Το Κυπριακό δεν έχει επιλυθεί, σαράντα πέντε χρόνια μετά την εισβολή της Τουρκίας στο νησί. H κατοχική δύναμη εφάρμοσε βαθμηδόν ένα σχεδιασμό επιβολής και εδραίωσης των κατοχικών δεδομένων, θέλοντας ουσιαστικά να υλοποιήσει το στόχο της για τον πλήρη έλεγχο της Κύπρου. Το Κυπριακό δεν επιλύθηκε καθώς η Τουρκία κατάφερε, μέσα από αλλεπάλληλες πρωτοβουλίες και διαδικασίες διαπραγματεύσεων, να οδηγεί κάθε φορά τις συζητήσεις σε αδιέξοδο.
Κάθε φορά κατά την οποία η διαδικασία κατέρρεε, η Άγκυρα κέρδιζε πόντους και εξασφάλιζε νέα κεκτημένα. Κεφαλαιοποιούσε εδραιώνοντας την παράνομη παρουσία της στο νησί. Παράλληλα, κουβαλούσε εποίκους, ενώ συνεχίζει την ισλαμοποίηση των κατεχομένων. Σε αυτή την καλά σχεδιασμένη μεθόδευση της Άγκυρας, η ελληνική πλευρά δεν κατάφερε να ορθώσει μια συγκροτημένη πολιτική ανατροπής της κατοχής.
Έπεσε στην παγίδα της Τουρκίας. Είτε γιατί δεν είχε τις δυνατότητες, λόγω μεγέθους ή δυνατοτήτων, είτε γιατί στάθηκε από την αρχή φοβικά και με μια τάση προσαρμογής στα τετελεσμένα της εισβολής. Αυτό το τελευταίο προκύπτει και από τις πολιτικές που διαχρονικά ακολουθήθηκαν από τη Λευκωσία.
Το Κυπριακό ως δικοινοτική διαφορά
Από την αρχή, από την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο και εντεύθεν, το Κυπριακό αντιμετωπίσθηκε ως μια δικοινοτική διαφορά. Ο δικοινοτικός διάλογος πρόσφερε άλλοθι στην κατοχική Τουρκία και είχε αποπροσανατολίσει από την ουσία, τον πυρήνα του ζητήματος. Αντί ο στόχος να ήταν η ανατροπή των κατοχικών δεδομένων, οι συζητήσεις επικεντρώθηκαν στο διαμοιρασμό των εξουσιών και στη δομή του κράτους.
Πώς μπορεί να επιλυθεί το Κυπριακό όταν οι συζητήσεις αφορούν την εσωτερική πτυχή και αφήνεται η διεθνής, που είναι η ουσία στο περιθώριο; Δυο φορές, κατά το πρόσφατο παρελθόν, όταν η Τουρκία κλήθηκε να τοποθετηθεί στα θέματα της ασφάλειας και των εγγυήσεων, ήταν αρνητική (Πενταμερής Γενεύης και Κραν Μοντάνα, το 2017). Ως εκ τούτου, το Κυπριακό δεν μπορούσε να επιλυθεί.
Η ίδια τακτική, αυτή που καθορίσθηκε από το 1974 εξακολουθεί να εφαρμόζεται. Και από την ελληνική πλευρά και από τα Ηνωμένα Έθνη και τη λεγόμενη διεθνή κοινότητα. Η κατοχική Τουρκία βολεύεται πλήρως με τις προσεγγίσεις αυτές, που αφορούν τη διαδικασία, αλλά πρωτίστως την ουσία. Δεν είναι μέρος της εικόνας ενώ αυτή είναι που προκαλεί το πρόβλημα.Το Κυπριακό για να λυθεί θα πρέπει να αγγίξουν οι συζητήσεις τον πυρήνα του ζητήματος.
Πρέπει να ξεκινήσουμε με την ανατροπή της κατοχής, με την άρση της συνεχιζόμενης ανωμαλίας, που προκαλεί η παράνομη παρουσία της Τουρκίας στο νησί. Γι αυτό το λόγο, η συνάντηση της ερχόμενης Δευτέρας, 25 Νοεμβρίου στο Βερολίνο, του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, Αντόνιο Γκουτέρες με τον Πρόεδρο Αναστασιάδη και τον κατοχικό ηγέτη, Μουσταφά Ακιντζί, θα είναι επανάληψη του ιδίου έργου, όπως και τα προηγούμενα. Κυρίως όταν η Άγκυρα έχει ήδη στείλει συστημένα τα μηνύματά της για το αποτέλεσμα.
Πηγή: slpress.gr
