Είμαι δασκάλα,

το Σάββατο μου έστειλε η ΔΟΕ μια ανακοίνωση να αγωνιστούμε για την μη αξιολόγηση.

Τους απάντησα:

Καλοί μου συνάδερφοι,
στις αρχές του 20ου αιώνα οι δάσκαλοι και οι δασκάλες με κίνδυνο της ζωής τους έδιναν μάχη για τα ιδανικά τους, στην Μακεδονία.

Η Παιδεία ήταν αυτή που σήκωσε ένα μεγάλο βάρος από τον Μακεδονικό Αγώνα.
Ελληνίδες δασκάλες σκοτωθήκαν ακόμα και μέσα στα σχολεία (Λίλη Βλάχου, Σουλτάνα Κανδηλιάρη) προσυπογράφοντας με το αίμα τους όσα πίστευαν κι όσα δίδασκαν στα ελληνόπουλα.

Και τώρα στις αρχές του 21ου αιώνα, που η Μακεδονία μας προδίδεται ξανά, τι κάνουν οι Έλληνες δάσκαλοι;
ΔΕΝ οργανώσαμε συλλαλητήρια.
ΔΕΝ κάναμε στάσεις εργασίας.
ΔΕΝ οργανώσαμε ημερίδες και διαλέξεις σε γονείς και παιδιά, για την Μακεδονική ιστορία.
ΔΕΝ κάναμε εκδηλώσεις, θεατρικά, γιορτές, αφιερώματα στην Μακεδονία.

Το συνδικαλιστικό μας όργανο διαμαρτύρεται μόνο για μισθούς, για αξιολογήσεις, για λιγότερες ώρες.
Ποιες είναι οι αξίες που υπηρετούμε;
Ποια ιδανικά;

Λυπάμαι διπλά σήμερα, πρώτον για την προδοσία της Μακεδονίας και δεύτερον γιατί οι προδότες ήτανε μάλλον μαθητές μας.

Με θλίψη

Μ. Π.

Μακεδόνισσα Δασκάλα

Πηγή: Οικογένεια, Ακτίνες