ΔΕΝ ΠΑΝΕ καλά τά πράγματα. «Διπλωματικῶς» δέν πᾶνε
Γιατί στρατιωτικῶς ξέρουμε! Ἡ αἴσθησή μου εἶναι ὅτι πᾶνε νά μᾶς τυλίξουν σέ μιά κόλλα χαρτί. Καί μάλιστα μέσα στό προνομιακό μας γήπεδο. Τό γήπεδο τοῦ Διεθνοῦς Δικαίου. Δεῖτε: Τό Ἰσραήλ στήν δήλωσή του γιά τίς θαλάσσιες ζῶνες τονίζει ὅτι ζητᾶ τόν σεβασμό τῶν κυριαρχικῶν δικαιωμάτων ΟΛΩΝ τῶν κρατῶν …«σύμφωνα μέ τό ἐθιμικό Διεθνές Δίκαιο τῆς Θαλάσσης». Προσοχή, τό ἐθιμικό δίκαιο εἶναι μία πηγή μόνον τοῦ Διεθνοῦς Δικαίου. Δέν εἶναι ὅλο τό Διεθνές Δίκαιο. Πηγή εἶναι καί οἱ Διεθνεῖς Συμφωνίες, Πολυμερεῖς ἤ Διμερεῖς, ὅπως ἡ Σύμβαση γιά τό Δίκαιο τῆς Θάλασσας τοῦ Μοντέγκο Μπαίυ. Ἀλλά αὐτήν τήν ξέχασε τό Ἰσραήλ στήν δήλωσή του. Μόνο τό «ἐθιμικό» δίκαιο ἀναφέρει.
Ἡ Αἴγυπτος ὅπως ἀποκαλύψαμε χθές καί ἐπιβεβαιωνόμαστε πλήρως δέν ἀναγνωρίζει ὑφαλοκρηπῖδα καί ΑΟΖ στά μεγάλα κατοικημένα νησιά. Οἱ πληροφορίες ἔγιναν χθές πιό συγκεκριμένες ἀπό τήν Κύρα Ἀδάμ: Τό Κάιρο ἀναγνωρίζει 0% ἐπήρεια στό Καστελλόριζο, 10% στήν Κάρπαθο καί 20% στήν Κρήτη. Ψυχρολουσία! Οἱ Τοῦρκοι διά τῆς συνεντεύξεως τοῦ πρεσβευτῆ τους στήν Ἀθήνα ἐπινοοῦν ἕναν δικό τους ὁρισμό τοῦ Διεθνοῦς Δικαίου. Σύμφωνα μέ τόν κύριο Ὀζουγκέργκιν « οἱ θέσεις μας στά θέματα θαλάσσιας δικαιοδοσίας πάντα λαμβάνουν ὑπ’ ὄψιν τίς βασικές ἀρχές τοῦ Δικαίου τῆς Θάλασσας ὅπως καί τίς πολυάριθμες πρακτικές καί ἀποφάσεις δικαστηρίων πού μαζί δημιουργοῦν νομολογία καί ὡς τέτοιες συγκροτοῦν τό Διεθνές Δίκαιο». Καί γιά νά εἶναι ξεκάθαρες οἱ προθέσεις του ὁ κύριος πρέσβυς παραπέμπει «στήν ὁριοθέτηση στόν κόλπο τοῦ Μαίην ἀνάμεσα στίς ΗΠΑ καί στόν Καναδᾶ», στήν ὁριοθέτηση τῆς Μάγχης καί στήν ὁριοθέτηση θαλασσίων ζωνῶν μεταξύ Οὐκρανίας καί Ρουμανίας στήν Μαύρη Θάλασσα (νῆσος τῶν Ὄφεων). Λεπτομέρεια νούμερο ἕνα: ὁ πρέσβυς μέ τόν ὅρο «πρακτικές» παραπέμπει στό ἐθιμικό διεθνές δίκαιο. Ὅπως τό Ἰσραήλ. Λεπτομέρεια νούμερο δύο: ὁ πρέσβυς παραπέμπει σέ ἀποφάσεις τοῦ Διεθνοῦς Δικαστηρίου τήν δικαιοδοσία τοῦ ὁποίου ἡ χώρα του δέν ἀναγνωρίζει. Λεπτομέρεια νούμερο τρία: ΗΠΑ καί Τουρκία δέν ἔχουν κυρώσει τήν Σύμβαση γιά τό Δίκαιο τῆς Θάλασσας τοῦ 1982. Ἀλλά ὁ κύριος πρέσβυς μᾶς παραδίδει μαθήματα διεθνοῦς δικαίου!
Ἡ Ἰταλία μέ τήν σειρά της ὑπέγραψε μαζί μας μία σημαντική συμφωνία πού μᾶς ἀναγνωρίζει τό δικαίωμα ἐπέκτασης τῶν χωρικῶν ὑδάτων στά 12 μίλια. Ἀλλά οἱ Τοῦρκοι προσπαθοῦν νά ἐκμεταλλευτοῦν τήν μειωμένη ἐπήρεια πού δίδει κα αὐτούς σέ ὁρισμένα νησιά ἡ συμφωνία Ἑλλάδος – Ἰταλίας μέ μία νέα θεωρία Ὀζουγκέργκιν. Ἡ ὁποία λέει ὅτι «ἡ συμφωνία ἀποτελεῖ μιά περαιτέρω ἀπόδειξη ὅτι τό Διεθνές Δίκαιο δέν ἀποτελεῖται ἁπλά ἀπό τήν χάραξη μέσων γραμμῶν, μέ τήν ἀπόδοση πλήρους ἐπήρειας στά νησιά ἀγνοώντας ὅλους τούς ὑπόλοιπους παράγοντες.» (Τό ἡμέτερο ΥΠΕΞ διακηρύσσει πάντως ὅτι ὅλο τό νησιωτικό σύμπλεγμα ἀπώλεσε ἐπήρεια μόλις 1,8%.) Οἱ ΗΠΑ, τέλος, ἀκολουθοῦν μία ἐπαμφοτερίζουσα στάση. Διακηρύσσουν ὅτι τά νησιά ἔχουν πλήρη δικαιώματα μέ τήν φράση «full effect». Ὡστόσο, ἡ λέξη «Καστελλόριζο» διεγράφη ἀπό τήν πρώτη ἀπομαγνητοφώνηση συνέντευξης τοῦ κυρίου πρέσβεως σέ πρόσφατο «Φόρουμ». Γιά τήν ΕΕ δέν συζητῶ κἄν. Πόντιος Πιλᾶτος.
Τί ἔχουμε λοιπόν ἐδῶ –συγκεφαλαιώνω– ἐν ὄψει τῆς καταχώρισης τοῦ τουρκολιβυκοῦ μνημονίου στά ἀποθετήρια τοῦ ΟΗΕ καί ἐν ὄψει τῆς ἔναρξης ἰσχύος τῶν τουρκικῶν ἀδειοδοτήσεων γιά ἔρευνες σέ Καστελλόριζο, Ρόδο, Κάρπαθο; Ἡ Λιβύη δέν ἀναγνωρίζει ἐπήρεια στά νησιά μας κατοικημένα καί μή. Ἡ Τουρκία τό ἴδιο. Ἡ Αἴγυπτος –μέ τό βλέμμα πρός τήν Λιβύη– ἀναγνωρίζει ἐλάχιστη ἐπήρεια. Τό Ἰσραήλ πετᾶ τήν μπάλλα στήν ἐξέδρα μέ τό ἐθιμικό δίκαιο. Ἡ Ἰταλία κατοχύρωσε τά ἁλιευτικά της δικαιώματα καί σιωπᾶ. Οἱ ΗΠΑ ἀποφεύγουν νά χαρακτηρίσουν τό μνημόνιο ἀνυπόστατο καί δέν διαψεύδουν ὅτι συμφώνησαν μέ τήν Τουρκία γιά τήν Λιβύη. Καί στό βάθος προβάλλει ἡ «εἰρηνική» Τουρκία γιά νά μᾶς τείνει κλάδο ἐλαίας διά τοῦ πρεσβευτῆ μας, ὁ ὁποῖος μᾶς καλεῖ «νά τά βροῦμε» μέ βάση τόν δικό της ὁρισμό περί διεθνοῦς δικαίου: Μέ ἀπ’ εὐθείας διάλογο; Μέ μεσολάβηση τρίτων; Μέ διαιτησία; Μέ δικαστικό συμβιβασμό; «Μέ ὅποιο τρόπο» μᾶς λένε. Ὥστε ἄν ἀπορρίψουμε αὐτές τίς μεθόδους ἐπίλυσης διαφορῶν, οἱ ὁποῖες περιγράφονται στήν Χάρτα τοῦ ΟΗΕ, νά ἐπιχειρήσουν τά τετελεσμένα τυος ἔχοντας τό πάνω χέρι. Κοινῶς προσπαθοῦν νά μᾶς ἐκθέσουν στό γήπεδό μας. Τό γήπεδο τοῦ Διεθνοῦς Δικαίου. Κοινῶς ἐπιχειροῦν ἀπό κατήγορους νά μᾶς μετατρέψουν σέ κατηγορουμένους. Κοινῶς ἐπιχειροῦν νά μᾶς προκαλέσουν νά εἴμαστε ἐμεῖς οἱ ὑποκινητές τοῦ θερμοῦ ἐπεισοδίου. Ἡ θέση μας εἶναι δύσκολη γιά ἕναν ἁπλό λόγο: ἡ Συμφωνία πού μᾶς ζητεῖται εἶναι στήν πραγματικότητα νά χάσουμε τόν ἔλεγχο τοῦ Αἰγαίου. Τά δικαιώματα ἐξορύξεων, ἡ ἀποστρατιωτικοποίηση τῶν νήσων, τά δικαιώματα ἔρευνας καί διάσωσης, οἱ ἀσκήσεις πού κάνουμε σέ ὅλα τά μήκη καί πλάτη του εἶναι ἀπόδειξη τῆς μακρᾶς καί ἀδιατάρακτης κυριαρχίας μας. Ἡ Ἑλλάς ἐλέγχει τό θαλάσσιο προγεφύρωμα μεταξύ Βαλκανίων καί Μέσης Ἀνατολῆς. Ἡ Ἑλλάς ἐλέγχει στρατιωτικά καί ἐμπορικά τό «τρίστρατο» Δαρδανέλλια-Σουέζ-Γιβραλτάρ. Εἶναι κλειδοκράτωρ τῆς Μαύρης Θάλασσας, τῆς Μεσογείου, τοῦ Περσικοῦ Κόλπου. Καί ἐπειδή δέν «ἀντέχεται» αὐτό, ἡ Ἑλλάς ἐντέλλεται νά χάσει αὐτόν τόν χῶρο στό ὄνομα μίας νέας γεωπολιτικῆς «συμμαχίας» πού θά περιλαμβάνει τήν ἴδια, τήν Τουρκία καί τήν Κύπρο ὑπό τίς εὐλογίες τῆς προξενήτρας Δύσης. Ὁ Ἑλληνισμός ἐντέλλεται νά συμμαχήσει σέ ἕνα ἀνεπιθύμητο προξενιό μέ τόν αἰώνιο ἐπιβουλέα του, ὥστε ἀντί νά πολεμᾶμε μεταξύ μας, νά «πολεμήσουμε» ὅλοι μαζί ἐναντίον τῆς Ρωσσίας. Ὁ Ἑλληνισμός ἐντέλλεται νά μήν πολεμήσει γιά τά δίκαια τά δικά του, γιατί ὁ προορισμός του εἶναι λοιπόν νά πολεμήσει τόν πόλεμο τῶν ἄλλων. Νά γιατί τά πράγματα δέν πᾶνε καλά! Διότι ἑτοιμάζονται νά μᾶς καθίσουν στό τραπέζι μέ ἀπαίτηση νά δώσουμε αὐτό πού δέν δίνεται. Κυριαρχία. Σκληρό πυρῆνα κυριαρχίας. Ὁ Θεός νά βάλει τό χέρι του!
Πηγή: Εφημερίδα ΕΣΤΙΑ
