Ένα φάντασμα καταδιώκει πλέον την Ευρώπη, ο ισλαμικός κίνδυνος, ο οποίος γεννήθηκε από την αθρόα κατάταξη μουσουλμάνων υπηκόων ευρωπαϊκών χωρών στις διάφορες εξτρεμιστικές, ένοπλες ομάδες που μάχονται στην Συρία και το Ιράκ. Ίσως πουθενά αλλού στην Ευρώπη να μην είναι τόσο αισθητός ο κίνδυνος αυτός όσο στα Βαλκάνια. Σύμφωνα με υπολογισμούς αναλυτών, η Βοσνία – Ερζεγοβίνη είναι η πρώτη χώρα σε εθελοντές μαχητές για τον ιερό πόλεμο, από κάθε άλλη ευρωπαϊκή χώρα.
Οι μουσουλμάνοι της νοτιοανατολικής Ευρώπης θεωρούνταν ως οι πλέον μετριοπαθείς. Ωστόσο, υπολογίζεται ότι ένα ποσοστό 5-10%, από αυτούς, ακολουθεί πλέον τα κελεύσματα του ακραίου Ισλάμ. Αυτό φυσικά δεν συνέβη τυχαία. Είναι αποτέλεσμα πολύχρονης προσπάθειας ακραίων ισλαμικών στοιχείων να επηρεάσουν τους κατά τόπους μουσουλμανικούς πληθυσμούς. Τις τελευταίες δεκαετίες, ακραίοι ισλαμιστές, έχουν δημιουργήσει υποδομές, σε απομονωμένες περιοχές. Παράλληλα ακραίοι ισλαμιστές κληρικοί επηρεάζουν από τα διάφορα τζαμιά τους πιστούς.
Επίσης, διάφορες μουσουλμανικές ομάδες διαθέτουν πλέον δικά τους μέσα ενημέρωσης, μέσω των οποίων προπαγανδίζουν τις απόψεις του σε ευρύτερα στρώματα των μουσουλμάνων. Οι ομάδες αυτές είναι άμεσα, ή έμμεσα ελεγχόμενες από την αλ Κάιντα και τις άλλες εξτρεμιστικές οργανώσεις και προσπαθούν να στρατολογήσουν μαχητές για τον ιερό πόλεμο. Οι ομάδες αυτές και τα ΜΜΕ που ελέγχουν χρηματοδοτούνται γενναιόδωρα από «χορηγούς» από τις χώρες της Μέσης Ανατολής.
Οι απαρχές του ακραίου Ισλάμ στα Βαλκάνια ανιχνεύονται, στα νεώτερα χρόνια, στη δεκαετία του 1930. Τότε κάποιος Αλί Ιζετμπέκοβιτς είχε συστήσει στη Βοσνία την οργάνωση των Νεαρών Μουσουλμάνων, στα πρότυπα των Αδελφών Μουσουλμάνων, με επιδίωξη τη δημιουργία ενός μεγάλου μουσουλμανικού κράτους, το οποίο θα περιλάμβανε τα Βαλκάνια, τη βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή. Οι Νεαροί Μουσουλμάνοι έδινα τότε όρκο να προωθήσουν την τζιχάντ, τον ιερό πόλεμο κατά των απίστων, για την ακρίβεια, εναντίον οτιδήποτε μη ισλαμικού.
Η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας προκάλεσε τη «γέννηση» μια δεύτερης γενιάς ακραίων ισλαμιστών, η οποία αναπτύχθηκε και ανδρώθηκε στην περιοχή. Η δεύτερη αυτή γενιά περιλάμβανε στις τάξεις της και μαχητές με εμπειρία από τον πόλεμο του Αφγανιστάν και άλλους τζιχαντιστές από όλον τον κόσμο. Όλους αυτούς ο Ιζετμπέκοβιτς τους συγκέντρωσε, το 1992, σε μια μονάδα με την ονομασία Κατιμπάτ αλ Μουτζαχεντίν (στρατός του ιερού πολέμου). Στις τάξεις της μονάδας αυτής πολέμησαν μουσουλμάνοι όπως Χαλίντ Σαΐκ Μοχάμεντ, ο εγκέφαλος της 11ης Σεπτεμβρίου και πολλοί άλλοι, οι οποίοι αργότερα σχεδίασαν ή αναμίχθηκαν σε πολλές τρομοκρατικές επιθέσεις.
Ένας από τους ηγέτες της αλ Κάιντα, ο Αλί Χαμάντ, από το Μπαχρέιν, είχε δηλώσει παλαιότερα ότι το καθεστώς της Βοσνίας είχε χορηγήσει βοσνιακά διαβατήρια σε πλήθος ισλαμιστών μαχητών, αναμεμιγμένων σε τρομοκρατικές επιθέσεις. Όλοι αυτοί, μετά το πέρας του πολέμου, το 1995, δημιούργησαν ένα ολόκληρο δίκτυο υποδομών, μέσω του οποίου υποστήριζαν την ισλαμική τρομοκρατία σε όλο τον κόσμο.
Έτσι σε μικρά, απομονωμένα χωριά των Βαλκανίων, ακραίοι ισλαμιστές δημιούργησαν κοινότητες στις οποίες επικρατεί η σαρία, ο «ιερός» νόμος. Στην κεντρική Βοσνία υπάρχουν τέτοια χωριά, τα οποία οι αρχές της χώρας αφήνουν ανέγγιχτα. Ένα από αυτά, το Γκόρνα Μάοκα, αποτέλεσε βάση στρατολόγησης μαχητών για τους πολέμους του Αφγανιστάν, της Τσετσενίας και της Υεμένης. Μουσουλμάνοι από το χωριό αυτό φέρονται ως υπεύθυνοι για την επίθεση κατά της αμερικανικής πρεσβείας στο Σεράγεβο, το 2011.
Το χρηματοδοτούμενο από την Σαουδική Αραβία τέμενος του Σεράγεβο αποτελεί κέντρο της ισλαμικής δραστηριότητας στη Βοσνία και για καιρό λειτουργούσε υπό την επίβλεψη της σαουδαραβικής πρεσβείας. Το «Λευκό τζαμί» του Σεράγεβο είναι η έδρα του κοσοβάρου ιμάμη Σουλεϊμάν Μπουγκάρι, ο οποίος αποτελεί σύνδεσμο μεταξύ των Αλβανών, Κοσοβάρων και Βόσνιων εξτρεμιστών μουσουλμάνων, σύμφωνα με το αμερικανικό Stratfor. Στα τζαμιά της Πρίστινα και της Μιτρόβιτσα στρατολογούνταν μαχητές για την Συρία, ενώ στα Σκόπια οι ακραίοι ισλαμιστές βρίσκονται σε διένεξη με τις επίσημες ισλαμικές αρχές για τον έλεγχο διαφόρων τζαμιών.
Οι ακραίοι ισλαμιστές προωθούν τους σκοπούς τους και μέσω διαφόρων Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ), φιλανθρωπικών οργανώσεων και οργανισμών παροχής ανθρωπιστικής βοήθειας, τα οποία σε πολλές περιπτώσεις χρηματοδοτούνται από τη αλ Κάιντα. Σύμφωνα με έκθεση της CIA το 1/3 των βοσνιακών ΜΚΟ έχουν διασυνδέσεις με ισλαμικές τρομοκρατικές ομάδες. Μια από αυτές, με την επωνυμία Επιτροπή Βοήθειας για τη Βοσνία, η οποία συνδέεται με σαουδαραβικούς κύκλους, είχε άμεση σχέση με τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου στις ΗΠΑ, εκδίδοντας ακόμα και πλαστές κάρτες εισόδου για το Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
Σημαντική παρουσία έχει το ακραίο Ισλάμ στον Τύπο και τα ΜΜΕ, ιδίως τα ηλεκτρονικά. Μέσω βιβλίων, περιοδικών, εφημερίδων, αλλά και κυρίως του διαδικτύου, οι ισλαμιστές περνούν τα μηνύματά τους σε μεγάλες πληθυσμιακές ομάδες. Κάθε μέρα οι ακόλουθοι των διαφόρων ισλαμικών ιστοσελίδων αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο. Μόνο η αλβανική ιστοσελίδα Ισλαμική Τιμή, η οποία μεταδίδει τα νέα των Αλβανών ισλαμιστών που μάχονται στην Συρία, έχει 25.000 μέλη. «Πρόκειται για έναν εν δυνάμει μικρό στρατό», αναφέρουν Αλβανός αναλυτής ασφαλείας.
Σημαντικό στοιχείο είναι και το απύθμενο μίσος που οι ισλαμιστές εκφράζουν για καθετί μη ισλαμικό. «Αγαπάμε όσους αγαπούν τον Αλλάχ και μισούμε όσους μισούν τον Αλλάχ. Οφείλουμε να μισούμε τους απίστους, ακόμα και αν είναι γείτονές μας, ακόμα και αν ζουν στα σπίτια μας», δηλώνει ο Μπιλάμ Μποσνίκ, ένας από τους Βόσνιους ισλαμιστές ηγέτες. Μισογυνισμός, ομοφοβία, αντισημιτισμός, μισαλλοδοξία αποτελούν βασικά γνωρίσματα των ισλαμιστών.
Σύμφωνα με τον Βούλγαρο αρχιμουφτή Νεντίμ Γκεντζέφ, οι εξτρεμιστές ισλαμιστές προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα «ισλαμικό τρίγωνο», με πλευρές τη Βοσνία, τα Σκόπια και τη δυτική Βουλγαρία, στα όρια της Ροδόπης. Τυχόν επιτυχία του σκοπού αυτού, όσο απίθανη και αν μπορεί να φαντάζει, είναι βέβαιο ότι θα βάλει φωτιά στα Βαλκάνια και θα αποσταθεροποιήσει ολόκληρη τη νότια Ευρώπη.
Η νέα γενιά των ισλαμιστών κληρικών των Βαλκανίων εκπαιδεύεται στην Σαουδική Αραβία και την Αίγυπτο, κατά κύριο λόγο. Κάθε χρόνο εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια δίνονται από μουσουλμανικές χώρες για την ίδρυση μουσουλμανικών ιεροδιδασκαλείων στα Βαλκάνια.
Για πολλούς πάντως, που επιμένουν στην μακαριότητά τους, το Ισλάμ δεν αποτελεί κίνδυνο για τα Βαλκάνια. Ορισμένοι μάλιστα αρνούνται και να παραδεχτούν ότι η αλ Κάιντα και άλλες ισλαμικές οργανώσεις δρουν στα Βαλκάνια, αν και οι ίδιοι οι ισλαμιστές δεν προσπαθούν καν να κρύψουν τις προθέσεις τους.
«Έφυγα από τη Βοσνία με την προσδοκία να γυρίσω οπλισμένος. Αυτή είναι η νέα αυγή του Ισλάμ και εγώ είμαι μέρος της. Οι υπηρεσίες ασφαλείας σας κάνουν λάθος αν νομίζουν ότι θα απαλλαγούν από εμάς. Το πρόβλημά τους είναι η επιστροφή των εκπαιδευμένων στο πεδίο της μάχης πολεμιστών μας», απαντά,με τον τρόπο του, ένας από τους Βόσνιους ισλαμιστές που αυτή την στιγμή πολεμά κατά του Άσαντ στην Συρία.
Πηγή: Gordon N. Bardos, «Jihad in the Balkans: The Next Generation», Σεπτέμβριος/Οκτώβριος 2014, δημοσιεύτηκε στο http://www.worldaffairsjournal.org/
Απόδοση κειμένου Παντελής Καρύκας - http://www.defence-point.gr/news/?p=111108
