Θυμωμένος ήμουνα στο Πισοδέρι. Όταν πετούσανε χημικά στην έγκυο σύζυγό μου… Όταν ανοίγανε κεφάλια χωρίς λόγο και αιτία… Θυμωμένος ήμουν στο Σύνταγμα. Όταν μας ‘’κάνανε ντου’’ προβοκατόρικα, χωρίς να υπολογίζουνε ηλικιωμένους, γυναίκες και παιδιά…

Τώρα όμως όχι. Όχι πια. Δεν είμαι θυμωμένος.

Πικραμένος είμαι. Πικραμένος που βλέπω ξανά, Έλληνες, να χτυπάνε Έλληνες… Ρωμιοί εναντίον των Ρωμιών.

Και απόψε, για εμάς που είμαστε μακριά, η προσευχή μας στον Τριαδικό Θεό ας είναι στη Λέσβο, στη Χίο και στη Σάμο. Στα αδέρφια μας… Όπως και τόσα άλλα βράδια…

Και κάτι ακόμα…

Πολιτικά δε θα λυθεί αυτό το μπάχαλο. Έχουμε δαιμονοκρατία.

Η κατάσταση θα λυθεί μόνο πνευματικώ τω τρόπω.

‘’…Θα επέµβει ο Χριστός, θα δώσει μια σφαλιάρα σε όλο αυτό το σύστηµα, θα πατάξει όλο το κακό, και θα βγάλει απ’ αυτό, καλό τελικά…’’, που λέει και ο Άγιος.

Μέχρι τότε θάρρος αδέρφια. Θάρρος και υπομονή.

Καλή Ανάσταση Πατρίδα.