Τεμενάδες καί τεμένη

Στίς 28 Ἀπριλίου 2010 ἀποφασίστηκε ἀπό τήν κυβέρνηση ἡ ἀνέγερση  ἰσλαμικοῦ τεμένους «ὑπό τό συντεταγμένο ἔλεγχο τῆς Πολιτείας, τῆς ἑκάστοτε Κυβέρνησης καί τοῦ ἁρμοδίου Ὑπουργοῦ Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης καί Θρησκευμάτων».

Τό τέμενος θά ἀνεγερθεῖ στόν Ἐλαιώνα, στήν περιοχή τοῦ Βοτανικοῦ· ἀπέχει μόλις τρία χιλιόμετρα ἀπό τήν Ὁμόνοια καί δύο ἀπό τήν Ἀκρόπολη καί τόν Κεραμεικό. Γιά τό σκοπό αὐτό "Ναυτικό Ὀχυρό" ἐκτάσεως 17 στρεμμάτων παραχωρήθηκε ἀπό τό Γενικό Ἐπιτελεῖο Ναυτικοῦ. Τρίζουν τά κόκκαλα τοῦ Μιαούλη καί τοῦ Κανάρη!

Τά ἔξοδα θά καλυφθοῦν ἀπό τό πρόγραμμα δημοσίων ἐπενδύσεων· ἐκτιμώμενο κόστος 106.000.000 εὐρώ. Τήν ἴδια στιγμή σκάφη ἐπιφανείας τοῦ Πολεμικοῦ Ναυτικοῦ λόγῳ οἰκονομικῶν περικοπῶν -δέν ὑπάρχουν οὔτε λιπαντικά- βρίσκονται παροπλισμένα στούς ναυστάθμους Σαλαμίνας καί Κρήτης. Ἡ κατεστραμμένη ἐπίσης  περίφραξη τοῦ ἐν λόγῳ χώρου δέν παρέχει ἀσφάλεια γιά  ἐγκαταστάσεις μέ φορητά ὅπλα καί ὑπηρεσίες μέ ἀπόρρητα ἔγγραφα.

Τό σχέδιο γιά τή λειτουργία τοῦ τεμένους προβλέπει τήν τοποθέτηση ἰμάμη, τά ἔξοδα τοῦ ὁποίου θά καλύπτονται ἀπό τό ἑλληνικό Δημόσιο· κάθε μουσουλμανική κοινότητα θά ἔχει τό δικαίωμα νά φέρει τό δικό της θρησκευτικό λειτουργό. Τό ὅλο θέμα ἔχει ἄμεση σχέση μέ τήν διάδοση  τοῦ Βαχαμπιτισμοῦ, πού ἐπιμένει ὅτι τό Ἰσλάμ πρέπει νά ἐξαπλωθεῖ καί νά κατακυριεύσει ὁλόκληρη τή γῆ. Βαχαμπίτες ἦταν οἱ σαουδάραβες πού ἐπιτέθηκαν στούς δίδυμους πύργους τῆς Νέας Ὑόρκης, ὅπως καί ὁ Ὀσάμα Μπίν Λάντεν.

Γιά νά ἀσκήσουν τά θρησκευτικά τους καθήκοντα οἱ ἑκατοντάδες χιλιάδες μουσουλμάνοι λαθρομετανάστες ἔχουν στή διάθεσή τους 61 –σύμφωνα μέ ἄλλες πληροφορίες 155 τζαμιά - στήν περιοχή τῆς Ἀθήνας, περισσότερα ἀκόμη καί ἀπό τίς ὀρθόδοξες ἐκκλησίες. Καί ἐνῶ ἡ καγκελάριος Μέρκελ ὁμολογεῖ ὅτι τό πολυπολιτισμικό μοντέλο «ἀπέτυχε πλήρως» στή Γερμανία, οἱ δικοί μας ὀσφυοκάμπτες πολιτικοί τό προβάλλουν καί μᾶς τό ἐπιβάλουν ἀνεγείροντας τεμένη. Γιατί τέτοια σπουδή;

Καί δέν φτάνει αὐτό. Κατά τήν πρόσφατη ἐπίσκεψη του στήν Ἀθήνα ὁ «σουλτάνος» Ἐρντογάν  στήν κοινή συνέντευξή του μέ τόν ἕλληνα πρωθυπουργό ἀναφέρθηκε στό «Φετιγιέ Τζαμί» («Φετιχιέ» ὀρθότερα). Ὁ κ. Παπανδρέου ἀπάντησε: «Ἤδη ἐμεῖς ἔχουμε ἀποφασίσει νά γίνει ἡ ἀνακαίνιση καί ἀποκατάσταση τοῦ “Φετιγιέ” καί νομίζω αὐτό εἶναι μία ἔνδειξη τῆς βούλησής μας»!

Ποιά εἶναι ὅμως ἡ ἱστορία του καί ἡ σημειολογία του;

Τό 1456 οἱ Τοῦρκοι, μέ ἐπικεφαλῆς τόν Ὀμάρ, γιό τοῦ Τουραχάν, κατέλαβαν χωρίς ἀντίσταση τήν πόλη τῆς Ἀθήνας, ἐκτός ἀπό τήν Ἀκρόπολη, πού ἀντιστάθηκε ἡρωικά γιά σχεδόν ἄλλα δύο χρόνια. Τό 1458, εἰσῆλθε θριαμβευτικά στήν πόλη ὁ Μωάμεθ Β΄ ὁ Πορθητής.  Πρός τιμήν του ἀνεγέρθηκε τό «Τζαμί Φετιχιέ» (Φατίχ = Κατακτητής), δηλαδή τζαμί τῆς κατάκτησης, τῆς ὑποδούλωσης τῆς Ἀθήνας, καταραμένο! Σύμφωνα μάλιστα μέ ἀρχαιολογικές μαρτυρίες χτίστηκε ἐπάνω σέ τρίκλιτη βασιλική,  ἡ ὁποία μέχρι τήν ἅλωση τῆς πόλης ἀπό τούς Τούρκους πιθανόν νά λειτουργοῦσε ὡς ὁ ὀρθόδοξος Μητροπολιτικός Ναός στό Δουκάτο τῶν Ἀθηνῶν (1205-1458)! Ὡς οἰκοδομικό ὑλικό γιά τό Φετιχιέ τζαμί χρησιμοποιήθηκε μία ἀπό τίς στῆλες τοῦ ἀρχαίου ναοῦ τοῦ Ὀλυμπίου Διός.

Ἀπό τό 1458, ὁπότε καί χτίστηκε, ἄρχισε γιά τήν Ἀθήνα ἡ φοβερή περίοδος τῆς Ὀθωμανοκρατίας, μέ ὅλα τά  φρικτά ἐγκλήματα, πού τή σφράγισαν! Τό «Τζαμί Φετιχιέ» εἶναι, λοιπόν, σημεῖο κατατεθέν τῆς σκλαβιᾶς καί τῆς τυραννίας τῆς πόλης, τήν ὁποία μέ τά δάκρυα, τή θυσία, καί τό αἷμα τους καθαγίασαν καί ἀπελευθέρωσαν ἡ ἁγία Φιλοθέη, ὁ ἅγιος Μιχαήλ Πακνανᾶς καί τόσοι ἀκόμη νεομάρτυρες καί ἐθνομάρτυρες.

Ἤδη ξεκίνησαν οἱ ἐπισκευαστικές ἐργασίες μέ ἐθνικούς πόρους. Ἄς εἶναι καλά οἱ ἀγρίως φορολογούμενοι συνέλληνες, νά ἀναμένουν καί νά ἐξοφλοῦν περαιώσεις ἐπί περαιώσεων μέχρι τό πέρας τῶν ἐργασιῶν. Τί κι ἄν ἡ Τουρκία μετέτρεψε τούς δικούς μας ναούς στή Μικρά Ἀσία καί στήν κατεχόμενη Κύπρο σέ στάβλους, κινηματογράφους, γυμναστήρια! Ἐμᾶς δέν μᾶς ἀπασχολεῖ οὔτε καί μᾶς ἐνδιαφέρει. Τί νά ποῦμε καί τί νά πρωτοθυμίσουμε στούς  Νενέκους (Νενέκος: ὁ ὁπλαρχηγός τοῦ Κολοκοτρώνη, πού προσκύνησε τόν Ἰμπραήμ) τῶν ἡμερῶν μας; «Μέ φωνή πού καταπείθει /προχωρώντας ὁμιλεῖς “Σήμερ’, ἄπιστοι, ἐγεννήθη/Ναί, τοῦ κόσμου ὁ Λυτρωτής.

Αὐτός λέγει ... Ἀφοκρασθῆτε:/Ἐγώ εἰμ’ Ἄλφα, Ὠμέγα ἐγώ/Πέστε, ποῦ θ’ ἀποκρυφθῆτε/Ἐσεῖς ὅλοι, ἄν ὀργισθῶ;”», σαλπίζει ἐπίκαιρα ὁ ἐθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός.

Καί μία ὑποχρέωση πού τήν ἐνταφιάσαμε: Τό 1822, ὁ Γέρος τοῦ Μωριᾶ στά Δερβενάκια, στόν Ἅγιο Σώστη, ὅρκισε τά παλληκάρια του, γιά νά δοξάσουν τόν Θεό, νά νηστέψουν καί νά κτίσουν Ναό τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ. Ἀργότερα, στίς 25 Ἰουνίου 1829 στό Ἄργος οἱ πρόγονοί μας ἐκφράζοντας τήν εὐγνωμοσύνη τους γιά τό θαῦμα τῆς νεκρανάστασης τοῦ Γένους μας κατά τή διάρκεια τῶν ἐργασιῶν τῆς Δ’ Ἐθνοσυνέλευσης ἀποφασίζουν:  «Ὅταν ή τοπική περιφέρεια τῆς Ἑλλάδος καί ή καθέδρα τῆς Κυβερνήσεώς της κατασταθῶσιν ὁριστικῶς καί οἱ οἰκονομικοί πόροι τοῦ κράτους έπιτρέψωσιν, θέλει ἀνεγερθῇ κατά διαταγήν τῆς Κυβερνήσεως εἰς τήν καθέδραν αὐτῆς Ναός ἐπ’ ὀνόματος τοῦ Σωτῆρος τιμώμενος» (Ψήφισμα Η'). Τό διάταγμα ὑπογράφεται καί ἀπό τόν πρωτομάρτυρα τοῦ Νεοελληνισμοῦ, τόν μοναδικό καί ἀνεπανάληπτο κυβερνήτη Ἰωάννη Καποδίστρια.

Στά 180 χρόνια πού πέρασαν ἀπό τότε ἡ πατρίδα μας   ἐξασφάλισε τίς ἀπαιτούμενες προϋποθέσεις. Ὅταν ἡ οἰκονομία μας τό ἐπέτρεπε, μπορούσαμε νά ἐκτελέσουμε τό τάμα. Μεθυσμένοι ὅμως ἀπό τούς καρπούς τοῦ ἀχαλίνωτου εὐδαιμονισμοῦ καί τοῦ κουλτουριάρικου ψευτοπροοδευτισμοῦ, ἀπολησμονήσαμε τό χρέος μας καί συμπεριφερθήκαμε μέ ἀχαριστία. Καί τώρα ἀντί γιά τάμα, χτίζουμε τέμενος. Ἄς χαροῦμε, λοιπόν, τήν προκοπή μας!

Ἀξίζει μάλιστα νά ἀναφέρουμε ὅτι ὅλοι οἱ ὁμόδοξοι λαοί ἐκπλήρωσαν τό τάμα τους. Οἱ Σέρβοι οἰκοδόμησαν στό Βελιγράδι τόν μεγαλύτερο ναό τῶν Βαλκανίων πρός τιμήν τοῦ ἁγίου Σάββα. Οἱ Ρῶσοι ἐπανοικοδόμησαν στή Μόσχα τό μισογκρεμισμένο ναό τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος, οἱ Πολωνοί στό Μπιαλιστόκ, οἱ Γεωργιανοί στήν Τιφλίδα πρός τιμήν τῆς Ἁγίας Τριάδος.

Ἐπιβάλλεται, πρίν τό νέφος τῶν ἱερομαρτύρων καί τῶν ἐθνομαρτύρων μᾶς ἀναθεματίσει, νά ἀφυπνισθοῦμε καί νά συνειδητοποιήσουμε ποῦ ὁδεύουμε. Ἀπό δῶ καί πέρα τό ἐπίσημα ἀνεγειρόμενο τζαμί καί τό ἐπισκευαζόμενο «Φετιχιέ» θά ἀποτελοῦν τό σύμβολο τῆς ἐπέκτασης τοῦ μουσουλμανισμοῦ στήν Ἀθήνα. Τό ἰοστεφές ἄστυ, τό κέντρο τοῦ πολιτισμοῦ, ἡ πόλη τοῦ Παρθενώνα, τοῦ Πλάτωνα, τοῦ Αἰσχύλου, τοῦ Δημοσθένη, τοῦ Βασιλείου Β’ περιέρχεται στόν ἔλεγχο τοῦ Ἰσλάμ. Ἄς προβληματισθοῦμε σοβαρά·  μέ τήν πάροδο τοῦ χρόνου μήπως ὁδηγηθοῦμε στήν ἀναγνώριση μουσουλμανικῆς μειονότητας στὴν Ἑλλάδα  μέ συνέπεια τὴ συρρίκνωση τοῦ ἑλληνικοῦ στοιχείου στὴν ἴδια τὴν πρωτεύουσα; Ὁ Θεὸς ἂς βάλει τὸ χέρι του κι ἄς μήν εἶναι βαρύ!

Εὐδοξία Αὐγουστίνου