Εκοιμήθη στις 14 Δεκεμβρίου 2018, σε ηλικία 76 ετών μετά από σύντομη ασθένεια ο π. Κοσμάς-Κλέαρχος Παπασάββας, σύγχρονος Ομολογητής της Ορθοδόξου Εκκλησίας, από το χωριό Δρυμάδες Χιμάρας Β. Ηπείρου.
Ο π. Κοσμάς γεννήθηκε το 1942 στους Δρυμάδες Χιμάρας από ευλαβείς γονείς και σπούδασε στην Παιδαγωγική Ακαδημία, από όπου έλαβε πτυχίο δασκάλου. Παρά την απαγόρευση της θρησκευτικής πίστεως και λατρείας, που επιβλήθηκε στην Αλβανία από το αθεϊστικό κομμουνιστικό καθεστώς το 1967, ο Κλέαρχος συνέχιζε να λατρεύει κρυφά το Θεό στα εξωκκλήσια του χωριού του και συνδέθηκε πνευματικά με τον Ιερέα π. Κοσμά Κύριο, τον μετέπειτα επίσκοπο Απολλωνίας (+11.8.2000) και με όλο το “δίκτυο” της Εκκλησίας των “Κατακομβών” της Αλβανίας.
Το 1973 προσπάθησε να περάσει τα ηλεκτροφόρα συρματοπλέγματα της Αλβανίας και να έρθει στην Ελλάδα για να χειροτονηθεί ιερέας, αλλά συνελήφθη και καταδικάστηκε σε 10ετή φυλάκιση από το αλβανικό αθεϊστικό-κομμουνιστικό καθεστώς για απόπειρα απόδρασης από τη χώρα.
Αποφυλακίστηκε το 1982 και επιχείρησε για δεύτερη φορά να αποδράσει από την Αλβανία και να έλθει στην Ελλάδα για να ιερωθεί, αλλά και πάλι συνελήφθη και καταδικάστηκε σε 5ετή εξορία και 20ετή κάθειρξη στις πλέον σκληρές και απάνθρωπες αλβανικές φυλακές-κάτεργα στο Σπάτς, στο Μπουρέλι της Β. Αλβανίας και τέλος στο Περπαρίμ Αγ. Σαράντα για απόπειρα "προδοσίας της χώρας με την μορφή της απόδρασης".
Αποφυλακίστηκε τον Αύγουστο του 1990 μετά από διεθνή πίεση στην Αλβανική Κυβέρνηση, ιδιαίτερα στη Διάσκεψη για την Ασφάλεια και Συνεργασία στην Ευρώπη (ΔΑΣΕ – Κοπεγχάγη 5-30.6.1990), την οποία είχε προκαλέσει η ΣΦΕΒΑ μέσω Οργανώσεων για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (Διεθνής Αμνηστία, IGFM-Γερμανία).
Ο Κλέαρχος Παπασάββας ήρθε, τελικά, στην Ελλάδα στις αρχές 1991 μετά από πολλές δυσκολίες, γιατί οι Αλβανοί αρνούνταν να του χορηγήσουν διαβατήριο και παρέμεινε για λίγο στην Κόνιτσα κοντά στον αείμνηστο Δρυινουπόλεως Σεβαστιανό. Επειδή όμως ο Κλέαρχος ήθελε να χειροτονηθεί και να επιστρέψει οπωσδήποτε στην πατρίδα του για να μην του δημιουργήσουν πρόβλημα οι Αλβανικές Αρχές, κρίθηκε φρόνιμο να μη χειροτονηθεί στην Κόνιτσα από τον Μητροπολίτη Σεβαστιανό, αλλά στην Πάτρα λόγω της προσωπικής γνωριμίας και του συνδέσμου που είχε αναπτυχθεί από την εποχή που ήταν ακόμα στη φυλακή και εμείς ως υπεύθυνοι της ΣΦΕΒΑ ενεργήσαμε ώστε να αποφυλακιστεί. Κατόπιν, λοιπόν, συνεννοήσεως του Μητροπολίτου Σεβαστιανού με τον Μητροπολίτη Πατρών Νικόδημο, ήλθε στην Πάτρα και στις 26.2.1991 έγινε η κουρά του στην Ι. Μονή Γηροκομείου από τον Καθηγούμενό της Αρχιμανδρίτη π. Συμεών Χατζή και έλαβε το όνομα Κοσμάς προς τιμήν του ιερομάρτυρος Αγ. Κοσμά του Αιτωλού.
Την επομένη, Τετάρτη Β΄ εβδομάδος των Νηστειών, στις 27.2.1991, στον παλαιό Ι. Ν. Αγ. Ανδρέου χειροτονήθηκε Διάκονος και σε τρεις ημέρες, στις 2.3.1991 Πρεσβύτερος στον Ι. Ν. Αγ. Τριάδος Ζαρουχλεΐκων από τον αείμνηστο Μητροπολίτη Πατρών Νικόδημο. Αμέσως μετά τη χειροτονία επέστρεψε στην πατρίδα του στους Δρυμάδες της Χιμάρας, όπου παρέμεινε μέχρι της κοιμήσεώς του.
Ολόκληρη η ζωή του ήταν μία ομολογία πίστεως και εμπιστοσύνης στην πρόνοια και αγάπη του Θεού, διακρινόταν δε για το πηγαίο χιούμορ και την απλότητα και ειλικρίνεια στη σχέση του με τους άλλους ανθρώπους.
Η εξόδιος Ακολουθία θα τελεστεί στον Ι. Ν. Αγ. Χαραλάμπους Δρυμάδων Χιμάρας, την Κυριακή 16.12.18
Αιωνία του η μνήμη, καλή Ανάσταση!
Να έχουμε την ευχή του!
