των πάσης φύσεως φορολογικών επιβαρύνσεων επί της ακινήτου κινητής και χρηματικής περιουσίας του Ιδρύματος και των περιερχομένων αυτών, λόγω αγοράς και πωλήσεως ακινήτων, κληρονομίας, κληροδοσίας εξ οποιουδήποτε φυσικού ή νομικού προσώπου, του εσωτερικού και του εξωτερικού.
5. Η Απόλαυσις των ευεργετημάτων, ατελειών και διευκολύνσεων, τα οποία προσφέρονται υπό του Νόμου εις του ΟΤΑ, όταν το Ίδρυμα θ’ αναλαμβάνη την εκτέλεσιν έργων, ή την προσφοράν αγαθών ή υπηρεσιών, τα οποία έχουν ανατεθή υπό της κειμένης Νομοθεσίας στους ΟΤΑ.
6. Η Απαλλαγή εκ παντός είδους φόρων, τελών ή τέλους χαρτοσήμου, δικαιώματος ή εισφορές υπέρ του Δημοσίου ή οποιωνδήποτε τρίτων, παντός είδους και κατηγορίας δωρεών, επιχορηγήσων, επιδοτήσεων, χορηγιών, Εισφορών, χρηματικών παροχών και παροχών σε είδος, εξ οποιουδήποτε φυσικού ή νομικού προσώπου του εσωτερικού και του εξωτερικού.
7. Η Απαλλαγή εκ πάσης φύσεως φόρων οιασδήποτε κατηγορίας και μορφής καταθέσεων εις Τραπεζικά Ιδρύματα, εις το Ταμείον Παρακαταθηκών και Δανείων, εις το Ταχυδρομικόν Ταμιευτήριον κλπ. (π.χ. ταμιευτηρίου, προθεσμιακών κλπ., επενδυτικών χαρτοφυλακίων κλπ.), συμπεριλαμβανομένων των τόκων και αποδόσεων αυτών, αντιστοίχως.
8. Η Απαλλαγή εκ πάσης φύσεως δαπάνης, τελών χαρτοσήμου, δικαιωμάτων και εισφορών προς τρίτους, εκ των οποίων απαλλάσσεται, με βάσιν τις ισχύουσες διατάξεις, το Δημόσιον, για τις αντίστοιχες περιπτώσεις εκδόσεως οικοδομικών αδειών ανεγέρσεως κτιρίων ιδιοκτησίας του Δημοσίου, προσθήκης ορόφων, μεταβολών κλπ. καθ’ ό μέρος θ’ αφορά το προδιαληφθέν Ιερόν Έργον.
9. Η Απαλλαγή εκ πάσης φύσεως φόρων, συμπεριλαμβανομένων του φόρου εισοδήματος Νομικών Προσώπων και του φόρου δωρεάς, ως επίσης εκ παντός δημοσίου, δημοτικού, λιμενικού, δικαστικού, διοικητικού τέλους, τέλους χαρτοσήμου και εκ παντός δικαιώματος, κρατήσεως, εισφοράς υπέρ του Δημοσίου, των ΟΤΑ και οιουδήποτε τρίτου. Εις περίπτωσιν καθ’ ήν συσταθεί δωρεά προς το Δημόσιον, μέρους ή του συνόλου της περιουσίας του Ιδρύματος δεν θα υφίσταται η υποχρέωσις υποβολής δηλώσεως φόρους δωρεάς και
10. Η Απαλλαγή αντικειμενικώς εκ παντός αμέσου ή εμμέσου φόρου, τέλους ή τέλους χαρτοσήμου, δικαιώματος, κρατήσεως ή εισφορών και πάσης ετέρας επιβαρύνσεως οποιασδήποτε φύσεως υπέρ του Δημοσίου, των ΟΤΑ ή οποιουδήποτε τρίτου, της ΣΥΜΒΑΣΕΩΣ, ως και πάσης συμβάσεως ή παρεπομένου Συμφώνου, τα οποία ήθελε συνάψει το Ίδρυμα στα πλαίσια της υλοποιήσεως (ανεγέρσεως, αποπερατώσεως, συντηρήσεως και λειτουργίας) του ανωτέρω Ιερού Έργου, ως επίσης απαλλάσσεται αντικειμενικώς και η εξόφλησις των σχετικών τιμολογίων και τόκων, το δε Ίδρυμα εξαιρείται της υποχρεώσεως υποβολής στην αρμοδίαν Δ.Ο.Υ. προς θεώρησιν, των συμβάσεων ή συμφωνητικών και καταστάσεων με συμβάσεις ή συμφωνητικά, τα οποία θα συνάπτη και θα συνομολογή με τρίτους.
§§3. ΑΛΛΑ ΠΡΟΝΟΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΟΥΜΕΝΑ ΠΛΗΡΩΣ ΕΚ ΤΟΥ ΩΣ ΑΝΩ ΙΕΡΟΥ ΣΚΟΠΟΥ ΚΑΙ ΕΡΓΟΥ
1. Το Ίδρυμα δύναται να μη διενεργή αποσβέσεις και να κεφαλαιοποιή οποιανδήποτε δαπάνην κατά την περίοδον υλοποιήσεως (ανεγέρσεως, αποπερατώσεως, συντηρήσεως και λειτουργίας) του ανωτέρω Ιερού Έργου.
2. Το Ίδρυμα δύναται να τηρή Λογιστικά Βιβλία, συμφώνως με τις Αρχές των Διεθνών Λογιστικών Προτύπων.
3. Όλες οι ανωτέρω Απαλλαγές, Ατέλειες κλπ. εκ της δημοσιεύσεως στο σχετικόν Φύλλον της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως του οικείου Νόμου, ο οποίος θα περιλαμβάνη και τις ανωτέρω Απαλλαγές κλπ., θα ισχύουν αυτομάτως, αυτοδικαίως και αναδρομικώς, δι’ όσες περιπτώσεις στο παρόν, γίνεται αναγωγή στον χρόνον συστάσεως του Ιδρύματος και εφεξής, χωρίς ν’ απαιτείται προηγουμένη προς τούτο έκδοσις σχετικών Αποφάσεων υπό του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών και υπό παντός τυχόν συναρμοδίου Υπουργού.
Με βάσει τα ανωτέρω εισηγούμεθα την έγκρισιν του συνημμένου Σχεδίου Νόμου, που θα επικυρωθή κατά τα προβλεπόμενα χάριν συντομεύσεως χρόνου και διαδικασιών, αφού πολύτιμος χρόνος έχει ήδη διαρρεύσει και κατεπείγουν τόσον ἡ Ψήφισις του συνημμένου Σχεδίου Νόμου, όσον και η έναρξις των πάσης φύσεως αναγκαίων διαδικασιών, για την ταχυτάτην έναρξιν των εργασιών του Ιερού αυτού Έργου, ούτως ώστε να επιτευχθούν η αποπεράτωσις και λειτουργία του οπωσδήποτε εγκαίρως και δη μέχρι την ως άνω 25.3.2021 ημερομηνία.
Σωματεῖον
«ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ»
Ἕδρα: MOYΣΩΝ 14, 15452 ΨΥΧΙΚΟΝ
Τηλ. 0030 2103254321-2, fax 210-3236978
e-mail: fot_gram@otenet.gr ἱστοσελίς: www.fotgrammi.gr
Ἀριθ. Ἀποφ. Πρωτοδικείου Ἀθηνῶν 3079/2008
ΑΦΜ 998406487 ΔΟΥ Ψυχικοῦ
28.11.2013
Σὲ συνέντευξη ποὺ παραχώρησε πρόσφατα ὁ Ἰησουΐτης πάπας Φραγκίσκος Α΄ ἔκαμε ἀνατρεπτικὲς δηλώσεις, μὲ τὶς ὁποῖες στήριξε τὴν κοινότητα τῶν γκέϊ (ὁμοφυλόφιλων) καὶ ἀγνόησε ἐπιδεικτικὰ τοὺς ἐπικριτές του, ποὺ ὑποστηρίζουν ὅτι θὰ ἔπρεπε νὰ εἶναι πιὸ αὐστηρὸς ἀπέναντι στὶς ἀμβλώσεις καὶ τοὺς γάμους τῶν ὁμοφυλόφιλων. Ἐπίσης τόνισε ὅτι οἱ γυναῖκες θὰ πρέπει νὰ παίζουν ἕνα ρόλο «κλειδὶ» στὶς ἀποφάσεις τῆς ἐκκλησίας. Καὶ πρόσθεσε ὅτι ἂν ἡ ἐκκλησία ἀποτύχει νὰ βρεῖ μία νέα ἰσορροπία μεταξὺ τῆς πνευματικῆς καὶ πολιτικῆς της ἀποστολῆς, τὸ πνευματικό της οἰκοδόμημα θὰ πέσει σὰν τραπουλόχαρτο. Ἡ συνέντευξή του αὐτή, ποὺ δημοσιεύθηκε σὲ 16 χῶρες καὶ πολλὲς γλῶσσες, φανερώνει τὸ βαθὺ ὅραμα τοῦ Πάπα νὰ ἀλλάξει τὴ «συμπεριφορὰ» τῆς ἐκκλησίας. Μεταξὺ τῶν ἄλλων τόνισε καὶ τὰ ἑξῆς χαρακτηριστικά: «Ἡ ἐκκλησία μερικὲς φορὲς ἐγκλωβίζεται σὲ μικρὰ πράγματα, σὲ μικρόμυαλους ρόλους» καὶ «οἱ ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ θέλουν πάστορες, ὄχι παπάδες ποὺ συμπεριφέρονται σὰν γραφειοκράτες ἢ κυβερνητικοὶ ἀξιωματοῦχοι» («Ἐλευθερία» Λαρίσης 20-9-2013). Σὲ ἄλλες μάλιστα δηλώσεις του ὁ ἄρχοντας τοῦ Βατικανοῦ ὁμολόγησε ὅτι ὑπάρχει ἕνα «γκέϊ λόμπι» καὶ ἕνα ρεῦμα διαφθορᾶς στὴν Ἁγία Ἕδρα (δηλαδὴ στὸ Βατικανό) καὶ ὅτι ἡ παπικὴ αὐλὴ εἶναι ἡ λέπρα τῆς παποσύνης. Δημοσιεύθηκαν αὐτὲς οἱ δηλώσεις του στὴν ἰταλικὴ ἐφημερίδα «La Republica» καὶ ἀναδημοσιεύθηκαν στὴ δική μας «Δημοκρατία». Αὐτὸ εἶναι τὸ Βατικανὸ σήμερα καὶ αὐτὲς εἶναι οἱ ἐπίσημες θέσεις του γιὰ τὶς ἐκτρώσεις καὶ γιὰ τοὺς ὁμοφυλόφιλους. Τὰ ἀνέχονται ὅλα. Βάζουν μάλιστα τὶς γυναῖκες, αὐτοὶ ποὺ ὑποχρεωτικὰ εἶναι ἄγαμοι, σὲ θέση ρυθμιστῆ τῆς «ἐκκλησιαστικῆς» τους συμπεριφορᾶς. Μήπως σκέπτονται νὰ τὶς προωθήσουν στὸν Κλῆρο; Νὰ δοῦμε τί ἄλλο θὰ σκεφθοῦν ὡς κοσμικὸ κράτος ποὺ ἔχουν καταντήσει. Ἐκεῖ τελικὰ ὁδηγεῖ ἡ αἴρεση – ἐφόσον ἀπουσιάζει ἀπ’ αὐτὴν ἡ Χάρη τοῦ Θεοῦ. Τὸ Βατικανό – τὸ ὁμολογεῖ ὁ ἴδιος ὁ Πάπας – κατάντησε διεφθαρμένο κράτος. Ἀποροῦμε λοιπὸν καὶ θλιβόμαστε πραγματικά, ὅταν βλέπουμε Ὀρθόδοξους μεγαλόσχη μους κληρικοὺς νὰ ἐπισκέπτονται τὸ Βατικανὸ γιὰ νὰ συναντήσουν τὸν Πάπα, καὶ νὰ τὸν προσφωνοῦν «ἁγιώτατον ἀδελφόν». Ἀποροῦμε καὶ δακρύζουμε. Πηγαίνουν στὸ Βατικανὸ σὰν νὰ εἶναι Ἐκκλησία; Δὲν βλέπουν ὅτι καταρρέουν ὡς «Ἐκκλησία»;
Πηγη: Περιοδικο «Ο ΣΩΤΗΡ», τεῦχ. 2078
Ἐν Πειραιεῖ τῇ 27ῃ Νοεμβρίου 2013
ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ
Ἡ κατάθεση πρότασης Νόμου ἀπό τόν «ΣΥΡΙΖΑ Ἑνωτικό Κοινωνικό Μέτωπο» καί τήν ΔΗΜΑΡ γιά τήν ἐπέκταση τοῦ ἰσχῦοντος δυστυχῶς Νόμου «περί συμφώνου ἐλεύθερης συμβίωσης» πού μετατρέπει τό ἀνθρώπινο πρόσωπο σέ χρηστικό ἀντικείμενο καί μάλιστα ὑποκείμενο δικαιοπρακτικῆς ἐνέργειας στά λεγόμενα «ὁμόφυλα ζευγάρια» ἐπειδή τό Εὐρωπαϊκό Δικαστήριο γιά τά δικαιώματα τοῦ ἀνθρώπου (ΕΔΔΑ) κατεδίκασε τήν χῶρα μας νά καταβάλη 5.000 Εὐρώ στούς προσφεύγοντες ἐπειδή δέν ἀναγνωρίζεται θεσμικά συμβίωση μεταξύ ὁμοφύλων προσώπων καί ἡ δηλωθείσα πρόθεση τῆς συγκυβέρνησης ΝΔ καί ΠΑΣΟΚ νά προωθήση στόν λεγόμενο ἀντιρατσιστικό Νόμο σχετική τροπολογία θέτει πλέον κατά τρόπο φρικιαστικό στή χῶρα μας τήν θεσμοθέτηση τῆς ἀνατροπῆς τῆς ἀνθρώπινης ὀντολογίας καί φυσιολογίας καί τήν κατοχύρωση τῆς ψυχοπαθολογικῆς ἐκτροπῆς τῆς ὁμοφυλοφιλίας.
Ἡ Ἐκκλησία, ὡς χώρα τῶν μεταποιουμένων ἁμαρτωλῶν καί ὡς ἰατρεῖο παθῶν ψυχῶν καί σωμάτων δέν στηλιτεύει τά ἀτυχῆ θύματα τοῦ βυθίου δράκοντος τά ὁποῖα περιθάλπει διά τῶν εὐχῶν της καί τῶν ἱερῶν μυστηρίων της ἐφ’ ὅσον μετανοήσουν, ἀλλά τήν πολυποίκιλο τραγικότητα τῆς εἰδεχθοῦς ἁμαρτίας των.
Ἡ ἀπενοχοποίηση ὅμως τοῦ ἐγκλήματος ἀπό τήν Ἑλληνική Πολιτεία τῆς ἀνατροπῆς τῆς ἀνθρώπινης φυσιολογίας καί ὀντολογίας μέ τήν θεσμική ἀναγνώριση τῶν αἰσχίστων παθῶν τῆς ὁμοφυλοφιλίας σήμερα, καί τῆς παιδοφιλίας αὔριο ὅπως συνέβη ἤδη στήν «προηγμένη» Ὀλλανδία ἤ καί τῆς κτηνοβασίας μεθαύριο ὅπως συμβαίνει στήν ναυαρχίδα τῆς ΕΕ τήν «προηγμένη» Γερμανία ἀποτελεῖ κακούργημα ἀσύγγνωστο καί τερατῶδες εἰς βάρος τοῦ αἰωνίου Θεοῦ καί τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου πού ἐξισοῦται πλήρως μέ τήν ὕβρι τῶν Σοδόμων καί Γομόρρων.
Αὐτά ἐνῶ φαίνονται ἐξωπραγματικά εἶναι τρομερές πραγματικότητες πού ἀποδεικνύουν ἡ «δημοκρατική» λειτουργία τοῦ παιδοφιλικοῦ κόμματος στήν Ὀλλανδία PNVD, πού μέ ἀπόφαση τοῦ τοπικοῦ Δικαστηρίου τῆς Χάγης ἡ Ὀλλανδική Κυβέρνηση τό ἀνεγνώρισε ἐπίσημα καί βέβαια θεώρησε «συννόμους καί ἐντός συνταγματικοῦ τόξου» τούς βασικούς στόχους τοῦ συγκεκριμένου κόμματος πού εἶναι οἱ ἀκόλουθοι: «Νομιμοποίηση της σεξουαλικής επαφής μεταξύ ενηλίκων και ανηλίκων από 12 ετών.
Νομιμοποίηση της κατοχής παιδικού πορνογραφικού υλικού για προσωπική χρήση. Κατάργηση κάθε νομοθεσίας που απαγορεύει την σεξουαλική επαφή μεταξύ ανθρώπων και ζώων», καθώς καί ἡ πρόσφατη συζήτηση στό Γερμανικό κοινοβούλιο (Bundestag) ὅπου ὑπεβλήθη σχέδιο νόμου γιά τήν ἀπαγόρευση τῆς κτηνοβασίας καί τήν ἀλλαγή τοῦ ἰσχύοντος νομοθετικοῦ πλαισίου πού τήν ἐπιτρέπει, μέ ἀντιμέτωπη τήν ZETA τοῦ Μίχαελ Κίοκ, ὀργάνωση ὑπεράσπισης τῶν δικαιωμάτων τῶν κτηνοβατῶν, πού κατ’ αὐτήν ἀνέρχονται σέ 100.000 Γερμανούς πολίτες.
Εἶναι σημαντικό ὅτι σέ ἄρθρο πού δημοσιεύθηκε στήν ἑλβετική ἐφημερίδα Le Matin, ἡ ἐκπρόσωπος τοῦ παραρτήματος Βερολίνου τῆς Ὁμοσπονδίας ἐναντίον τοῦ βιασμοῦ τῶν ζώων BMT κ. Claudia Lotz ἀνέφερε ὅσο ἀπίστευτο καί κτηνῶδες εἶναι, ὅτι σέ ὅλα τά εἴδη ζώων ὑπάρχουν θύματα βιασμοῦ ἀπό ἀνθρώπους καί ὅτι στό καταφύγιο τῆς Βρέμης τήν «Κιβωτό τοῦ Νῶε» ἔχουν φιλοξενήσει καί περιθάλψει πολλά κακοποιημένα ζῶα.
Ὁ Ἀπ. Πέτρος γράφει στήν Β΄ Καθολική του Ἐπιστολή (στ. 6-10): «…Καί πόλεις Σοδόμων καί Γομόρρας τεφρώσας καταστροφῇ κατέκρινεν, ὑπόδειγμα μελλόντων ἀσεβεῖν τεθεικώς… μάλιστα δέ τούς ὀπίσω σαρκός ἐν ἐπιθυμίᾳ μιασμοῦ πορευομένους και κυριότητος καταφρονοῦντας, τολμηταί, αὐθάδεις»!
Ἑρμηνεύει ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης : «Τάς πόλεις ταύτας, ὅπου ἦταν ἔκδοτοι εἰς τήν ἀρσενοκοιτίαν, κατέκαυσε μέ ἕνα κατακλυσμόν ἀπό φωτίαν καί θειάφι. Ἀνίσως ὁ Θεός πλήθη ἀνθρώπων κατεπόντησε διά πυρός, ἀκόλουθον εἶναι ὅτι καί τούς ὅποιους ἀσεβεῖς μέλλει νά καταδικάσῃ, οἵτινες παρομοίως μέ τούς ἐνόχους Σοδομῖτας ἁμαρτάνουσι καί ἀσεβοῦσι… Ὅτι σφοδρότερα ἀπό ἄλλους ἐνόχους ἔχουν νά κολασθοῦν ἐκεῖνοι, πού δέν ἀντιστέκονται εἰς ἀσέλγειαν καί αἰσχρουργίας, ὁπού οὔτε νά τάς γράψῃ τινάς, ἐπειδή βλάπτουσι τούς μελετῶντας καί μέ μόνην τήν μνήμην».
Καί ὁ 7ος στίχος τῆς Καθολικῆς ἐπιστολῆς Ἰούδα : «…Ὡς Σόδομα καὶ Γόμορρα καὶ αἱ περὶ αὐτὰς πόλεις τὸν ὅμοιον τούτοις τρόπον ἐκπορνεύσασαι καὶ ἀπελθοῦσαι ὀπίσω σαρκὸς ἑτέρας πρόκεινται δεῖγμα, πυρὸς αἰωνίου δίκην ὑπέχουσαι». Φόβος καί τρόμος, ἀλλά ποιοί τά γνωρίζουν αὐτά; Πέραν τῆς τιμωρίας τονίζει ὁ Ἅγιος Νικόδημος:«Ὅτι τό σῶμα τῶν ἀρρένων πάντῃ ἀνόμοιον καί ἀλλότριον τῆς φυσικῆς καί νομίμου συνουσίας καί οὐδέν χρησιμεύει πρός παιδοποιΐαν».
Ἀνεξίτηλη τῆς τότε συμφορᾶς παρεμένει ἡ περιοχή ἐκείνη γνωστή ὡς Νεκρά Θάλασσα. Μέρος τῆς θαλάσσης αὐτῆς ἦταν οἱ τότε πόλεις. Σήμερα αὐτή εἶναι σύνορο Ἰσραήλ-Ἰορδανίας. Παραμένει διδάσκαλος καί θυμίζει ὅτι, γιά να ὑπάρχει Νεκρά ἀπό ζωή ἐντός, κάτι φοβερό ἐκεῖ συνέβη περί τό 1800 π. Χ.
Πλέον φοβερός ὁ Παύλειος λόγος : «…οἱ ἄρσενες ἀφέντες τὴν φυσικὴν χρῆσιν τῆς θηλείας ἐξεκαύθησαν ἐν τῇ ὀρέξει αὐτῶν εἰς ἀλλήλους, ἄρσενες ἐν ἄρσεσι τὴν ἀσχημοσύνην κατεργαζόμενοι» ( Ρωμ. α, 27). Φανερό ὅτι ὁ Ἀπ. Παῦλος ἔχει ὑπόψιν τό τί γινόταν ὡς πρός τό πάθος αὐτό καί στην Πομποιΐα.
Μερικές μόνον φράσεις ἀπό τόν ἱερό Χρυσόστομο, πού μεταφράζει-σχολιάζει τόν Παύλειο λόγο : «Πάντα μέν οὖν ἄτιμα τά πάθη, μάλιστα δέ ἡ κατά τῶν ἀρρένων μανία, ὅπου τό γένος στασιάζειν… Ὅτι τήν κατά φύσιν ἀτιμάσαντες, εἰς τήν παρά φύσιν ἔδραμον… Ἔργον ἔθεντο τήν ἁμαρτίαν, καί ἔργον ἐσπουδασμένον… Ἐάν γάρ μή γέεννα ἦν, μηδέ κόλασις ἠπειλῆτο, τοῦτο πάσης κολάσεως χεῖρον ἦν.Τούτους (τούς ἀρσενοκοίτας) και ἀνδροφρόνων χεῖρας εἶναι (χειροτέρους τῶν φονιάδων)… καί ἄν ἐγνώριζον τῶν γινομένων οἱ πάσχοντες, μυρίους ἄν κατεδέξαντο θανάτους, ὥστε μή τοῦτο παθεῖν (στοχεύει τούς παθητικούς κιναίδους). Οὐδέ γάρ λέγω μόνον, ὅτι γέγονας γυνή, ἀλλ᾽ ὅτι ἀπώλεσας καί τό εἶναι ἀνήρ… ἐγένου προδότης ἀδικήσας τό γένος… Τί γάρ ἀνδρός πεπορνευμένου μυσαρώτερον; …Ὤ τῆς μανίας! Ὤ καί ἀλόγων ὑμεῖς ἀνοητότεροι, καί κυνῶν (σκύλων) ἀναιδέστεροι! Πόθεν ταῦτα τά κακά; Ἀπό τρυφῆς, ἀπό τοῦ μή εἰδέναι Θεόν… Καί αὐτήν τήν φύσιν ἐντροπίασαν…».
Ὁ γνωστός Φρόϋντ, παρά τις γνωστές θέσεις του ὡς πρός τό σεξουαλικό γενικά θέμα ἀνδρός και γυναικός, τήν ἐλευθεριότητα τῆς libido- φέρεται ἀντίθετος, ἄν ὄχι πολέμιος, τῆς ὁμοφυλοφιλίας. Μεταξύ ἄλλων στό ἔργο του «Εἰσαγωγή στήν ψυχανάλυση» ἀναφέρει :
«Ὑπάρχουν κατηγορίες ἀνθρωπίνων ὑπάρξεων πού ἡ ζωή τους παρεκκλίνει ἀπό τήν συνηθισμένη σεξουαλική ζωή κατά τον πιό κτυπητό τρόπο. Μία ὁμάδα ἀπό αὐτούς τούς «διεστραμμένους» ἔχει ἐξοστρακίσει τήν διαφορά τῶν φύλων ἀπό τή ζωή τους… Σ᾽αὐτούς μονάχα τό δικό τους φῦλο προκαλεῖ πόθο. Τά πρόσωπα αὐτά παραιτοῦνται ἀπό κάθε συμμετοχή στήν ἀναπαραγωγή. Οἱ ἄνθρωποι αὐτοί λέγονται ὁμοφυλόφιλοι… Ἀνήκουν ἐκεῖνοι πού παραιτήθηκαν ἀπό τήν ἕνωση σεξουαλικῶν ὀργάνων ἤ μέρη τοῦ σώματος… ξεπερνώντας τίς ἀνατομικές δυσκολίες καί κατανικώντας τή σχετική ἀποστροφή… Τώρα ποιά πρέπει νἆναι ἡ στάση μας σ᾽ αὐτές τίς ἀσυνήθεις μορφές ἱκανοποίησης; Ἡ ἀγανάκτηση καί ἡ ἔκφραση τῆς προσωπικῆς μας ἀποστροφῆς. Παραμένει νά ἐξηγήσουμε τήν ὕπαρξη τῶν διαστροφῶν καί νά τίς συσχετίσουμε μέ τήν ὁμαλή σεξουαλικότητα… Πάντως τίς ἀποκαλοῦμε διεστραμμένες ἀνάγκες». Ποιός τό περίμενε, καί ὅμως. Καταπέλτης κατά τοῦ πάθους (ΣΙΓΚΜΟΥΝΤ ΦΡΟŸΝΤ, Εἰσαγωγή στήν ψυχανάλυση, ἐκδ. «Γκοβόστη», Ἀθήνα, σσ. 260-263, 270).
Ὁ Παναγιώτατος Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος σέ δήλωση, τήν ὁποία ἔκανε μετά τό πέρας τοῦ Ἑσπερινοῦ στόν Καθεδρικό Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Συμεών τῆς Ἐσθονίας στίς 7-9-2013, ἐπέκρινε δριμύτατα ὅσους προωθοῦν τούς γάμους τῶν ὁμοφυλοφίλων καί τά σύμφωνα «ἐλευθέρας συμβιώσεως» τονίζοντας τά ἀκόλουθα : «Καταδικάζονται δέ αἱ σύγχροναι ἐφευρέσεις τῶν λεγομένων «συμφώνων συμβιώσεως», τά ὁποῖα εἶναι ἀπόρροια ἁμαρτίας καί οὐχί κατά νόμον χαρᾶς».
Ἐμεῖς οἱ Ὁρθόδοξοι σεβόμαστε τήν προσωπική ἰδιωτική ζωή κάθε προσώπου ὡς ὑπεύθυνη ἐλεύθερη ἐπιλογή. Δέν ἔχουμε πρόθεση νά ἐπεμβοῦμε ρατσιστικά καί νά ἀναστείλουμε δικαιώματα καί ἐλευθερίες. Ἡ διαμαρτυρία μας ἐπικεντρώνεται στό ὅτι ἐπιχειρεῖται τό φοβερό αὐτό ἁμάρτημα τῆς Ὁμοφυλοφιλίας, τοῦ κιναιδισμοῦ, τοῦ σοδομισμοῦ, τῆς ἀρσενοκοιτίας, τῆς παρά φύσιν ἀσέλγειας, πού προεκτείνεται στήν παιδεραστία καί παιδοφιλία, νά παρουσιασθεῖ ὡς φυσιολογική κατάσταση, ὡς ἁπλῆ διαφορετικότητα.
Ἡ πανανθρώπινη, ὅμως, συνείδηση ἀνά τούς αἰῶνες γνωρίζει ὡς φυσιολογική σεξουαλική συμπεριφορά τίς σχέσεις ἀνάμεσα στόν ἄνδρα καί τήν γυναίκα, στό ἄρσεν καί τό θῆλυ. Αὐτή εἶναι ἡ ἀνθρώπινη φυσιολογία καί ὀντολογία. Κάθε ἄλλη σχέση ἀνατρέπει τήν ἀνθρώπινη ὀντολογία, ὡς παρά φύσιν ἐκτροπή, ἡ ὁποία δέν παρατηρεῖται οὔτε καί στά ζῶα.
Ἰδιαίτερα ἡ Ἁγία Γραφή, πού ἐκφράζει τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, τοῦ Δημιουργοῦ τοῦ ἀνθρώπου καί σοφοῦ γνώστη τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως, καταδικάζει τήν ὁμοφυλοφιλία ὡς πάθος, ἀτιμία καί ἀσχημοσύνη, πού τιμωρήθηκε αὐστηρά μέ φωτιά καί θειάφι στήν πόλη τῶν Σοδόμων καί Γομόρων. Γιά τό σύνολο δέ τῶν Ἁγίων Πατέρων ἡ ὁμοφυλοφιλία εἶναι τό πιό σιχαμερό καί ἀκάθαρτο ἁμάρτημα. Ἡ ὑποστήριξη καί ἀθώωση τῆς ὁμοφυλοφιλίας ἀποτελεῖ μεγάλη ἀσέβεια πρός τόν Θεό - Δημιουργό τοῦ ἀνθρώπου σέ ἄρσεν καί θῆλυ καί βλάσφημη κατάργηση τοῦ Εὐαγγελίου.
Ἐρωτῶμεν, λοιπόν τούς τολμητίες Βουλευτές καί τήν Κυυβέρνηση: Ποιοί εἶστε ἐσεῖς, οἱ ἐκπρόσωποι τῆς νεωτερικότητας, πού τολμοῦν καί βάζουν τούς ἑαυτούς των πάνω ἀπό τόν Θεό καί καταργοῦν τό Εὐαγγέλιο καί τήν διδασκαλία τῶν Ἁγίων Πατέρων; Ἡ δημόσια προβολή τῆς ὁμοφυλοφιλίας, ἐκτός τοῦ ὅτι προσβάλλει τήν δημόσια αἰδώ καί τήν θρησκευτική μας συνείδηση, στέλνει πρός τούς νέους μηνύματα ἀνώμαλης σεξουαλικῆς συμπεριφορᾶς, πού ἀποτελεῖ τορπίλη στά θεμέλια τῆς οἰκογένειας καί τῆς κοινωνίας μέ τό ὀξύ δημογραφικό πρόβλημα, ἀλλά καί αἰτία ψυχοπαθολογικῶν διαταραχῶν στά παιδιά, πού θά ἀνατραφοῦν ἀπό ὁμοφυλοφιλικά ζεύγη, ὅπως ἐπιδιώκεται.
Ἡ «πρόοδος» τῆς ἀνθρωπότητος πιστεύετε ὅτι συντελεῖται μέ τά παραπάνω γεγονότα; Σᾶς διαφεύγουν ὅμως ὅτι:
Α. Στό βιβλίο τῆς Γενέσεως (κεφ. 19,1-5) πού συνεγράφη τό 2.369 π.Χ. ἐξιστορεῖται ἡ «προοδευτικότης» τῶν Σοδόμων καί Γομόρων μέ τά ἀκόλουθα: «Ἦλθον δὲ οἱ δύο ἄγγελοι εἰς Σόδομα ἑσπέρας· Λὼτ δὲ ἐκάθητο παρὰ τὴν πύλην Σοδόμων. ἰδὼν δὲ Λώτ, ἐξανέστη εἰς συνάντησιν αὐτοῖς καὶ προσεκύνησε τῷ προσώπῳ ἐπὶ τὴν γῆν. 2 καὶ εἶπεν· ἰδοὺ κύριοι, ἐκκλίνατε εἰς τὸν οἶκον τοῦ παιδὸς ὑμῶν καὶ καταλύσατε καὶ νίψασθε τοὺς πόδας ὑμῶν, καὶ ὀρθρίσαντες ἀπελεύσεσθε εἰς τὴν ὁδὸν ὑμῶν. καὶ εἶπαν· οὐχί, ἀλλ᾿ ἐν τῇ πλατείᾳ καταλύσομεν. 3 καὶ κατεβιάζετο αὐτούς, καὶ ἐξέκλιναν πρὸς αὐτὸν καὶ εἰσῆλθον εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ. καὶ ἐποίησεν αὐτοῖς πότον, καὶ ἀζύμους ἔπεψεν αὐτοῖς, καὶ ἔφαγον. 4 πρὸ τοῦ κοιμηθῆναι δέ, οἱ ἄνδρες τῆς πόλεως οἱ Σοδομῖται περικύκλωσαν τὴν οἰκίαν ἀπὸ νεανίσκου ἕως πρεσβυτέρου, ἅπας ὁ λαὸς ἅμα. 5 καὶ ἐξεκαλοῦντο τὸν Λὼτ καὶ ἔλεγον πρὸς αὐτόν· ποῦ εἰσιν οἱ ἄνδρες οἱ εἰσελθόντες πρὸς σὲ τὴν νύκτα; ἐξάγαγε αὐτοὺς πρὸς ἡμᾶς, ἵνα συγγενώμεθα αὐτοῖς».
Β. Μία μικρή «λεπτομέρεια» πού διασώζεται ἀπό τόν Ρωμαῖο ἱστορικό Κάσσιο Δίονα (163 μ.Χ) στήν περίφημη Ρωμαϊκή Ἱστορία του, τῆς ὁποίας τήν ἀλήθεια ἐπιμαρτυροῦν καί οἱ συγχρόνοι τοῦ γεγονότος ἱστορικοί Τάκιτος καί Σουητώνιος, κατά τήν ὁποία ὁ φρενοβλαβής αὐτοκράτωρ τῆς Ρώμης Νέρων συνῆψε γάμο μέ δύο Ἕλληνες ἀπελεύθερους, τόν «εὔσωμο καί ἀνδρώδη» Πυθαγόρα, καί τόν «λεπτόσωμο καί γυναικώδη» Σπόρο, τόν ὁποῖο κατέστησε ἐκτομία καί μετωνόμαστε σέ Σαβίνα…»
Γ. Ὁ μεγαλειώδης Παῦλος στήν Α΄ πρός Κορινθίους ἐπιστολή του (κεφ. ΣΤ΄, 9-10) πού συνεγράφη τό 54 μ.Χ. διαβεβαιώνει ἀπολύτως ὅτι: «... ἤ οὐκ οἴδατε ὅτι ἄδικοι βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι; μὴ πλανᾶσθε· οὔτε πόρνοι οὔτε εἰδωλολάτραι οὔτε μοιχοὶ οὔτε μαλακοὶ οὔτε ἀρσενοκοῖται οὔτε πλεονέκται οὔτε κλέπται οὔτε μέθυσοι, οὐ λοίδοροι, οὐχ ἅρπαγες βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι...»
Δ. Ὁ οἰκουμενικός Ἱεράρχης Μ. Βασίλειος τό 370 μ.Χ. μέ τάς κανονικάς του ἐπιστολάς καί τόν 7ο ἱερό του κανόνα ἐπικυρωθέντα ἀπό τόν 2ο κανόνα τῆς ΣΤ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου διακηρύσσει: «Ἀρρενοφθόροι καὶ ζωοφθόροι καὶ φονεῖς καὶ φαρμακοὶ καὶ μοιχοὶ καὶ εἰδωλολάτραι τῆς αὐτῆς καταδίκης εἰσὶν ἠξιωμένοι, ὥστε ὅν ἔχεις ἐπὶ τῶν ἄλλων τύπον καὶ ἐπὶ τούτων φύλαξον...».
Κατόπιν τῶν ἀνωτέρω παρατιθεμένων ἐκ τοῦ τεραστίου ὑλικοῦ ἀναφορᾶς στάς κακουργίας τῆς παρά τήν φύσιν ἀνατροπῆς τῆς ἀνθρωπίνης ὀντολογίας καί φυσιολογίας ἀποδεικνύεται πασίδηλα ὅτι ἡ δῆθεν σχετική πρόοδος καί δημοκρατική εὐαισθησία, τά δῆθεν σχετικά ἀνθρώπινα δικαιώματα, ἡ δῆθεν διαφορετικότης καί ὁ δῆθεν ἐλεύθερος αὐτοπροσδιορισμός καί προσανατολισμός περί τό γενετήσιο ἔνστικτο καί τήν ταυτότητα τοῦ φύλου δέν εἶναι τίποτε ἄλλο παρά ἡ καταβαράθρωσις καί ὁ καταποντισμός τῆς ἀνθρωπίνης ἐλευθερίας καί ἀξιοπρεπείας καί ὁ πλήρης εὐτελισμός τῆς ἐννοίας ἄνθρωπος πού στήν ἑλληνική γλώσσα σύγκειται ἀπό τό ἐπίρρημα ἄνω καί τό ρῆμα θρώσκω πού σημαίνει ἄνω βλέπω, ἄνω φέρομαι.
Ἑπομένως ὡς Ἐπίσκοπος τῆς Ἐκκλησίας κατά τήν τραγική αὐτή ὥρα δημοσίᾳ:
1. Καλοῦμε τήν Κυβέρνηση νά μήν προχωρήσει στήν ὑλοποίηση αὐτῆς τῆς ὕβρεως κατά τοῦ Θεοῦ καί τῶν ἀνθρώπων.
2. Ἀποστέλλομε ἐπειγόντως αἴτηση ἐκτάκτου συγκλήσεως τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος γιά τήν ἀντιμετώπιση τοῦ θέματος καί τήν ἐπιβολή τῶν δεόντων κατά τό ἐξαίρετο παράδειγμα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Μολδαυΐας καί
3. Ἐντός τῆς Κανονικῆς μας δικαιοδοσίας καί ἐν τῷ πλαισίῳ τῶν Κανονικῶν μας ἁρμοδιοτήτων θά ἐπιβάλουμε τήν ποινή τοῦ ἀφορισμοῦ σέ ὅσους Βουλευτές ψηφίσουν αὐτή τήν ἐπαίσχυντο καί ἐπονείδιστο ὕβρι.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ
ΠΗΓΗ: http://anavaseis.blogspot.gr/2013/11/blog-post_8471.html
Ἡ Σύνοδος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως προχώρησε κατὰ τὴ συνεδρίαση τῆς 27ης Νοεμβρίου 2013 στὴν ἁγιοκατάταξη τοῦ Γέροντος Πορφυρίου τοῦ Καυσοκαλυβίτου.
Παραθέτουμε ἀπὸ τὸ βιβλίο: «Βίος καὶ Λόγοι» Γέροντος Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου, τῆς Ι.Μονῆς Χρυσοπηγῆς Χανίων σύντομη Βιογραφία τοῦ Ἁγίου Γέροντος Πορφυρίου τοῦ Καυσοκαλυβίτου
Ὁ ὅσιος Γέρων Πορφύριος, κατὰ κόσμον Εὐάγγελος Μπαϊρακτάρης, γεννήθηκε στὶς 7 Φεβρουαρίου 1906, στὴν Εὔβοια, στὸ χωριὸ Ἅγιος Ἰωάννης τῆς ἐπαρχίας Καρυστίας. Οἱ γονεῖς του, Λεωνίδας Μπαϊρακτάρης καὶ Ἑλένη, τὸ γένος Ἀντωνίου Λάμπρου, ἦταν εὐσεβεῖς καὶ φιλόθεοι ἄνθρωποι. Ὁ πατέρας του, μάλιστα, ἦταν ψάλτης στὸ χωριὸ καὶ εἶχε γνωρίσει προσωπικὰ τὸν Ἅγιο Νεκτάριο. Ἡ οἰκογένειά του ἦταν πολυμελὴς καὶ οἱ γονεῖς, φτωχοὶ γεωργοί, δυσκολεύονταν νὰ τὴ συντηρήσουν. Γι΄ αὐτὸ ὁ πατέρας ὑποχρεώθηκε νὰ φύγει στὴν Ἀμερική, ὅπου δούλεψε στὴν κατασκευὴ τῆς διώρυγας τοῦ Παναμά.
Ὁ μικρὸς Εὐάγγελος ἦταν τὸ τέταρτο παιδὶ τῆς οἰκογένειας. Φύλαγε πρόβατα στὸ βουνὸ καὶ εἶχε παρακολουθήσει μόνο τὴν πρώτη τάξη τοῦ δημοτικοῦ, ὅταν ἀναγκάστηκε καὶ αὐτὸς λόγω τῆς μεγάλης φτώχειας νὰ πάει στὴ Χαλκίδα γιὰ νὰ δουλέψει. Ἦταν μόλις ἑπτὰ χρονῶν. Ἐργάστηκε δύο τρία χρόνια σ΄ ἕνα κατάστημα. Μετὰ πῆγε στὸν Πειραιά, ὅπου δούλεψε δύο χρόνια στὸ παντοπωλεῖο ἑνὸς συγγενοῦς.
Στὰ δώδεκά του χρόνια ἔφυγε κρυφὰ γιὰ τὸ Ἅγιον Ὅρος, μὲ τὸν πόθο νὰ μιμηθεῖ τὸν Ἅγιο Ἰωάννη τὸν Καλυβίτη, τὸν ὁποῖο εἶχε ἰδιαίτερα ἀγαπήσει, ὅταν παλαιότερα εἶχε διαβάσει τὸ βίο του. Ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ τὸν ὁδήγησε στὴν καλύβη τοῦ Ἁγίου Γεωργίου Καυσοκαλυβίων καὶ στὴν...
ὑποταγὴ δύο Γερόντων, τοῦ Παντελεήμονος, ὁ ὁποῖος ἦταν καὶ πνευματικός, καὶ τοῦ Ἰωαννικίου, ἀδελφῶν κατὰ σάρκα. Ἀφοσιώθηκε στοὺς δύο Γέροντες, ποὺ κατὰ κοινὴ ὁμολογία ἦταν ἰδιαίτερα αὐστηροί, μὲ μεγάλη ἀγάπη καὶ μὲ πνεῦμα ἀπόλυτης ὑπακοῆς.
Ἔγινε μοναχὸς σὲ ἡλικία δεκατεσσάρων ἐτῶν καὶ πῆρε τὸ ὄνομα Νικήτας. Μετὰ ἀπὸ δύο χρόνια ἔγινε μεγαλόσχημος. Λίγο ἀργότερα ὁ Θεὸς τοῦ δώρισε τὸ διορατικὸ χάρισμα.
Στὰ δεκαεννέα του χρόνια ὁ Γέροντας ἀρρώστησε πολὺ σοβαρά, γεγονὸς ποὺ τὸν ἀνάγκασε νὰ ἐγκαταλείψει ὁριστικὰ τὸ Ἅγιον Ὅρος. Ἐπέστρεψε τότε στὴν Εὔβοια, ὅπου ἐγκαταβίωσε στὴ Μονὴ τοῦ Ἁγίου Χαραλάμπους Λευκῶν. Ἕνα χρόνο ἀργότερα, τὸ ἔτος 1926, σὲ ἡλικία εἴκοσι ἐτῶν, χειροτονήθηκε ἱερέας στὸν Ἅγιο Χαράλαμπο Κύμης ἀπὸ τὸν Πορφύριο Γ΄, Ἀρχιεπίσκοπο Σινά, ὁ ὁποῖος τοῦ ἔδωσε τὸ ὄνομα Πορφύριος. Στὰ εἴκοσι δύο του ἔγινε πνευματικὸς-ἐξομολόγος καὶ λίγο ἀργότερα ἀρχιμανδρίτης. Γιὰ ἕνα διάστημα ἐργάστηκε ὡς ἐφημέριος στοὺς Τσακαίους, χωριὸ τῆς Εὔβοιας.
Στὴν Εὔβοια, στὴν Ἱερὰ Μονὴ Ἁγίου Χαραλάμπους, ἔζησε δώδεκα χρόνια, διακονώντας τοὺς ἀνθρώπους ὡς πνευματικὸς καὶ ἐξολόγος, καὶ τρία χρόνια στὴν Ἄνω Βάθεια, στὴν ἐγκαταλελειμμένη Μονὴ τοῦ Ἁγίου Νικολάου.
Στὰ 1940, παραμονὲς τοῦ Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ὁ Γέροντας Πορφύριος ἐγκαταστάθηκε στὴν Ἀθήνα, ὅπου ἀνέλαβε καθήκοντα ἐφημερίου καὶ πνευματικοῦ στὴν Πολυκλινικὴ Ἀθηνῶν. Ὅπως ὁ ἴδιος ἔλεγε, ἔζησε ἐκεῖ τριάντα τρία χρόνια σὰν μία μέρα, ἀσκώντας ἀκαταπόνητα τὸ πνευματικὸ ἔργο καὶ ἀνακουφίζοντας τὸν πόνο καὶ τὴν ἀσθένεια τῶν ἀνθρώπων.
Ἀπὸ τὸ 1955 εἶχε ἐγκατασταθεῖ στὰ Καλλίσια, ὅπου εἶχε μισθώσει ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Μονὴ Πεντέλης τὸ ἐκεῖ εὑρισκόμενο μονύδριο τοῦ Ἁγίου Νικολάου μὲ τὴν ἀγροτικὴ περιοχὴ ποὺ τὸ περιέβαλλε, τὴν ὁποία καλλιεργοῦσε μὲ μεγάλη ἐπιμέλεια. Ἐδῶ, παράλληλα ἐξασκοῦσε τὸ πλούσιο πνευματικό του ἔργο.
Τὸ καλοκαίρι τοῦ 1979, ἐγκαταστάθηκε στὸ Μήλεσι μὲ τὸ ὄνειρο νὰ χτίσει μοναστήρι. Ἐκεῖ ζοῦσε στὴν ἀρχὴ σὲ ἕνα τροχόσπιτο κάτω ἀπὸ ἰδιαίτερα ἀντίξοες συνθῆκες καὶ μετὰ σὲ ἕνα ἀπέριττο κελλάκι ἀπὸ τσιμεντόλιθους, ὅπου καὶ ὑπέμενε ἀγόγγυστα τὶς πολλὲς δοκιμασίες τῆς ὑγείας του. Τὸ 1984 μεταφέρθηκε σὲ κτίσμα τοῦ ὑπὸ ἀνέγερση μοναστηριοῦ, γιὰ τὴν ὁλοκλήρωση τοῦ ὁποίου ὁ Γέροντας, παρόλο ποὺ ἦταν πολὺ ἄρρωστος καὶ τυφλός, ἐργαζόταν ἀκατάπαυστα καὶ ἀκαταπόνητα. Μὲ τὴ θεμελίωση τοῦ Καθολικοῦ τῆς Μονῆς Μεταμορφώσεως, στὶς 26 Φεβρουαρίου 1990, ἀξιώθηκε νὰ δεῖ τὸ ὄνειρό του νὰ γίνεται πραγματικότητα.
Τὰ τελευταία χρόνια της ἐπίγειας ζωῆς του ἄρχισε νὰ προετοιμάζεται γιὰ τὴν κοίμησή του. Ἐπιθυμοῦσε νὰ ἀποσυρθεῖ στὸ Ἅγιον Ὅρος, στὰ ἀγαπημένα του Καυσοκαλύβια, ὅπου μυστικὰ καὶ ἀθόρυβα, ὅπως ἔζησε, θὰ ἔδιδε τὴν ψυχή του στὸ Νυμφίο της. Πολλὲς φορὲς τὸν ἄκουσαν νὰ λέει: «Ἐπιδιώκω καὶ τώρα ποὺ ἐγήρασα νὰ πάω καὶ νὰ πεθάνω ἐκεῖ πάνω».
Πράγματι, τὸ ὀσιακὸ τέλος τὸν βρῆκε στὰ Καυσοκαλύβια, στὴν καλύβη του, τὸ πρωὶ τῆς 2ας Δεκεμβρίου 1991.
Τὰ τελευταία λόγια ποὺ ἀκούστηκαν ἀπὸ τὸ στόμα του ἦταν ἀπὸ τὴν ἀρχιερατικὴ προσευχὴ τοῦ Κυρίου, αὐτὰ ποὺ τόσο ἀγαποῦσε καὶ πολὺ συχνὰ ἐπαναλάμβανε:
«Ἴνα ὦσιν ἐν».
«Πνεύματος θείου κοσμούμενος χάριτι, ψυχᾶς ἁπάντων Πορφύριος λαμπρύνει»
ΠΗΓΗ: http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2013/11/blog-post_7305.html
Σήμερα, μετά την απόφαση αγιοκατάταξης του Γέροντος Πορφυρίου, επίκαιρος όσο ποτέ είναι ο λόγος του αναφορικά με το πως γίνεται κανείς Άγιος....
Έλεγε λοιπόν:
Η ελευθερία δεν κερδίζεται, αν δεν ελευθερώσομε το εσωτερικό μας απ’ τα μπερδέματα και τα πάθη.
Αυτό είναι η Εκκλησία μας, αυτή είναι η χαρά μας, αυτό είναι το παν για μας. Και ο άνθρωπος σήμερα αυτό ζητάει. Και παίρνει τα δηλητήρια και τα ναρκωτικά, για να έλθει σε κόσμους χαράς. αλλά ψεύτικης χαράς. Κάτι αισθάνεται εκείνη τη στιγμή και αύριο είναι τσακισμένος.
Το ένα τον τρίβει, τον τρώει, τον τσακίζει, τον ψήνει. Ενώ το άλλο, δηλαδή το δόσιμο στον Χριστό, τον ζωογονεί, του δίνει χαρά, τον κάνει να χαίρεται τη ζωή, να νιώθει δύναμη, μεγαλείο.
Είναι μεγάλη τέχνη να τα καταφέρετε να αγιασθεί η ψυχή σας. Παντού μπορεί ν’ αγιάσει κανείς. Και στην Ομόνοια μπορεί ν’ αγιάσει, αν το θέλει. Στην εργασία σας, όποια και να είναι, μπορείτε να γίνετε άγιοι. Με την πραότητα, την υπομονή, την αγάπη. Να βάζετε κάθε μέρα νέα σειρά, νέα διάθεση, με ενθουσιασμό και αγάπη, προσευχή και σιωπή. Όχι να έχετε άγχος και να σας πονάει το στήθος.
Να εργάζεσθε με εγρήγορση, απλά, απαλά, χωρίς αγωνία, με χαρά κι αγαλλίαση, με αγαθή διάθεση. Τότε έρχεται η θεία χάρις.
Όλα τα δυσάρεστα, που μένουν μέσα στην ψυχή σας και φέρνουν άγχος, μπορούν να γίνουν αφορμή για τη λατρεία του Θεού και να παύσουν να σας καταπονούν. Να έχετε εμπιστοσύνη στον Θεό.
Δεν είναι ανάγκη να προσπαθείτε και να σφίγγεσθε. Όλη σας η προσπάθεια να είναι ν’ ατενίσετε το φως, να κατακτήσετε το φως. Έτσι, αντί να δίδεσθε στη στενοχώρια, που δεν είναι του Πνεύματος του Θεού, να δίδεσθε στη δοξολογία του Θεού.
Η στενοχώρια δείχνει ότι δεν εμπιστευόμαστε τη ζωή μας στον Χριστό.
Η επικοινωνία με τον Χριστό, όταν γίνεται απλά, απαλά, χωρίς πίεση, κάνει τον διάβολο να φεύγει. Ο σατανάς δεν φεύγει με πίεση, με σφίξιμο. Απομακρύνεται με την πραότητα και την προσευχή. Υποχωρεί, όταν δει την ψυχή να τον περιφρονεί και να στρέφεται με αγάπη προς τον Χριστό. Την περιφρόνηση δεν μπορεί να τη υποφέρει, διότι είναι υπερόπτης. Όταν, όμως, πιέζεσθε, το κακό πνεύμα σας παίρνει είδηση και σας πολεμάει. Μην ασχολείσθε με τον διάβολο, ούτε να παρακαλείτε να φύγει. Όσο παρακαλείτε να φύγει, τόσο σας αγκαλιάζει. Τον διάβολο να τον περιφρονείτε. Να μην τον πολεμάτε κατά μέτωπον. Όταν πολεμάς με πείσμα κατά του διαβόλου, επιτίθεται κι εκείνος σαν τίγρης, σαν αγριόγατα. Όταν του ρίχνεις σφαίρες, αυτός σου ρίχνει χειροβομβίδα. Όταν του ρίχνεις βόμβα, σου ρίχνει πύραυλο. Μη κοιτάζετε το κακό. Να κοιτάζετε την αγκαλιά του Θεού και να πέφτετε στην αγκαλιά Του και να προχωρείτε.
Ο ταπεινός έχει συνείδηση της εσωτερικής του καταστάσεως και, όσο κι αν είναι άσχημη, δεν χάνει την προσωπικότητά του… Δεν χάνει την ισορροπία του. Το αντίθετο συμβάνει με τον εγωιστή, τον έχοντα αισθήματα κατωτερότητος. Στην αρχή μοιάζει με τον ταπεινό. Λίγο, όμως, αν τον πειράξει κανείς, αμέσως χάνει την ειρήνη του, εκνευρίζεται, ταράζεται.
ΠΗΓΗ: http://www.agioritikovima.gr/didaches/gerontos-porfur/33422-p%CE%BFs-agiazeis-u
Κατατέθηκε στη Βουλή το λεγόμενο αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, το οποίο, αντί να καταπολεμήσει αυτό που υποτίθεται ότι επιδιώκει, μάλλον θα επιφέρει ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα, εκτός κι αν κάποιοι κύκλοι εντός και εκτός Ελλάδας επιδιώκουν κάτι τέτοιο. Δεν κρίνουμε το νομοσχέδιο σε σχέση με τους περιορισμούς που μπορεί να επιβάλει στη δημόσια έκφραση και την επιστημονική ιστορική έρευνα. Αυτό είναι ένα άλλο θέμα και δεν θα ασχοληθούμε μ' αυτό στο παρόν άρθρο μας.
Θα μείνουμε στην ποινικοποίηση του εγκωμιασμού, της επιδοκιμασίας και της κακόβουλης άρνησης της σημασίας των εγκλημάτων γενοκτονίας ή κατά της ανθρωπότητας και των εγκλημάτων πολέμου, καθώς και του Ολοκαυτώματος και του ναζισμού, όπως αναφέρονται στο άρθρο 3 του νομοσχεδίου.
Το πρώτο ολίσθημα, για να μη χρησιμοποιήσουμε κάποια πιο σκληρή λέξη, γίνεται με τον διαχωρισμό της γενοκτονίας που έγινε εναντίον των Εβραίων από τους ναζί τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο έναντι των άλλων γενοκτονιών, που υπέστησαν έθνη και λαοί της περιοχής. Συγκεκριμένα, αναφέρεται ονομαστικά το Ολοκαύτωμα, ενώ δεν αναφέρονται ονομαστικά οι γενοκτονίες των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας, καθώς και των Αρμενίων, οι οποίες έχουν αναγνωριστεί με νόμο, παρακαλώ, του ίδιου Κοινοβουλίου που θα ψηφίσει και το εν λόγω νομοσχέδιο!
Στη δε αιτιολογική έκθεση, όσον αφορά το συγκεκριμένο άρθρο, αναφέρει τα εξής: Στο άρθρο 3 προβλέπεται ειδικότερα η ποινικοποίηση των ξενόφοβων και ρατσιστικών συμπεριφορών που εκδηλώνονται με αφορμή τον εγκωμιασμό ή την κακόβουλη άρνηση ή την εκμηδένιση της σημασίας των εγκλημάτων γενοκτονίας, των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας και των εγκλημάτων πολέμου, όπως αυτά ορίζονται στα άρθρα 6, 7 και 8 του Καταστατικού του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, το οποίο έχει κυρωθεί με τον Ν. 3003/2002, ή στο άρθρο 6 του Καταστατικού του Διεθνούς Στρατοδικείου που προσαρτάται στη Συμφωνία του Λονδίνου της 8ης Αυγούστου 1945, εφόσον θεωρούνται πρόσφορες να οδηγήσουν στη θυματοποίηση ομάδων ή προσώπων σύμφωνα με τις προϋποθέσεις του άρθρου 3. Η ποινική απαξία των συγκεκριμένων συμπεριφορών συνίσταται στην κακόβουλη άρνηση ή εκμηδένιση ιστορικών γεγονότων, χωρίς, σε καμία περίπτωση, να επιδιώκεται η απαγόρευση ή ιδεολογική χειραγώγηση της επιστημονικής έρευνας. Γι' αυτό άλλωστε οι πράξεις αυτές τιμωρούνται μόνον εφόσον έχουν αναγνωριστεί ως εγκλήματα με αμετάκλητη απόφαση είτε ελληνικού είτε διεθνούς δικαστηρίου (η υπογράμμιση δική μας).
Δηλαδή, επί της ουσίας, αν ψηφιστεί αυτός ο νόμος, όποιος στην Ελλάδα εγκωμιάζει ή αρνείται το Ολοκαύτωμα και τη γενοκτονία των Τούτσι από τους Χούτου, που αναγνωρίστηκαν από διεθνές δικαστήριο, θα τιμωρείται από τον συγκεκριμένο νόμο, ενώ οι κεμαλιστές και ισλαμιστές φασίστες με τους εν Αθήναις και Θεσσαλονίκη συνοδοιπόρους τους θα είναι ελεύθεροι να λοιδορούν τα θύματα και τους απογόνους της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας και των Αρμενίων και των Ασσυρίων, αφού οι γενοκτονίες αυτές δεν έχουν αναγνωριστεί από ελληνικό ή διεθνές δικαστήριο!
Να υπενθυμίσουμε στους αναγνώστες μας ότι, όταν τον Μάιο του τρέχοντος έτους επιχειρήθηκε να κατατεθεί το ίδιο νομοσχέδιο, στο οποίο αναφερόταν ότι τιμωρούνται ο εγκωμιασμός, η επιδοκιμασία και η κακόβουλη άρνηση της σημασίας των εγκλημάτων γενοκτονίας που έχουν αναγνωριστεί από το ελληνικό Κοινοβούλιο, η γνωστή και μη εξαιρετέα βουλευτής απέστειλε ηλεκτρονικό σημείωμα σε συντρόφους του ΣΥΡΙΖΑ, με το οποίο ζητούσε να απαλειφθεί η συγκεκριμένη προβληματική διάταξη, η οποία, σύμφωνα με την άποψή της, θα μπορούσε να έχει στη χώρα μας πολύ σοβαρότερες συνέπειες, αν χρησιμοποιηθεί όχι για την άρνηση εγκλημάτων του ναζισμού αλλά για εθνικιστικούς λόγους!
Επίσης, να υπογραμμίσουμε ότι, σύμφωνα με διασταυρωμένες πληροφορίες, βουλευτής του ίδιου κόμματος συναντήθηκε τότε με τον πρέσβη της ενδιαφερόμενης χώρας, για να συντονίσουν τη δράση τους και να μην ποινικοποιηθεί η άρνηση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας καθώς και των Αρμενίων και Ασσυρίων.
Τελικά, ύστερα από έξι μήνες, και αφού με μια ακατανόητη απόφαση έχει στην ουσία νομιμοποιηθεί η εξύμνηση του Χίτλερ των Ποντίων με την αναγόρευση της οικίας όπου έμεινε για μερικά χρόνια σε μουσείο, στην προσφυγομάνα Θεσσαλονίκη, έρχεται στο ελληνικό Κοινοβούλιο, στον ίδιο χώρο όπου ψηφίστηκαν οι νόμοι που αναγνώριζαν τις Γενοκτονίες Ελλήνων και Αρμενίων, να ψηφιστεί ένας νόμος-έκτρωμα, που είναι ό,τι πιο άθλιο, ανήθικο, εμετικό και προδοτικό έχει εισαχθεί προς συζήτηση στη Βουλή· και αναρωτιέται κανείς αν υπάρξει έστω και ένας βουλευτής, εκτός των συνομιλητών των γνωστών πρεσβειών, που θα δεχτεί να ψηφίσει ένα τέτοιο νομικό και εθνικό τερατούργημα!
Ντροπή!
Σήμερα εἶναι ἡ μνήμη τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης ποὺ ἦταν μιὰ πάνσοφη γυναίκα καὶ μαρτύρησε γιὰ τὸν Χριστό. Πολλοὶ μπορεῖ νὰ διαβάσατε τὸν βίο της, ὅμως σίγουρα λίγοι ξέρετε ὅτι ἀποστόμωσε 50 δεινοὺς ρήτορες τῆς ἐποχῆς.
Ἀπέδειξε τὴν ἄρρηκτη σχέση Ἑλληνισμοῦ καὶ Χριστιανισμοῦ. Τί τοὺς εἶπε ἡ Ἁγία γιὰ τὸ Χριστό; Ὅτι προφήτευσαν γὶ΄αὐτόν, τὴν ἔλευσή του καὶ τὴ σταύρωσή του ἀρχαῖοι φιλόσοφοι καὶ ποιητὲς καὶ μάλιστα ἡ Σίβυλλα καὶ ὁ Ἀπόλλωνας.
Ἃς δοῦμε ὅμως λίγα πράγματα ἀπὸ τὸ βίο τῆς Ἁγίας.
H Ἁγία Μεγαλομάρτης Αἰκατερίνη γεννήθηκε τὸ 294 μ.Χ. στὴν Ἀλεξάνδρεια καὶ ἦταν κόρη τοῦ Ἕλληνα ἡγεμόνα τῆς πόλης Κόστου, ὁ ὁποῖος πρὶν ἀναλάβει τὴν διακυβέρνηση τῆς Αἰγύπτου μὲ ἐντολὴ τοῦ Ρωμαίου Αὐτοκράτορα Διοκλητιανοῦ ἦταν βασιλιὰς τῆς Κύρπου.
Ἡ Ἁγία ἦταν γνωστὴ γιὰ τὴ σοφία της καὶ εἶχε σπουδάσει στὶς ἐθνικὲς σχολὲς τῆς Ἀλεξάνδρειας φιλοσοφία, ποίηση, ρητορική, ἰατρικὴ μουσική, φυσική, μαθηματικὰ καὶ ἀστρονομία. Στὶς ἀρχὲς τοῦ 4ου αἰώνα μ.Χ. ὅταν βασίλευε στὸ Ρωμαϊκὸ κράτος ὁ αὐτοκράτορας Μαξέντιος ἡ Ἁγία ὁμολόγησε τὴν πίστη της στὸ Χριστὸ καὶ κατηγόρησε δημόσια το Ρωμαῖο αὐτοκράτορα γιὰ τὶς θυσίες του στὰ εἴδωλα.
Ὁ αὐτοκράτορας συγκέντρωσε 50 ρήτορες ἂπ΄ὅλη τὴν αὐτοκρατορία γιὰ νὰ τὴν πείσουν νὰ ἀρνηθεῖ τὸ Χριστό. Ἀντὶ ὅμως οἱ ρήτορες νὰ πείσουν τὴν Ἁγία πείστηκαν οἱ ἴδιοι ἀπὸ τὰ ἐπιχειρήματά της διότι αὐτὰ ἦταν βασισμένα στὰ ρητὰ καὶ στὶς προφητεῖες τῶν Ἑλλήνων φιλοσόφων περὶ τῆς ἐλεύσεως τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐπὶ τῆς γῆς.
Οἱ λόγοι τῆς Ἁγίας στάθηκαν ἀφορμὴ νὰ στραφοῦν οἱ 50 ρήτορες πρὸς τὸ Χριστιανισμό. Ἔξαλλος ὁ αὐτοκράτορας διέταξε νὰ ριφθοῦν στὴν πυρὰ καὶ ἡ Ἁγία φυλακίστηκε καὶ βασανίστηκε.
Μὲ κόκκινα γράφει:”Ὁ χρησμὸς τοῦ Ἀπόλλωνος δοθεῖς ἐν Δελφοῖς περὶ τοῦ Χριστοῦ καὶ τοῦ πάθους αὐτοὺ”
Οἱ 50 ρήτορες παρουσιάζονται ἐνώπιόν της Ἁγίας καὶ ὁ σπουδαιότερος ἀπὸ αὐτοὺς ἀμφισβητεῖ τὴ θεότητα τοῦ Ἰησοῦ ὑποστηρίζοντας ὅτι οὐδέποτε οἱ ἀρχαῖοι φιλόσοφοι ὀνόμασαν ἢ τίμησαν αὐτόν:«Λοιπόν, μὴ παρασυρόμενη ἀπὸ τὴν ἀπάτη ἐπιμένεις εἰς τὸν Ἐσταυρωμένον ὡς Θεόν, τὸν ὁποῖον οὐδεὶς ἐκ τῶν παλαιῶν δὲν τὸν ὀνόμασε σοφό, οὔτε ἐγνώριζε ἂν ὀνομαζόταν Θεός». Στὴν ἀπάντησή της ἡ Ἁγία χρησιμοποιεῖ τὶς γραπτὲς προφητεῖες τῶν ἀρχαίων φιλοσόφων, ὅπως τοῦ Διοδώρου, τοῦ Πλουτάρχου, τοῦ Ὁμήρου, τοῦ Ὀρφέως, τοῦ Σοφοκλέους καὶ ὡς ἀποκορύφωμα δύο χρησμοὺς τῆς Σίβυλλας καὶ τοῦ Ἀπόλλωνος, οἱ ὁποῖοι ἀφήνουν κυριολεκτικὰ ἄναυδούς του 50 ρήτορες.
Οἱ δύο χρησμοὶ καταγράφονται στὴν Γ’ ἐκδοχὴ τοῦ Μαρτυρίου τῆς Ἁγίας (Μαρτυρολόγιον τοῦ Σινᾶ σέλ. 100- 133) ἀλλὰ καὶ σὲ ἕνα χειρόγραφο ἀπὸ περγαμηνὴ τοῦ 12ου αἰῶνος τὸ ὁποῖο φυλάσσεται στὴ Μονὴ Δοχειαρίου τοῦ Ἅγιου Ὅρους. Οἱ ρήτορες ἀναφέρουν στὴν Ἁγία ὅτι οὐδέποτε διάβασαν στὰ βιβλία τους γιὰ κάποιον Ἐσταυρωμένο Θεό.
Ἡ ἀπάντηση τῆς Ἁγίας εἶναι καταπέλτης:
«Τὸ ὅτι ὁ Ἐσταυρωμένος, εἶπε, δὲν ἔτυχε νὰ τιμηθεῖ ἀπὸ κανέναν ἀπὸ τοὺς παλαιοὺς δὲν θὰ ἔπρεπε νὰ δαπανῶμεν τὸν χρόνο μας, οὔτε νὰ τὸ πολυεξετάζομεν, οὔτε νὰ κάνωμε ἐρεῦνας δὶ΄αὐτῶν μὲ ἀνθρωπίνους λογισμοὺς διότι εἶναι ὁ ἀληθινὸς θεὸς τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς, τῆς θαλάσσης, τοῦ ἡλίου, τῆς σελήνης, τῶν ἄστρων καὶ δημιουργὸς ὅλου του ἀνθρωπίνου γένους ἀκατάληπτος, ἀνεξερεύνητος, ἀπέραντος, ἀνεξιχνίαστος, ἄρρητος. Διὰ νὰ σοῦ ἀποδείξω τὰ σχετικὰ μ’ αὐτὸν μὲ τὴ βοήθεια τῶν δικῶν σου, διότι ἔτσι ἡ ἀπόδειξής μου θὰ εἶναι ἀπολύτως ἔγκυρη, πρόσεξε τί ἀποκαλύπτει ξεκάθαρα, ἡ πιὸ σοφὴ ἀπ’ ὄλας τὰς γυναίκας, Σίβυλλα, διὰ τὴν κατὰ σάρκα γέννησή του, διὰ τὴν πρόνοιάν του δὶ’ ἠμᾶς, καὶ διὰ τὴν ἀμέτρητόν του φροντίδα.
Ἂν θέλεις ἃς ἀκούσουμε τὰ ἴδια τῆς τὰ λόγια: «ὕστερα ἀπὸ πολὺν καιρὸ θὰ φτάσει κάποιον εἰς αὐτὴν τὴν πολυδιηρημένην γῆ καὶ θὰ γεννηθεῖ μὲ σάρκαν ἀμόλυντον. Μὲ ἀνεξάντλητα ὅρια ὡς θεότητα θὰ λυτρώσει τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὴν φθορὰ τῶν ἀνιάτων παθῶν. Καὶ θὰ τὸν φθονήσει ἄπιστος λαὸς καὶ θὰ κρεμαστεῖ ὑψηλὰ ὡς κατάδικος εἰς θάνατον. Ὅλα αὐτὰ θὰ τὰ ὑποφέρει μὲ πραότητα». Πρόσεξε καὶ τὸν ἀληθινὸ μάντη Ἀπόλλωνα, ποὺ ἔχει ξεχάσει τὴν συνηθισμένη τοῦ ἀσάφια καὶ τὰ ἀμφιλεγόμενά του καὶ φανερώνει γυμνὴ τὴν ἀλήθεια χωρὶς τὴ δικὴν τοῦ βούλησιν. Λέγει αὐτός: «Ἕνας οὐράνιος μὲ πιέζει ἰσχυρά, ὁ ὁποῖος εἶναι φῶς τριλαμπές. Αὐτὸς εἶναι ὁ παθῶν Θεός, χωρὶς νὰ πάθει τίποτε ἡ Θεότης του, διότι εἶναι συγχρόνως θνητὸς καὶ ἀθάνατος.
Αὐτὸς εἶναι συγχρόνως Θεὸς καὶ ἄνθρωπος, ὅλα ὑποφέρων ἀπὸ τοὺς θνητούς, δηλαδὴ τὸν σταυρόν, τὴν ὕβριν, τὴν ταφήν. Αὐτὸς κάποτε ἀπὸ τὰ μάτια ἔχυσε δάκρυα θερμά. Αὐτὸς πέντε χιλιάδες χόρτασε μὲ πέντε ἄρτους, κάτι ποὺ ἤθελε δύναμιν θεϊκήν. Ὁ Χριστὸς εἶναι ὁ δικός μου Θεός, ὁ ὁποῖος ἐσταυρώθει εἰς τὸ ξύλον, ὁ ὁποῖος ἐξέπνευσε, ὁ ὁποῖος ἐκ τοῦ τάφου ἀνῆλθεν εἰς τὸν οὐρανόν».
Αὐτὰ διηγεῖται ὁ Θεός σου. Διότι εἶναι συνάναρχος μ΄αὐτὸν ποὺ τὸν ἐγέννησε καὶ αἰώνιος ἀρχὴ καὶ ρίζα καὶ πηγὴ ὅλων των ἀγαθῶν, ὅλα τα δημιούργησε χωρὶς νὰ ὑπάρχουν πρὶν καὶ ὅλα τα κοσμεῖ καὶ τὰ διακρατεῖ καὶ τὰ διαπερνᾶ καὶ μὲ τὸ δικό του χέρι ἐδημιούργησε ἠμᾶς τοὺς ἀνθρώπους καὶ πολλοὺς δρόμους ἤνοιξε διὰ τὴν σωτηρία μας».
Μέ λύπη καὶ ἀνησυχία παρατηροῦμε τελευταῖα πὼς ἡ Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ἔχει μετατραπεῖ σὲ φερέφωνο τοῦ οἰκουμενισμοῦ καὶ τοῦ πανθρησκειακοῦ ὁράματος τῆς «Νέας Ἐποχῆς».
Ὡς καὶ ἕδρα ἰσλαμικῶν σπουδῶν προτάθηκε νὰ ἱδρυθεῖ στὸν θρησκειολογικὸ τομέα τῆς σχολῆς, στὴν ὁποία θὰ διδάσκουν μουσουλμάνοι «θεολόγοι»!
Ὁ κατήφορος ὅμως συνεχίζεται. Τὸν περασμένο μήνα ἡ «Διεθνὴς Ἑταιρεία Φίλων Νίκου Καζαντζάκη» συνδιοργάνωσε μὲ καθηγητὲς τοῦ Τμήματος Θεολογίας τοῦ Α.Π.Θ. «στρογγυλὴ τράπεζα» μὲ θέμα: «Πνευματικότητα καὶ Θρησκευτικότητα στὸ Νίκο Καζαντζάκη».
Μεταξὺ τῶν ἄλλων εἰσηγητῶν καὶ συμμετεχόντων ἦταν ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Ἀρκαλοχωρίου καὶ καθηγητὴς τῆς ἐν λόγῳ Θεολογικῆς Σχολῆς, ὁμοίως οἱ καθηγητὲς Χ. Σταμούλης, Π. Ὑφαντῆς, ἡ θεολόγος Μ. Χατζηαποστόλου κ.ἄ.
Ἀπὸ τοὺς τίτλους τῶν εἰσηγήσεων μποροῦμε νὰ διακρίνουμε πὼς ὁ Μητροπολίτης καὶ οἱ ἐν λόγῳ θεολόγοι καθηγητὲς ὄχι μόνο, ὡς ὄφειλαν, δὲν στηλίτευσαν τὸν ἐκκλησιομάχο καὶ ἀντίχριστο Καζαντζάκη, ἀλλὰ προσπάθησαν νὰ τὸν παρουσιάσουν ὡς… ἅγιο!
Θέλησαν νὰ ἀγνοήσουν τὰ συγγράμματά του, τὰ ὁποῖα ὄζουν φρικτῶν βλασφημιῶν κατὰ τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ νὰ ὑπερασπισθοῦν τὴ νεφελώδη «πνευματικότητα καὶ θρησκευτικότητά» του, ἡ ὁποία εἶναι κρᾶμα θεοσοφικῶν καὶ ἀποκρυφιστικῶν δοξασιῶν! Κρῖμα, ὄχι τόσο γιὰ ἐκείνους, ἀλλὰ γιὰ τοὺς θεολόγους, ποὺ βγάζει ἡ σχολή τους!
Ὀρθόδοξος Τύπος ἀρ. φυλ. 1999, 22 Νοεμβρίου 2013
ΠΗΓΗ: http://anavaseis.blogspot.gr/2013/11/blog-post_2707.html
Μέσα στους πρώτους δεκατρείς μήνες του 2013, 192 γυναίκες δολοφονήθηκαν στην Τουρκία από τους άντρες τους σύμφωνα με ένα αποκαλυπτικό και φοβερό συνάμα δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας Taraf, με τον εντυπωσιακό τίτλο, «Türkiye kadın mesarlığı oldu», δηλαδή, «Η Τουρκία έγινε νεκροταφείο γυναικών». Αλήθεια τι έχουν να πουν όλοι αυτοί οι «προοδευτικοί» της πλάκας, τουρκολάγνοι, που δεν χάνουν ευκαιρία να εκφράσουν τον ενθουσιασμό τους για την σημερινή ισλαμική Τουρκία όπου η ρόλος της γυναίκας είναι να τρώει ξύλο μέχρι θανάτου από τον αφέντη σύζυγο της ;
Όπως αποκαλύπτει η ίδια η τουρκική εφημερίδα, οι κακοποιήσεις και οι δολοφονίες των γυναικών-συζύγων έχουν πάρει διαστάσεις τρομακτικές τα τελευταία χρόνια, γεγονός που προκαλεί έντονο προβληματισμό για την ισλαμική πορεία της χώρας που σαν άμεση συνέπεια είναι ο υποβιβασμός του ρόλου της γυναίκας στην οικογένεια.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσαν στην δημοσιότητα οι βουλευτίνες του φιλοκουρδικού κόμματος, BDP, τα τελευταία πέντε χρόνια με επίσημα στοιχεία, (γιατί τα ανεπίσημα νούμερα είναι ακόμα πιο μεγαλύτερα), 819 γυναίκες-σύζυγοι έχουν κυριολεκτικά σφαγιαστεί αφού κακοποιηθήκαν από τους άντρες τους.
Τα στοιχεία γίνονται ακόμα πιο φοβερά καθώς όπως τονίζεται, ο βιασμός των γυναικών είναι πλέον καθημερινό φαινόμενο και μάλιστα θεωρείται από πολλούς σαν φυσιολογικό γιατί η γυναίκα δεν έχει το δικαίωμα να αρνηθεί την συνουσία καθώς το Ισλάμ την υποβιβάζει κυριολεκτικά σε «χωράφι» του άντρα που έχει το δικαίωμα να την σπέρνει… όποτε θέλει, (Κοράνι, κεφάλαιο δεύτερο, σουρά, 223). Όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά τα επίσημα στοιχεία των βουλευτίνων, το 2009 δολοφονηθήκαν αφού βιάστηκαν 109 γυναίκες, το 2010, 180, το 2011, 121, το 2012, 210, και τώρα μέχρι τον Νοέμβριο του 2013 ο αριθμός έφτασε προσθετικά στις 819.
Ακόμα και το ίδιο το τουρκικό υπουργείο Δικαιοσύνης ομολόγησε ότι μονό μέσα στον τελευταίο χρόνο οι βιασμοί των γυναικών παρουσίασαν αύξηση κατά 400%. Καθημερινά, πάλι σύμφωνα με τα στοιχεία του τούρκικου υπουργείου Δικαιοσύνης , δολοφονούνται πέντε γυναίκες αφού πρώτα υποστούν βιασμό και κακοποίηση από το αντρικό φύλο. Κανείς βέβαια δεν γνωρίζει την ακριβή κατάσταση και τον ακριβή αριθμό των βιασμών στην επαρχία γιατί εκεί τα στοιχεία είναι ελλιπή και κάθε καταγραφή προσκρούει στα αυστηρά ισλαμικά έθιμα τα οποία, όπως αναφέρεται και παραπάνω, θεωρούν σχεδόν φυσιολογικό τον βιασμό του γυναικείου φύλου.
Το φοβερό είναι ότι σύμφωνα με τις καταγγελίες των γυναίκειων οργανώσεων τα περιστατικά των βιασμών που τελικά φτάνουν στην δικαιοσύνη, έχουν μεροληπτική αντιμετώπιση από το δικαστικό σώμα καθώς θεωρούνται σαν απλές χειροδικίες ενώ συχνά δίνουν το δίκαιο στον σύζυγο που είναι και ο «αφέντης» της γυναίκας.
Άραγε τι έχουν να σχολιάσουν για όλα αυτά όλοι οι δικοί μας «προοδευτικοί» αριστεροί και σια που μόνο ωραία λόγια έχουν να πουν για την «σύγχρονη» Τουρκία και εδικά για το Ισλάμ, μια θρησκεία που θεώρει ότι η γυναίκα είναι υποχρεωμένη να υφίσταται όλη την αντρική βία ακόμα και τον βιασμό σαν ένδειξη ιερής υποταγής. Και ύστερα μας λένε για αντιρατσιστικά νομοσχέδια και για προστασία των κάθε λογής φανατικών μουσουλμάνων που έχουν κατακλύσει την χώρα μας. Τέτοια «προοδευτικότητα» να την χαίρονται.
ΠΗΓΗ: http://anavaseis.blogspot.gr/2013/11/blog-post_7184.html
Α΄ ΜΙΑ ΔΙΑΤΑΞΗ ΑΟΡΙΣΤΗ ΚΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ
«Ο τάχιστος των λόγων». Αναφαίρετο ανθρώπινο δικαίωμα και υπέρτατη δημοκρατική κατάκτηση αποτελεί η ελευθερία της σκέψης και της έκφρασης. Είναι, λοιπόν, ιδιαιτέρως ανησυχητικό το ότι το ανεκτίμητο αυτό αγαθό απειλείται άμεσα εξαιτίας κάποιων προβλέψεων του υπό ψήφιση αντιρατσιστικού νόμου που ποινικοποιούν τη δυνατότητα να εκφραστεί κανείς ελεύθερα, δηλαδή στην ουσία δεν επιτρέπουν ακόμη και να σκεφτεί κανείς σωστά, σύμφωνα με τον πασίγνωστο αφορισμό του Ρήγα. Πραγματικά, τι άλλο από εκμηδένιση της σκέψης και φίμωση της έκφρασης είναι η διάταξη που απειλεί με «φυλάκιση τριών μηνών έως τριών ετών και χρηματική ποινή 5.000-20.000 € όποιον προκαλεί, διεγείρει ή προτρέπει σε πράξεις ή ενέργειες που μπορούν να προκαλέσουν διακρίσεις και μίσος κατά προσώπου ή ομάδας προσώπων κτλ..;».
Το ερώτημα που γεννάται αμέσως είναι το ακόλουθο: μήπως παρακολουθούμε θέατρο του παραλόγου; Όπως προκύπτει από το παραπάνω απόσπασμα, επιλήψιμη είναι η «διέγερση», η «πρόκληση» και η «προτροπή» όχι καθαυτές αλλά κατά το μέτρο που οδηγούν σε ορισμένες «πράξεις ή ενέργειες». Αλλά και αυτές, με τη σειρά τους, δεν είναι αυτοτελώς κολάσιμες, αλλά (μόνο) εφόσον οδηγούν «σε διακρίσεις και μίσος». Μέσα σε αυτό το αλλόκοτο και ομιχλώδες οδοιπορικό της ενοχής σε ποιο σημείο ακριβώς μπορεί άραγε να εντοπίσει κανείς το αληθινό αδίκημα;
Πιο συγκεκριμένα: α) οι λέξεις «προκαλεί» και «διεγείρει» είναι από νοηματική άποψη εξαιρετικά αόριστες και για το λόγο αυτό επικίνδυνες. Ποιος θα σύρει τη διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στον επιτρεπτό και τον ανεπίτρεπτο βαθμό της «πρόκλησης» και της «διέγερσης»; β) Η ποινικοποίηση της «διάκρισης», δηλαδή της διαφορετικότητας και της διαφοροποίησης, ισοδυναμεί με απόρριψη της ίδιας της πολιτιστικής ταυτότητας και ιδιοπροσωπίας ενός λαού (στην προκειμένη περίπτωση του ελληνικού), οι οποίες είναι αλληλένδετες με την έννοια της διάκρισης. Είναι άραγε αυτό στις προθέσεις του νομοθέτη; Αν ναι, καλό θα ήταν να δηλωθεί expressis verbis. γ) Είναι καθαρός παραλογισμός να αποσκοπεί κανείς στην τιμωρία του «μίσους», που όμως, ως συναίσθημα, είναι ιδιαίτερα δύσκολο να διακριβωθεί και να σταθμιστεί και μάλιστα πριν ακόμη εκδηλωθεί!
Το συμπέρασμα είναι απλό: όταν έχουμε ξεκάθαρες και δρακόντειες ποινές που στοχεύουν αμφιλεγόμενα και απροσδιόριστα αδικήματα, τότε έχουμε αυτομάτως έναν εκκολαπτόμενο ολοκληρωτισμό, στον οποίο κυρίαρχο στοιχείο είναι η καθυπόταξη του πολίτη με τη μέθοδο του προληπτικού εκφοβισμού. Δε χρειάζεται να είναι κανείς όχι συνταγματολόγος αλλά ούτε καν νομικός για να αντιληφθεί ότι η παραπάνω διάταξη νομοτεχνικώς είναι διάτρητη και συνταγματικώς απαράδεκτη.
Β΄ Η ΣΥΓΧΥΣΗ ΤΗΣ ΑΙΤΙΑΣ ΜΕ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ
Ωστόσο, εκείνο που προέχει είναι να δούμε το θέμα από την αρχή και στην ουσία του.
Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, από τα εξής αυτονόητα:
1. Οι ειρηνικοί και φιλόξενοι Έλληνες, που πριν από μερικά χρόνια δεν ήξεραν καν τι θα πει «ρατσισμός», μήπως τρελάθηκαν απότομα;
Τι άλλαξε ξαφνικά, ώστε μέσα σε λίγα χρόνια να φουντώσει στην Ελλάδα ο δήθεν «ρατσισμός» και να χρειάζεται σήμερα ειδικός νόμος για την καταπολέμησή του; -- Η απάντηση είναι απλή και πασίγνωστη:
2. Κάθε λογικός άνθρωπος θα περίμενε να χαρακτηριστεί η λαθρομετανάστευση ο υπ’ αριθμόν ένα εθνικός κίνδυνος, που μας απειλεί άμεσα και από κοινωνική, και από οικονομική, και από δημογραφική, και από εθνολογική, και από πολιτιστική, και από υγειονομική άποψη. Αντί, όμως, για αυτό, καταβάλλεται προσπάθεια…να κρυφτεί το πρόβλημα «κάτω από το χαλί», ώστε να μη φαίνεται. Λες και θα πάψει έτσι να υπάρχει…
3. Είναι προφανές ότι κάποιοι --συνειδητά, εμπρόθετα και προσχεδιασμένα-- μπερδεύουν το αποτέλεσμα με το αίτιο.
4. Άρα με τον κυοφορούμενο «αντιρατσιστικό» νόμο το πρόβλημα λύνεται αυτομάτως, ή μάλλον καταργείται, με την έννοια ότι απαγορεύεται να υπάρχει! Για παράδειγμα:
Γ΄ Η ΜΟΝΗ ΕΦΙΚΤΗ ΚΑΙ ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΗ ΛΥΣΗ
5. Πρόκειται για ένα εκπληκτικό ρεσιτάλ παραλογισμού και στρουθοκαμηλισμού – αν όχι κακοπιστίας και υποκρισίας. Και εδώ γεννιέται το μεγάλο ερώτημα:
6. Με Νόμους Ραγκούση, με «Υπατίες» και με «αντιρατσιστικά» νομοσχέδια ο (δήθεν) «ρατσισμός» των Ελλήνων δεν καταστέλλεται. Αντίθετα, γιγαντώνεται και θεριεύει.
Αξιότιμοι κκ. πολιτικοί ταγοί της χώρας, είναι λάθος να χτυπά κανείς το κεφάλι του στον τοίχο για να βρει διέξοδο την ώρα μάλιστα που η πόρτα δίπλα του είναι ορθάνοιχτη.
Επομένως, η λύση δεν μπορεί παρά να είναι μία και μόνο:
ΠΗΓΗ: http://www.dikaiopolis.gr/2013/11/blog-post_19.html#sthash.dFXkNQfo.dpuf
Ιωάννης Θαλασσινός, Διευθυντής Π.Ε.ΦΙ.Π. 04-10-2017
Ποιός ἄραγε θυμᾶται τή θλιβερή ἐπέτειο τῆς ψήφισης, ἀπό τή Βουλή τῶν Ἑλλήνων, τοῦ ἐπαίσχυντου...
Χριστιανική Εστία Λαμίας 03-10-2017
Οἱ μάσκες ἔπεσαν γιά ἀκόμα μιά φορά. Ἑταιρεῖες γνωστές στούς Ἕλληνες καταναλωτές ἀφαίρεσαν ἀπό τά...
TIDEON 21-12-2015
Επιμένει να προκαλεί Θεό και ανθρώπους η ελληνική Κυβέρνηση, ψηφίζοντας στις 22 Δεκεμβρίου 2015 ως...
Tideon 14-12-2015
Η Κυβέρνηση μας μίλησε για την «αναγκαιότητα» και για τα πλεονεκτήματα της «Κάρτας του Πολίτη»...
TIDEON 27-08-2014
Λαμβάνουν διαστάσεις καταιγισμού οι αντιδράσεις πλήθους φορέων και πολιτών για το λεγόμενο «αντιρατσιστικό» νομοσχέδιο το...
tideon.org 02-05-2013
Kαταθέτουμε την αρνητική δήλωση μας προς τον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων (ΕΟΜ). Ο νόμος αφήνει πολλά...
Tideon 31-12-2012
Ποια είναι η λύση αν πλήρωσες «τσουχτερές» τιμές στο Κυλικείο του Νοσοκομείου, του Αεροδρομίου, του...
Νικόλαος Ἀνδρεαδάκης, ὁδηγός 03-04-2012
Εἶμαι νέος μὲ οἰκογένεια, ἔχω ὅλη τὴ ζωὴ μπροστά μου… Λόγῳ ἐπαγγέλματος ἔχω τὴ δυνατότητα...
tideon 07-11-2011
ΜΝΗΜΟΝΙΟ: Δεν ξεχνώ αυτούς που παρέδωσαν αμετάκλητα και άνευ όρων την ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ και έκαναν...
ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΤΩΡΑ ... 15-02-2011
Κατάλαβες τώρα ... γιατί σε λέγανε «εθνικιστή» όταν έλεγες πως αγαπάς την Πατρίδα σου; Για να...
ΤΡΑΠΕΖΑ ΙΔΕΩΝ 25-12-2010
Τώρα πια γνωρίζω τους 10 τρόπους που τα ΜΜΕ μου κάνουν πλύση εγκεφάλου και πώς...