Συγκλονιστικές είναι οι αναφορές αλλά και οι καταγγελίες του διαπρεπούς στον τομέα των υδρογονανθράκων επιστήμονα και μέλους της Επιτροπής Ενέργειας της Ακαδημίας Αθηνών, Δρ. Ηλία Κονοφάγο, στην ραδιοφωνική εκπομπή του Γιώργου Σαχίνη στον 9,84 στην Κρήτη. Ήταν καλεσμένος για να σχολιάσει το θέμα των ημερών που δεν είναι άλλο από τις πρώτες αναφορές για το Κοίτασμα «Γλαύκος» στην κυπριακή ΑΟΖ, το οποίο είναι το πιο σημαντικό που έχει ανακαλυφθεί μέχρι στιγμής.
Η πρώτη επισήμανσή του, ήταν ότι οι Αμερικανοί της ExxonMobil για λόγους που οι ίδιοι γνωρίζουν, επέλεξαν να «τρυπήσουν» τον μικρότερο από τους στόχους που έχουν χαρτογραφήσει στο «Οικόπεδο 10». Είναι άραγε ο παράγοντας Τουρκία ο λόγος της συγκρατημένης στάσης της εταιρίας, είναι το σχόλιο που προσθέτουμε εμείς…
Επιπρόσθετα, η προσωρινή – κατά δήλωση – και αφού πρώτα διέρρευσαν ότι είναι ικανοποιημένοι από τη γεώτρηση παρότι ορισμένα πράγματα δεν πήγαν καλά από τεχνικής απόψεως αποχώρηση από το κοίτασμα «Δελφύνη», ίσως υποκρύπτει παρόμοιες σκοπιμότητες.
Οι λεπτομέρειες που έδωσε στον δημοσιογράφο ήταν εξαιρετικά διαφωτιστικές. Ωστόσο, εκεί που «εξερράγη» σχεδόν ένας άνθρωπος που είναι γνωστός για την ψυχραιμία του, ήταν όταν η συζήτηση μεταφέρθηκε για τους στόχους νοτιοδυτικά της Κρήτης, οι οποίοι παρουσιάζουν μεγάλες ομοιότητες γεωμορφολογικά με τους αντίστοιχους στο Οικόπεδο 10.
Κατακεραύνωσε στην κυριολεξία την ελλαδική κωλυσιεργία, λέγοντας ότι ενώ στη γειτονική Ιταλία και τη Σικελία, η διαχείριση γίνεται σε περιφερειακό επίπεδο, με τις άδειες να προωθούνται εντός τριμήνου από τους Σικελούς, στην Ελλάδα ήδη παιδεύουμε τις εταιρίες-κολοσσούς (ExxonMobil – Total) επί δύο χρόνια και φως στον ορίζοντα δεν υπάρχει…
Στο αρμόδιο υπουργείο έχουν τοποθετηθεί αξιωματούχοι αμφιβόλου επάρκειας για να ελέγξουν τις εταιρίες και τα αιτήματά τους, οι καθυστερήσεις είναι συνεχείς και οι παντελώς άχρηστες διαδικασίες διαδέχονται η μία την άλλη.
Έρχονται εκλογές, οπότε διατύπωσε την εκτίμηση ότι υπάρχει πολιτική σκοπιμότητα (σ.σ. η «αποκατάσταση σχέσεων» με το παραδοσιακό «οικολογικό» τμήμα του ΣΥΡΙΖΑ, όπως έχει αναφερθεί και στο DP). Και δεν είναι μόνο αυτό…
Το «σύστημα» στην Ελλάδα έχει «εκπαιδευθεί να εξυπηρετεί τους εισαγωγείς αερίου, κατήγγειλε, προσθέτοντας ότι αυτό αποδεικνύεται πολύ δύσκολο να «σπάσει» ως νοοτροπία, κάτι το οποίο αποτελεί έγκλημα απέναντι σε μια χώρα με τόσα οικονομικά προβλήματα, καθώς η αξία των κοιτασμάτων που έχουν μόνο μέχρι τώρα ανακαλυφθεί, αποτιμώνται οικονομικά σε εκατοντάδες δισεκατομμύρια.
Ως αποτέλεσμα αναμένουμε…γενικώς την έγκριση μελέτης περιβάλλοντος, ενώ εκκρεμεί η παραπομπή του θέματος στο Ελεγκτικό Συνέδριο όπου θα χρειαστούν άλλοι τρεις μήνες, ενώ θα μεσολαβήσουν και εκλογές με ό,τι αυτό μπορεί αν σημαίνει στην ελληνική πραγματικότητα.
Θα ήταν υπερβολή να αφήσουμε ανοιχτό το ενδεχόμενο να πρόκειται ακόμα και για «εθνική μειοδοσία» (σ.σ. δεδομένης της σφοδρής οικονομικής κρίσης στη χώρα) εάν όσα αναφέρει ο ειδικός επιστήμονας αληθεύουν; Θα είναι άραγε ακριβώς αυτό εάν αποχωρήσουν οι εταιρίες από την ελληνική αγορά όπως ξεκάθαρα προειδοποίησε ο Δρ. Ηλίας Κονοφάγος.
Αυτό που σίγουρα αληθεύει είναι ότι η μέση τιμή εισαγωγής φυσικού αερίου έναντι κάτι παραπάνω από 7 δολαρίων ανά χίλια κυβικά πόδια, ενώ όλοι οι υπόλοιποι στην περιοχή που αξιοποιούν τους υδρογονάνθρακές τους, πέραν των δεκάδων χιλιάδων θέσεων εργασίας που δημιουργούνται, προμηθεύονται το αέριο σε τιμές πολύ χαμηλότερες, ακόμα και στη μισή τιμή.
Εδώ στην Ελλάδα, πέραν της απεμπόλησης επί της ουσίας του δικαιώματος ανακήρυξης Αποκλειστικής οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ), έχουμε αφήσει τις τύχες μας να ρυθμίζονται από το τι θέλει η Τουρκία, η οποία προφανώς έχοντας πάρει χαμπάρι τη γενικότερη φιλοσοφία πίσω από την ελληνική στάση, κλιμακώνει διαρκώς τις πιέσεις της, θεωρούμε ότι έχουμε την πολυτέλεια να πετάμε στον αέρα μερικές δεκάδες δισεκατομμύρια σε ετήσια βάση.
Το μεγάλο ερώτημα είναι για ποιον λόγο το… σύστημα και οι παρατρεχάμενοί του, μοιάζουν εξαιρετικά ευτυχία με την κατάσταση αυτή, τόσο που να σε κάνουν να υποπτεύεσαι ότι η χώρα και ο λαός της αντιμετωπίζουν σκόπιμες “τρικλοποδιές” στην αξιοποίηση των υδρογονανθράκων.
Δεν πρέπει να πολεμάμε μόνο υπέρ του περιβάλλοντος, αλλά και υπέρ του ντόπιου ορυκτού πλούτου, ανέφερε στη συνέχεια ο ειδικός επιστήμονας. Την εκμετάλλευση των οποίων να κάνουμε με τους πιο αυστηρούς περιβαλλοντικούς όρους παγκόσμια, χρησιμοποιώντας τους κατάλληλους επιστήμονες που διαθέτουμε.
Η καταγγελία που έκλεισε τη συνέντευξη ήταν όμως η πιο εξοργιστική. Πρόσωπα τα οποία εντάσσονται στους πλέον ευαίσθητους περιβαλλοντικά στην Ελλάδα και φέρνουν την καταστροφή με τις αναφορές τους για την προοπτική αξιοποίησης των υδρογονανθράκων, πουλάνε υπηρεσίες με βάση την ειδικότητά τους στο Ιράν, όπου εμφανίζονται να ανησυχούν λιγότερο. Σα να “μυρίζει” πολύ το όλο ζήτημα…
Πηγή: defence-point.gr
