Ο ιστορικός τόπος των Θερμοπυλών κατέστη πεδίο μάχης όχι μόνο στη διάσημη σύγκρουση του 480 π.Χ. αλλά αρκετές ακόμα φορές στην ιστορία, με τελευταία αυτή του 1941. Ωστόσο ιδιάζουσα σημασία έχει η μάχη των Θερμοπυλών του 279 π.Χ.

Έχοντας επικρατήσει των εσωτερικών αντιπάλων του, ο Πέρσης βασιλιάς Δαρείος αποφάσισε να συνεχίσει την επεκτατική πολιτική των προκατόχων του. Η Περσική Αυτοκρατορία ήταν εκ των πραγμάτων μια δύναμη επεκτατική.

Οι Έλληνες της μυκηναϊκής εποχής είχαν οργανώσει την τελειότερη στρατιωτική μηχανή στον τότε γνωστό κόσμο. Ο Μυκηναϊκός Στρατός απαρτιζόταν από τα όπλα του πεζικού και του ιππικού. Το δεύτερο περιελάμβανε στις τάξεις του άρματα μάχης και αργότερα και ιππείς, με τη κλασική έννοια του όρου.

Μετά την συντριβή των δυνάμεών του στη μάχη του Δεκίμου, ο βασιλιάς των Βανδάλων Γελίμερος, επικεφαλής των επιζησάντων ανδρών του, κινήθηκε νοτιοδυτικά, προς τη Μαυριτανία. Το ηθικό του στρατού είχε σε τέτοιο βαθμό καταπέσει ώστε δεν επιχείρησε καν να ανατρέψει τους λιγοστούς βουκελάριους (επίλεκτοι Βυζαντινοί ιππείς)

Ο ιστορικός τόπος των Θερμοπυλών κατέστη πεδίο μάχης όχι μόνο στη διάσημη σύγκρουση του 480 π.Χ. αλλά αρκετές ακόμα φορές στην ιστορία. Το 996 μ.Χ. οι Βούλγαροι, υπό τον τσάρο Σαμουήλ, εκμεταλλευόμενοι την εμπλοκή του αυτοκράτορα Βασιλείου Βουλγαροκτόνου με τους Άραβες,

Ο Μανουήλ Παλαιολόγος γεννήθηκε το 1350, όταν ήδη η αυτοκρατορία βρισκόταν υπό κατάρρευση. Οι δύο εμφύλιοι πόλεμοι που προηγήθηκαν μεταξύ Ανδρόνικου Β΄ και Ανδρόνικου Γ΄, ακόμα χειρότερα, μεταξύ του πατέρα του Ιωάννη Παλαιολόγου και του Ιωάννη Καντακουζηνού, είχαν αφαιρέσει και την τελευταία ικμάδα ζωής από τη θνήσκουσα αυτοκρατορία.

Στον τοίχο έγραφε… «Γκιαούρηδες δεν θα καταλάβετε ΠΟΤΕ τα απόρθητα τουρκικά φρούρια. Τα υπερασπίζονται «ένδοξοι» Τούρκοι μαχητές….» και οι βάρβαροι παρά τις ενισχύσεις και βομβαρδισμούς της Τουρκίας κατατροπώθηκαν…

Βρισκόμαστε λίγες ημέρες μετά την αποκλιμάκωση που ακολούθησε μια ιδιότυπη κρίση που πήγε να ξεσπάσει μετά τη δέσμευση από πλευράς της Τουρκίας θαλάσσιας περιοχής με NAVTEX για έρευνες του σκάφους «Oruc Reis», μια περιοχή που καταλαμβάνει ελλαδική, κυπριακή και ολίγον αιγυπτιακή υφαλοκρηπίδα – ΑΟΖ.

Στις αρχές του προηγούμενου αιώνα ενώ το ζήτημα της Ελληνικής εθνικής αποκατάστασης βρισκόταν στο κρισημότερο σημείο του, εγκαινιάστηκε η παρουσία της σοσιαλιστικής ιδεολογίας στην Ελλάδα με το βιβλίο του Γεωργίου Κωνσταντίνίδη-"Σκληρού" "το κοινωνικό μας ζήτημα".

Για αυτόν τον εξαίρετο άνδρα δεν γνωρίζουμε πολλά. Ούτε τα πρωτινά ούτε τα στερνά του χρόνια. Σαν ένας «διάττων αστήρ» κάμνει την εμφάνισή του στις σελίδες της Γραφής. Μας καταπλήσσει με την τίμια και ευγενική και τολμηρή διαγωγή του και έπειτα δεν αναφέρεται πια πουθενά. Και οι τέσσερις Ευαγγελιστές τον αναφέρουν. Και ο καθένας τους του αφιερώνει τέσσερις το πολύ πέντε στίχους για να περιγράψει το ήθος του ανδρός, τις διαθέσεις του, την γενναία στάση του και την αγία και πολύτιμη προσφορά των υπηρεσιών του προς τον νεκρό Κύριο Ιησού.