Προχωροῦν κανονικὰ στὸ γειτονικὸ κρατίδιο τῶν Σκοπίων οἱ διαδικασίες κύρωσης τῆς καταστροφικῆς γιὰ τὴν χώρα μας Συμφωνίας τῶν Πρεσπῶν. Αὐτὴν τὴν πληροφόρηση παρέχουν τὰ μέσα μαζικῆς ἐνημέρωσης. Καὶ προσθέτουν ὅτι αὐξάνει συνεχῶς τὸ ποσοστὸ τῶν Σκοπιανῶν ποὺ τὴν ἀποδέχονται. Ξεπέρασε ἤδη τὸ 40%. Καὶ προβλέπεται ὅτι συντόμως θὰ ὑπερβεῖ τὸ 50%,ὥστε νὰ κυρωθεῖ.
Τὸ ἐρώτημα εἶναι: τί γίνεται στὴν χώρα μας; Τί κάνουμε ἐμεῖς γιὰ νὰ μὴν περάσει αὐτὴ ἡ ἐπιζήμια, ἡ ἄκρως καταστροφικὴ γιὰ τὴν χώρα μας συμφωνία, ἡ ὁποία ἐκχωρεῖ στοὺς Σλάβους τῶν Σκοπίων Μακεδονικὴ ὀνομασία, ταυτότητα καὶ γλῶσσα; Ἤδη ὁμιλοῦν καὶ γιὰ «Μακεδονικὸ «στρατό». Καὶ ὀνομάζουν πατέρες τοῦ «Μακεδονικοῦ» ἔθνους τοὺς Θεσσαλονικεῖς Ἁγίους Κύριλλο καὶ Μεθόδιο, ποὺ ἐκχριστιάνισαν τοὺς Σλάβους. Ἀποδεικνύονται ἀσυνεπεῖς καὶ ἀναξιόπιστοι ἀπὸ τὴν Ἐνδιάμεση Συμφωνία τοῦ ἔτους 1995 μέχρι σήμερα.
Ἐμεῖς, ἀντὶ νὰ ἐνδιαφερθοῦμε γιὰ τοὺς ἐκεῖ ὁμοεθνεῖς μας, προβαίνουμε στὴν ἀναγνώριση τοῦ ψευδομακεδονικοῦ κράτους. Συνεργοῦμε δηλαδὴ καὶ συμπράττουμε στὴν ὑλοποίηση, ὕστερα ἀπὸ τόσα χρόνια, τῶν σχεδίων τοῦ ἀποθανόντος ἡγέτη τῆς Γιουγκοσλαβίας Τίτο,γιὰ τὴν διεκδίκηση τῆς Βορείου Ἑλλάδος. Συμβάλλουμε οἱ ἴδιοι στὴν ἐκπλήρωση τοῦ μεγαλοϊδεατισμοῦ τῶν Σκοπίων πρὸς δημιουργία τῆς «Μακεδονίας τοῦ Αἰγαίου». Τόσο ἐνδοτικοί καὶ ἐκπτωτικοί γίναμε. Ποιός ἀλήθεια μᾶς βάσκανε;
Παλαιότερα, τὸ 1993, διακηρύσσαμε σχετικὰ μὲ τὴν ὀνομασία τῆς Μακεδονίας ὅτι « τὸ ὄνομά μας εἶναι ἡ ψυχή μας.» (Ἀ. Παπανδρέου). Καὶ δὲν πρέπει νὰ ἐκχωρηθεῖ στοὺς γείτονες ,γιατὶ θὰ ἀποτελεῖ διαρκή φορέα ἀλυτρωτισμοῦ καὶ διεκδικήσεων ἀπὸ τοὺς γείτονές μας (ἱστορικῶν, πολιτιστικῶν, ἐδαφικῶν, κ.α.)
Γιὰ νὰ εἴμαστε ἀντικειμενικοί, πρέπει νὰ παραδεχτοῦμε ὅτι δὲν ἀντιμετωπίσαμε δεόντως ἐδῶ καὶ χρόνια τὸ Μακεδονικὸ ζήτημα. Ἀπὸ τὴν ἐμφάνισή του φερθήκαμε , ὅπως τόνισε ὁ καθηγητής Μανώλης Ἀνδρόνικος, «ὡσὰν νὰ εἴμεθα ἐμεῖς οἱ πλαστογράφοι τῆς ἱστορίας». Δὲν προβάλλαμε ἰσχυρὴ ἀντίδραση καὶ δὲν φροντίσαμε νὰ πείσουμε τὸν κόσμο ὅτι δὲν ὑπάρχει «μακεδονικὸ ἔθνος», ἀλλά, Ἕλληνες Μακεδόνες. Ὅπως ὑπάρχουν Ἕλληνες Θεσσαλοί, Κρῆτες, κ.λ.π.
Τὸ παράδοξο καὶ ἐντελῶς ἀνεπίτρεπτο καὶ ἀκατανόητο εἶναι ὅτι ἀποδεικνυόμαστε σήμερα ἐνδοτικοὶ καὶ ὑποχωρητικοὶ στὶς ἀπαιτήσεις τοῦ γειτονικοῦ κρατικοῦ μορφώματος καὶ στὸν ξένο παράγοντα. Σήμερα, ποὺ οἱ διεθνεῖς συγκυρίες μᾶς εὐνοοῦν. Τώρα ποὺ δὲν εἴμαστε ἐμεῖς ποὺ ἐπειγόμαστε γιὰ τὴν λύση τοῦ ὀνοματολογικοῦ τῶν Σκοπίων καὶ τῆς εἰσόδου του στοὺς διεθνεῖς Ὀργανισμούς. Οἱ Σκοπιανοὶ ἐπείγονται κι ἐμεῖς ὑποχωροῦμε στὶς ἐντελῶς ἀπαράδεκτες, ἱστορικῶς ἀνεπίτρεπτες καὶ ἐθνικῶς ἐπικίνδυνες, ἀπαιτήσεις τους. Αὐτὲς ποὺ δεσμεύουν τὴν χώρα μας καὶ ὑπαγορεύουν τὸ μέλλον της.
Ἀποδεικνυόμαστε ἀνάξιοι ἀπόγονοι ἐνδόξων προγόνων. Ἐθνικοὶ μειοδότες. Ἀποδεχόμαστε τὴν κλοπὴ ἀπὸ τὸ γειτονικὸ κρατίδιο τῆς ἱστορίας καὶ τοῦ πολιτισμοῦ μας. Καὶ εὐνοοῦμε τὸν ἀλυτρωτισμὸ τῶν Σκοπίων. Γιατί τί ἄλλο εἶναι ἡ ἀναγνώριση στὰ Σκόπια, ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ μᾶς διαφεντεύουν, Μακεδονικῆς ὀνομασίας ταυτότητας καὶ γλώσσας; Δικοί τους διανοούμενοι ὁμολογοῦν μὲ εἰλικρίνεια «Προσπαθήσαμε νὰ μετατρέψουμε ἕνα σλαβικὸ ἔθνος σὲ ἑλληνικό»(Deskovski). Καὶ πολιτικοί τους, ὅπως ὁ πρώην πρωθυπουργὸς Georgievski, παραδέχονται ὅτι «ἡ ἀρχαία Μακεδονία δὲν βρίσκεται ἐδῶ, ἀλλὰ νοτιότερα (στὴν Ἑλλάδα)!
Ἀφοῦ λοιπὸν ἀναγνωρίζουν ὅτι εἶναι ἕνας καινούριος πληθυσμός, (σλαβικὸς) ποὺ ἐγκαταστάθηκε ἐκεῖ τὸν 6ο μ.Χ. αἰώνα, δηλαδὴ περίπου μιὰ χιλιετία μετὰ τοὺς Ἕλληνες, γιατί ἐπιμένουν νὰ ὀνομάζονται Μακεδόνες καὶ ὄχι Δάρδανοι, Παίονες, κ.ἄ., ὅπως ὀνομάζονταν ἐπὶ ἐκατοντάδες χιλιάδες χρόνια; Καὶ γιατί ἐμεῖς νὰ ὑποκύψουμε στὶς ἀνιστόρητες καὶ πλήρεις ἀλυτρωτισμοῦ ἐμμονές τους καὶ στὶς ὁποιεσδήποτε ἀπαιτήσεις καὶ πιέσεις τῶν ξένων; Πῶς τολμοῦν ἀλήθεια οἱ κυβερνήτες μας νὰ χαρακτηρίζουν τὴν κατάπτυστη Συμφωνία τῶν Πρεσπῶν «μεγάλη νίκη», ἐνῶ πρόκειται οὐσιαστικὰ γιὰ ἐθνικὴ μειοδοσία; Προκαλεῖ θυμηδία καὶ ἀπέχθεια ἡ σημερινή μας θέση στὸ Σκοπιανὸ ζήτημα. Καὶ φέρει συνειρμικὰ στὸ νοῦ μας τὸ ἔξυπνο ρητορικὸ τέχνασμα ποὺ χρησιμοποίησε τὸ 2009 στὴν Γενικὴ συνέλευση τῶν Ἡνωμένων Ἐθνῶν ὁ τότε μόνιμος ἀντιπρόσωπός μας στὸν ἐν λόγῳ Ὀργανισμό. «Πρὶν ἀρχίσω τὴν ὁμιλία, εἶπε, θέλω νὰ σᾶς πῶ κάτι γιὰ τὸν Μέγα Ἀλέξανδρο. Ὅταν δάμασε τὸν Βουκεφάλα, κατὰ τὸν γυρισμό του, περνῶντας τὸν Ἀξιὸ καὶ βλέποντας τὸ νερό, σκέφτηκε ὅτι ἦταν καλὴ εὐκαιρία γιὰ μπάνιο. Ἔβγαλε λοιπὸν τὰ ροῦχα του, τὰ ἀκούμπησε σὲ ἕναν βράχο καὶ μπῆκε στὸ νερό. Ὅταν βγῆκε καὶ θέλησε νὰ ντυθεῖ , τὰ ροῦχα του εἶχαν ἐξαφανιστεῖ. Τὰ εἶχε κλέψει ἕνας Σλάβος τῆς Μακεδονίας». Τότε πετάχτηκε ὀργισμένος ὁ Σλαβομακεδόνας ἐκπρόσωπος τῆς Π.Γ.Δ.Μ. καὶ ἄρχισε νὰ φωνάζει: «Τί εἶναι αὐτά πού λές; Οἱ Σλάβοι δὲν ἦταν τότε ἐκεῖ >> Χαμογέλασε ὁ Ἕλληνας ἐκπρόσωπος καὶ εἶπε: «Τώρα ποὺ τὸ ξεκαθαρίσαμε αὐτὸ μπορῶ νὰ ξεκινήσω τὴν ὁμιλία μου!!…..»
Αὐτὸ συνέβη τότε. Σήμερα ὅμως φτάσαμε στὴν κατάντια νὰ ἀνταλλάσσουμε τὸ ὄνομα τῆς Μακεδονίας μας, τὴν ἱστορία καὶ τὸν πολιτισμό της μὲ …. μιὰ γραβάτα!
Πηγή: Ενωμένη Ρωμηοσύνη
