Βροχή τά συγχαρητήρια ἀπό τή διεθνῆ κοινότητα πρός τά δύο «μέρη» προσπαθοῦν νά ἐπισπεύσουν τά διαδικαστικά βήματα γιά τήν ἐπικύρωση τῆς συμφωνίας τῶν Πρεσπῶν (17/6/ 2018). Ἡ μεγάλη, ὅμως, πλειοψηφία τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ καί οἱ ἁπανταχοῦ τῆς γῆς ὁμογενεῖς μας, αἰσθανόμαστε ἀνήσυχοι καί προδομένοι μέ τήν ὅλη ἐξέλιξη.
Εὔλογο τό ἐρώτημα: Εἶναι δυνατό νά ἀκυρώνονται συμφωνίες πού μέ τόση ἐπισημότητα ὑπογράφονται; Τήν ἀπάντηση μπορεῖ νά μᾶς τή δώσει ὡς μάρτυρας τῶν καιρῶν καί δασκάλα τῆς ζωῆς ἡ ἱστορία, ἀπό τίς δέλτους τῆς ὁποίας ἀντλοῦμε παραδείγματα ἐνθαρρυντικά καί διαφωτιστικά γιά τήν περίπτωσή μας.
Γνωστή ἡ συνθήκη τῶν Σεβρῶν. Ὑπογράφεται μεταξύ τῶν κρατῶν-νικητῶν τοῦ Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου καί τῆς σουλτανικῆς κυβέρνησης τῆς Τουρκίας στίς 10 Αὐγούστου 1920, στό προάστιο Σέβρ (Sevres) τοῦ Παρισιοῦ. Προέβλεπε τήν ἀπόσπαση τμημάτων τῆς Τουρκίας, Συρίας, Λιβάνου, Παλαιστίνης καί Ἰράκ καί τή μετατροπή τους σέ ἀποικίες τῆς Ἀγγλίας καί τῆς Γαλλίας. Ἡ Ἑλλάδα κατοχύρωνε ἐπίσημα τή Δυτική Θράκη καί ἐνσωμάτωνε τήν Ἀνατολική. Ἔπαιρνε τά νησιά Ἴμβρο καί Τένεδο καί ἐπισημοποιοῦσε τήν παρουσία της στήν περιοχή τῆς Σμύρνης καί στήν ἐνδοχώρα της. Φαινόταν μάλιστα ὅτι ἐξασφάλιζε ἤδη τά Δωδεκάνησα ἐκτός ἀπό τή Ρόδο.
Ἡ συνθήκη τῶν Σεβρῶν χαιρετίστηκε στήν Ἑλλάδα ὡς ἐθνική νίκη καί προσωπικός θρίαμβος τοῦ Βενιζέλου. Τελικά, μέ τή Μικρασιατική Καταστροφή τέθηκε τέρμα στή Συνθήκη τῶν Σεβρῶν καί οὐσιαστικά ποτέ δέν ἐφαρμόστηκε.
Μία ἄλλη περίπτωση: Στίς 29 Σεπτεμβρίου 1924 ἡ Ἑλλάδα μέ ἐπιστατοῦσα ἀρχή τήν Κοινωνία τῶν Ἐθνῶν ὑποχρεώθηκε νά ὑπογράψει μέ τή Βουλγαρία συμφωνία περί μειονοτήτων. Ἀντιπρόσωποι τῶν δύο χωρῶν ὁ Νικόλαος Πολίτης, διακεκριμένος καθηγητής τοῦ Διεθνοῦς Δικαίου σέ γαλλικά πανεπιστήμια, καί ἀντίστοιχα ὁ Καλφώφ ἀπό τή Βουλγαρία. Μέ τή συμφωνία αὐτή, γνωστή ὡς Πρωτόκολλο Πολίτη-Καλφώφ, ἀναγνωριζόταν ὡς βουλγαρική μειονότητα οἱ Σλαβόφωνοι-δίγλωσσοι Ἕλληνες τῆς Μακεδονίας. Ἀσφαλῶς μέ τό φοβερό αὐτό λάθος διαστρεβλωνόταν ἡ ἱστορική πραγματικότητα. Ἡ πλειονότητα τῶν ἀκριτῶν, γιά τούς ὁποίους ἀποφάσιζαν, εἶχε ἀγωνισθεῖ κατά τόν Μακεδονικό Ἀγώνα ὑπέρ τοῦ Ἑλληνισμοῦ καί εἶχε χύσει πολύ αἷμα πολεμώντας κατά τῶν βουλγάρων κομιταζήδων.
Πάραυτα ὁ Βενιζέλος ἔπαυσε τούς πρωτεργάτες τοῦ Πρωτοκόλλου ΝικόλαοΠολίτη καί Ἀνδρέα Ἀνδρεάδη, καταλογίζοντάς τους ὅτι «ἐνήργησαν ἀφελῶς καί μετά πλήρους πε- ριφρονήσεως πρός τήν πραγματικότητα τῆς ζωῆς»! Ὅταν τό Πρωτόκολλο συζητήθηκε στή Βουλή τῶν Ἑλλήνων, ἀπορρίφθηκε ὡς ἐθνικῶς ἐπιζήμιο καί ἡ Ἑλλάδα ἀποδεσμεύθηκε ἀπέναντι στήν Κοινωνία τῶν Ἐθνῶν ἀπό τίς ὑποχρεώσεις της, ὅπως ἡ λειτουργία βουλγαρικῶν σχολείων στίς ἀκριτικές αὐτές περιοχές.
Μιά μαρτυρία ἐκ τοῦ ἀντιθέτου: Στίς 29 Ἰουλίου 1919 ὑπογράφτηκε συμφωνία μεταξύ τοῦ πρωθυπουργοῦ τῆς Ἑλλάδος Ἐλευθερίου Βενιζέλου καί τοῦ ὑπουργοῦ τῶν Ἐξωτερικῶν τῆς Ἰταλίας Τιττόνι, μέ τήν ὁποία ἡ Ἑλλάδα θά προσαρτοῦσε τή Βόρειο Ἤπειρο καί ἡ Ἰταλία τήν Αὐλώνα μέ τό λιμάνι της. Ἕνα χρόνο ἀργότερα, στίς 27 Ἰουλίου 1920, ἡ νέα κυβέρνηση τῆς Ἰταλίας κατήγγειλε τή συμφωνία Βενιζέλου-Τιττόνι, ἐπειδή προσέκρουε στά ἐθνικά της συμφέροντα.
Παράδειγμα ἀπό τήν εὐρωπαϊκή ἱστορία ἀποτελεῖ τό «Σύμφωνο τοῦ Μονάχου». Ὑπογράφεται στή Γερμανία στίς 30 Σεπτεμβρίου 1938. Σύμφωνα μέ αὐτό ἀποσποῦσαν μιά περιοχή τῆς Τσεχοσλοβακίας, τή Σουδητία, καί τήν παραχωροῦσαν στή Γερμανία. Στή συνδιάσκεψη πῆραν μέρος οἱ πρωθυπουργοί Βρετανίας Τσάμπερλεν καί Γαλλίας Νταλαντιέ καί οἱ γνωστοί δικτάτορες Χίτλερ καί Μουσολίνι, ἐνῶ ἀποκλείστηκαν τά μέλη τῆς τσεχοσλοβακικῆς κυβέρνησης, στήν ὁποία ἀνῆκε ἡ Σουδητία.
Μέ τό Σύμφωνο αὐτό οἱ κυβερνήσεις τῆς Ἀγγλίας καί τῆς Γαλλίας, μετά ἀπό προτροπή τῆς κυβέρνησης τῶν ΗΠΑ, ἱκανοποίησαν ὅλες τίς ἀπαιτήσεις τῆς Γερμανίας. Ἀπό τήν Τσεχοσλοβακία ἀφαιρέθηκε μία ἐδαφική ἔκταση 41.098 τετραγωνικῶν χιλιομέτρων μέ 5 ἑκατομμύρια περίπου κατοίκους. Στά χέρια τῶν Γερμανῶν ἔπεσαν βιομηχανικές περιοχές μέ σπουδαῖα μεταλλουργικά καί χημικά ἐργοστάσια, μεθοριακά ὀχυρά καί σημαντική ποσότητα ὁπλισμοῦ. Ἔτσι, στήν οὐσία ἡ Τσεχοσλοβακία ἦταν ἀφοπλισμένη καί ἀντιμέτωπη μέ τούς ἐπιδρομεῖς, πού περίμεναν μόνο τήν κατάλληλη στιγμή, γιά νά τήν ὑποδουλώσουν ὁριστικά.
Ἀσφαλῶς ἐπρόκειτο γιά κατάπτυστη συμφωνία. Ἡ μόνη χώρα πού προσπάθησε νά τήν ἀποτρέψει ἦταν ἡ Σοβιετική Ἕνωση, ἀλλά προσέκρουσε στήν ἐνδοτική πολιτική τῆς κυβέρνησης τῆς Τσεχοσλοβακίας. Ἡ συμφωνία, ὅμως, δέν κράτησε πολύ, ἀφοῦ λίγους μῆνες ἀργότερα ξέσπασε ὁ Β´Παγκόσμιος πόλεμος. Στίς 30 Σεπτεμβρίου 1940 ὁ πρωθυπουργός τῆς Ἀγγλίας Τσώρτσιλ, σέ μήνυμά του πρός τόν τσεχοσλοβακικό λαό, ἀνακοίνωσε τήν ἀκύρωση τῆς «Συμφωνίας τοῦ Μονάχου».
Γενικά, ἡ μελέτη τῆς ἱστορίας μᾶς ὁδηγεῖ στό συμπέρασμα ὅτι οἱ συμφωνίες μποροῦν νά ἀκυρωθοῦν, ὅταν εἶναι ἐπιζήμιες ἐθνικά. Ἀρκεῖ νά ὑπάρχουν ψυχωμένοι ἀγωνιστές καί πολιτικοί, πού ἀντιλαμβάνονται τό ἐθνικό συμφέρον καί τό ὑπερασπίζονται. Συνεπῶς, ὅσον ἀφορᾶ στό θέμα τῶν Σκοπίων τίποτε ἀκόμη δέν τελείωσε. Ὁ ἑλληνικός λαός δέν ὑπέγραψε τίποτε.
Κανένα χαρτί, ὑπογραμμένο ἀπό δύο ΥΠΕΞ, δέν μπορεῖ νά ὑποκαταστήσει τή βούληση τῶν λαῶν. Γιά νά ἀποκτήσει ἰσχύ τό προσύμφωνο, χρειάζεται νά κυρωθεῖ καί ἀπό τίς δύο πλευρές. Ὅλα τά ἄλλα εἶναι μόνον… προπαγάνδα, τήν ὁποία θά ζήλευε καί ὁ Γκαῖμπελς. Ἐξάλλου, ὁ ἑλληνοαμερικανός πολιτικός ἡγέτης κ. Κρίς Σπύρου δήλωσε: «Ἡ Μόσχα θά βάλει veto στή “Συμφωνία τῶν Πρεσπῶν”, ὅταν αὐτή ὑποχρεωτικά θά πάει γιά ἔγκριση στό Συμβούλιο Ἀσφαλείας τοῦ ΟΗΕ!».
Ὁ ἀγώνας, λοιπόν, συνεχίζεται. Μή μᾶς ρίξει τό ἠθικό ἡ ἐνορχηστρωμένη ἐπίθεση, πού ἀπό κάθε πλευρά ἐπιχειρεῖται λυσσαλέα καί προσπαθεῖ νά σπιλώσει τή συγκινητική προσπάθεια πού ξεκινήσαμε. Ἐπιβάλλεται ἀντίσταση ἱερή! Ἑνωμένοι, ἀποφεύγοντας διχασμούς καί μιζέριες τοῦ παρελθόντος, θά νικήσουμε!
«Ἄλλωστε,
«Κατακλυσμούς ποτέ δέ λογαριάσαμε,
μπήκαμε μές στά ὅλα καί περάσαμε.
Κι ἔχουμε στό κατάρτι μας βιγλάτορα
παντοτινό τόν Ἥλιο τόν Ἡλιάτορα!»,
λέγει ὁ νομπελίστας ποιητής μας Ὀδυσσέας Ἐλύτης στό «Τρελοβάπορο», αἰσθητοποιώντας τήν πολυκύμαντη ζωή τῆς πατρίδος μας. Ἔτσι, καί αὐτή τή φορά θά ἀγωνισθοῦμε καί θά νικήσουμε! Καί ἡ ἐπαίσχυντη «συμφωνία τῶν Πρεσπῶν» θά πέσει, γιατί εἶναι ἄδικη καί ἀνίερη καί γιατί ἔχουμε μαζί μας τόν Ἥλιο τῆς Δικαιοσύνης, τόν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό, πού ἀγαπᾶ τήν Ἑλλάδα κι ἔβαλε τήν ὑπογραφή του γιά τήν ἐλευθερία της.
