Πολύ μελάνι έχει χυθεί παγκοσμίως για το «πώς οι ΗΠΑ θα συνετίσουν/εξαναγκάσουν την Τουρκία να επιστρέψει στην επικυριαρχία τους.» Όμως οι Αμερικανοί πάντοτε βρίσκονταν, βρίσκονται και θα εξακολουθούν να βρίσκονται πίσω από τους Τούρκους, επιτρέποντας με πολλούς έμμεσους και άμεσους τρόπους την κατακόρυφη ενίσχυση της παρουσίας τους σε Μέση Ανατολή, Αζερμπαϊζάν, Ουκρανία, Λιβύη, αρκετές αφρικανικές χώρες, κα. Όπου οι ΗΠΑ δεν μπορούν ή δεν θέλουν να πάνε, προκειμένου να ανταγωνιστούν συμφέροντα άλλων δυνάμεων, όπως: Κίνας, Ρωσίας, Γαλλίας, Αιγύπτου κλπ, προωθείται η Τουρκία, πάντοτε με την στοργή των Αμερικανών.
Το αν οι ΗΠΑ αυτοκτονήσουν τελικά με την Τουρκία, λόγω ευήθους πολιτικής, όπως έκαναν στο Ιράν, επί Σάχη, ή στο Βιετνάμ, ή με τον Μπιν Λάντεν, ο οποίος «αναδείχθηκε» στην Αμερική πολύ πριν την 11η Σεπτέμβρη 2001, κλπ, είναι άλλης τάξεως ζήτημα. Ζήτημα που οφείλεται στην αδυναμία χάραξης πολιτικής, λόγω του λυσσαλέου εμφύλιου πολέμου μεταξύ των αμερικανικών ελίτ, στους ανταγωνισμούς των αφανών ιερατείων της Παγκοσμιοποίησης και της Νέας Τάξης Πραγμάτων, και στα τουλάχιστον 5 κέντρα εξουσίας που κι αυτά διαγκωνίζονται. Κρίσιμος παράγοντας εδώ και δεκαετίες είναι η αριστερή και φιλοϊσλαμιστική πτέρυγα της Παγκοσμιοποίησης που φωλιάζει στους Δημοκρατικούς. Εάν επικρατήσει θα ανατραπεί η παγκόσμια ισορροπία, πράγμα που παρ’ ολίγον να γίνει επί Ομπάμα.
Στην τελευταία δριμύτατη σύγκρουση Ισραηλινών και Χαμάς η γενοκτόνος Τουρκία κάλεσε σε «ιερό πόλεμο» κατά του Ισραήλ και έθεσε θέμα στρατιωτικής κατάληψης της Ιερουσαλήμ. Οι Τούρκοι παρέχουν στην τρομοκρατική –για τις ΗΠΑ και τη Δύση– Χαμάς βοήθεια οικονομική, στελεχιακή, ηλεκτρονική, και σε θέματα τεχνολογίας όπλων. Δημοσιευμένες πληροφορίες αναφέρουν μεταφορά μέσω Τουρκίας στη Χαμάς οπλικών εξαρτημάτων από το Ιράν, τη Βόρεια Κορέα και άλλες χώρες. Το Ισραήλ βομβάρδισε στη Γάζα τουλάχιστον δύο τουρκικά κτίρια που χρησιμοποιούνταν ως επιχειρησιακά κέντρα εναντίον του. Έτσι και σε αυτή τη σύγκρουση οι Τούρκοι έριξαν «λάδι στη φωτιά». Όμως όπως συνέβη στη Λιβύη και αλλού, πάλι η Τουρκία δεν είχε καμία επίπτωση. Ούτε από τις ΗΠΑ που εμφανίστηκαν «λαλίστατες» (με καθυστέρηση ενός και πλέον αιώνα), ως προς την τουρκική γενοκτονία των Αρμενίων.
Το ότι οι ΗΠΑ δεν τιμωρούν, καθ’ οιονδήποτε σοβαρό τρόπο, την Τουρκία ούτε εμποδίζουν την φανερή διείσδυσή της στη Γάζα, η οποία εξόφθαλμα είναι κατά του Ισραήλ, αποδεικνύει την βούληση των Αμερικανών να συντηρούν την πολύπλευρη γεωπολιτική κρίση στην ευρύτερη περιοχή του ισραηλινού κράτους.
Όμως, εάν οι ΗΠΑ είναι έτοιμες να αλλάξουν πολιτική ακόμη και απέναντι στο Ισραήλ τότε τι να περιμένουμε για την Ελλάδα; Όπως προαναφέραμε, πολλά θα κριθούν από το κατά πόσο θα επικρατήσει η πολιτική της αριστερής πτέρυγας των Δημοκρατικών και ειδικότερα της φιλοϊσλαμίστριας Αντιπροέδρου των ΗΠΑ, Κάμαλα Χάρις. Το Ισλάμ είναι ένα βολικό εργαλείο στα χέρια όσων θέλουν μετά μανίας να επιβάλλουν την Παγκοσμιοποίηση. Το Κοράνι ως υπέρτατος νόμος καταργεί τα σύνορα, τα Συντάγματα και τα πολιτεύματα των ανεξάρτητων κρατών. Το βλέπουμε στην πράξη στην Ελλάδα με την συντελούμενη αντικατάσταση πληθυσμού, δια των βιαίως εισερχόμενων απολύτως παράνομων Μουσουλμάνων μεταναστών.
Το να επεμβαίνει η Τουρκία γενοκτονικά εναντίον διαφόρων λαών, πριν και μετά τη Συνθήκη της Λοζάνης, 1923, αλλά και μετά τον Β΄ΠΠ έχει πλέον παγιωθεί, ως αποδεκτή από τη Δύση συνθήκη. Και οι ΗΠΑ αυτό αρχικά το ανέχθηκαν και κατόπιν το ενεθάρρυναν. Ο οθωμανικός τους έρωτας δηλώνεται και σήμερα όταν λένε πως «θέλουν να κρατήσουν οπωσδήποτε κοντά τους την Τουρκία, ως σπουδαία σύμμαχο.» Έτσι δεν κοστίζει τίποτε στην εκάστοτε αμερικανική κυβέρνησή να αναγνωρίζει κάθε εκατό και πλέον χρόνια μια γενοκτονία των Τούρκων.
Η Ελλάδα έχει υποστεί από τους Τουρκία γενοκτονίες, εθνοκαθάρσεις, πογκρόμ, και καθ’ ολοκληρίαν λήστευση περιουσιακών στοιχείων των ομογενών μας. Ελπίζουμε το Κογκρέσο κάποτε να αναγνωρίσει και αυτές τις γενοκτονίες. Ποτέ δεν είναι αργά να συναντηθούν οι ΗΠΑ με την ιστορική εντιμότητα, όσον αφορά ΟΛΟΥΣ τους λαούς, θύματα των γενοκτόνων Τούρκων.
Στο όλο πρόβλημα έχει παίξει καταλυτικό ρόλο, ειδικά τα τελευταία 47 χρόνια της Μεταπολίτευσης των Μνημονίων και της παράδοσης της Μακεδονίας μας, με τη «Συμφωνία των Πρεσπών», η πολιτική του άθλιου ελληνικού πολιτικού συστήματος που έχει συγκροτήσει Ενιαίο Κυβερνητισμό ο οποίος διαπερνά οριζοντίως κόμματα της δήθεν Δεξιάς, του Κέντρου, του Σοσιαλισμού και της Αριστεράς μέχρι το νεοτροτσκιστικό ΣΥΡΙΖΑ. Υπό αυτήν την έννοια η Ελλάδα βιώνει την αναξιοπρέπειά της την οποία η ίδια προκαλεί. Πρόσφατη χαρακτηριστική, χυδαία αμερικανική ασέβεια εκδηλώθηκε προ μηνών, όταν επιφανές στέλεχος του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ με αφορμή το θέμα της προμήθειας των φρεγατών δήλωσε δημοσίως πως: «οι ζητιάνοι (οι Έλληνες) δεν έχουν δικαίωμα επιλογής».
Ωστόσο σαφώς υπάρχει και γενικότερο πρόβλημα με τις ΗΠΑ οι οποίες θα πρέπει κάποτε να καταλάβουν ότι ποτέ δεν είναι αργά να φερθούν στην Ελλάδα με σεβασμό, τουλάχιστον στον Πολιτισμό της. Σε αυτόν οφείλουν από την Δημοκρατία τους μέχρι και την οικοδομική μεγαλαυχία που αποτυπώνεται στα νεοκλασικά αντίγραφα των εμβληματικών, κυβερνητικών τους κτιρίων. Στην χώρα μας οφείλουν όσα υπερήφανα παρουσιάζουν ως ταυτότητά τους. Μια ταυτότητα που πλέον σήμερα είναι ένα κάκιστο, αντιδημοκρατικό αντίγραφο του ελληνικού προτύπου.
