του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Αμβροσίου
***
Tο παρόν σημείωμα αφιερώνεται σε όλους τους κληρικούς όλων των βαθμών
και σε όλους τους πιστούς χριστιανούς
***
«Το βάρος της μάχης σήκωσαν μερικοί "τρελοί" της Ιεραρχίας»
***
Στη σημερινή Κοινωνία, όσο και στην Εκκλησία, περισσεύουν οι "συνετοί" και "οι φρόνιμοι", "οι λογικοί", οι οποίοι αντιπαραβάλλονται με τους "τολμηρούς", "τούς ακραίους", "τους τρελούς", "τούς ακροδεξιούς", "τους φανατικούς", "τους φονταμενταλιστές" και βάλε....
Τελευταία μάλιστα, εξ αφορμής του ζητήματος των μεταναστών, προστέθηκαν και άλλοι χαρακτηρισμοί, νεώτερα κοσμητικά επίθετα. Είναι "οι ρατσιστικές νοοτροπίες", "οι εθνοφυλετικές τάσεις μερικών" και "οι κομπλεξικές φοβίες»!
Έτσι με απλά και σταράτα λόγια αδελφοί μας εν Χριστώ προσπάθησαν να αποδυναμώσουν τη φωνή μας. Ακολουθώντας τη ρατσιστική νοοτροπία κάποιων κοσμικών παραγόντων, κάποιων δημοσιογράφων, των οποίων εύκολα η συνείδησή τους εξαγοράζεται, δεν πολεμούν τις θέσεις και τις ιδέες μας, όπως θα έπρεπε, αλλά κτυπούν το πρόσωπο.
Μας επέταξαν λοιπόν την ρετσινιά του "ρατσιστή", του προσώπου με τις "εθνοφυλετικές τάσεις" και μάλιστα "με τις κομπλεξικές φοβίες" και με τον τρόπο αυτό .... ετελείωσαν! Επήγαν να κοιμηθούν ήσυχοι! "Τον εξοντώσαμε" θα σκέφθηκαν.
Δηλώνω προς κάθε καλής πίστεως άνθρωπο, ότι η αγωνία μου είναι για την Ορθόδοξη πίστη μας. Αλλά, αν επιμείνω στο σημείο αυτό, λίγοι, πολύ λίγοι, θα συγκινηθούν.
Ωμίλησα λοιπόν με έμφαση για την Ελλάδα, την ελληνικότητα, το ελληνικό πνεύμα, την ελληνική κουλτούρα, που σήμερα πια κινδυνεύουν, επειδή έτσι μερικοί θα ξυπνούσαν!
Για την Ορθόδοξη πίστη μας ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΙΑ τόσοι πολλοί άνθρωποι, που θα μπορούσαν να θυσιάσουν τη ζωή τους. Οι βολεμένοι, σε οποιαδήποτε κοινωνική ομάδα κι' αν ανήκουν, δεν είναι πρόθυμοι να προβούν σε θυσίες, δυστυχώς ούτε κι εμείς οι της Εκκλησίας ποιμένες και της Ορθοδοξίας Πρόμαχοι!
Χρησιμοποιούμε ως άλλοθι τον ισχυρισμό, ότι το ζήτημα της Ιθαγένειας ανήκει στην αρμοδιότητα της Κυβερνήσεως. Και δεν μπορώ να μη συμφωνήσω με την θέση αυτή. Αλλά το ζήτημα της Ιθαγένειας συνάπτεται άμεσα και με το μέλλον της Ορθοδοξίας.
Ένα εκατομμύριο Μουσουλμάνοι σήμερα και πολλοί περισσότεροι αύριο θα "κτυπήσουν" την Ορθοδοξία! Το έχουν στο αίμα τους. Είναι το "ξίφος" του Μωάμεθ, για το οποίο θα ομιλήσουμε σε προσεχές σημείωμα.
Οι "συνετοί", "οι φρόνιμοι¨, "οι συγκαταβατικοί", "τα ανοικτά μυαλά" κλπ. έλυσαν το πρόβλημα με την μέθοδο του Πιλάτου! Έπλυναν τα χέρια τους και ετελείωσαν! "Δεν ανακατεύομαι" είπαν! Να τη η λύσις Πιλάτου:
"Η εν ισχύι νομοθεσία, δια της οποίας κυρώθηκε ο κώδικας της Ελληνικής ιθαγένειας, προβλέπει τα σχετικά με την κτήση της Ελληνικής Ιθαγένειας, την απώλεια της ιθαγένειας και την αρμοδιότητα επί θεμάτων Ιθαγένειας καθώς και την απόδειξη της Ελληνικής Ιθαγένειας. Η θέσπιση και η κατά καιρούς τροποποίηση του Νόμου που αφορά την Ιθαγένεια, δεν προέβλεπε, ούτε και τώρα προβλέπει, την παρέμβαση της Ιεράς Συνόδου. Είναι αρμοδιότητα της Ελληνικής Πολιτείας, δια του Ελληνικού Κοινοβουλίου, κατά τον λόγο του Χριστού «απόδοτε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ» (Μαρκ. ιβ´ 17).
Αυτά είναι ένα μέρος από το Ανακοινωθέν της Ιεράς Συνόδου. Αλλά η Ιερά Σύνοδος, θα μπορούσε να μη αναμειχτεί στο ζήτημα της απονομής ή της μη απονομής της Ιθαγένειας σε μετανάστες.
Εν τούτοις είχε και ακόμη έχει καθήκον να ενημερώσει την Κυβέρνηση για τις σοβαρές επιπτώσεις που θα έχει η διά Νόμου παραχώρηση της Ιθαγένειας σε χιλιάδες οπαδούς του Ισλάμ, επιπτώσεις στον κοινωνικό ιστό (π.χ. μικτοί γάμοι, πληθώρα ναών του Ισλάμ κλπ.), αλλά και τις δυσμενείς συνθήκες, που θα δημιουργήσει σε βάρος της Επικρατούσης Θρησκείας, δηλ. της Ορθοδόξου Εκκλησίας, όπως επιτάσσει το Σύνταγμα της Ελλάδος.
Αλλά για την "ταμπακιέρα" ουδείς εκκλησιαστικός λόγος! Η Εκκλησία παραδόθηκε στην βούληση του Πρωθυπουργού!
Το βάρος της μάχης σήκωσαν μερικοί "τρελοί" της Ιεραρχίας, οι οποίοι γι' αυτό το λόγο από μερικούς Αδελφούς των πετάχτηκαν στα σκουπίδια της κοινωνικής ανυποληψίας. Είναι οι ρατσιστές, οι εθνοφυλετικοί, οι άνθρωποι με "τις κομπλεξικές φοβίες"!
Απ΄ την άλλη πλευρά του λόφου ένας αδελφός Μητροπολίτης μένει στο απυρόβλητο παρά την τραγικά αντιφατική συμπεριφορά του. Στην αρχή με δημοσίευμά του στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ τάχθηκε υπέρ της χορηγήσεως της Ιθαγένειας, ομιλώντας με λυρισμό για τα "παιδιά του σχολείου".
Έγραψε: " ………«Πώς να ξεχωρίσω ένα παιδί μεταναστών που γεννήθηκε εδώ, όταν ο κάθε ένας που απολαμβάνει της ελληνικής παιδείας είναι Έλληνας; Πώς, λοιπόν, θα κάνω αυτή τη διάκριση; Όταν το παιδί αυτό έχει γεννηθεί και έχει μεγαλώσει στην Ελλάδα, έχει σπουδάσει στα ελληνικά σχολεία, γιατί πρέπει να τον διακρίνω από τους άλλους;».
Στη συνέχεια με δηλώσεις του ισχυρίσθηκε ότι με όσα έγραψε ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΟΤΑΝ στο πρόβλημα της Ιθαγένειας! Και τελικά προχθές συμμετείχε σε ενημερωτική εκδήλωση υπέρ της Ιθαγένειας, μια εκδήλωση που διοργανώθηκε στο κτίριο της Παλαιάς Βουλής, όπου και αποδοκιμάσθηκε!
Για την ανειλικρινή αυτή και μη τίμια στάση και τοποθέτηση ενός Ιεράρχη ουδείς πικρός λόγος εκ μέρους των επικριτών μας.
Τούς αδελφούς μου αυτής της κατηγορίας, οι οποίοι είναι και λόγιοι στους κόλπους της Ιεραρχίας, παραπέμπω στο έργο του Ωριγένους "Εις μαρτύριον προτρεπτικός" (ΒΕΠΕΣ, τόμος 9ος, σελ. 35 κ.ε), όπου γράφονται σπουδαία πράγματα. Όποιος δεν αποδεχθή την πρώτη θλίψη για την πίστη μας, δηλ. για την πίστη του, θα υποχρεωθή να υπομείνη πολλές και μεγάλες θλίψεις αργότερα, " διά φαυλισμόν χειλέων" , δηλ. "διά τον εκφαυλισμόν και την καταφρόνησιν του προφητικού κηρύγματος" (Ησαϊου, κεφ. 28, στ. 11).
Καταγγέλλω λοιπόν ότι σήμερα στην Εκκλησία μας παρατηρείται "φαυλισμός χειλέων", δηλ. απομάκρυνση από τον Προφητικό λόγο! Πρός όσους "φαυλίζουν καί εξευτελίζουν" τον προφητικό λόγο, όποιοι κι αν είναι αυτοί, "ουχ απλή θλίψις αλλά τις θλίψις επί θλίψει προφητεύεται" , ο δε μή απωθούμενος την "επί θλίψει" θλίψιν, αλλ΄ως γενναίος αθλητής αυτήν προσδεχόμενος ευθέως προσδέχεται και "ελπίδα επ' ελπίδι " (Ωριγένης, ενθ ανωτ.).
Όσοι προσπαθούν να ξεγελάσουν την συνείδησή τους, ότι με την προσφορά των συσσιτίων στους μετανάστες εξοφλούν το χρέος τους προς την Ορθοδοξία και τον Ελληνισμό, "πλανώνται πλάνην οικτράν"!
Αυτά λέγει ένας "κομπλεξικός" Ιεράρχης, πού έχει τριάντα τέσσερα (34) χρόνια στην Αρχιεροσύνη και ποτέ μέχρι σήμερα δεν κατηγορήθηκε για "κομπλεξικές φοβίες"!
Στην αφιλάδελφη αυτή συμπεριφορά αντέδρασα αμέσως. Ήταν η επικεφαλίδα που τοποθετήθηκε στο Video στη χθεσινή ανάρτηση.
"ΜΕ ΕΙΠΑΝ ΚΑΙ ΡΑΤΣΙΣΤΗ! ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΟΜΩΣ! ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΙ ΠΡΩΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΠΕΙΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ. ΑΛΛΟ ΟΙ ΕΘΝΟΦΥΛΕΤΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΚΑΙ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟ Η ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΜΑΣ ΣΤΟΥΣ ΟΠΑΔΟΥΣ ΤΟΥ ΙΣΛΑΜ! ΜΑΣ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΘΑΡΡΑΛΕΟΙ ΣΗΜΕΡΑ!"
Σήμερα λοιπόν επανέρχομαι. Αφιερώνω την παρακάτω διήγηση σε κάθε κληρικό όλων των βαθμίδων και σε κάθε συνειδητό χριστιανό.
Πρόκειται για την διήγηση περί της ζωής και του μαρτυρίου του Μεγαλομάρτυρος αγίου Θεοδώρου του Στρατηλάτου, που εόρταζε προχθές.
8/2. Από τη διήγηση αυτή προκύπτει το θαρραλέο φρόνημα των Μαρτύρων! Ο Μεγαλομάρτυς Θεόδωρος ο Στρατηλάτης, αξιωματικός του στρατού στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και ευνοούμενος του Βασιλέως, ξαφνικά, επειδή ήταν χριστιανός, κλήθηκε από τον Αυτοκράτορα Λικίνιο να παρουσιασθή μπροστά του. Ο Θεόδωρος όμως "αντιπρότεινε στον Λικίνιο να έλθει ο ίδιος να τον επισκεφθεί στην Ηράκλεια με τα χρυσά και τα αργυρά του είδωλα!' Και ο Αυτοκράτωρ ήλθε στην Ηράκλεια! Ο Αξιωματικός αλλά και χριστιανός Θεόδωρος δεν πτοήθηκε τον Βασιλέα! Δεν προσκύνησε τον Αυτοκράτορα! Δεν έσπευσε "να βάλη νερό στο μύλο του", αλλά ύψωσε το ανάστημά του! Είχε όμως ανάστημα ορθοδοξίας! Είχε πάθος για την Ορθοδοξία! Ήθελε να ζή για την Ορθοδοξία, αλλά και να θυσιασθή για την πίστη του.
Τέτοια πρότυπα χρειάζεται και σήμερα η εποχή μας! Και όχι προσκυνημένους στην όποια Κρατική εξουσία! Διότι ούτε τη "δεξιά του Κυρίου" προσκυνάμε, ούτε και την "αριστερά Του"! Απλώς προσκυνάμε τον Κύριό μας, τον Σωτήρα Χριστό.
Τελειώνοντας θα προσθέσω μια ακόμη νότα. Στο βίο του Αγίου Βλασσίου, του οποίου η μνήμη εορτάζεται σήμερα, διαβάζουμε την συμπεριφορά εξ πιστών γυναικών, οι οποίες συνελήφθησαν μόνο και μόνο, επειδή μάζευαν μερικές σταγόνες αίματος από τον Μάρτυρα Άγιο Βλάσιο. Να η συνέχεια, όπως καταχωρίζεται στο "Νέο Συναξαριστή της Ορθοδόξου Εκκλησίας, 'Εκδοσις Ινδίκτου, τόμος 6ος Φεβρουάριος, σελ. 125!
Επτά γυναίκες τον ακολούθησαν, μαζεύοντας σταγόνες από το αίμα του, που χύθηκε στο χώμα, για να αλείψουν το προσωπό τους, σαν να επρόκειτο για το πολυτιμότερο των αρωμάτων. Συνελήθησαν αμέσως και οδηγήθηκαν στον διοικητή που τις απείλησε με τρομερά βασανιστήρια, αν αρνούνταν να θυσιάσουν στα είδωλα.
Υποκρινόμενες, ότι δέχονταν την πρόταση, ζήτησαν να τους φέρουν αγάλματα (των θεών) στην όχθη της λίμνης – της ίδιας αυτής λίμνης, που λίγο αργότερα κατέστη θέατρο του ένδοξου αγώνα των αγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων- για να μπορέσουν να τα πλύνουν πριν τους προσφέρουν επάξια θυσία. Μόλις τους έφεραν τα αγάλματα, τα πέταξαν στα βάθη της λίμνης.
Μαθαίνοντας το νέο ο Αγρικόλαος, έξαλλος διέταξε να ετοιμάσουν μεγάλη φωτιά, χυτό μολύβι και σιδερένια χτένια και ζήτησε από τις γυναίκες να διαλέξουν μεταξύ των βασανιστηρίων και των πλούσιων φορεμάτων και κοσμημάτων, που διέταξε να τοποθετήσουν εκεί κοντά.
Μία από τις γυναίκες, μητέρα δύο παιδιών, έτρεξε και πέταξε το λαμπρό φόρεμα στην φωτιά, ενθαρρυνόμενη από τα παιδιά της που φώναζαν: «Μην μας εγκαταλείπεις! Όπως μας έθρεψες με το μητρικό σου γάλα, άσε μας να σε ακολουθήσουμε, για να κληρονομήσουμε την Βασιλεία των Ουρανών!».
Αυτές οι Γυναίκες με τον ηρωισμό τους και αυτά τα παιδιά με την γενναιότητα της ψυχής των θα μας κρίνουν στη μέλλουσα κρίση. Ζητούνται λοιπόν θαρραλέοι Μαχητές της Πίστεως.
πηγή: http://mkka.blogspot.com/
