Ο πρόεδρος της Γαλλίας έχει καταλήξει σε ένα πολύ δημιουργικό τρόπο για την επίλυση της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους. Την Κυριακή, σε ένα κομμάτι που έγραψε ο Γάλλος Πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ πρότεινε ότι η τελική λύση για τα προβλήματα που μαστίζουν σήμερα την Ευρώπη θα ήταν για κάθε μέλος της ευρωζώνης να μεταβιβάζουν το σύνολο της κυριαρχίας τους σε μια νεοσυσταθείσα ομοσπονδιακή κυβέρνηση.
Με άλλα λόγια, θα είναι ουσιαστικά οι «Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης». Αυτή η ομοσπονδιακή κυβέρνηση θα έχει έναν πρωθυπουργό, ένα κοινοβούλιο, ομοσπονδιακό προϋπολογισμό και ένα ομοσπονδιακό ταμείο. Προφανώς, οι σημερινές εθνικές κυβερνήσεις στην Ευρώπη θα συνεχίσουν να λειτουργούν όπως κάνουν οι κυβερνήσεις των πολιτειών στις ΗΠΑ. Στο τέλος, μπορεί να υπάρχουν κάποια οφέλη σε μια τέτοια ένωση – ιδίως για τα ασθενέστερα μέλη της ευρωζώνης. Αλλά με ποιο κόστος θα έρθουν αυτά τα οφέλη;
Όταν άκουσα για πρώτη φορά ότι ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ είχε προτείνει ότι τα μέλη της ευρωζώνης θα πρέπει να δημιουργήσουν τη δική τους εκδοχή της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, ήμουν αρκετά έκπληκτος. Αλλά δεν θα έπρεπε να ήταν έκπληξη. Για την παγκόσμια ελίτ, η απάντηση σε σχεδόν κάθε πρόβλημα είναι περισσότερος συγκεντρωτισμός. Το παρακάτω προέρχεται από ένα άρθρο του Bloomberg που δημοσιεύτηκε την Κυριακή:
”Ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ, δήλωσε ότι οι 19 χώρες που χρησιμοποιούν το ευρώ χρειάζονται τη δική τους κυβέρνηση με πλήρη προϋπολογισμό και κοινοβούλιο για να συνεργαστούν καλύτερα και να ξεπεράσουν την ελληνική κρίση.
”Οι περιστάσεις μας οδηγούν να επιταχύνουμε”, ο Ολάντ δήλωσε στο κομμάτι που δημοσιεύθηκε από την Journal du Dimanche την Κυριακή. ”Αυτό που μας απειλεί δεν είναι πάρα πολύ Ευρώπη, αλλά η έλλειψη αυτής.”
Οπότε, πώς θα έμοιαζε η «περισσότερη Ευρώπη»;
Ο Ολάντ οραματίζεται μια κεντρική κυβέρνηση που έχει και κοινοβούλιο και ομοσπονδιακό προϋπολογισμό:
“Έχω προτείνει να πάρουμε την ιδέα του Jacques Delors για κυβέρνηση του ευρώ, με την προσθήκη ενός συγκεκριμένου προϋπολογισμού και ένα κοινοβούλιο να διασφαλίσει τον δημοκρατικό έλεγχο”, δήλωσε ο Ολάντ.
Τα σχόλιά του άγγιξαν αυτό που οι αναλυτές έχουν θεωρήσει ως ένα σημαντικό ελάττωμα του ευρώ.
Σύμφωνα με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ το 1992, χώρες που μοιράζονται ένα κοινό νόμισμα πρέπει να υπακούν σε κανόνες σχετικά με τις δανειοληψίες και τις δαπάνες του ελλείμματος.
Αλλά η ελληνική κρίση είδε ένα από τα 19 μέλη της ευρωζώνης να σημειώνει επιδείνωση διαδοχικών ελλειμμάτων και να συσσωρεύει ένα βουνό χρέους. Τα προβλήματα αυτά αντιμετωπίστηκαν μόνο με διασώσεις από τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ).
Οι επικριτές λένε ότι το πρόβλημα πηγάζει από την έλλειψη κεντρικού ελέγχου επί των εθνικών δημοσιονομικών πολιτικών, οι οποίες σήμερα είναι ζηλότυπα φυλασσόμενοι τομείς της εθνικής κυριαρχίας.
Επιπλέον, αυτή η κυβέρνηση της ευρωζώνης θα έχει το δικό της πρωθυπουργό. Στην ουσία, θα είναι η ευρωπαϊκή έκδοση του προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών. Το παρακάτω προέρχεται από την the Independent:
Θα υπάρξει μια κυβέρνηση της ευρωζώνης με τον δικό της πρωθυπουργό, δήλωσαν οι αξιωματούχοι. Αυτή η κυβέρνηση θα έχει δικό της προϋπολογισμό – ξεχωριστά από τον προϋπολογισμό της ΕΕ – για να βοηθήσει και να επενδύσει σε πιο ευάλωτες χώρες. Θα προσπαθήσει να εναρμονίσει εταιρίες και φόρους για την εξασφάλιση θεμιτού ανταγωνισμού στην ευρωζώνη.
Φυσικά ο Ολάντ δεν είναι ο μόνος που καλεί για περισσότερο συγκεντρωτισμό. Τον περασμένο μήνα, ο πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζαν Κλωντ Γιούνκερ και ο Πρόεδρος του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ πρότειναν ένα σχέδιο που θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα κοινό ευρωπαϊκό θησαυροφυλάκιο:
Ο Ντράγκι κάλεσε για τη δημιουργία ενός κοινού θησαυροφυλακίου μέσα σε 10 χρόνια σε μια κοινή πρόταση με πολιτικούς, συμπεριλαμβανομένων του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζαν Κλωντ Γιούνκερ και του Προέδρου του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ τον περασμένο μήνα.
Δεν αναμένω ότι θα δούμε κάποια από αυτά τα πράγματα να εφαρμόζονται αμέσως.
Ωστόσο, αυτό που είναι σημαντικό είναι το γεγονός ότι αυτό είναι το σχέδιο της ευρωπαϊκής ελίτ για να προχωρήσει η Ευρώπη. Και όταν ξεσπάσει η επόμενη μεγάλη ευρωπαϊκή οικονομική κρίση, οι προτάσεις αυτές θα προσφερθούν ως “λύσεις” αναγκαίες για τον τερματισμό της κρίσης.
Σε περιόδους έκτακτης ανάγκης, η ελίτ είναι συχνά σε θέση να ωθήσει πράγματα που ποτέ δεν θα ήταν σε θέση να επιτύχει υπό κανονικές συνθήκες. Αυτή τη στιγμή, θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο ο καθένας να συμφωνήσει σε πλήρως ανεπτυγμένες «Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης». Αλλά αν τα πράγματα ήταν να αρχίσου να γυρίζουν άγρια εκτός ελέγχου και οι άνθρωποι άρχιζαν ξαφνικά να φωνάζουν απεγνωσμένα για λύσεις, το περιβάλλον θα ήταν αρκετά διαφορετικό.
Όταν φτάσει εκείνη η ώρα, το κλειδί θα είναι η Γερμανία και η Γαλλία να συμφωνήσουν για το τι είναι «Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης” και πώς πρέπει να μοιάσουν. Εάν η Γερμανία και η Γαλλία μπορούν να συμφωνήσουν, είναι αναπόφευκτο ότι τα περισσότερα από τα άλλα μέλη της ευρωζώνης θα μπουν τελικά στην γραμμή.
Ένα πιθανό εμπόδιο για τη δημιουργία αυτής της νέας κυβέρνησης θα είναι το ευρώ. Οι τρέχουσες συμφωνίες της Συνθήκης σχετικά με το ευρώ είναι αρκετά πολύπλοκες και αρκετά περιοριστικές. Εάν η Γερμανία και η Γαλλία αποφάσιζαν ότι όντως θέλουν να δημιουργήσουν τις «Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης», ίσως χρειαζόταν να δημιουργήσουν ένα εντελώς νέο νόμισμα προκειμένου να το επιτύχουν.
Προς το παρόν, η κρίση χρέους στην Ευρώπη συνεχίζει να γίνεται ακόμα χειρότερη. Η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ιρλανδία, η Ιταλία, η Ισπανία, το Βέλγιο και η Γαλλία όλες πνίγονται στο χρέος. Είτε βλέπουμε ένα “Grexit” σε σύντομο χρονικό διάστημα είτε όχι, περιμένω πλήρως το γεγονός ότι οι αποδόσεις των ευρωπαϊκών ομολόγων θα συνεχίσουν να αυξάνονται και οι ευρωπαϊκές μετοχές θα γίνουν αρκετά ετοιμόρροπες κατά τους προσεχείς μήνες.
Πιστεύω ότι είμαστε στα πρόθυρα μιας πολύ σημαντικής ευρωπαϊκής χρηματοπιστωτικής κρίσης. Συγκεκριμένα, παρακολουθήστε τις μεγάλες τράπεζες. Ακριβώς όπως στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι ”πολύ μεγάλες για να αποτύχουν” τράπεζες στην Ευρώπη είναι μαζικά χρεωμένες και εξαιρετικά εκτεθειμένες σε παράγωγα.
Στην πραγματικότητα, η τράπεζα με το μεγαλύτερο άνοιγμα σε παράγωγα σε ολόκληρο τον πλανήτη είναι η Deutsche Bank. Έχει αναφερθεί ότι η Deutsche Bank έχει μια επιβλητική αξία 75 τρισεκατομμυρίων δολαρίων έκθεσης σε παράγωγα, οι συν-διευθύνοντες σύμβουλοι πρόσφατα αναγκάστηκαν να παραιτηθούν, και υπάρχουν όλα τα είδη από φήμες για τα προβλήματά που συμβαίνουν πίσω από την σκηνή στην τράπεζα.
Τι νομίζετε ότι θα συμβεί αν η μεγαλύτερη και πιο σημαντική τράπεζα στη Γερμανία γίνει ξαφνικά την επόμενη Lehman Brothers;
Αυτό είναι κάτι για να σκεφτούμε.
Εν τω μεταξύ, το ευρώ συνεχίζει να μειώνεται. Για πολύ καιρό, έχω επαναλάβει την πρόβλεψή μου ότι το ευρώ θα πέσει σε ισοτιμία με το δολάριο των ΗΠΑ.
Πριν από ένα χρόνο, το EUR / USD καθόταν στο 1,35.
Σήμερα, έχει έρθει σε όλη τη διαδρομή προς τα κάτω στο 1,08.
Θα υπάρξουν περισσότερα σκαμπανεβάσματα, αλλά είμαστε σχεδόν εκεί.
Ένας χρόνος από μεγάλο χάος έρχεται στην Ευρώπη και η ευρωζώνη θα κουνηθεί δυνατά.
Αλλά το αν υπάρχει ή όχι μια διάσπαση της ευρωζώνης σε σύντομο χρονικό διάστημα, μακροπρόθεσμα ο στόχος της ευρωπαϊκής ελίτ είναι ακόμα περισσότερη ολοκλήρωση και ακόμη περισσότερος συγκεντρωτισμός.
Σημείωση OFT: Και ο τελικός συγκεντρωτισμός, θα καταλήξει στην μία παγκόσμια κυβέρνηση και την πολυπόθητη για κάποιους (βλέπε Χένρυ Κίσσινγκερ) Νέα Παγκόσμια Τάξη.
Έτσι, ακόμη και αν θα υπάρξουν σημαντικές ανωμαλίες στο δρόμο, περιμένω να δω τις “Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης” που ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ έχει προτείνει.
