Το άρθρο του κ. Όθωνα Κουμαρέλλα στηρίζεται σε ορισμένα δεδομένα καθ’ όλα επιστημονικά, βάσει των οποίων καταλήγει ο εν λόγω αρθρογράφος στα συμπεράσματά του, τα οποία συνοψίζονται στη φράση: η Κλιματική Αλλαγή είναι μια κλιματική απάτη. Όμως, θα πρέπει να επισημανθεί το εξής: Οι συνθήκες θερμοκηπίου που παράγονται λόγω της ηλιακής ακτινοβολίας, της κλίσης του άξονα της γης, και της ελλειψοειδούς τροχιάς της γης περί τον ήλιο υπήρχαν ανέκαθεν.

Το διοξείδιο του άνθρακα (CO2), που εν πολλοίς θεωρείται υπεύθυνο για την κλιματική αλλαγή, δεν είναι το κύριο αέριο του θερμοκηπίου. Το κύριο αέριο του θερμοκηπίου είναι το νερό στην αέρια του κατάσταση, δηλαδή οι υδρατμοί. Αυτοί έχουν το 98% της επίδρασης στο φαινόμενο του θερμοκηπίου. Οι συγκεντρώσεις τους στην ατμόσφαιρα βρίσκονται έως 100 φορές και, κατά μέσον όρο, τουλάχιστον 50 φορές μεγαλύτερες από το CO2. Επιπρόσθετα καλύπτουν μεγαλύτερο εύρος μηκών κύματος απορρόφησης της υπέρυθρης ακτινοβολίας απ' ότι το CO2.

Σε μια εποχή όπου η αειφόρος ανάπτυξη αποτελεί θεμελιώδη προϋπόθεση για την οικονομική ανάπτυξη, η έρευνα για υδρογονάνθρακες αποτελεί πρωταρχικό στοιχείο του ενεργειακού μίγματος της ελληνικής οικονομίας. Σε συνδυασμό, βεβαίως, με τα συγκεκριμένα έργα αγωγών αερίου, όπως ο διαδριατικός αγωγός (ΤΑΠ), ο αγωγός διασύνδεσης Ελλάδας-Βουλγαρίας (IGB) και ο αγωγός Ανατολικής Μεσογείου (East Med).

Ἐὰν μιὰ μέρα μὲ δεῖς “γέρο” ἐὰν λερώνομαι ὅταν τρώω καὶ δὲν μπορῶ νὰ ντυθῶ ἔχε ὑπομονή. Θυμήσου πόσο καιρό μου πῆρε γιὰ νὰ σοῦ τὰ μάθω…

Τον τελευταίο καιρό, το ζήτημα της κλιματικής αλλαγής έχει τοποθετηθεί στο επίκεντρο των διεθνών εξελίξεων. Μόνο ένας τυφλός δεν βλέπει ότι η σχετική συζήτηση έχει ξεφύγει από το επίπεδο της αντιπαράθεσης επιστημονικών επιχειρημάτων. Πλέον διεξάγεται με χιλιαστικούς και εσχατολογικούς όρους. Η αλλαγή του κλίματος γίνεται αντιληπτή ως μια μείζονα καταστροφή κοσμογονικών διαστάσεων για την οποία υπεύθυνος είναι αποκλειστικά ο άνθρωπος.

Το έχει νιώσει ολόκληρος ο πλανήτης. Έχουμε εισέλθει σε μια πρωτοφανή κλιματική αλλαγή, σε μια επικίνδυνη πραγματικότητα που απειλεί να ανατρέψει τα πάντα. Τώρα, αν η κλιματική αλλαγή οφείλεται στην ανθρώπινη δραστηριότητα ή είναι ένα φυσικό φαινόμενο που συμβαίνει κάθε ενενήντα χιλιάδες χρόνια και ήρθε η ώρα του (που δεν ήρθε), who gives a dime? Το μόνο που έχει σημασία είναι ότι κινδυνεύουν εκατομμύρια ανθρώπινες ζωές και ολόκληρο το πλανητικό οικοσύστημα, ενδεχομένως κι ο ίδιος ο υπαρκτός πολιτισμός μας.

Έχει πάντα ενδιαφέρον, ιχνηλατώντας να εντοπίζει κανείς την κομβική στιγμή στη ζωή ενός ήσσονος σημασίας –μέχρι τότε– χαρακτήρα. Την στιγμή που ένας ήρωας εν τη γενέσει του βρίσκεται μπροστά στο σταυροδρόμι που του φανερώνει αδιαπραγμάτευτα το σημείο της εσωτερικής του αλλαγής και αυτογνωσίας. Αν το διασχίσει, δεν υπάρχει επιστροφή. Έχει επιτύχει το σημείο της υπέρβασης, του διαχωρισμού του από τους κοινούς θνητούς. Έχει αποδράσει από τον συμβατικό χρόνο, τείνοντας προς την ακινησία.

Μνημεῖο κατὰ τοῦ ρατσισμοῦ, τοῦ μίσους καὶ τῆς μισαλλοδοξίας θὰ ἀναγείρει ὁ δῆμος Ἀθηναίων σὲ δημόσιο χῶρο ποὺ θὰ ἐπιλέξει.

Μετά την μεγάλη νίκη του Ελληνικού στρατού στο Σαραντάπορο και την απελευθέρωση των Σερβίων, της Κοζάνης και της Κατερίνης το σύνολο των Ελληνικών Μεραρχιών (ΙΙ, ΙΙΙ, ΙV, V, VI, VII) κινούνταν προς τα Γιαννιτσά με κατεύθυνση προς Θεσσαλονίκη. Ο Τουρκικός στρατός βρισκόταν σε συνεχή υποχώρηση, ενώ το ηθικό του ήταν στο κατώτατο όριο λόγω των συνεχών ηττών και του υπερδιπλάσιου εχθρού που προήλαυνε νικηφόρα!

Στο χωριό Ψηλόκαστρο, του νομού Δράμας, ήταν εφημέριος ο παπα-Ελλάδιος. Ήταν συνήθως σιωπηλός και δεν γελούσε ποτέ. Ζούσε φτωχικά, και το μισθό του τον ξόδευε σε αγαθοεργίες.