Ο Ορχάν Μπουρσαλί, αρθρογράφος της εφημερίδας «Τζουμχουριέτ», από τα κάστρα του κεμαλισμού, δημοσίευσε προχθές ένα άρθρο, που έχει ιδιαίτερη σημασία και πρέπει να διαβαστεί, γιατί περιγράφει τη διολίσθηση της Τουρκίας από την Ευρώπη προς τη Μέση Ανατολή.
Ο δε τίτλος, εξαιρετικά εύγλωττος: «Η Τουρκία στην κατηγορία των χωρών που είναι προς διαμελισμό».

Η Τουρκία ήταν μια χώρα που για το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών παραδοσιακά ανήκε και παρακολουθούνταν από το «Γραφείο των Χωρών της Ευρώπης» ενώ τώρα μεταφέρεται στο «Γραφείο των Χωρών της Μέσης Ανατολής». Συζητήθηκε στο Συμβούλιο Ασφαλείας του Λευκού Οίκου επί διακυβέρνησης Ομπάμα, και τώρα επί Τραμπ πραγματοποιείται! «Ο ρόλος της στην κρίση της Συρίας, το γεγονός ότι είναι κοντά στην περιοχή, γεννά την ανάγκη να συμπεριληφθεί η Τουρκία σε μια ομάδα χωρών, μαζί με το Ιράκ και τη Συρία».

Αν δούμε το όλο θέμα με την ιμπεριαλιστική του διάσταση, μια υπερδύναμη κάθεται μπροστά στον παγκόσμιο χάρτη και χαράσσει τη μοίρα των χωρών σαν να παίζει με παζλ. Ο παγκόσμιος κυρίαρχος αποφασίζει βάσει δικών του συμφερόντων πού πρέπει να βρίσκονται κάποιοι και βάσει ποιων γεγονότων πρέπει να αξιολογηθούν.

Η χώρα αλλάζει κατηγορία με ιλιγγιώδεις ρυθμούς. Αυτό είναι κάτι που δεν το ξέραμε; Φυσικά και όχι. Η Τουρκία είναι μια χώρα του ΝΑΤΟ, στην άκρη της δυτικής συμμαχίας. Χρησιμοποιήθηκε πάντα ως ακριτική χώρα, η οποία θα είχε διαλυθεί σε μια επίθεση κατά της Ρωσίας και με την οποία η Δύση θα κέρδιζε χρόνο.

Τώρα οι συνθήκες έχουν αλλάξει και υποβιβαστήκαμε σε μια χώρα που ανήκει στη Μέση Ανατολή, τα σύνορα της οποίας αναδιαμορφώνονται. Ετσι είναι αυτά. Αν βρίσκεσαι κάτω από μια κυβέρνηση η οποία είναι δωσίλογη και αδύναμη, μια κυβέρνηση που δεν μπορεί να σταθεί στα πόδια της και δεν ξέρει τη θέση και τους περιορισμούς της, αυτά συμβαίνουν στη χώρα σου! Αλλάζουν οι προτεραιότητες των ισχυρών. Κάποτε ήσουν η χαϊδεμένη τους χώρα, ενώ τώρα άλλαξες κατηγορία και έπεσες, και μάλιστα πολύ.

Τι σημαίνει αυτό; Πολλά πράγματα…

* Ας πούμε, μπορείς να ξεκινήσεις από το «δεν σε θεωρούν κομμάτι της Ευρώπης».

* Σε αυτήν την περίπτωση κι εσύ λες ότι «καθώς σχεδιάζονται ξανά οι χάρτες στη Μέση Ανατολή θα συμμετέχεις και εσύ».
Ενα λεπτό, όμως, να το δούμε λίγο αυτό, γιατί το να σε πάνε στο Γραφείο της Μέσης Ανατολής σημαίνει το εξής:
Διαμελίστηκε το Ιράκ; Ναι, σε τρία τμήματα. Σχηματικά φαίνεται σαν να είναι ενιαίο, όμως στην πράξη έχει τριχοτομηθεί.
Διαμελίστηκε η Συρία; Ναι, αλλά υπάρχει το πρότζεκτ της Ρωσίας για ενιαία Συρία. Οι ΗΠΑ όμως θέλουν οπωσδήποτε να τη χωρίσουν σε τρία τμήματα. Σουνίτες, σιίτες του Ασαντ και Κούρδοι.
Ενα είναι το σίγουρο σε όλα αυτά: Οι ΗΠΑ γκρεμίζουν άνετα τις γέφυρες, αλλά δεν φεύγουν από την περιοχή αν δεν δημιουργηθεί ένα κουρδικό κράτος.

Ο Μπαρζάνι πιέζει ήδη για ανεξαρτησία. Ομως το πρόβλημα του Πενταγώνου και του Λευκού Οίκου δεν είναι ο Μπαρζάνι, αλλά η επισημοποίηση ενός κουρδικού μορφώματος στη Συρία. Δικαιολογίες του στιλ «Οι Κούρδοι πολεμάνε άψογα κατά του ISIS» είναι ένα πολιτικό ψέμα, που καλύπτει τον τελικό σκοπό. Φυσικά και πολεμάνε, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα. Μόλις είπε η Τουρκία, άφησε τους Κούρδους, θα πολεμήσω εγώ εναντίον του ISIS, τότε φυλακίστηκε στην Ελ Μπαμπ!
Η ΝΑ Τουρκία, τμήμα του Σχεδίου της Ευρύτερης Μέσης Ανατολής.

Η Ρωσία θα στριμωχτεί σε μια στενή λωρίδα γης, μαζί με τον Ασαντ. Οσο πιο μικρή η περιοχή και όσο πιο πολλά τα κράτη που θα δημιουργηθούν, τόσο περισσότερη η κυριαρχία των ΗΠΑ σε όλους. Και το παιχνίδι είναι να τους βάλεις όλους αυτούς να πολεμάνε μεταξύ τους.
Μόνο οι βλάκες και οι αμερικανόφιλοι μπορούν να ισχυριστούν ότι η ΝΑ Τουρκία δεν είναι μέρος αυτής της υπό αναδιαμόρφωση περιοχής.
Το Σχέδιο της Ευρύτερης Μέσης Ανατολής είναι το άλλο όνομα αυτού του πρότζεκτ… Με αυτή τη μετατόπιση τώρα η Τουρκία εντάσσεται πλήρως στο Μεγάλο Σχέδιο για τη Μέση Ανατολή.

Η απαγόρευση του Τραμπ να παίρνουν μαζί τους στα αεροπλάνα μεγάλες ηλεκτρονικές συσκευές και από το αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης σε πτήσεις προς τις ΗΠΑ είναι ένα κομμάτι της μετατόπισής μας από την Ευρώπη στη Μέση Ανατολή. Ως παράπλευρη συνέπεια οι Τουρκικές Αερογραμμές θα χάσουν άλλα 1-2 δισ. δολάρια, ενώ ήδη καταγράφουν ζημιές 6,5 δισ. τουρκικές λίρες (σ.σ.: σχεδόν 1,6 δισ. ευρώ). Αυτή η εξέλιξη στην ουσία συνιστά την καταστροφή της εταιρίας! Είναι ένα άλλο ένα πλήγμα από εκεί που δεν το περιμέναμε!

Το τελευταίο πλήγμα θα είναι το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος;
Με όλα όσα κάνουν οι κυβερνώντες στην Τουρκία τη φέρνουν ολοένα και πιο κοντά σε αυτή τη δυσοίωνη μοίρα. Ο Ερντογάν και η κυβέρνησή του δεν έχουν κανένα φίλο στη διεθνή σκηνή. Η χώρα στριμώχτηκε σε έναν κλοιό. Το σχέδιο για τη δικτατορία της προεδρίας (σ.σ.: προεδρική δημοκρατία) το μόνο που θα κάνει είναι να βοηθήσει στον διαμελισμό της χώρας. Αποκοπήκαμε εντελώς από την Ευρώπη, ενώ αντιθέτως το ΡΚΚ έχει ήδη μεγάλη στήριξη.

Οι Ευρωπαίοι, για να δικαιολογήσουν τη στάση τους, μας λένε: «Η Τουρκία είναι μια χώρα όπου υπάρχει δικτατορία, δεν υπάρχει ελευθερία του Τύπου, δεν υπάρχει ανεξάρτητη Δικαιοσύνη, οι ανθρώπινες ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα καταπατούνται. Τι ακριβώς θα υπερασπιστείτε σε αυτή τη χώρα; Πέταξέ την έξω από την Ευρώπη».

Με το «ναι» στο δημοψήφισμα η κατάσταση θα επιδεινωθεί και η χώρα θα απομακρυνθεί ακόμα περισσότερο από την Ευρώπη.
Υπάρχει κάποιος να το εξηγήσει αυτό στον κόσμο;