Μια πόλη που ικετεύει για βοήθεια
Ένας στρατός που δεν γνωρίζει έλεος
Ένας βασιλιάς που θα σώσει την Ευρώπη
Μια πολωνική νίκη, που θα αλλάξει τις τύχες του κόσμου
Η μάχη της Βιέννης
Αυτή είναι η νέα ταινία Ιταλο-Πολωνικής παραγωγής που προβλήθηκε στους κινηματογράφους στις 12 Οκτωβρίου (στην Ελλάδα όχι) και αναφέρεται στην Μάχη της Βιέννης, που έλαβε χώρα στις 11 και 12 Σεπτεμβρίου 1683.
Σε αυτή την αποφασιστική μάχη εκ παρατάξεως, που έκρινε το μέλλον της Ευρώπης, συγκρούστηκαν από την μία πλευρά ο πολωνικός – αυστριακός – γερμανικός στρατός με αρχηγό τον Πολωνό βασιλιά Ιωάννη Γ’ Σομπιέσκι και από την άλλη ο στρατός της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με επικεφαλής τον μεγάλο βεζίρη Μερζίφονλου Καρά Μουσταφά Αλή.
Ο τίτλος της ταινίας είναι «Έντεκα Σεπτεμβρίου 1683» (στα πολωνικά : Bitwa pod Wiedniem / Η Μάχη της Βιέννης) με σκηνοθεσία του Renzo Martinelli.
Στην ταινία παίζουν: ο Jerzy Skolimowski, (στο ρόλο του Πολωνού βασιλιά – αρχηγού Jan III Sobieski), ο Enrico Lo Verso (στο ρόλο του Kara Mustafa), ο βραβευμένος με Όσκαρ F. Murray Abraham (Marco D’Aviano), ο Piotr Adamczyk (Αυτοκράτορας Λεοπόλδος Α’ ), ο «δικός μας» Γιώργος Βογιατζής (Abul Stary), η Ángela Molina (Rosa Cristofori) και άλλοι.
Δείτε το trailer:
Το έτος είναι το 1683.
Ο τόπος είναι η Βιέννη. Είναι η πρωτεύουσα της Αυστριακής Αυτοκρατορίας.
Όλο το καλοκαίρι η πόλη πολιορκείται από τον Οθωμανικό στρατό υπό τις διαταγές του Μεγάλου Βεζύρη Καρά Μουσταφά.
Η πόλη έχει εξαντληθεί και είναι πεινασμένη. Οι Τούρκοι τα έχουν καταστρέψει όλα εκτός από τον προμαχώνα Löbel, το πιο ευάλωτο σημείο για την οχύρωση. Εάν επιτύχουν να διασπάσουν την άμυνα της πόλης, ο Οθωμανικός στρατός θα ξεχυθεί σε ολόκληρη την Κεντρική Ευρώπη. Η φωτιά, η σφαγή, ο βιασμός, οι λεηλασίες και ο βίαιος εξισλαμισμός θα γίνουν η καθημερινή εμπειρία των απλών Ευρωπαίων χριστιανών.
Δείτε βίντεο της ταινίας:
Κατα τη διάρκεια του 16ου και 17ου αιώνα οι Χριστιανοί κάτοικοι της νοτιανατολικής Ευρώπης ζούσαν με τον συνεχή φόβο μιας Μουσουλμανικής εισβολής. Συμμορίες Τατάρων άφηναν στάχτες πίσω τους στην ύπαιθρο, απήγαγαν αιχμαλώτους για σκλάβους και λύτρα – Τουρκική κατοχή σήμαινε λεηλάτηση, ιεροσυλία και εξόντωση. Και για τους δυο ο μόνος σκοπός για έναρξη πολέμου ήταν το υλικό κέρδος.
Οι διαδρομές για μια Ισλαμική εισβολή περνούσαν μέσω της κοιλάδας του Δάνουβη στα τείχη της Βιέννης ή μέσω της πεδιάδας του Μολδάβα και τη νότια Πολωνία. Πολλές Τούρκικες προσπάθειες είχαν στόχο την Πολωνία, της οποίας η ηρωική αντίσταση της χάρισε το όνομα "propugnaculum Christianitatis", το αμυντικό τείχος του Χριστιανισμού.
Το χειμώνα του 1682-3, η Πολωνία και η Αυστρία έκαναν μεταξύ τους συμφωνία για συνδυασμένη δράση ενάντια μιας Τούρκικης εισβολής και υπόσχεση για παροχή βοήθειας σε περίπτωση άμεσης επίθεσης στη Βιέννη ή στην Κρακοβία. Η απειλή μιας εισβολής θα έπαιρνε σάρκα και οστά. Ένας Τούρκικος στρατός με πάνω από 140.000 άνδρες ξεκίνησε προχωρώντας νότια τον Μάρτιο του 1683 και έφθασε έξω από τα τείχη της Βιέννης στις 14 Ιουλίου 1683.
Η Βιέννη ήταν ισχυρό οχυρό αλλά μέχρι το τέλος Αυγούστου η πόλη ήταν σε θανάσιμο κίνδυνο. Τρόφιμα και πυρομαχικά ήταν ανεπαρκή και την 1η Σεπτεμβρίου οι Τούρκοι ανατίναξαν ένα ορυχείο κάτω από τα τείχη και κατέλαβαν μέρος του. Έξω από τα τείχη η κατάσταση ήταν καλύτερη. Η ήττα ενός Τούρκικου σώματος στο Bisamberg επέτρεψε την συγκέντρωση των συμμαχικών δυνάμεων νοτιοδυτικά της Βιέννης. Το πιο σημαντικό – 30.000 Πολωνοί έφτασαν κάτω από την ηγεσία του πολεμιστή-βασιλιά τους Jan Sobieski.
Ο Sobieski, ο οποίος είχε ήδη αρκετή φήμη για τις νίκες του εναντίων των Τούρκων, πήρε την ηγεσία. Το σχέδιο του ήταν να μετακινήσει τη μάχη στην πεδιάδα δυτικά της πόλης και να εξουδετερώσει τον Τούρκικο στρατό, σπάζοντας έτσι την πολιορκία.
Ο Τούρκος διοικητής Kara Mustapha συνέχισε να επικεντρώνεται στην κατάληψη της πόλης, έτσι στην αρχή μόνο ένα μέρος του στρατού του ήταν έτοιμο να αντιμετωπίσει την αντεπίθεση. Στις 4πμ. στις 12 Σεπτεμβρίου 1683, οι Αυστριακοί στην αριστερή πτέρυγα πήγαν μπροστά και άρχισαν τη μάχη, οι Γερμανοί στο κέντρο αριστερά σύντομα ακολούθησαν. Καθώς οι Τούρκοι ετοιμάζονταν για αντεπίθεση, το Πολωνικό ιππικό εμφανίστηκε στη δεξιά πτέρυγα και οργάνωσε την επίθεση. Μέχρι τις 5μμ ο Sobieski διάταξε την επίθεση στην οποία μια Γερμανο-αυστριακή και μια Πολωνική ομάδα ιππικού, 20.000 άντρες με κλιμακωτές διατάξεις, υπό τον Βασιλιά Jan Sobieski, όρμησαν στο κέντρο του Τουρκικού στρατοπέδου. Καθώς το ιππικό έσπασε τις Τουρκικές γραμμές άμυνας, οι στρατιώτες της πόλης επιτέθηκαν τους Τούρκους από πίσω. Οι Τούρκοι και Τάταροι έχασαν το ηθικό τους και σύντομα διασπάστηκαν και τράπηκαν σε φυγή. Η ώρα 5:30 περίπου ο Jan Sobieski έφτασε στη σκηνή του Μεγάλου Βεζίρη και η πολιορκία της Βιέννης λύθηκε.
Οι Τούρκοι έχασαν περίπου 15,000 άντρες στο πεδίο, ενώ οι σύμμαχοι είχαν λιγότερους από 4000 νεκρούς και τραυματίες. Η Βιέννη λυτρώθηκε παρά τρίχα, γιατί νωρίτερα την ίδια μέρα οι Τούρκοι βομβάρδισαν ορυχεία τα οποία τους έδωσαν πρόσβαση μέσα στην πόλη.
Οι Τούρκοι ποτέ δεν ανέκαμψαν από τη μάχη, ενώ η Οθωμανική Αυτοκρατορία επέζησε για άλλα 200 χρόνια, απλώς περιμένοντας το τέλος. Για την Πολωνία, αυτή ήταν η τελευταία της μεγάλη στιγμή στο επίκεντρο μέχρι την μάχη της Βαρσοβίας το 1920 όταν για άλλη μια φορά έσωσε την Ευρώπη από την Ανατολή.
Πηγή: Κόκκινος Ουρανός
