Θάρθεις σαν αστραπή θάχει η χώρα γιορτή θάλασσα γη και ουρανός

Ας δείχνουμε, αδελφοί, ο ένας στον άλλο με ειρήνη, συμπάθεια γεμάτη από κάθε φιλανθρωπία, προτού να μπορέσει ο Πονηρός να αιχμαλωτίσει τις ψυχές μας.

Καθόσουν στὸ τρένο καὶ σώπαινες. Δίπλα σου κάθονταν κάποιοι κύριοι καὶ συζητοῦσαν γιὰ τοὺς μεγάλους ἀνθρώπους. Ἕνας ἀπ` αὐτοὺς ἀπαριθμοῦσε ὀνόματα μεγάλων προσωπικοτήτων ποὺ ἐκτιμᾶ καὶ μεταξὺ ἄλλων ἀνέφερε καὶ τὸ ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Ὁ βασιλιᾶς πρόσταξε νὰ κάνουνε λιτανεία καὶ βγάλανε τὶς εἰκόνες καὶ μπροστὰ πηγαίνανε οἱ δεσποτάδες, οἱ παπάδες κ οἱ καλογέροι κι ἀπὸ πίσω ὅσος κόσμος δὲν ἤτανε στὶς πόστες, κι᾿ ὅλοι λέγανε «Κύριε ἐλέησον!»

Η επιχείρηση «Χειμερινή Καταιγίδα», γνωστή ως «μάχη της Γκαρφανιάνα» στους Ιταλούς, αποτελούσε την χριστουγεννιάτικη επίθεση του Άξονα στο Ιταλικό Μέτωπο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά ταυτόχρονα εξελίχθηκε στον μεγαλύτερο εξευτελισμό που υπέστη ο πανίσχυρος αμερικανικός στρατός από τους λίγους Ιταλούς πολεμούσαν ακόμα για τον Μουσολίνι.

Γεράνεια όρη: Η φωτιά που κατέκαψε την Κορινθία από την Τετάρτη, αποτέφρωσε 50.000 στρέμματα. Ατελείωτες εκτάσεις πευκοδάσους, μόνιμες κατοικίες, εξοχικά, αγροκτήματα, μαντριά, άγρια και ήμερα ζώα, όλα μεταμορφώθηκαν σε μια δυσοίωνη βροχή στάχτης που έπεσε στο λεκανοπέδιο και σκόρπισε θλίψη και απόγνωση για τον τόπο μας.

Από τις 5 Απριλίου 1453 η Κωνσταντινούπολη, η βασιλίδα των πόλεων άρχισε να περιζώνεται από τα τουρκικά στίφη. Με χιλιάδες στρατιώτες και δεκάδες πυροβόλα ο Μωάμεθ Β’ ξεκίνησε την περιώνυμη πολιορκία.

Θα μιλήσω, ἀγαπητοί μου, ἁπλᾶ, γιὰ νὰ μὲ καταλάβετε ὅλοι. Ἀλλὰ θὰ ὑπάρ­χουν αὐ­τιὰ ν’ ἀκού­σουν; Μιὰ προφητεία λέει, ὅτι θά ᾿ρθουν χρό­νια, ποὺ οἱ ἄνθρωποι θὰ κλείνουν τ’ αὐτιά τους νὰ μὴν ἀκούσουν τὴν ἀλήθεια τοῦ Θεοῦ (Β΄ Τιμ. 4,4). Μὲ τὴν ἐλπίδα ὅτι θὰ μ’ ἀ­κούσετε τολμῶ νὰ μιλήσω.

Τα Αναφιώτικα στο βάθος της φωτογραφίας κάτω από την Ακρόπολη, είναι χωρίς άδεια κτισμένα, θα μπορούσαν να χτιστούν εκεί τα νέα σπίτια για τους "επενδυτές- πρόσφυγες", να έλθουν πιο κοντά στον ελληνικό πολιτισμό.

Τα λόγια των αγίων μας να τα φυλάμε σαν «Ευαγγέλιο» και να κοιτάμε να τα εφαρμόζουμε στην πράξη και όχι να μένουμε μόνο σε αυτά. Γιατί αλλιώς δεν έχουμε ωφέλεια..