Στις 25 Απριλίου ο αντιπρόεδρος της τουρκικής κυβέρνησης, Μεχμέτ Σισμέκ, δήλωνε πως η ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ αποτελεί τον πλέον καίριο στρατηγικό της στόχο. Ο ίδιος σημείωσε πως η Τουρκία θα βελτιώσει τους θεσμούς της, θα ενισχύσει το κράτος δικαίου και θα προχωρήσει στις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις.
Ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν, ωστόσο, προέβη σε θερμές δηλώσεις όχι για την ΕΕ αλλά για την Οθωμανική αυτοκρατορία, ένα μόρφωμα που βαρύνεται με σφαγές, βιασμούς, σεξουαλική δουλεία των κατοίκων των χωρών που κατέκτησε.
Στις 30 Μαΐου 2015, κατά την 562η επέτειο της πτώσης της Κωνσταντινούπολης, ο Ερντογάν μίλησε ως σουλτάνος και όχι ως ηγέτης μιας χώρας μέλους του ΝΑΤΟ. Μίλησε για την «ύψωση της σημαίας του Ισλάμ» στην Ιερουσαλήμ και «την σφράγιση του τεμένους αλ Ακσά με την σφραγίδα του Ισλάμ».
Την εν λόγω ομιλία του παρακολούθησαν 2 εκ. Τούρκοι πανηγυρίζοντας. «Τι σημαίνει κατάκτηση;», ρώτησε το κοινό του ο Ερντογάν. «Η κατάκτηση είναι Hijrah, (η επέκταση δηλαδή του Ισλάμ μέσω της μετανάστευσης, κατά το πρότυπο του Μωάμεθ και της μετάβασης από τη Μέκκα στη Μεδίνα.)
»Η κατάκτηση είναι η Μέκκα. Η κατάκτηση είναι η καθαρότητα της Καάμπα, του οίκου του Αλλάχ στη Γη, από τα είδωλα. Η κατάκτηση είναι η Ιερουσαλήμ, εκεί που ο προφήτης Ομάρ σφράγισε με την σφραγίδα του Ισλάμ το τέμενος αλ Ακσά. Η κατάκτηση είναι Ανδαλουσία. Η κατάκτηση είναι η Σαμαρακάνδη, είναι η Μπουχάρα, είναι ο Σαλαδίνος, ο Αλπ Αρσλάν, είναι το άνοιγμα των θυρών της Ανατολίας μέχρι τη Βιέννη από τούτο το ευλογημένο έθνος. Κατάκτηση είναι οι Οθωμανοί Γαζήδες.
»Κατάκτηση είναι η προετοιμασία, είναι ο Μωάμεθ ο Πορθητής που κατέστρεψε το χιλιετές Βυζάντιο. Ο Μωάμεθ ο Πορθητής κατέκτησε την Ινσταμπούλ το 1453, αλλά κατάκτηση υπήρχε πριν και μετά από αυτόν. Συνεχίστηκε από τον σουλτάνο Σελίμ, τον Σουλεϊμάν τον Μεγαλοπρεπή, τον Μουράτ Δ' τον Αμπτούλ Χαμίτ Β'. Κατάκτηση είναι να έχεις το κουράγιο να αψηφάς όλο τον κόσμο.
»Κατάκτηση είναι το 1994 (όταν ο ίδιος έγινε δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης). Είναι να υπηρετείς τον θρύλο του Πορθητή. Η κατάκτηση θα κάνει την Τουρκία να σταθεί στα πόδια της ξανά», είπε ο Ερντογάν με το πλήθος να ουρλιάζει από κάτω φωνάζοντας «ιδού ο ηγέτης».
Στις 14 Απριλίου το Ευρωκοινοβούλιο κατηγόρησε το κυβερνών τουρκικό κόμμα ΑΚΡ ότι οδηγεί την Τουρκία σε διολίσθηση από τη Δημοκρατία και το κράτος δικαίου. Η Ολλανδή ευρωβουλευτής Κάτι Πίρι σε έκθεσή της ανέφερε ότι η Τουρκία καταπατά την ελευθερία της έκφρασης και την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης.
Η Άγκυρα απέρριψε την έκθεση όπως και ανάλογη σχετικά με την γενοκτονία των Αρμενίων. «Δεν υπάρχουν στιγμές της ιστορίας μας για τις οποίες να ντρεπόμαστε», δήλωσε ο υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Μποζκίρ. Στις 19 Απριλίου ο Ερντογάν δήλωνε πως η ΕΕ χρειάζεται την Τουρκία, πατώντας στο μεταναστευτικό πρόβλημα, απορρίπτοντας κάθε κατηγορία κατά της Τουρκίας.
Ο Ερντογάν δοξάζει τις οθωμανικές στρατιές που έφτασαν στις πύλες της Βιέννης και μιλά για τον «παλιό καλό καιρό» όταν οι οθωμανικές σημαίες κυμάτιζαν στην Ιερουσαλήμ και οι Οθωμανοί σουλτάνοι είχαν και τον τίτλο του χαλίφη.
Η τουρκική κοινή γνώμη συμμερίζεται τις απόψεις του για την ΕΕ. Βάσει δημοσκοπήσεων το 66% των Τούρκων απεχθάνεται την ΕΕ και το 73% είναι κατά του ΝΑΤΟ.
Το ερώτημα είναι λοιπόν αν η ΕΕ θα σταματήσει να παίζει και θα λειτουργήσει ως σοβαρό καθίδρυμα και θα αντιληφτεί την Τουρκία ως αυτό που είναι και όχι ως αυτό που η ηγετική ομάδα της Ένωσης επιθυμεί να τη βλέπει.
