Η νέα απίστευτη επίθεση των τουρκοφρόνων κατά της Χαράς Νικοπούλου!
Οι προξενοφυλλάδες της Θράκης σε…πρωτοχρονιάτικες συκοφαντικές περιπέτειες…
Η περίπτωση της Χαράς Νικοπούλου είναι βέβαια γνωστό πόσο πολύ πονάει τους τουρκόφρονες της Θράκης. Είναι η περίπτωση μιας νέας γυναίκας, που δεν τους φοβήθηκε και τους αψήφησε στις επανειλημμένες απόπειρές τους να την τρομοκρατήσουν και να την αποτρέψουν από το – κατ’ αυτήν (ευτυχώς) – αυτονόητο: να κάνει απλώς τη δουλειά της ως δασκάλα. Ταυτόχρονα όμως είναι και η μοναδική περίπτωση εδώ και χρόνια που το ελληνικό κράτος (έστω και μετ’ εμποδίων υπό τινων…φοβικών ανθυπομειρακίων της τοπικής αυτοδιοίκησης) ήρθε σε ανοιχτή σύγκρουση με τους πράκτορες της Άγκυρας και τους νίκησε. Όλα αυτά ερμηνεύουν βέβαια πολύ ικανοποιητικά το μίσος και το μένος των τουρκοφρόνων εναντίον της Χαράς, αλλά και το ότι δείχνουν αποφασισμένοι να την συκοφαντούν μέχρι την τελευταία της μέρα στο Μεγάλο Δέρειο. Η Χαρά Νικοπούλου βέβαια είναι γνωστό ότι το καλοκαίρι φεύγει με μετάθεση από τη Θράκη. Δεν νομίζουμε ωστόσο ότι αυτό τους φτιάχνει και πολύ τη…διάθεση. Γιατί απλούστατα, φεύγει με δική της επιλογή και με το κεφάλι ψηλά. Αυτοί πάντως, όποια αθλιότητα και αν επιχείρησαν, δεν κατάφεραν να τη διώξουν.
Η νέα απίστευτη (και για το θράσος της, αλλά και για τη γελοιότητά της) επίθεση, που ενορχηστρώθηκε πριν λίγες μέρες από το σύνολο του τοπικού μειονοτικού Τύπου,
Ο χορός των γελοίων συκοφαντιών άνοιξε στις 29/12/2009 από την ιστοσελίδα της προξενοφυλλάδας «Μπιρλίκ», που εκδίδεται στην Κομοτηνή. Εκεί ο εκδότης της (και ταυτόχρονα ανταποκριτής και του τουρκικού TRT) Ιλχάν Ταχσίν, μετά από ένα συνοπτικό πρόλογο, δίκην αναδρομής στα…προβλήματα που προκάλεσε στη Θράκη η…σκανδαλοποιός δασκάλα, αναφέρεται δήθεν άναυδος στο…απίστευτο συμβάν και συνεχίζει: «Τα παιδιά μπροστά σε αυτή τη κατάσταση σάστισαν και όταν πήγαν στο σπίτι τους την περιέγραψαν στους γονείς τους, οι οποίοι ένιωσαν πάλι ένα νέο σοκ. Λέγεται πως λόγω αυτής της κατάστασης, κάποια παιδιά πήγαν στο σχολείο κλαίγοντας». Τελικά αναρωτιέται «πού είναι η Υπουργός Παιδείας», την οποία ωστόσο επίσης κατηγορεί ότι «ερχόμενη την περασμένη εβδομάδα στη Δυτική Θράκη, έκανε πολύ σκληρές ανακοινώσεις σχετικά με την μειονοτική εκπαίδευση. Προκάλεσε ξεκάθαρα, περιφρονώντας την σχετική με την μειονοτική εκπαίδευση συνθήκη ειρήνης της Λοζάνης, καθώς και τις διεθνείς και διμερείς συνθήκες και ανέφερε πως η εκπαίδευση στην Δυτική Θράκη και στα μειονοτικά σχολεία είναι ίδια με αυτήν των άλλων περιοχών της Ελλάδας».
Τη σκυτάλη πήραν αμέσως μετά βέβαια και οι άλλες σεσημασμένες προξενοφυλλάδες της περιοχής μας. Στις 31/12 η εβδομαδιαία «Μιλλέτ» της Ξάνθης, αφού αναφέρει κατά πανομοιότυπο τρόπο το «συμβάν», γράφει επί λέξει: «Δεν ξέρουμε πως αντιμετώπισε η Νικοπούλου τους μαθητές που δεν μπόρεσαν να κάνουν την εργασία στο σπίτι. Ξέρουμε όμως σίγουρα πως στη θρησκεία μας δεν υπάρχει εικόνα του Αλλάχ. Η Νικοπούλου μήπως προσπαθεί οι μαθητές της να αρνηθούνε πως είναι μέλη του Ισλάμ; Είναι εις επίγνωσιν της Νικοπούλου η ψυχολογική ζημιά που προκάλεσε στους μαθητές; Η Νικοπούλου μπορεί να μην τα ξέρει όλα αυτά, αλλά η υπουργός Παιδείας δεν ακούει όλα αυτά που γίνονται;». Και φτάνοντας στο…δια ταύτα, η γνωστή…αδέσμευτη και αντικειμενική εφημερίδα, επισημαίνει: «Η δασκάλα του Μεγάλου Δερείου, που παράγει συνεχώς προβλήματα αποτέλεσε αίτιο σε πολλά δυσάρεστα περιστατικά. Η τελευταία αυτή ανοησία φαίνεται να είναι η σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι. Να δούμε από τώρα και μετά τι σχεδιάζει. Αυτό που έκανε λέγεται ¨ειρωνεία θρησκευτικών συναισθημάτων¨. Μια τέτοια δασκάλα ακόμα συνεχίζει να ασκεί τα καθήκοντα της… Είναι ανάγκη πλέον οι αρμόδιοι να πούνε ένα ¨ΣΤΟΠ¨. Η Νικοπούλου προσέβαλε και με το παραπάνω, τα αισθήματα των ομογενών μας στο Μεγάλο Δέρειο. Πλέον ήρθε η ώρα να δοθεί ένα τέλος σε αυτή τη κατάσταση. Γίνεται αντιληπτό ότι αυτή η φανατική γυναίκα πάλι θέλει να τα ανακατέψει».
Και φυσικά από τον χορό της λάσπης δεν θα μπορούσε να λείψει και η «Γκιουντέμ», που άλλωστε εκφράζει κατ’ εξοχήν τη γραμμή του τουρκικού Προξενείου. Στη 1/1/2010 λοιπόν, η εν λόγω εφημερίδα εκφράζει αρχικά τη θλίψη της για το ότι «αυτή η δασκάλα που έχει μαλώσει με τους χωρικούς, τους δασκάλους, με την μειονότητα και είναι στα δικαστήρια με κηδεμόνες μαθητών, παρά την επιμονή όλων των χωρικών, συνεχίζει την δουλειά της σε αυτό το δημοτικό» και για το ότι «παρά την υπόσχεση του επιθεωρητή πως ¨θα την μεταθέσουμε¨, παρά τις επερωτήσεις των βουλευτών, παρά το αίτημα του δημάρχου (σ.σ του γνωστού…ελληνόφωνου αξιοτίμου κυρίου Πουλιλιού), η γυναίκα αυτή δεν μετατίθεται». Επιδεικνύοντας το πλούσιο αστυνομικό της δαιμόνιο, η «Γκιουντέμ» εντοπίζει στη συνέχεια την αιτία του επεισοδίου, αναφέροντας ότι «η Νικοπούλου που τις προηγούμενες εβδομάδες ήταν στην επικαιρότητα με το δικαστήριο με τον Οσμάν Κασάικα, λες και ¨στενοχωρήθηκε¨ που έφυγε από την επικαιρότητα, εμφάνισε νέο κόλπο». Κατηγορεί ακολούθως τη Χαρά ότι με την εργασία που…έδωσε, προκαλεί βλάβη στην ψυχολογική κατάσταση και ισορροπία των παιδιών και παίζει με τον εσωτερικό τους κόσμο, για να κλείσει με το ερώτημα αν «ο στόχος της είναι να παίζει με τα ιερά και όσια των παιδιών που έχουν διαφορετική θρησκεία από αυτήν».
Το θέμα όμως συνεχίζεται και σε άλλο σημείο της «Γκιουντέμ», σε άρθρο του Τζεμίλ Καμπζά, ο οποίος αρχικά δίνει ρεσιτάλ σε ρόλο…αξιολογητή της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, γράφοντας ότι εξαρχής η Χαρά Νικοπούλου «δεν άφησε άνθρωπο που να μην προκαλέσει και κηδεμόνα να μην απειλήσει», ότι «δεν σταμάτησε να συσκοτίζει τα καθαρά μυαλά των μικρών μαθητών» και ότι «όταν αξιολογηθούνε τα πεπραγμένα μέχρι σήμερα της Χαράς, θα πιστοποιηθεί η θέση πως ¨αυτό το άτομο δεν μπορεί να είναι δάσκάλᨻ. Και στη συνέχεια βέβαια κλιμακώνει την επίθεση: «Το μόνο που δεν είχε γίνει ήταν να προσβληθεί η πίστη των ανθρώπων, η Χαρά το έκανε κι αυτό. Ζήτησε από τους μουσουλμάνους μαθητές (και μάλιστα στις ιερές μέρες των χριστιανών) να της κάνουν (ήμαρτον) την εικόνα του Αλλάχ. Η τελευταία αυτή πράξη της Χαράς δεν μπορεί να στοχεύει πουθενά αλλού, παρά στο να κοροϊδέψει τους πιστούς και να διαποτίσει τα μυαλά των μικρών νηπίων. Είναι δυνατόν να ζωγραφίζεται ο Αλλάχ; Το να ζητείται κάτι τέτοιο από τους μικρούς μαθητές αποτελεί προσβολή στην πίστη και στην θρησκεία του Ισλάμ. Αυτό είναι μια διαπραχθείσα προσβολή όχι μόνο για τους Τουρκομουσουλμάνους του Μεγάλου Δερείου, αλλά για όλους τους Τούρκους της Δυτικής Θράκης, και για όλο τον μουσουλμανικό κόσμο. Η Χαρά λόγω αυτής της προσβολής πρέπει να ζητήσει συγγνώμη από όλο τον μουσουλμανικό κόσμο. Οι προσβολές στην πίστη ( αν η πατρίδα μας είναι κράτος νόμου και δημοκρατίας) πρέπει να τιμωρούνται. Προσωπικά καταγγέλλω το αίτημα της Χαράς να ζητήσει από τους μαθητές (ήμαρτον) να ζωγραφίσουν την εικόνα του Αλλάχ και περιμένω να ζητήσει αμέσως συγγνώμη και να τιμωρηθεί από τα αρμόδια όργανα για προσβολή του ισλαμικού κόσμου».
Ο λόγος βέβαια που δεν σχολιάζουμε ιδιαίτερα το συμβάν, αλλά βασικά το καταγράφουμε, είναι ότι απλώς δυσκολευόμαστε να αρθρώσουμε νηφάλιο λόγο απέναντι σε τέτοιες γελοίες και προ-νηπιακού επιπέδου αιτιάσεις, που – με το συμπάθειο κιόλας αλλά – κάτι μας λένε και για το IQ των εμπνευστών τους! Καλά, όσον αφορά πάλι την πρωτοτυπία τους (σε μια εποχή που είναι βεβαίως ξανά στην επικαιρότητα η περίπτωση του Δανού σκιτσογράφου του Μωάμεθ Κουρτ Βέστεργκορντ), ούτε λόγος να γίνεται!
Το μόνο που αρμόζει λοιπόν απέναντι σε τέτοιες επικρίσεις είναι το να αναλυθείς σε (μέχρι δακρύων) χλευαστικά γέλια! Για να μη μείνει ωστόσο η παραμικρή σκιά στο μυαλό κάποιων ανενημέρωτων ή αφελών (ή και…«νεοελληνικά» καχύποπτων, που ίσως και θα αναρωτιούνταν για το πώς μπορεί τελικά να υπάρχει καπνός άνευ φωτιάς), οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε ότι η Χαρά Νικοπούλου (την οποία – ειρήσθω εν παρόδω – γνωρίζουμε καλά) ούτε ανόητη βεβαίως είναι, ούτε όμως και ο τύπος του ανθρώπου που θα προσέβαλλε τις θρησκευτικές πεποιθήσεις του άλλου. ΦΥΣΙΚΑ και δεν έκανε λοιπόν ποτέ αυτό για το οποίο κατηγορείται, όπως μας επιβεβαίωσε άλλωστε και η ίδια, όταν επικοινωνήσαμε μαζί της (περισσότερο ασφαλώς για λόγους…δημοσιογραφικής διαστροφής και από μια ακατανίκητη περιέργεια περί του ποια τρίχα έγινε πάλι…τριχιά). Μας είπε λοιπόν η Χαρά: «Ποτέ μου δεν έδωσα τέτοια εργασία! Το μόνο που πολύ απλά έκανα ήταν (όταν πριν από μερικές εβδομάδες δίδαξα στην Α΄ τάξη το γράμμα Θ) να αναθέσω στους μαθητές ως εργασία στο σπίτι να αντιγράψουν τις λεξεις «θρανίο», «θησαυρός» και «Θεός». Αυτό ήταν όλο»!
Αυτό ήταν όλο, αλλά βέβαια φαίνεται ότι κάποιοι συγχέουν το στυλό με τον…χρωστήρα και έτσι η απλή αντιγραφή της λέξης «Θεός» (στα ελληνικά) μετατράπηκε άφνω σε…εικαστική απεικόνιση του Αλλάχ! Και φυσικά, προς επίρρωσιν του γελοίου του πράγματος, αξίζει να σημειώσουμε ακόμη ότι σε μια φωτογραφία των προξενοφυλλάδων φάνηκαν και κάτι…«θιγμένα» παιδιά να διαμαρτύρονται για την πράξη της Χαράς Νικοπούλου. Όπως αποδείχθηκε όμως, τα παιδιά αυτά ανήκουν στις τελευταίες τάξεις του σχολείου, δεν έχουν δηλαδή καν δασκάλα τη Χαρά, η οποία μπαίνει μόνο στις πρώτες τάξεις! Είπατε τίποτα;
Οφείλουμε να ομολογήσουμε ωστόσο ότι υπάρχει τελικά και ένα ενδιαφέρον σε όλα αυτά. Το παραπάνω «συμβάν» σημειώνεται σε μια εποχή που έχουμε και άλλες κινήσεις σχετικά με τα εκπαιδευτικά (και όχι μόνο) δικαιώματα των «Τούρκων» της Θράκης. Η ιστοσελίδα μας www.proxeneio-stop.org σας έχει ήδη ενδεικτικά αναφέρει την ανακοίνωση του ψευτομουφτή της Ξάνθης Μέτε και την επιστολή Κιρλιντοκμέ στον πρωθυπουργό (που ασφαλώς επίσης δεν υπήρξε γεγονός μεμονωμένο και αυθόρμητο). Στους κόλπους των τουρκοφρόνων παρατηρείται εδώ και μέρες μία ευρύτερη κινητικότητα. Ένα ερώτημα μόνο μένει λοιπόν αναπάντητο: Τι σχεδιάζουν;
N.Δ. – Μ.Κ
http://proxeneio-stop.org
