Σχόλιο Τ.Ι.: Ανταπόκριση από έναν οικογενειάρχη για την απρόκλητη βροχή χημικών που διέλυσε η διαμαρτυρία του απλού λαού για την Μακεδονία.
Στα πλαίσια της παρουσίας των πολιτικών αρχηγών και κυρίως του Πρωθυπουργού στα εγκαίνια της 83ης Διεθνούς Εκθέσεως Θεσσαλονίκης, από νωρίς το απόγευμα του Σαββάτου (8/9/2018) και σε διάφορα σημεία της πόλης πραγματοποιούνταν εκδηλώσεις διαμαρτυρίας, συλλαλητήρια και πορείες από διάφορες ομάδες πολιτών, εργατικά συνδικάτα, συλλόγους τριτέκνων, αντιρατσιστικά κινήματα, ομάδες αντιεξουσιαστών κλπ. και παράλληλα το μεγάλο Πανεθνικό Συλλαλητήριο για τη ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ.
Μια επίσκεψη στην Συμπρωτεύουσα για την έκθεση, και τη συνάντηση με κάποιους συγγενείς και φίλους σε συνδυασμό με το συλλαλητήριο μας φάνηκε ως καλή ευκαιρία για ένα σύντομο οικογενειακό ταξίδι.
Τις λίγες ώρες που βρεθήκαμε εκεί μας έκανε μεγάλη εντύπωση η διαφορετικότητα αυτής της τόσο ειρηνικής (από μέρους των πολιτών) εκδήλωσης.
Δεν ακούστηκαν υβριστικά συνθήματα για πολιτικούς, για άλλους λαούς ή εθνότητες, δεν φάνηκαν ρατσιστικές εκδηλώσεις ή εθνικιστικές εξάρσεις, δεν υπήρξε επίσημη παρουσία ομιλητών, πολιτικών προσώπων, κομματικών στελεχών, ή παραγόντων τοπικής αυτοδιοίκησης, δεν υπήρξε όπως άλλοτε επίσημη εκπροσώπηση συλλόγων Μακεδόνων, Ηπειρωτών, Κρητών, Ποντίων, Μικρασιατών, ή συλλόγων του απόδημου ελληνισμού Αυστραλίας, Γερμανίας ή Αμερικής, δεν υπήρξε επίσημη εκπροσώπηση της τοπικής ή άλλης Μητροπόλεως, δεν υπήρξε παρουσία ακροδεξιών, ακροαριστερών κεντρώων ή άλλων κομμάτων, ούτε καν περίεργες σημαίες μαύρες, κόκκινες, ή με εγγεγραμμένους σταυρούς και μαιάνδρους,
Υπήρχαν κατ’ εξοχήν σημαίες ελληνικές, υπήρχαν απλά πανό και αυτοσχέδια πλακάτ με συνθήματα υπέρ της ελληνικότητας της Μακεδονίας, υπήρχαν πολίτες χωρίς τίτλους και διακεκριμένες ιδιότητες, υπήρχαν γονείς με μωρά στην αγκαλιά και σε καροτσάκια, με μικρά και μεγαλύτερα παιδιά, υπήρχαν νέοι, φοιτητές, οικογενειάρχες, μεσήλικες και ηλικιωμένοι, απλοί ρασοφόροι, απλοί πολίτες οι οποίοι κάλυπταν την περιοχή που βρίσκεται ανάμεσα από τη ΔΕΘ, το Βελλίδειο, την παραλιακή, τον Λευκό Πύργο και πέρα από το ξενοδοχείο «Μακεδονία Παλλάς».
Όλοι αυτοί ήθελαν να φωνάξουν προς τον εκλεγμένο Πρωθυπουργό, προς την εκλεγμένη κυβέρνηση και προς όλους τους εκλεγμένους βουλευτές και να τους θυμίσουν πως βρίσκονται στη θέση αυτή για να υπουργούν (υπηρετούν) το λαό και πως θα πρέπει να ερωτάται ο ίδιος ο λαός -χρησιμοποιώντας τα θεσπισμένα μέσα (ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ)- και να συναποφασίζει για τα σοβαρά θέματα που αφορούν την πατρίδα του.
Ανάμεσά τους βρέθηκαν παρατεταγμένοι σωματοφύλακες, ειδικοί φρουροί, ελικόπτερα, κλούβες, και τα όργανα καταστολής (ΜΑΤ) που διατάχθηκαν να ρίξουν χημικά απροειδοποίητα και χωρίς κανέναν λόγο. Και για τρεις συνεχείς ώρες διατάχθηκαν εκατοντάδες ακόμα φορές να ρίξουν χημικά για να απομακρύνουν τους πολίτες, μέχρι που τελικά τους έδιωξαν όλους αυτούς τους διαδηλωτές, αυτούς με τα μωρά στην αγκαλιά και τα καροτσάκια, με τα μικρά και τα μεγαλύτερα παιδιά, τους νέους, τους φοιτητές, τους οικογενειάρχες, τους μεσήλικες και τους ηλικιωμένους, τους απλούς ρασοφόρους, τους απλούς πολίτες οι οποίοι εξέλεξαν τον Πρωθυπουργό και την κυβέρνηση και τους λοιπούς βουλευτές, για να βρίσκονται στη θέση τους και να υπουργούν (υπηρετούν) το λαό και να ρωτούν το λαό -χρησιμοποιώντας τα θεσπισμένα μέσα (ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ)- ώστε να αποφασίζουν από κοινού για τα σοβαρά θέματα που αφορούν την πατρίδα τους και ιδιαίτερα για το θέμα της ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ που φαίνεται να ενδιαφέρει και άλλους λαούς, με άλλες πατρίδες, οι οποίοι -παρά το μη δημοκρατικό τους παρελθόν- χρησιμοποιούν τα θεσπισμένα μέσα (ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ) για να αποφασίσουν από κοινού.
Με λίγα λόγια τα τόσο σοβαρά ζητήματα όπως το «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ», απαιτούν τη γνώμη όλων των Ελλήνων ή έστω των Μακεδόνων. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο με ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ, και ως «δημοκρατική χώρα» να εφαρμόσουμε το αποτέλεσμα του ψηφίσματος ώστε και την ευθύνη της επιλογής να μοιραστούμε και τα επακόλουθα του αποτελέσματος.
Δ.Λ.
