Τον 20ό αιώνα οι ΗΠΑ, αν ήταν συνεπείς σε ένα πράγμα, ήταν ότι τιμούσαν τους συμμάχους με τους οποίους πολεμούσαν μαζί σε πολεμικές επιχειρήσεις. Απόδειξη είναι το γεγονός ότι όταν υπήρχαν επαφές σε επίπεδο προέδρων, με χώρες που συμμετείχαν στην εκστρατεία της Κορέας, αυτό ήταν το βασικό στοιχείο στην αναφορά του Αμερικανού προέδρου.

Την Τετάρτη ο Τραμπ αποφάσισε την απόσυρση του στρατού των ΗΠΑ από τη Συρία μετά από μακρά τηλεφωνική συνομιλία με τον Ερντογάν, αφήνοντας έκθετους τους Κούρδους στις ορέξεις της Τουρκίας.

Να σημειώσουμε ότι τα τελευταία χρόνια ΗΠΑ και Κούρδοι της Συρίας πολεμούν μαζί εναντίον του Ισλαμικού Κράτους, με τους Κούρδους να έχουν συμβάλει καθοριστικά στην εξουδετέρωση των αποκεφαλιστών τζιχαντιστών του ΙΚ, των οποίων βασικός σύμμαχος και υποστηρικτής ήταν η Τουρκία.

Επίσης να σημειώσουμε ότι στον τετραετή αυτόν πόλεμο οι Κούρδοι θυσίασαν πάνω από 10.000 νέους και νέες.

Αν και είμαστε πεπεισμένοι ότι στη διεθνή πολιτική πάνω από όλα είναι τα συμφέροντα των κρατών –κυρίως των ισχυρών, που έχουν τη δυνατότητα να κάνουν όλες τις επιλογές–, θεωρούμε ότι η συγκεκριμένη επιλογή Τραμπ κατά πρώτον αντίκειται στις βασικές αρχές και την ιστορία των ΗΠΑ, και κατά δεύτερον πρέπει να προβληματίσει όλους εκείνους που συμμαχούν με τις ΗΠΑ, γιατί μπορεί να έλθει η μέρα που θα βρεθούν στη θέση των Κούρδων, με το μαχαίρι καρφωμένο στην πλάτη.

Αυτά ας τα έχουν υπόψη τους εκείνοι που ξεπούλησαν στο όνομα τη γλώσσα και την ταυτότητα της Μακεδονίας, τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι, καθώς και όσοι υπογράφουν στρατηγικές συμφωνίες με την Ουάσινγκτον, γιατί μπορεί τα συμφέροντα των ΗΠΑ την άλλη φορά να είμαι με τη «Γαλάζια πατρίδα» του Ερντογάν και όχι με τα συμφέροντα της Λευκωσίας και της Αθήνας.

Όσον αφορά το τι ακριβώς έγινε στο συγκεκριμένο θέμα, παραπέμπουμε σε ένα εξαιρετικά διαφωτιστικό άρθρο του Μαρκ Πέρι που δημοσιεύτηκε στο The American Conservative.

Πηγή: Pontos-News.gr