Για χάρη της ιστορικής αλήθειας και τη διατήρηση της στη μνήμη των ανθρώπων που ανησυχούν και αγωνίζονται, προβαίνω στην καταγραφή και την υπενθύμιση των παρακάτω πεπραγμένων.
Αφορμή για τα ολίγα που θα πω, είναι τα όσα κατά καιρούς αναρτίζουνε στις ηλεκτρονικές ιστοσελίδες άτομα «Βορειοηπειρώτες» σαν τον περιβόητο δάσκαλο – δημοσιογράφο του δικτατορικού καθεστώτος Χότζια – Αλία Παναγιώτη Μπάρκα.
Πιστεύω ότι είναι σε εντεταλμένη υπηρεσία των παλαιών του αφεντικών των υπηρεσιών ασφαλείας της πρώην σιγκουρίμι.
Το εν λόγω άτομο κι άλλοι παρόμοιοι του, διαμέσου ηλεκτρονικών ιστοσελίδων και με οποιαδήποτε άλλη ανήθικη προσπάθεια εκτόξευσης λάσπης κατά των πράξεων των αγωνιστών του Ελληνισμού, αποβλέπουν πρώτα στο να αμφισβητηθεί από τους αγνούς Έλληνες η ακεραιότητα της προσωπικότητας των αγωνιστών και σε δεύτερη φάση σε δόλια μείωση των αγώνων και της προσφοράς αυτών στο Ελληνικό Έθνος.
Ο δάσκαλος – δημοσιογράφος των Χότζια – Αλία Παναγιώτης Μπάρκας ξεπέρασε κάθε όριο. Δεν σέβεται ούτε τη μνήμη του νεκρού Ήρωα και συγκατηγορούμενού μου Σωκράτη (Κάτη) Μήλου. Προσπαθεί με διαβολικό τρόπο να εκμεταλλευτεί και αυτό το τραγικό περιστατικό και να πράξει αυτό που του επιβάλουν και διατάζουν τα πρώην αφεντικά του.
Στο βιβλίο «ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΘΥΣΙΑ», σελίδα 142 (Εκδόσεις Ιερά Μητρόπολη Δρϋινοπόλεως Πωγωνιανής και Κονίτσης 2018), γράφω: «….. ο Χ αξιωματικός της Σιγκουρίμι, τον Ιούλιο του 1990 πίνοντας στο σπίτι μας, είχε δηλώσει με άγριο ύφος: Το σκυλί μας έφυγε μέσα από τα χέρια. Ο εχθρός και προδότης Κώστας Κυριάκος, σκυλί και γιός σκύλου, γλύτωσε στην τρίχα. Που θα μας πάει! Για όσο να ζει θα τον κυνηγάμε καταπόδι, δεν θα τον αφήσουμε ούτε λεπτό ήσυχο. Είναι εύκολο για μας να τον εξαφανίζαμε μια και έξω, αλλά όχι θα τον σκοτώνουμε κάθε τόσο».
Και η περιβόητη Σιγκουρίμι συνεχίζει το μακάβριο έργο με τη σύμπραξη και συνεργασία αντικειμένων σαν και αυτόν. Η διαβολικές πράξεις θα γυρίσουν καταπάνω τους, θα τους πλακώσουν. Αυτός κι άλλοι παρόμοιοί του, μιάσματα της εποχής, για να έσωναν το τομάρι τους, έδειξαν ψεύτικη μετάνοια την περίοδο 1991 – 1995. Αυτούς η δημοκρατία έπρεπε να τους απέκλειε, να τους εξαφάνιζε κοινωνικό – πολιτικά.
Στα όσα λέει στην αναφορά του αυτός ο πουλημένος Π. Μπάρκας για τον δικό μου συναγωνιστή και ήρωα Σωκράτη Μήλο, αποστομώνεται από τα ολίγα λόγια πόνου και αγάπης της αγέρωχης και αξιοπρεπέστατης αδερφής του Σωκράτη, Κωνσταντίνας.
Με αγωνιστικό πνεύμα και για το καλό της ψυχής του φίλου μου Σωκράτη, παραθέτω τα λόγια της αδερφής του Κωνσταντίνας: «Το αν θυμάται ο απλός κόσμος τον Σωκράτη Μήλο είναι το πιο ανώδυνο για τον ίδιο και την οικογένεια του. Ο ΣΩΚΡΆΤΗΣ ΜΗΛΟΣ όπως και πολλά άλλα παλικάρια απ’ την Δρόπολη ήταν θύματα των πολιτικών συμφερόντων μέσα στο συγγενικό κύκλο. Το δράμα ξεκινάει πάντα από τον πλησιέστερο σου. Και πάνω απ’ όλους τον έχουν ξεχάσει αυτοί 50 χρόνια τώρα. Με τι πρόσωπο θα τον αντίκριζαν …….. Το δράμα του ήρωα μας το ζήσαμε εμείς η οικογένειά του και μόνο εμείς. Ήμουν 14 ετών τότε που ήρθαν στο σπίτι μας για έλεγχο το σιγκουρίμι. Έκαναν το σπίτι άνω κάτω. Δεν βρέθηκε τίποτε. Ξέρουμε πολύ καλά πως ο αδερφός μας καρφώθηκε από τον συγγενικό μας κύκλο… Ας τα πούνε εκεί που είναι αν έχουν τα κότσια. Απαιτώ να σεβαστή η μνήμη του και η εκμετάλλευση του ονόματος του για πολιτικά παιχνίδια. Ποιος θυμήθηκε τον ήρωα 50 χρόνια τώρα…. Κανείς…. Αφήστε τον να αναπαυτεί η ψυχούλα του στον Παράδεισο. Ευχαριστώ».
Αυτά είναι βάλσαμο για την ψυχούλα του Σωκράτη, είναι δικαίωση.
Όπως συμβαίνει στις ψυχές πολλών ανθρώπων που βιώνουν παρόμοιες καταστάσεις, έτσι και στην ψυχή μου γίνεται διάλογος. Από τη μια μιλά η ανθρώπινη πλευρά του αγωνιστή και με προτρέπει να προβώ σε πράξεις που ταιριάζουν και γνωρίζουν μόνο οι αγωνιστές και έτσι να τιμωρηθεί το όργανο του σατανά και από την άλλη μιλά η Χριστιανική πλευρά της ψυχής μου και με προτρέπει να συγχωρέσω. Στο τέλος αυτή η άποψη κυριαρχεί και επικρατεί.
Προτιμώ να αγωνιστώ και να ακολουθώ τα λόγια του Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτη: «Μακάριοι και τρισμακάριοι αυτοί που θεωρούνται μπρούντζος στα μάτια των ανθρώπων από την κακή διαφήμιση που τους κάνανε κακοί άνθρωποι, ενώ είναι χρυσάφι καθαρό είκοσι τεσσάρων καρατιών».
Ως Έλληνας, αγωνιστής, από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 θεώρησα καθήκον μου να ξεσκεπάσω, όσο μου είναι δυνατό, την αντεθνική και προδοτική δράση ατόμων σαν τον Παναγιώτη Μπάρκα με την ελπίδα μήπως και σταματήσει η κατηφόρα αυτών. Όμως αυτοί κατρακυλούν στο βάλτο….
Παρακάτω, για ευκολία των αναγνωστών και για να μπορέσουν να έχουν πιο πλήρη εικόνα για το συγκεκριμένο άτομο, παραπέμπω όποιους ενδιαφέρονται στις σελίδες κάποιων βιβλίων μου στις οποίες καταγράφονται αλήθειες που τις ζήσαμε.
«ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΣ» (1997)
Σελίδες: 231, 238, 239 – 241.
«Η ΔΙΚΗ ΤΩΝ ΠΕΝΤΕ» (2006)
Σελίδες: 438, 439.
«Η ΔΙΑΨΕΥΣΗ» (2010)
Σελίδες: 29, 30, 62, 63, 64.
«ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΘΥΣΙΑ» (2017)
Σελίδες: 54, 61, 62, 137, 138, 185, 186, 194, 195.
«Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ» (2020)
Σελίδες: 42, 43, 169, 192, 193, 250, 256, 257, 324.
Το 1990-1991 έγιναν περίεργες προεργασίες στην Αλβανία και ιδρύθηκε ο πολιτικός φορέας των Ελλήνων Βορειοηπειρωτών η ΟΜΟΝΟΙΑ. Τότε οι μυστικές υπηρεσίες της Ελλάδας είχαν καλή πληροφόρηση και αρχικά έδειξαν αδιαφορία για την ΟΜΟΝΟΙΑ. Την πρωτοβουλία για την ίδρυση της ΟΜΟΝΟΙΑΣ την είχε ο Παν. Μπάρκας. Θα είναι καλό για αυτόν να μας αποκαλύψει ποια προϊστάμενη αρχή του καθεστώτος Χότζια – Αλία τον διέταξε, τι οδηγίες του έδιναν! Έτσι ίσως συγχωρεθούνε οι αμαρτίες…
