Μακάριος, Αβέρωφ, Καραμανλής: Όπως και το 1959, έτσι και το 1974 είχαν ενεργό ρόλο στα γεγονότα και την τραγωδία της Κύπρου.
ΣΕ προηγούμενες καταχωρήσεις μας για τον Ευάγγελο Αβέρωφ Τοσίτσα, είδαμε το ρόλο του στη συνομολόγηση των Συμφωνιών Ζυρίχης και Λονδίνου. Το πώς τα «μαγείρεψε» στη Ζυρίχη με τον ομόλογό του, υπουργό Εξωτερικών της Τουρκίας Φατίν Ζορλού, με υποκινητές τους Αγγλοαμερικανούς και σε πλήρη γνώση και αποδοχή από τον Μακάριο.
ΡΟΛΟ έπαιξε, όμως, ο Αβέρωφ και στην τραγωδία της Κύπρου του 1974. Συναφώς, υποδεικνύουμε στους αναγνώστες μας τη δήλωση του ίδιου – με περηφάνια, μάλιστα – σε συνέντευξή του στο περιοδικό «Πολιτικά θέματα»: «Έλεγα στον Καραμανλή κατά την περίοδο της δικτατορίας: «Μην πιστεύεις όσα σου λένε παράγοντες του στρατιωτικού καθεστώτος ότι θα σε επαναφέρουν. Αυτοί θα φύγουν μόνο με εθνική συμφορά». Και υπήρξε πράγματι εθνική συμφορά. Η δικτατορία κατέρρευσε, οι στρατιωτικοί επανάφεραν στην Ελλάδα τον Καραμανλή και η Κύπρος καταστράφηκε!
ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ δύο δημοσιεύματα (24.8.1984) για το ρόλο Αβέρωφ στα γεγονότα του μαύρου καλοκαιριού του 1974, της εβδομαδιαίας αθηναϊκής εφημερίδας «Το Ποντίκι», τα οποία ποτέ δεν τόλμησε να διαψεύσει ο Αβέρωφ:
«Δεν υπάρχει πια αμφιβολία ότι ο Ευάγγελος Αβέρωφ-Τοσίτσας είναι ένας από τους μοιραίους ανθρώπους για την Κύπρο – για την καταστροφή της Κύπρου. Συνεκροθάφτης, μαζί με τον Καραμανλή, του Κυπριακού με τις συμφωνίες της Ζυρίχης και του Λονδίνου, θα παίξει ρόλο σ’ ένα «σεμινάριο», όπου συζητήθηκε (και αποφασίστηκε;) η τύχη της Κύπρου, τον Σεπτέμβρη του 1973 στη Ρώμη. Παρ’ όλο ότι γράψαμε και ξαναγράψαμε, παρ’ όλο ότι τον προκαλέσαμε κατ’ επανάληψη, ο –σε άλλα θέματα- τόσο εύθραυστος αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, κάνει την πάπια. Θα τον ξαναρωτήσουμε για άλλη μια φορά, θυμίζοντάς του ότι σιωπή για ένα τόσο τεράστιο θέμα σημαίνει αποδοχή μιας ευθύνης βαριάς: Εκεί, στη Ρώμη, «πουλήθηκε» η Κύπρος; Βανς (ο άνθρωπος των Αμερικανών), Ντενκτάς, Κληρίδης και…Βαγγέλαρος, «τα μιλήσανε, τα συμφωνήσανε», που λέει και το λαϊκό άσμα. Με ποια ιδιότητα πήγε εκεί ο Ευάγγελος Αβέρωφ, αφού ήταν ένας απλός πολίτης; Ο Αβέρωφ υπερηφανεύεται συχνά για την τόλμη του – πολλές φορές έχει, λέει, κάνει παράτολμα πράγματα στη ζωή του. Γιατί εδώ η… τόλμη του τον εγκατέλειψε; Γιατί δεν έχει το κουράγιο να μιλήσει για την ιστορία αυτή; Του δίνουμε σήμερα άλλη μία ευκαιρία: Βαγγέλη, τι έκανες στη Ρώμη τον Σεπτέμβρη του ’73, με Βανς, Ντενκτάς, Κληρίδη και ΣΙΑ;». ΚΙ ΑΦΟΥ, εν τω μεταξύ, ο Ευάγγελος Αβέρωφ τα τίναξε χωρίς να απαντήσει στις φοβερές κατηγορίες, ας μας απαντήσουν τώρα τα – κατά δήλωσίν τους- … «πολιτικά του παιδιά»: ο Α. Σαμαράς και ο Γ. Καρατζαφέρης!» Ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΓΔΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ 2. «Ο Ιωάννης Ζίγδης ήταν επιφανής πολιτικός της «Ένωσης Δημοκρατικού Κέντρου» (ΕΔΗΚ). Ενώ ήταν σοβαρός άνθρωπος και έντιμος πολιτικός, λοιδορήθηκε και γελοιοποιήθηκε από τον τύπο της εποχής, όσο κανένας άλλος. Ο πόλεμος εναντίον του είχε δύο αιτίες: 1ον) Η ΕΔΗΚ ήταν εμπόδιο στην μεθοδευμένη, από σκοτεινούς εγχώριους και διεθνείς κύκλους, άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία και 2ον) Ο Δωδεκανήσιος πολιτικός, ο οποίος είχε έντονη ευαισθησία για τα εθνικά θέματα, έλεγε την πάσα αλήθεια για το Κυπριακό. Ιδού τι είπε μέσα στη Βουλή για την προδοσία της Κύπρου, με την συνέργεια των γνωστών πουλημένων ανωτάτων αξιωματικών που δεν υπάκουσαν στην εθνική κυβέρνηση της χώρας, εφόσον ήταν σε προ-συνεννόηση με τους πολιτικάντηδες που είχαν ξεπουλήσει την Κύπρο, για να γυρίσουν: «Μη δίδετε τόσο κατηγορηματικές βεβαιώσεις για πράγματα τα οποία, αν και δεν έχουν καταχωρηθεί στο ληξιαρχείο, στο συμβολαιογραφείο, είναι ωστόσο γνωστά και υπάρχουν γι’ αυτά αποδείξεις πάρα πολύ σοβαρές. Ξεύρω γιατί το κάνετε αυτό. Διότι πάντοτε, πίσω από τη σκέψη σας, υπάρχει ο φόβος της αποκάλυψης τι έγινε κατά την μεταπολίτευση. Ο φόβος ότι θα αποκαλυφθεί, τώρα, ότι πολλοί άνθρωποί σας, από την κρίσιμη εκείνη στιγμή, δεν υπήρχαν νομιμόφρονες προς την κυβέρνησή τους – δεν με νοιάζει αν ήταν δικτατορική η κυβέρνηση εκείνη την στιγμή – πολλοί αξιωματικοί δεν υπήκουσαν εις την τότε κυβέρνησίν τους, υπήκουσαν σε ξένες κυβερνήσεις». (Πηγή: Πρακτικά της Ελληνικής Βουλής, ΚΗ΄ Συνεδρίαση της 10ης Φεβρουαρίου 1978). »Όπως είναι γνωστό, κάθε 1η του χρόνου, οι Άγγλοι ανοίγουν ένα μέρος από τα αρχεία τους (τα πιο…ανώδυνα) για την περίοδο πριν 30 χρόνια. Την 1/1/2005, άνοιξαν κάποια αρχεία για το 1974. Κάποια, κι όχι όλα ασφαλώς. Αλλά κι απ’ αυτά τα λίγα, τα ανώδυνα, βγαίνουν πολλά συμπεράσματα: »Θέμα 1ον: Ακριβώς μια εβδομάδα πριν από το κίνημα της 15ης Ιουλίου, ο Άγγλος πρέσβης στην Λευκωσία, Στέφεν Όλβερ, σε έκθεσή του προς το Λονδίνο, με τον τίτλο «Ελληνοκυπριακές σχέσεις», ανέφερε –μεταξύ των άλλων- τα εξής: «Διαγράφω τελείως την πιθανότητα πραξικοπήματος εναντίον του Αρχιεπισκόπου». Τι σημαίνει αυτό; Ότι το κίνημα της 15ης Ιουλίου, που έφερε στην εξουσία τον αείμνηστο αγωνιστή Νικόλαο Σαμψών, ήταν καθαρά ελληνική υπόθεση, και δεν υπήρξε καμία ανάμειξη του λεγόμενου ξένου παράγοντα (Αγγλο-Αμερικανοί σιωνιστές κ.ά.). »Θέμα 2ον: Ο Μακάριος, αναχώρησε από την Πάφο, με την βοήθεια των Άγγλων. Στην δε κατάπτυστη ομιλία του στον ΟΗΕ στις 19.7.1974, με την οποίαν έδωσε στους Τούρκους το νομικό έρεισμα για να εισβάλλουν στην Κύπρο, δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει τους σωτήρες-υποβολείς του: «Είμαι ευγνώμων προς την βρετανικήν κυβέρνησιν, η οποία διέθεσε εν ελικόπτερον δια να με παραλάβει εκ Πάφου, να με μεταφέρει εις τας βρετανικάς βάσεις και εκείθεν δι’ αεροπλάνου εις Μάλταν και Λονδίνον. Η παρουσία μου εις την αίθουσαν ταύτην του Συμβουλίου Ασφαλείας, κατέστη δυνατή χάρις εις την παρασχεθείσαν προς εμέ βοήθειαν υπό της βρετανικής κυβερνήσεως». »Θέμα 3ον: Οι Άγγλοι είχαν φτιάξει σχέδιο για να επαναφέρουν τον Μακάριο στην εξουσία και να αποτρέψουν ελληνική στρατιωτική παρέμβαση (δεν χρειάστηκε, τους πρόλαβαν οι προδότες και οι Τούρκοι!): σε άκρως απόρρητο έγγραφο, με ημερομηνία 17 Ιουλίου 1974, που απευθυνόταν στον πρωθυπουργό Ουίλσων, αναφέρονται και τα εξής: «Για να έχει επιτυχία το σχέδιό μας, πρέπει να χρησιμοποιήσουμε στρατιωτικές δυνάμεις για να επαναφέρουμε τον Μακάριο στην Λευκωσία. Σε περίπτωση που υπάρξει ελληνική παρέμβαση από ξηρά ή θάλασσα, οι βρετανικές δυνάμεις θα μπορέσουν να την αποτρέψουν επιτυχώς». »Θέμα 4ον: Οι Άγγλοι είχαν σχέδιο όχι μόνο για την επιστροφή του Μακαρίου στην εξουσία, αλλά και για την εδραίωσή του σ’ αυτήν, στην περίπτωση βέβαια που δεν θα επιτύγχανε τους στόχους της η προδοσία των πολιτικάντηδων και η τουρκική εισβολή: Πιστεύουμε ότι υπάρχουν τμήματα του πληθυσμού που θα καλωσορίσουν την επιστροφή του Μακαρίου, όμως υπάρχει και μέρος που δεν την επιθυμεί και πιστεύουμε ότι θα εναντιωθεί στα σχέδιά μας, με τη βοήθεια της ΕΟΚΑ Β΄, με ανταρτοπόλεμο. Το μεγαλύτερο πρόβλημα θα το αντιμετωπίσουμε από τις ελληνικές δυνάμεις, που είναι καλά εκπαιδευμένες και ελέγχονται πλήρως από την Αθήνα».
ΓΙ΄ ΑΥΤΑ ΟΛΑ, που γράφτηκαν ζώντος του Αβέρωφ, αυτός δεν είπε γρι. Το νόημα, όμως, αυτών και τα συμπεράσματα που αβίαστα βγαίνουν, είναι εκεί. Και ο καθένας μπορεί να τα κρίνει. Με πρώτη την αδέκαστη Ιστορία.
Πηγή: nikospa.wordpress.com
