Το – πικρό – αστείο στην όλη υπόθεση είναι ότι με έμμεσο τρόπο η Τουρκία θεωρεί «αιτία πολέμου» ή απειλή πολέμου, ή έστω απειλή άσκησης βίας σε επιστολή στον ΟΗΕ, ο Καταστατικός Χάρτης του οποίου τα απαγορεύει. Αυτό για να κατανοήσει κανείς το μέγεθος της τουρκικής θρασύτητας.
Είναι στην κυριολεξία εξωπραγματικό αυτό που συμβαίνει με την Τουρκία και τη διεθνή της συμπεριφορά, καθώς επιθυμεί να ξαναγράψει το διεθνές δίκαιο με τρόπο που θα βολεύει τις διεκδικήσεις της αδιαφορώντας -φυσικά επειδή δεν τη συμφέρει- για τους νόμιμους τρόπους επίλυσης διεθνών διαφορών, προτιμώντας τον νόμο της ζούγκλας – ή της στέπας εάν προτιμάτε – αυτόν του ισχυρότερου που επιχειρεί διά της βίας (έχει ευρύ περιεχόμενο ως έννοια) να αρπάξει όσα θεωρεί μονομερώς ότι της ανήκουν.
Όπως μετέδωσε πριν από λίγες ώρες ο ιστοχώρος του Μιχάλη Ιγνατίου και ο αρθρογράφος Γιώργος Πετράκης, «με την «σφραγίδα» του επίσημου εγγράφου του ΟΗΕ που θα δημοσιευθεί μάλιστα και στο Law of the Sea Bulletin των Ηνωμένων Εθνών, επαναβεβαιώθηκε η απειλή πολέμου εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας και των εταιριών ENI και TOTAL, από την Τουρκία η οποία εγείρει διεκδικήσεις επί του Οικοπέδου 6 της Κυπριακής ΑΟΖ».
Το νέο αυτό ζήτημα, εγείρεται από την Τουρκία διά επιστολής που κατέθεσε στα Ηνωμένα Έθνη ο μόνιμος αντιπρόσωπος στον ΟΗΕ, Φεριντούν Σινιρλίογλου (αλήθεια, ψίθυροι στην Άγκυρα τον ήθελαν φίλο του ιμάμη Γκιουλέν, τί έγινε άραγε;), δηλώνει με τον πιο επίσημο τρόπο ότι ένα μέρος του Οικοπέδου 6 ανήκει στην τουρκική υφαλοκρηπίδα, το οποίο όπως ορθά επισημαίνει ο συντάκτης, «ουσιαστικά θεωρεί ότι όλη σχεδόν η υφαλοκρηπίδα της Ανατολικής Μεσογείου διαμοιράζεται μεταξύ της Τουρκίας και της Αιγύπτου με την Ελλάδα και την Κύπρο να περιορίζεται μόνο στην υφαλοκρηπίδα που συμπίπτει με τα όρια των χωρικών υδάτων των νησιών και της ίδιας της Κύπρου» (για τις λεπτομέρειες ακολουθήστε τον ενεργό σύνδεσμο).
Η επιστολή δεν παραλείπει να επισημοποιήσει τις απειλές, αναφέροντας ότι η Τουρκία είναι αποφασισμένη να προστατεύσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα και «δεν θα επιτρέψει σε ξένες εταιρίες να πραγματοποιήσουν μη εξουσιοδοτημένες έρευνες υδρογονανθράκων και δραστηριότητες εξόρυξης στην δική της υφαλοκρηπίδα».
Η τουρκική κίνηση έρχεται σε μια περίοδο κατά την οποία το νέο υπερσύγχρονο σεισμογραφικό σκάφος Ramform Hyperion αναμένεται να ξεκινήσει προγραμματισμένες έρευνες στην Κυπριακή ΑΟΖ, η TOTAL ετοιμάζεται για τις πρώτες γεωτρήσεις στο Οικόπεδο 11 από τον Ιούλιο, ενώ την ίδια στιγμή το τουρκικό ερευνητικό σκάφος Barbaros συνεχίζει τις παράνομες έρευνες στην υφαλοκρηπίδα της Κύπρου, στον κόλπο της Αμμοχώστου.
Η Τουρκία ασφαλώς θα μπορούσε να εγείρει τα ζητήματα που ήθελε αμέσως μετά την ανακήρυξη της ΑΟΖ από την Κυπριακή Δημοκρατία, καθώς αυτή είναι η νόμιμη διαδικασία: Ανακηρύσσεις μονομερώς την ΑΟΖ και όσοι έχουν αντιρρήσεις τις υποβάλλουν για να ξεκινήσει μια διαδικασία νομικής διευθέτησης του θέματος, ποιος έχει δίκιο, ποιος άδικο και μέχρι που.
Η Τουρκία είναι αυτοπαγιδευμένη λόγω της μη αναγνώρισης της Κυπριακής Δημοκρατίας, καθώς αναγνωρίζει τα κατεχόμενα, τα οποία είναι αποτέλεσμα άλλης μιας ενέργειάς της που παραβιάζει τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ, όπως έχει καταγραφεί σε ψηφίσματα του Οργανισμού, δηλαδή της εισβολής και κατοχής του 1974.
Πρόκειται για μια χώρα με «αποκλίνουσα» (με την κοινωνιολογική έννοια του όρου) διεθνή συμπεριφορά, η οποία μάλιστα δεν περιορίζεται απέναντι στην Ελλάδα και την Κύπρο, αφού η «μπάλα» έχει πάρει τελευταία ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση, τις ΗΠΑ και όποιον τολμά να διαφωνεί με όσα η Τουρκία θεωρεί ως ορθά.
Έχει μια συμπεριφορά που δίνει την εντύπωση ότι όλοι της χρωστάνε ενώ η ίδια είναι πραγματικό διεθνές υπόδειγμα! Και μόνο από αυτό, πάντα με κοινωνιολογικούς όρους, αποδεικνύεται το βαθύτατο σύμπλεγμα που φέρει, το οποίο στην ουσία δεν είναι τίποτε άλλο παρά το σύνδρομο καταδίωξης που την κατατρύχει και αποτελεί ένδειξη αδυναμίας και όχι ισχύος, τουλάχιστον των επιχειρημάτων της.
Το Κυπριακό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΚΥΠΕ) μετέδωσε επίσης πριν από λίγο, ότι ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών αποκάλυψε τη σύγκληση συνόδου Τουρκίας-ΕΕ, μετά τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ (24-25 Μαΐου), συνοδεύοντας την ανακοίνωση – ας περιμένουμε την επιβεβαίωση και από την ΕΕ – με το σύνηθες τελευταία, ότι η ΕΕ θα πρέπει να μάθει να συμπεριφέρεται στην Τουρκία, λες και πρόκειται για μια χώρα διαφορετική από όλες τις άλλες! Κι άλλη… απόκλιση.
Το παραλήρημα του Τσαβούσογλου έφτασε στο σημείο να ισχυρίζεται, ότι υπουργοί Εξωτερικών στη Μάλτα, χωρίς βέβαια να τους κατονομάσει, παραδέχθηκαν ότι έχουν κάνει λάθος και τον ρωτούσαν πως να επανορθώσουν! Εν ολίγοις, όσα έχουν καταλογιστεί στην Τουρκία διαγράφονται, διότι οι Ευρωπαίοι κατάλαβαν ότι έφταιξαν και ζητούν από την Άγκυρα να τους υποδείξει τρόπους… απολογίας! Μωραίνει Κύριος; Τί άλλο να πει κανείς;
Ας ελπίσουμε, ότι εάν όντως πραγματοποιηθεί η Σύνοδος ΕΕ-Τουρκίας, ασχέτως της τακτικής που θα ακολουθήσει η ελληνική (ελλαδική και κυπριακή) διπλωματία, θα θέσει τα θέματα των τουρκικών ενεργειών, ζητώντας τουλάχιστον από την Άγκυρα να απευθυνθεί εκεί που πρέπει, ώστε να προκύψει συμβατή με το διεθνές δίκαιο απόφαση περί των τουρκικών αιτιάσεων.
Εν ολίγοις, να μην περιοριστεί στο σύνηθες, την υποβοήθηση της προσέγγιση της Τουρκίας με την ΕΕ, ενώ σε αντάλλαγμα εισπράττονται οι γνωστές συμπεριφορές. Καλώς ή κακώς, η Άγκυρα αντιλαμβάνεται μονάχα όσα μπαίνουν στη «ζυγαριά» κόστους-οφέλους, τίποτε άλλο. Κι όταν η ελληνική πλευρά αποφεύγει συστηματικά να προσθέσει κόστος, το αποτέλεσμα είναι εξ υπαρχής προδιαγεγραμμένο.
Πηγή:
