Η συζήτηση του νομοσχεδίου που προωθεί η κυβέρνηση για την ρύθμιση πτυχών του μεταναστευτικού προβλήματος έχει ήδη προκαλέσει πολλές αντιπαραθέσεις και είναι προφανές ότι το ζήτημα είναι λίαν ευαίσθητο και πολύπλοκο. Οι γενικόλογες απόψεις περί «Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων» έχουν αρχίσει να ξεφτίζουν μετά και την σαφή τοποθέτηση του Συνηγόρου του Πολίτη Γ. Καμίνη ότι η παροχή ιθαγενείας δεν είναι ανθρώπινο δικαίωμα του μετανάστη, αλλά κυριαρχικό δικαίωμα του εθνικού κράτους και άπτεται του σκληρού πυρήνα της εθνικής και κρατικής κυριαρχίας. Επίσης θα πρέπει να προσεχθεί και η πτυχή της εθνικής ασφαλείας, κάτι που τόνισε κομψά αλλά ξεκάθαρα ο Ύπατος Αρμοστής του ΟΗΕ για τη Μετανάστευση Αντόνιο Γκουτιέρες κατά τη συνάντησή του με τον Έλληνα Πρωθυπουργό στην Αθήνα (βλέπε ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 21-1-2010).
Πιστεύω ότι θα ήταν χρήσιμο και κρίσιμο να αναδείξουμε τη βαλκανική διάσταση του μεταναστευτικού προβλήματος πάντα στην προσπάθειά μας να συνδυάσουμε τις αρχές της δημοκρατίας και του ανθρωπισμού με τις απαιτήσεις της εθνικής μας ασφάλειας και της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας. Αυτόν τον συνδυασμό άλλωστε επιχειρεί κάθε ευρωπαϊκή χώρα που σέβεται τους νόμους της, τους πολίτες της και τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα, τα δικά της και της Ευρώπης γενικότερα.
Πρώτο στοιχείο με βαλκανική διάσταση είναι αυτή καθεαυτή η ομάδα που συνέταξε το νομοσχέδιο, το οποίο η Κυβέρνηση αξιοποίησε στη συνέχεια. Όπως διαβάσαμε στον τύπο (εφημ. ΑΞΙΑ, ένθετο ΑΠΟΨΗ, 16-1-2010) το κείμενο ήλθε έτοιμο από μία Μ.Κ.Ο., ορισμένα μέλη της οποίας βλέπουν με συμπάθεια τα μειονοτικά αιτήματα του σκοπιανού και του αλβανικού εθνικισμού.
Δεύτερο στοιχείο που πρέπει ιδιαιτέρως να προσεχθεί είναι το γεγονός ότι η παρουσία Αλβανών στη χώρα μας είναι δυσανάλογη ως προς τις άλλες εθνικές ομάδες μεταναστών. Φυσικά ουδείς μπορεί να παραβλέψει την πλειοψηφία των Αλβανών εργαζομένων που είναι φιλήσυχη και εργατική. Όμως δεν είναι λογικό από πλευράς εθνικού συμφέροντος να νομιμοποιηθεί ή και να αποκτήσει ιθαγένεια μεγάλος αριθμός Αλβανών, όταν έχουμε συνεχείς προκλήσεις αλυτρωτισμού, επεκτατισμού και ιστορικών διαστρεβλώσεων από τη γειτονική χώρα. Ποιος μπορεί να αποκλείσει ότι η μαζική ελληνοποίηση Αλβανών θα οδηγήσει στη δημιουργία μειονοτικού ζητήματος, ιδίως σε περιοχές της Β.Δ. Ελλάδος; Θυμίζω κάποιες πρόσφατες ενέργειες που μάς ανησυχούν:
Στις αρχές Ιανουαρίου ο Πρόεδρος του Κοινοβουλίου του Κοσσυφοπεδίου και πρώην εκπρόσωπος τύπου των ενόπλων αυτονομιστών Γιακούπ Κρασνίκι υποστήριξε την ενοποίηση όλων των Αλβανών σε ένα κράτος, προωθώντας τη γνωστή ιδέα της Μεγάλης Αλβανίας. Ανέφερε ότι κάθε χρόνο έρχεται πιο κοντά η επιδίωξη για την ένωση όλων των Αλβανών και υπέδειξε ονομαστικά ως περιοχές όπου «οι Αλβανοί έχουν την πλειοψηφία του πληθυσμού» τη Νότια Σερβία, περιοχές της Ελλάδος και του Μαυροβουνίου. Δεδομένου ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχουν σήμερα τέτοιες περιοχές μήπως περιμένουν την εφαρμογή του υπό συζήτηση νομοθετήματος;
Εξ άλλου στο Αλβανικό Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό, που κυκλοφόρησε προσφάτως η Ακαδημία Επιστημών των Τιράνων με κρατική χρηματοδότηση, τα Ιωάννινα , η Ηγουμενίτσα, η Άρτα και η Πρέβεζα παρουσιάζονται σαν αλβανικά εθνικά εδάφη ενώ ο Μάρκος Μπότσρης και ο Πύρρος Δήμας χαρακτηρίζονται γνήσιοι... Αλβανοί. Για την επιστημονική ελίτ της γείτονος χώρας η περιοχή της Ηπείρου θεωρείται αλβανικό έδαφος το οποίο «κατέλαβε» στρατωτικά η Ελλάδα το 1912-13. Το ίδιο Λεξικό δικαιώνει την προπαγάνδα των Τσάμηδων που διεκδικούν τη Θεσπρωτία και λησμονεί ότι 1900 από αυτούς καταδικάσθηκαν το 1945 από το Δικαστήριο Δωσιλόγων Ιωαννίνων ως συνεργάτες των κατακτητών Γερμανοϊταλών. Επίσης το Λεξικό χαρακτηρίζει τους Βορειοηπειρώτες σαν εποίκους, γράφοντας ότι δεν είναι γηγενείς, αλλά ήλθαν για να εργασθούν σε χωράφια τσιφλικάδων. Αυτά γράφουν οι δύο πρώτοι τόμοι που έχουν κυκλοφορήσει. Το έργο θα ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του 2010 και αναμένονται νέες εκπλήξεις!
Δεν είναι σώφρων πολιτική να αδιαφορήσουμε για τις επικίνδυνες βλέψεις του αλβανικού εθνικισμού και να δημιουργήσουμε μόνοι μας από αφέλεια μία εισαγόμενη μειονότητα στην πατρίδα μας. Οι Ρώσοι που δεν συνορεύουν με την Αλβανία έχουν ήδη εκφράσει τη σχετική ανησυχία τους για τα μεγαλοαλβανικά σχέδια. Σχετική δημόσια δήλωση έκανε περί τα μέσα Οκτωβρίου 2009 ο Ρώσος ΥΠΕΞ Σεργκέι Λαβρόφ επισκεπτόμενος το Βελιγράδι.
Το τρίτο στοιχείο βαλκανικού ενδιαφέροντος είναι το εξής: Ορισμένοι από τους ενδιαφερομένους να αποκτήσουν ελληνική ιθαγένεια πιθανόν να είναι φανατικοί ισλαμιστές. Και πάλι καλό είναι να διαχωρίσουμε την πλειοψηφία των νομοταγών μουσουλμάνων από τις μειοψηφίες των φανατικών, οι οποίες όμως είναι υπαρκτές. Το ζήτημα αφορά την ασφάλεια όχι μόνον της Ελλάδος δεδομένης και της παρουσίας φανατικών σε διάφορα πυρίκαυστα σημεία των Βαλκανίων, όπως η Βοσνία. Το Ισραήλ που έχει συνήθως καλή πληροφόρηση φρόντισε ήδη να προειδοποιήσει τον Σκοπιανό Πρωθυπουργό Νίκολα Γκρούεφσκι, όταν εκείνος επισκέφθηκε στις 8-1-2010 την Ιερουσαλήμ. Ο Ισραηλινός ΥΠΕΞ Λίμπερμαν τού είπε να προσέχει την παρουσία οπαδών του Τζιχάντ στη Βαλκανική χερσόνησο. Ίσως μερικοί συμπατριώτες μας θεωρήσουν υπερβολική την εκτίμηση, αλλά μία συνετή πολιτική ασφαλείας οφείλει να τη λάβει υπ’όψιν.
Και ας μη λησμονούμε ότι η άκριτη ελληνοποίηση φανατικών μουσουλμάνων θα δημιουργήσει προβλήματα στη γειτονική Βουλγαρία, στην οποία θα εισέρχονται ελεύθερα λόγω Ε.Ε. και η οποία έχει ήδη μία σημαντική μουσουλμανική μειονότητα , η οποία εκπροσωπείται δυναμικά από ένα φιλοτουρκικό κόμμα.
Στα μεταναστευτικά θέματα απαιτείται περίσκεψη και όχι βιασύνη.
Δευτέρα, 01 Φεβρουαρίου 2010
Κωνσταντίνος Χολέβας, Πολιτικός Επιστήμων
