Eπειδή πολλοί είναι εκείνοι που προσπαθούν να αποκοιμίσουν τους Ελληνες για μια σειρά από θέματα, όπως η επίσκεψη Ερντογάν στην Ελλάδα, που αποτελεί ιστορικό παράδειγμα διεθνούς εμβέλειας για το πώς δεν πρέπει να ασκούνται η εξωτερική πολιτική και η διπλωματία, είμαστε υποχρεωμένοι να αναφερθούμε στην κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο Ερντογάν και στον τρόπο με τον οποίο πολιτεύεται στο εσωτερικό και στη διεθνή σκηνή.
Αν μη τι άλλο, για να μην ξαναζήσουμε κωμικοτραγικές σκηνές, όπως η επίσκεψη Ερντογάν στη Θράκη, όπου ο Τούρκος πρόεδρος, απευθυνόμενος με ύφος «μεγάλου πατερούλη» σε μικρά παιδιά, μαθητές της μουσουλμανικής μειονότητας στο Λύκειο «Τζελάλ Μπαγιάρ», εμφανίζεται σε βίντεο-ντοκουμέντο να λέει: «Ολοι μαζί είμαστε Τουρκία. Μια σημαία, μια πατρίδα, ένα κράτος. Τι σημαίνει αυτό; Ενα έθνος, μια σημαία, ένα κράτος. Εντάξει; Δεν υπάρχουν διακρίσεις, δεν υπάρχουν διαφορές. Θα είμαστε ένα, θα είμαστε ισχυροί, θα είμαστε ζωντανοί, θα είμαστε αδέρφια. Ολοι μαζί θα είμαστε Τουρκία».
Αυτά, για να μην τρελάνουν τους Ελληνες πολίτες οι κάθε είδους προπαγανδιστές, που έγιναν πολύ περισσότεροι από εκείνους που λένε την αλήθεια - το γιατί μπορείτε να το αντιληφθείτε.
Πάμε τώρα στη σκληρή πραγματικότητα.
Σκληρή για εμάς, αλλά και για τον Ερντογάν.
Το δημοψήφισμα του Απριλίου του 2017 για τη μετεξέλιξη του πολιτεύματος στην Τουρκία από προεδρευόμενη σε προεδρική δημοκρατία ήταν μία από τις πιο δύσκολες δοκιμασίες στην πολιτική ζωή του Ερντογάν, ο οποίος ήλθε αντιμέτωπος ούτε λίγο ούτε πολύ με τον πολιτικό θάνατό του.
Παρά το καθεστώς βίας και νοθείας, το «ναι» έλαβε μόλις 51,4% και το «όχι» 48,6%, ενώ όλοι οι ανεξάρτητοι παρατηρητές λένε ότι το αποτέλεσμα ήταν τουλάχιστον ακριβώς το αντίθετο.
Να σημειωθεί ότι ο Ερντογάν πέτυχε αυτό το αποτέλεσμα συμμαχώντας με το Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης (ΜΗΡ), των γνωστών Γκρίζων Λύκων.
Εκτοτε έχουν μεσολαβήσει ορισμένα γεγονότα και εξελίξεις που έχουν οδηγήσει τον Ερντογάν σε κατάσταση παροξυσμού.
Πρώτον, δημιουργήθηκε το Καλό Κόμμα (İyi Parti), από τη Μεράλ Ακσενερ αλλά και από άλλα υψηλόβαθμα και «ιστορικά» στελέχη του ΜΗΡ, το οποίο δημοσκοπικά, έπειτα από μόλις δύο μήνες λειτουργίας, κινείται στο 7%-8%, αντλώντας ψήφους κυρίως από τη δεξαμενή του ΜΗΡ.
Δεύτερον, ο Ερντογάν αντλούσε αρκετά εκατομμύρια ψήφους από τους Κούρδους της Τουρκίας, λέγοντας ότι δεν είναι εναντίον των Κούρδων αλλά εναντίον της «τρομοκρατίας» του ΡΚΚ. Μάλιστα, για να γίνει πιστευτός, επικαλούνταν την καλή συνεργασία που είχε με τον Μπαρζανί και τη βοήθεια που παρείχε στους Κούρδους του Β. Ιράκ. Ομως στο δημοψήφισμα που έκαναν οι Κούρδοι του Β. Ιράκ στις 15 Σεπτεμβρίου 2017 η Τουρκία και ο Ερντογάν απείλησαν με εισβολή και έδειξαν εχθρική στάση στους Κούρδους και στο Κουρδικό γενικότερα, κάτι που ασφαλώς δεν θα ξεχάσουν οι Κούρδοι στις επόμενες εκλογές!
Τρίτον, υπάρχουν συνταρακτικές αποκαλύψεις για τη… δραστηριότητα του γιου, του γαμπρού, του συμπέθερου και άλλων της οικογένειας Ερντογάν στη διακίνηση δισεκατομμυρίων σε λογαριασμούς offshore στη Νήσο Μαν. Τις αποκαλύψεις έκανε σε ζωντανή μετάδοση ο ηγέτης της αξιωματικής αντιπολίτευσης Κεμάλ Κιλιντσάρογλου και, όσο να 'ναι, οι αποκαλύψεις αυτές δεν προσθέτουν ψήφους στο καλάθι του Ερντογάν.
Τέταρτον, υπάρχουν και οι ψήφοι περίπου 1.500.000 ανθρώπων και των οικογενειών τους, που διώχθηκαν και μπήκαν φυλακή από το καθεστώς Ερντογάν ως σχετιζόμενοι με τον ιμάμη Γκιουλέν. Δεν θα αναφερθούμε σε άλλα κατορθώματα του Ερντογάν και θα πούμε ότι με τους καλύτερους γι’ αυτόν υπολογισμούς τού λείπει ένα 5% για τις εκλογές του 2019, στις οποίες θα εκλεγεί πρώτη φορά ο πρόεδρος της Τουρκίας απευθείας από τον λαό.
Για να αντιληφθούμε πόσο κρίσιμες είναι οι εκλογές του 2019, να υπογραμμίσουμε ότι, σε περίπτωση που δεν εκλεγεί ο Ερντογάν, την επόμενη ημέρα δεν θα έχει ασυλία και θα έχει να αντιμετωπίσει, εκτός των άλλων, εκείνους τους χιλιάδες αξιωματικούς και δικαστές στους οποίους κόλλησε την ταμπέλα του «προδότη».
Τι σημαίνουν όλα αυτά;
Βασικά δύο πράγματα.
Το πρώτο είναι ότι δεν πρόκειται να υπογράψει συμφωνία για το Κυπριακό και τα ελληνοτουρκικά που θα δώσει τροφή στην αντιπολίτευση και, αντί να κερδίσει, θα χάσει κι άλλες ψήφους.
Το δεύτερο, ακριβώς για τους παραπάνω λόγους, ό,τι λέει και κάνει ο Ερντογάν εδώ και καιρό γίνεται με στόχο να συσπειρώσει τους ψηφοφόρους και να καλύψει αυτό το 5% που αναφέρθηκε παραπάνω.
Είναι λοιπόν ο Ερντογάν σε μια παρατεταμένη προεκλογική εκστρατεία και όλα αυτά θα έπρεπε να τα είχαν υπ’ όψιν τους όλοι εκείνοι που αποφάσισαν, σχεδίασαν και προετοίμασαν την «πετυχημένη» επίσκεψη του Τούρκου προέδρου.
Για να μη δουλεύουμε τον κόσμο και να μη δουλευόμαστε μεταξύ μας.
Πηγή: Δημοκρατία
