Απεβίωσε ο Ιωάννης Κων. Μαζαράκης – Αινιάν (1923 – 19/2/2021), ένας εκ των ευπατρίδων της σύγχρονης ιστορίας μας. Με την ταπεινή αλλά δυναμική παρουσία του, το λόγο του, τις πλούσιες γνώσεις του και κυρίως με την μακρόχρονη ενεργό, ειλικρινή και ανιδιοτελή αγάπη και προσφορά του στην Πατρίδα ενέπνεε όσους είχαν την ευλογία να τον συναντήσουν και να συνεργασθούν μαζί του.
Υπηρέτησε την Πατρίδα ευόρκως ως αξιωματικός και ως Νομάρχης Καστοριάς, θέση από την οποία παραιτήθηκε το 1967. Κατά τη μεταπολίτευση υπηρέτησε σε κρατικές θέσεις στην Ελλάδα και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Έργο ζωής του ήταν η ανάδειξη και η προβολή της σύγχρονης Ιστορίας μας με την Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδος και το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο, που ιδρύθηκε από αυτήν. Της Εταιρείας ήταν για πάνω από σαράντα χρόνια ο Γενικός της Γραμματέας και ουσιαστικά η ψυχή της.
Είναι κυριολεκτικά ένας άθλος το πώς με τους καλούς του συνεργάτες διατήρησε σε πολύ υψηλό επίπεδο το Μουσείο, το εμπλούτισε περαιτέρω με εθνικά κειμήλια, βοήθησε στην προβολή του και στην ενημέρωση γενιών νέων δια της επισκέψεως σχολείων από όλη την Ελλάδα, εμπλούτισε τις γνώσεις των Ελλήνων για την ιστορία τους με σειρά βιβλίων που έγραψε, μετέφρασε και επιμελήθηκε. Το σημαντικό που πέτυχε ο Ι. Μαζαράκης – Αινιάν ήταν η επίσκεψη στο Μουσείο να βοηθάει στη βίωση της Εθνεγερσίας. Μπορεί να θεωρηθεί συμβολικό το ότι απεβίωσε το 2021, διακόσια χρόνια από την έναρξη της Επανάστασης. Να σημειωθεί κάτι ακόμη: με την ήρεμη αλλά σταθερή πίστη του στον σκοπό του Μουσείου πέτυχε να το διατηρήσει στο χώρο της Παλαιάς Βουλής και να μην περάσουν τα σχέδια εθνομηδενιστικών κύκλων για τον εξοβελισμό του.
Στους επιχειρηματικούς κύκλους θεωρείται πολύ τιμητικό να διατηρείται για γενιές μια εταιρεία και να μη σβήνει με τον θάνατο του δημιουργού της. Αυτό είναι πολύ πιο δύσκολο στη συνέχεια μιας οικογένειας ευπατρίδων, γιατί αυτή δημιουργεί μια παράδοση σε άυλες αρχές και σε ιδανικά. Ο πατέρας του αποβιώσαντος ήταν ο Κωνσταντίνος Μαζαράκης – Αινιάν, ο γνωστός Μακεδονομάχος «Καπετάν Ακρίτας», στις περιγραφές του οποίου στηρίχθηκε η Πηνελόπη Δέλτα για να γράψει το υπέροχο βιβλίο της «Στα μυστικά του Βάλτου». Παππούς του ήταν ο Ιωάννης Μαζαράκης, στρατιωτικός αρχίατρος, που συμμετέσχε στους ελληνοτουρκικούς πολέμους. Προπάππος του ήταν ο Γεώργιος Μαζαράκης, Φιλικός, αγωνιστής και γερουσιαστής στην ελεύθερη Ελλάδα. Προ- προπάππος του ήταν ο ιερεύς Ζαχαρίας Αινιάν, διευθυντής της Μεγάλης του Γένους Σχολής στην Πόλη, στο σπίτι του οποίου, στα Θεραπειά, γίνονταν συναντήσεις και ορκωμοσίες Φιλικών. Η προσφορά της οικογένειας συνεχίζεται με τα παιδιά του Ιωάννη Μαζαράκη – Αινιάν και τα εγγόνια του…
Η αδελφή του Ιωάννη Μαζαράκη Νόρα – Αγανίκη παντρεύτηκε τον εξαίρετο άνθρωπο και στρατιωτικό Στράτο Παλιατσάρα, που πολέμησε τους ναζί, ήταν εκ των ελευθερωτών από αυτούς της Λήμνου και το 1955 υπηρέτησε ως υποδιοικητής στην τότε ιδρυθείσα Σχολή Αλεξιπτωτιστών των Δυνάμεων Καταδρομών.-
Πηγή: antibaro.gr
