ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΝΑ ΜΕΛΕΤΗΘΕΙ ΕΠΙΣΤΑΜΕΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΞΗΓΗΣΟΥΜΕ ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΜΑΣ ΧΤΥΠΑΕΙ ΩΣ ΛΑΟ-ΕΘΝΟΣ-ΠΟΛΙΤΕΣ ΕΝ ΕΤΗ 2010.
ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΚΑΙ ΣΚΟΤΕΙΝΕΣ ΚΑΙ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΒΟΜΒΑ ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑ ΣΤΑ ΠΑΤΗΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΑΡΧΙΣΟΥΜΕ ΝΑ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΟΥΜΕ ΟΤΙ ΟΙ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΝΤΟΛΕΙΣ ΤΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΗΔΗ ΣΧΕΔΙΑΣΕΙ ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΧΤΥΠΗΜΑΤΑ ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΕΣ ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΟΥΝ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΥΠΕΡ ΤΟΥΣ ΔΗΛΑΔΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΙΣΗ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥΣ.
« ...Η ελίτ δεν θα δίσταζε να πραγματοποιήσει τους πολιτικούς της σκοπούς, χρησιμοποιώντας τις τελευταίες σύγχρονες τεχνικές για να επηρεάσει τη συμπεριφορά του κοινού και να κρατήσει την κοινωνία υπό στενή παρακολούθηση». Ζπμίγκνιου Μπρεζίνσκυ σύμβουλος εθνικής ασφαλείας των ΗΠΑ
Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει επιστητό ότι, για τη νεοταξική μεταμόρφωση του πλανήτη, χρησιμοποιείται μια ολόκληρη «επιστήμη» ψυχολογικών επιχειρήσεων από την υπερεθνική ελίτ. Η σημερινή κοινωνική κατάσταση είναι παραπροϊόν μιας σειράς τεχνικών «κοινωνικής μηχανικής» η οποία δρα στο παρασκήνιο της πολιτικής, της κοινωνικής μέριμνας, της οικονομίας, της ενημέρωσης, του πολιτισμού, της βιομηχανίας, του θεάματος και του μάρκετινγκ, επιχειρώντας να χειραγωγήσει και να παθητικοποιήσει τους πολίτες, να μεγιστοποιήσει τα κέρδη των πολυεθνικών, να αποδομήσει τα παραδοσιακά έθνη, τις κοινωνίες και τα θρησκευτικά συστήματα, επιβάλλοντας πολέμους και «τρομοκρατία» εναντίον ολόκληρων λαών και μετακινώντας στρατιές φθηνής εργατικής δύναμης με τη λαθρομετανάστευση επιδιώκοντας τη νέα δουλοκρατία.
Όλα αυτά τα φαινόμενα που παρουσιάζονται από τα καθεστωτικά media περιτυλιγμένα με το εύηχο ιδεολόγημα της ποικιλομορφίας / πολύ-πολιτισμικότητας, είναι το αποτέλεσμα των -φανερών και κρυφών- σχεδιασμών μιας διεθνούς ελίτ, επικεφαλής του χρηματιστηριακού καπιταλιστικού μοντέλου, που θέλει τους πολίτες απόλυτα παραδομένους, ανήμπορους να υπερασπίσουν τις κοινωνικές κατακτήσεις, τα εθνικά σύμβολα και τις -με αίμα- αποκτημένες πολιτικές ελευθερίες.
Η ΤΕΧΝΙΚΗ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΕΞΑΠΑΤΗΣΗΣ
Ο όρος «κοινωνική μηχανική» μπορεί να έχει καθιερωθεί σχετικά πρόσφατα, αλλά πολλές σχετικές τεχνικές χειρισμού των μαζών έχουν χρησιμοποιηθεί ανά τους αιώνες από τους κατέχοντες την εξουσία. Αν και δεν είναι βεβαιωμένο ότι υπήρξε ως ιστορικό πρόσωπο, ως πατέρας αυτής της ιδέας θα μπορούσε να θεωρηθεί ο Κινέζος θεωρητικός της στρατηγικής και φιλόσοφος, Σουν Τζου (4ος -5ος αι. π.Χ.).
Το έργο του δεν έγινε δημοφιλές μόνο μεταξύ των θεωρητικών του πολέμου, αλλά και μεταξύ των πολιτικών ηγετών και των διευθυντικών στελεχών στον επιχειρηματικό χώρο. Διαβάζοντας ορισμένες αρχές του μεταφορικά (στην εποχή της παγκοσμιοποίησης), λένε: «Αυτό που έχει μεγίστη σημασία στον (κοινωνικό) πόλεμο είναι να επιτεθείς στην στρατηγική του εχθρού (των εθνών). Δεύτερο, κατά σειρά σπουδαιότητας, είναι να διαλύσεις τις συμμαχίες του (τα παραδοσιακά στηρίγματα)» (με βάση την ελληνική έκδοση, Παπασωτηρίου 2008).
Στην νεώτερη ιστορία, η κοινωνική μηχανική εφαρμόσθηκε κατά κόρον από τα μεγάλα ολοκληρωτικά καθεστώτα, με σκοπό να ισοπεδωθούν οι ανθρώπινες προσωπικότητες και να εξοντωθούν οι αντιφρονούντες. Κάτι ανάλογο συμβαίνει σήμερα με την ενορχηστρωμένη «μετανάστευση» τεράστιων μουσουλμανικών και αφροασιατικών πληθυσμών, η οποία λειτουργεί ως μοχλός διάβρωσης του εθνικού και κοινωνικού ιστού.
Στο modus vivendi του αμερικανικού τρόπου ζωής, που έγινε σιγά- σιγά πλανητικό μοντέλο, η κοινωνική μηχανική αποσκοπούσε στην απονεύρωση των πολιτών και στην μετατροπή τους σε αμοραλιστές καταναλωτές χωρίς ιστορική μνήμη φιλοσοφικές αναζητήσεις και ηθικές αντιστάσεις.
Το σύγχρονο μοντέλο του νεοταξικού «homo lupus economicus» είναι πιο ολοκληρωτικό και αντιανθρώπινο , αφού χρησιμοποιείται πλέον μια πανίσχυρη τεχνολογία επηρεασμού της συνειδήσεως, πέρα από γεωγραφικά σύνορα και πολιτικές ιδεολογίες. Το μοντέλο αυτό είναι ακόμα πιο επικίνδυνο, γιατί παρουσιάζεται σαν δημοκρατικό, ενώ στην πραγματικότητα λέει:
«Επιτρέπεται να επιλέξετε ελεύθερα, στον βαθμό που μπορούμε να προγραμματίζουμε τις κινήσεις σας και να επιβάλλουμε -με πλύση εγκεφάλου- αυτό που εμείς θέλουμε και μας συμφέρει να κάνετε»...
ΤΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΜΗΧΑΝΙΚΗΣ
1. Η στρατηγική της παραπλάνησης: Προκειμένου να αποκτήσουν τον έλεγχο του κοινού, αφ' ενός το διατηρούν ασυντόνιστο και με άγνοια των βασικών αρχών του συστήματος και αφ' ετέρου, συγχυσμένο αποδιοργανωμένο και διασπασμένο με ζητήματα που δεν έχουν πραγματική σημασία.
Αυτό επιτυγχάνεται ως εξής:
α) παρέχοντας χαμηλού επιπέδου δημόσια παιδεία και κρατώντας μόνο για την ελίτ την υψηλή γνώση,
β) Κατευθύνοντας τα αισθήματά τους , αυξάνοντας τη μαλθακότητά τους (πνευματική και φυσική) μέσα από συνεχή βομβαρδισμό από φθηνό σεξ, βία και τρομοκρατία μέσω των ΜΜΕ,
γ) Ξαναγράφοντας την ιστορία και τους νόμους και υποβάλλοντας τους πολίτες σε αποκλίνουσα συμπεριφορά, ώστε να μπορούν να μεταστρέψουν τη σκέψη τους από τις πραγματικές τους ανάγκες σε μη απαραίτητες προτεραιότητες.
Ο γενικός κανόνας είναι ότι υπάρχει κέρδος από τη σύγχυση: όσο περισσότερη σύγχυση τόσο μεγαλύτερο το κέρδος.
Άρα η καλλίτερη μέθοδος είναι να δημιουργούνται προβλήματα και μετά να προσφέρονται έτοιμες λύσεις γι' αυτά.
-Μεθόδευση της Παραπλάνησης
ΜΜΕ: Απομακρύνουν την προσοχή του ενήλικου κοινού από τα πραγματικά κοινωνικά ζητήματα και τη στρέφουν σε ανούσια ριάλιτυ.
ΣΧΟΛΕΙΑ: Διατηρούν αστοιχείωτα τα νεαρά παιδιά σε τομείς όπως τα μαθηματικά, τα οικονομικά, το δίκαιο, τη φιλοσοφία, την ιστορία.
ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ: Κρατούν σε χαμηλό επίπεδο την ψυχαγωγία του κοινού και τον πολιτισμό.
ΕΡΓΑΣΙΑ: Εφαρμόζεται η τακτική να είναι συνεχώς απασχολημένο το κοινό ώστε να μην μένει χρόνος για να σκεφθεί. Κατά τον Άλντους Χάξλεϋ, ο κόσμος αυτός θα είναι «μια δικτατορία χωρίς δάκρυα» όπου οι μάζες θα «λατρεύουν τη δουλεία τους».
2. Αποσιώπηση: Με τον έλεγχο των ΜΜΕ φιλτράρονται οι ειδήσεις και οι πληροφορίες, ώστε σημαντικά αποσπάσματα των πραγματικών γεγονότων να αποκρύπτονται. Έτσι περνούν στον κόσμο την εικόνα των πραγμάτων που τους συμφέρει.
3. Γελοιοποίηση της «επικίνδυνης» πληροφορίας: Αν κάποιο σημαντικό γεγονός, (π.χ. οι επιθέσεις της 11ης 9 στη Νέα Υόρκη) δεν «χωράει» στις επίσημες εξηγήσεις που προωθούνται από τα media, τότε μπαίνουν μπροστά οι μηχανισμοί εξευτελισμού: «γραφικοί», «συνωμοσιολόγοι» κ.λπ. Παράλληλα προωθούν υπούλως στημένες εξωφρενικές θεωρίες (π.χ. εξωγήινοι), ώστε να επιτείνουν τη σύγχυση του κοινού και να ακυρώνουν τις σοβαρές μαρτυρίες (π.χ. τις καταθέσεις των μηχανικών που μιλούν για κατεδάφιση από μέσα των Διδύμων Πύργων).
4. Κατασκευή «ειδικών»: Προώθηση δικών τους επιστημόνων και εξωνημένων διανοουμένων σε θέσεις κλειδιά του δημοσίου βίου (π.χ. καθηγητές πανεπιστημίου, διευθυντές ινστιτούτων), οι οποίοι στηρίζονται από τα επίσης κατευθυνόμενα ΜΜΕ.
Στην χώρα μας, όπου διεξάγεται ένας ανελέητος ιδεολογικός πόλεμος για εξόντωση κάθε τι ελληνικού, είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα της κατάληψης πολλών πανεπιστημιακών θέσεων από καθηγητές της εθνομηδενιστικής σχολής τα τελευταία 20 χρόνια, για να πρωτοστατούν σήμερα στη διάλυση της Παιδείας και στον αφελληνισμό της Ιστορίας.
5. Λειτουργία προβοκάτσιας: Όταν μια κοινωνική κατάσταση αρχίζει να γίνεται απειλητική γι' αυτούς (π.χ. αρχίζει να αφυπνίζεται πατριωτικά ή κοινωνικά ο μέσος πολίτης), τότε προωθούν κάποιον δικόν τους άνθρωπο ή κίνημα για να προλάβουν τους πραγματικούς εκπροσώπους του λαού και να σπείρουν την παραπληροφόρηση. Αν, παρ' όλα αυτά οι κοινωνικοί μηχανικοί αποτύχουν να επιβληθούν, τότε αρχίζει μια επίθεση ηττοπάθειας και δράσης άλλων αχυρανθρώπων.
6. Διάσπαση της προσοχής με την υπερπληροφόρηση: Αν κάποιο γεγονός τραβήξει την προσοχή του κοινού, οι κοινωνικοί μηχανικοί φροντίζουν ώστε τα ΜΜΕ να επιμείνουν σε άχρηστες λεπτομέρειες και στην αποπροσανατολιστική παρουσίασή του. Ταυτόχρονα σκηνοθετούν ένα άλλο γεγονός για να αποσπάσουν την προσοχή του κοινού. Τα παραδείγματα στην Ελλάδα είναι πολλά..
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΧΩΡΙΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ:
Η ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΤΩΝ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΩΝ
Η αρχή της νεοταξικής λογοκρισίας να εξαφανίζει τις ουσιαστικές πληροφορίες μέσα σε έναν κυκεώνα ασήμαντων πληροφοριών, επιτρέπει στη νέου τύπου λογοκρισία να εμφανίζεται πλουραλιστική και δημοκρατική. Αυτή η στρατηγική εφαρμόζεται, κατ' αρχάς, στη τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων, τη βασική πηγή ενημέρωσης των πολιτών.
Όλοι οι ψυχολόγοι και ειδικοί της νευροεπιστήμης γνωρίζουν ότι η απομνημόνευση πληροφοριών από τον εγκέφαλο γίνεται καλλίτερα όταν αυτές παρουσιάζονται με δομημένο τρόπο. Όμως τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων κάνουν ακριβώς το αντίθετο, ανακατεύοντας άναρχα ετερόκλητα θέματα διαφορετικής σπουδαιότητας (λίγο πολιτική, αθλητικά, ένα κοινωνικό θέμα, κάτι διασκεδαστικό, μετά ξανά πολιτική κ.λπ.). Έτσι είναι πολύ εύκολο να χειραγωγήσεις έναν πληθυσμό...
Η αληθινή ενημέρωση παρέχεται πλέον από τα εναλλακτικά, ειδικά και φανζιν έντυπα, τα οποία διαβάζονται όλο και περισσότερο από υποψιασμένους πολίτες.
- Στόχοι της κατευθυνόμενης ενημέρωσης:
• Ο ολοκληρωτικός έλεγχος των ατόμων.
• Να εμποδίζεται τι κοινό να σκέπτεται και να θέτει ευφυή ερωτήματα για την κατάστασή του και τον τρόπο με τον οποίο είναι οργανωμένη και διευθύνεται η κοινωνία.
• Να γίνει πιο εύκολα χειραγωγήσιμο το κοινό, αποδυναμώνοντας την αναλυτική και κριτική του ικανότητα.
• Ο ηλεκτρονικό έλεγχος της ψυχικής διάθεσης και της συμπεριφοράς του πληθυσμού.
• Δυνατότητα επηρεασμού ενός πλήθους, κάνοντάς το παθητικό ή, αντιθέτως, βίαιο ξαφνικά.
Τέτοια τεστ έχουν γίνει στην Ρουάντα, στο Μπουρούντι, στην πρώην Γιουγκοσλαβία και τώρα στο Ιράκ. Πιλοτικό πρόγραμμα για κοινωνία Δυτικού τύπου αποτελεί η Ελλάδα γιατί όταν μπήκε στην ΕΟΚ ο Έλληνας εθεωρείτο ιδιαιτέρως απείθαρχος και πολιτικοποιημένος. Γι' αυτό δόθηκαν και συνεχίζουν να κυκλοφορούν πολλά δισεκατομμύρια σε ευρω-πακέτα και ναρκοδολλάρια, και χτίστηκαν πολλές νεόπλουτες περιουσίες και επαύλεις για να ελεγχθεί το μυαλό των Νεοελλήνων...
Η υπερεθνική ελίτ έχει καταφέρει να κατευθύνει την κοινή γνώμη μέσω της παγκόσμιας αγοράς των ΜΜΕ που ελέγχεται από 7-9 πολυεθνικές επιχειρήσεις: τις Disney/ABC, AOL-TimeWarner, Sony, Viacom/CBS, την News Corporation/Fox του Μέρντοχ, την General Electric/NBC, τη Universal/Seagram, την Tele-Communications και AT&T, και τις Vivendi και Bertelsman.
Σ' αυτές ανήκουν όλα τα μεγάλα αμερικανικά κινηματογραφικά στούντιο, όλα τα τηλεοπτικά δίκτυα, περισσότερο από το 80% της παγκόσμιας μουσικής αγοράς, οι μεγαλύτεροι δορυφόροι που εκπέμπουν διεθνώς, ένα μεγάλο μέρος της αγοράς των εκδόσεων βιβλίων και περιοδικών ποικίλης ύλης, η μεγάλη πλειοψηφία των εμπορικών καλωδιακών καναλιών στις ΗΠΑ και διεθνώς, καθώς και η μερίδα του λέοντος της ευρωπαϊκής τηλεόρασης...
Όπως επισημαίνει ο Λανς Μπένετ, ο οποίος διδάσκει πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτων στο βιβλίο του The politics of Illusion: «Οι ειδήσεις κατευθύνονται από δυνάμεις που δύσκολα συμβιβάζονται με τις ανάγκες της δημοκρατίας...»
«Μέσα από την προσεκτική προπαρασκευή των μηνυμάτων, οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι πετυχαίνουν συχνά να ελέγχουν τις πληροφορίες που σχετίζονται με όλα τα στοιχεία-κλειδιά των ειδησεογραφικών θεμάτων. Ο σκοπός φυσικά είναι ο έλεγχος των πληροφοριών που σχετίζονται με το σύνολο των συστατικών μερών των εκτυλισσομένων πραγματικών πολιτικών δραμάτων και επομένως, ο έλεγχος του περιεχομένου όλων των ειδησεογραφικών θεμάτων που έχουν γραφτεί για αυτά».(ελληνική έκδοση, Η πολιτική των ψευδαισθήσεων, Δρομέας, Αθήνα 1999, σελ. 71-72, 178).
Ο Γάλλος θεωρητικός Ζαν Μπωντριγιάρ χρησιμοποιεί τον όρο «υπερπραγματικότητα» ως υπόμνηση του γεγονότος ότι αυτός ο απόμακρος, κατασκευασμένος συμβολικός κόσμος είναι που παρέχει όλο και περισσότερο την πρώτη ύλη για την σκέψη και το συναίσθημα.
ΤΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΕΩΝ
Όπως το έχει θέσει εύστοχα ο παλαιός Βρετανός πρωθυπουργός Βενιαμίν Ντισραέλι: «Υπάρχουν 3 ειδών ψεύδη: τα ψέμματα, τα χοντρά ψέμματα και η στατιστική».
Κόμματα και πολιτικοί εκδοτικά συγκροτήματα, τηλεοπτικοί σταθμοί, αλλά και πλήθος εταιρειών που στηρίζουν την επιβίωσή τους στην ελεύθερη αγορά, παραγγέλλουν συχνά δημοσκοπήσεις, προσπαθώντας να επηρεάσουν τον ψηφοφόρο-καταναλωτή. Ο πολιτικός σύμβουλος Ρότζερ Άιλ κάποτε ευφυολόγησε λέγοντας: «Όταν πεθάνω θέλω να ξαναγυρίσω με πραγματική εξουσία. Θέλω να ξανάρθω ως μέλος μιας ομάδας δημοσκοπήσεων.» Μόνο στην Ευρώπη επενδύονται 8 δις. ευρώ ετησίως, για να σκιαγραφηθούν οι σκέψεις και οι προθέσεις των πολιτών.
Το 2006, σε συνέδριο με θέμα Δημοσκοπήσεις και Στατιστική, που πραγματοποίησε στην Κω το Ε.Σ.Ι. (Ελληνικό Στατιστικό Ινστιτούτο) ειδικοί επιστήμονες εξέθεσαν τις ανησυχίες τους σχετικά με τις «θολές» διαδικασίες υπό τις οποίες διενεργούνται πολλές δημοσκοπήσεις και τα συμφέροντα που εξυπηρετούν.
Ο Κωνσταντίνος Μπάσιος, υποψήφιος διδάκτορας του Πανεπιστημίου Αθηνών, αναφέρει στο άρθρο του «Η πολιτική δημοσκόπηση ως ένα ακόμα σύμπτωμα ιδιαίτερης πολιτικής παθογένειας (www.greekelections.com/gpj/articles/2004/ac04.asp?state=elections,09/02/04) τα σημεία εκείνα που συχνά παραβλέπονται ή αποσιωπούνται:
α) Ποιος είναι αυτός που καθορίζει ότι ένα συγκεκριμένο κι όχι κάποιο άλλο θέμα χρήζει σφυγμομέτρησης;
β) Πώς διατυπώνονται τα ερωτήματα, σε ποια πράγματα δίδεται έμφαση και με ποια σειρά υποβάλλονται σε αυτούς που παίρνουν μέρος στη σφυγμομέτρηση;
γ) πόσα πρόσωπα απαρτίζουν το δείγμα και με ποια κριτήρια επιλέγονται αυτά τα πρόσωπα;
Ως προς τις πολιτικές δημοσκοπήσεις, το εκλογικό σώμα μαθαίνει μόνο για τις δημόσιες και όχι για τις μυστικές. Επομένως, το επίμαχο σημείο είναι: γιατί κάποιος με πληροφορεί για ένα θέμα για το οποίο εγώ δεν έχω ενδιαφερθεί; Προφανώς γιατί λέγοντάς μου ό,τι εκείνος θέλει, διαμορφώνει μια «βολική» για εκείνον πραγματικότητα.
Η «έρευνα αγοράς» αποτελεί άλλο ένα παγκόσμιο ολιγοπώλιο στα χέρια των επικυριάρχων. Τέσσερις εταιρείες ελέγχουν το μεγαλύτερο τμήμα της παγκόσμιας αγοράς, χρησιμοποιώντας πληθώρα επωνυμιών: οι WPPGroup, McCann Ericsson, TNS και Thomson Corporation. Οι 4 αυτές αγγλοσαξονικές εταιρείες υπολογίζεται ότι ελέγχουν περί το 90% της ελληνικής αγοράς, συγκεντρώνοντας όγκο και ποιότητα πληροφοριών και αναλύσεων, ανά έτος, μεγαλύτερα από οποιαδήποτε κρατική υπηρεσία, συμπεριλαμβανομένης και της εθνικής στατιστικής υπηρεσίας!
ΤΟ ΜΑΡΚΕΤΙΝΓΚ ΤΟΥ BIG BROTHER
Αποδεικνύεται, λοιπόν, ότι αυτά που δεν ξέρουμε είναι πολύ πιο σημαντικά από τον όγκο των σκουπιδο-πληροφοριών που μεταδίδονται. Η κατοχή της μυστικής γνώσης ισοδυναμεί με περισσότερη εξουσία και το τελικό αποτέλεσμα είναι ο καλλίτερος έλεγχος των μαζών. Κατ' αναλογίαν, στον βαθμό που ό,τι σκεπτόμαστε βασίζεται σε ό,τι μαθαίνουμε, η χειραγώγηση ενός νου ή ενός έθνους από νόες, μπορεί να επιτευχθεί μέσω του ελέγχου των πληροφοριών.
Επιπλέον, η «κοινωνική μηχανική» (η ανάλυση κι ο αυτοματισμός μιας κοινωνίας) απαιτεί τη συσχέτιση μεγάλων ποσοτήτων σταθερά μεταβαλλόμενων οικονομικών πληροφοριών (δεδομένων) και για αυτό χρειάζεται ένα υψηλής ταχύτητας σύστημα ψηφιακής επεξεργασίας δεδομένων. Αυτό θα μπορούσε να προηγηθεί της κοινωνίας και να προβλέψει πότε αυτή θα είναι έτοιμη να συνθηκολογήσει.
Για να επιτευχθεί μια απολύτως προβλέψιμη Οικονομία, τα μέλη των χαμηλοτέρων τάξεων της κοινωνίας πρέπει να μπουν υπό απόλυτο έλεγχο: να «εξημερωθούν» να εκπαιδευθούν και να δεσμευθούν με βάρη και μακροχρόνια κοινωνικά καθήκοντα από νεαρή ηλικία, προτού έχουν την ευκαιρία να αναρωτηθούν για την πραγματική φύση των αγαθών και να αμφισβητήσουν το σύστημα.
Για να εξασφαλισθεί μια τέτοια υπακοή, έπρεπε να διαλυθούν οι παραδοσιακές οικογένειες των μέσων και κατωτέρων τάξεων, μέσα από την εντατικοποίηση της απασχόλησης και των δύο γονέων και την καθιέρωση κρατικών κέντρων ολοήμερης απασχόλησης και εκπαίδευσης των παραμελημένων παιδιών τους.
Το 2005, ένα μεγάλο ερευνητικό consortium, χρηματοδοτούμενο από την Ε.Ε. ξεκίνησε τη δημιουργία ενός κατάλληλου για προσομοιώσεις μοντέλου κοινωνικών αλληλεπιδράσεων, με την βοήθεια αυτόνομων προγραμμάτων. Το πρόγραμμα ονομάσθηκε New Ties και έχει ολοκληρώσει την πρώτη φάση του. Με την συμμετοχή 5 μεγάλων ευρωπαϊκών πανεπιστημίων, ανοίγει τον δρόμο σε προσομοιώσεις μεγάλης κλίμακας ανθρώπινων πληθυσμών που αναμένεται να ακολουθήσουν τα επόμενα 20 χρόνια, οπότε και αναμένεται να εκατονταπλασιασθεί η ισχύς των υπολογιστικών συστημάτων. Τότε θα είναι δυνατή μια ακόμη πιο άμεση συλλογή δεδομένων, σχεδόν σε πραγματικό χρόνο, καθώς εκατομμύρια αυτόνομα προγράμματα θα είναι σε θέση να παρακολουθούν και να καταγράφουν, να ταξινομούν πακτωλούς δεδομένων σχετικά με τις ζωές των πολιτών.
Αν ο χειρισμός των μαζών καταστεί δυνατός, τότε θα γίνει εφικτή σε μεγάλο βαθμό η πρόβλεψη της αγοραστικής συμπεριφοράς του καθένα, ακόμα και για μικρό χρονικό διάστημα. Κατ' επέκταση, μια Κρατική Οικονομία μπορεί να κατευθυνθεί με τις κατάλληλες πιέσεις, αν οι αντιδράσεις των μαζών μπορούν να προβλεφθούν εγκαίρως, και να ακυρωθεί εντελώς ο ρόλος του κράτους ως διαμεσολαβητού μεταξύ ιδιωτικών συμφερόντων.
Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη, ένα νέο πρόγραμμα μπορεί να συνδυάσει εγκεφαλική δραστηριότητα με οπτικές εικόνες, αλλά και να προβλέψει τι βλέπουν οι άνθρωποι. Η εν λόγω μελέτη προβάλλει ως πιθανό ότι κάποια μέρα οι υπολογιστές θα μπορούν να «διαβάζουν»τον εγκέφαλο ενός ανθρώπου, αναπλάθοντας ψηφιακά αναμνήσεις, όνειρα ή φαντασιώσεις.
Οι νευροεπιστήμονες που ερευνούν τον, σχεδόν φουτουριστικό, κλάδο της επιστημονικής έρευνας, το Νευρομάρκετινγκ, γνωρίζουν ότι υπάρχουν συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου που αποτελούν «αποθήκη»όλων όσων έχουμε μάθει, καθώς και το περιεχόμενο των φιλοδοξιών το εγώ μας. Μια έντονη δραστηριότητα στον αριστερό προμετωπιαίο φλοιό μπορεί να υπονοεί ότι το υποκείμενο έλκεται από την εικόνα ή το διαφημιστικό μήνυμα μιας φίρμας. Έτσι οι ερευνητές μπορούν να πουν ποια μέρη των διαφημιστικών μηνυμάτων αποθηκεύονται στη μακροπρόθεσμη μνήμη των εξεταζομένων και να ανακαλύψουν το πώς το μάρκετινγκ μπορεί να σημαδέψει τις προτιμήσεις του νου για προϊόντα και πολιτικούς.
Ψυχολόγοι και οικονομολόγοι χρησιμοποιούν εξελιγμένα σκάνερ του εγκεφάλου για να προσδιορίσουν τους μηχανισμούς κρίσης που αναπτύσσονται στο υποσυνείδητο και στο ασυνείδητο. Οι μεγάλες εταιρείες καλλυντικών, ενδυμάτων, κινητής τηλεφωνίας, καπνοβιομηχανίες κ.λπ. δοκιμάζουν αυτά τα εργαλεία έρευνας της εγκεφαλικής δραστηριότητας και επενδύουν στις μεθόδους αυτές, προκειμένου να εκλεπτύνουν την διαφημιστική τους στρατηγική. Τα ποσά που δαπανώνται είναι κολοσσιαία. Κατά μία εκτίμηση, κάθε μέρα κυκλοφορούν 700 νέα προϊόντα, ενώ συνολικά 2 εκατ. Μάρκες επιζητούν την προσοχή του καταναλωτή.
Για να υπάρξουν κέρδη μεταξύ όλων αυτών των παρόμοιων προϊόντων, οι επικεφαλής των πωλήσεων προσπαθούν να εντυπώσουν ένα προϊόν στο μυαλό του αγοραστή. Ως εκ τούτου, στον ανεπτυγμένο καπιταλιστικό κόσμο, ο μέσος ενήλικας καταναλωτής δέχεται 3.000 διαφημιστικά μηνύματα κατά μέσον όρο την ήμέρα (5πλάσιο απ' ό,τι 20 χρόνια πριν).
Η ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ
Η απελευθέρωση του διαδικτύου, όπου με ελάχιστα μέσα μπορεί ο καθένας να αποκτήσει δυνατότητα παγκόσμιας πληροφόρησης, είναι ένα πείραμα κοινωνικής μηχανικής επομένου επιπέδου. Ήδη, ένας μυστικός πόλεμος εξελίσσεται μέσα στον κυβερνοχώρο. Όχι με λογοκρισία, αλλά με «δικαιωματικό έλεγχο» πληροφοριών και αντιλήψεων (αυτό κάνουν οι μηχανές αναζήτησης) και ακόμη πιο πλάγιες μεθόδους.
Στην Τεχεράνη είδαμε τον Ιούνιο να ξεσπάει η μεγαλύτερη λαϊκή εξέγερση από την ισλαμική επανάσταση του 1979. Μετά την επανεκλογή του Αχμαντινετζάντ, η οποία αμφισβητήθηκε εντέχνως από τα δυτικά ΜΜΕ, ο ηγέτης της αντιπολίτευσης, Μιρ Χουσείν Μουσαβί, κάλεσε τους οπαδούς του σε μαζικές διαδηλώσεις, που κατέληξαν σε άγριες συγκρούσεις με την αστυνομία. Η κινητοποίηση εναντίον του καθεστώτος πραγματοποιήθηκε έπειτα από μεγάλη εκστρατεία μέσω ιστοσελίδων κοινωνικής δικτύωσης όπως το Twitter και το Facebook.
Νωρίτερα είχε πραγματοποιηθεί ένα άλλο διαδικτυακό «αντάρτικο». Στη Μολδαβία περίπου 20.000 διαδηλωτές απαίτησαν την προσάρτηση της χώρας στη Ρουμανία και την Ε.Ε., μετά το εκλογικό αποτέλεσμα της 5ης Απριλίου, όπου ο φιλορωσικός κομμουνιστικός σχηματισμός του Vladimir Voronin συγκέντρωσε ακριβώς το 50% των ψήφων. Υπό το προφίλ #pman (τα ακρωνύμια της κεντρικής πλατείας της μολδαβικής πρωτεύουσας Piata Marii Adunari Nationale) και με μια μέση ροή μέχρι και 10 μηνυμάτων το λεπτό, οργανώθηκε στη Μολδαβία ένα νεανικό πλήθος, το οποίο ήταν πληροφορημένο τόσο για τον σκοπό της διαδήλωσης, αλλά και για τις ακριβείς κινήσεις της αστυνομίας.
Τον Φεβρουάριο του 2006, αποδιαβαθμίσθηκε στις ΗΠΑ η Χάρτα Επιχειρήσεων Πληροφοριών (Information Operations Roadmap), η οποία είχε συνταχθεί τον Οκτώβριο του 2003 από τον υπουργό αμύνης Ντόναλντ Ράμσφελντ και σκιαγραφούσε τη νέα στρατηγική του Πενταγώνου στο διαδίκτυο. Συγκεκριμένα περιλαμβάνει επαφές με δημοσιογράφους σε ηλεκτρονικά μέσα και ειδικούς ηλεκτρονικών συστημάτων, οι οποίοι θα εξαπολύουν επιθέσεις σε εχθρικά συστήματα, καθώς και ψυχολογικές επιχειρήσεις.
Με πάνω από 1,3 δις. Ανθρώπους διαδικτυωμένους και με μαζική συμμετοχή σε συνδέσμους κοινωνικής δικτύωσης (Facebook +200 εκατ. χρήστες, MySpace +125 εκατ. χρήστες, Twitter +1,4 εκατ. tweets/ ημέρα), θα ήταν δύσκολο να παρακαμφθούν οι δυνατότητες μια τέτοιας δεξαμενής δεδομένων, τα οποία, σημειωτέον, δίνονται με χαρακτηριστική ευκολία από τους ίδιους τους χρήστες.
Πρέπει να αναφερθεί, τέλος , ότι μετά από μια «χρυσή περίοδο» ελευθερίας στο διαδίκτυο -που αφέθηκε εσκεμμένα μέχρι σήμερα προκειμένου να εντοπισθούν οι αντίθετες φωνές προς την νέα τάξη και να μελετηθούν οι τάσεις και προθέσεις των πολιτών- μεθοδεύεται τώρα ο ασφυκτικός έλεγχος από την ελίτ, μέσω ενός παγκόσμιου πλέγματος νόμων...
ΤΑ ΣΤΡΑΤΗΓΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΜΗΧΑΝΙΚΗΣ
Ένα ντοκουμέντο με τίτλο «Σιωπηλά Όπλα για Αθόρυβους Πολέμους» ( Silent Weapons for Quiet Wars), επιβεβαιώνει ότι όλα αυτά είναι μέρος ενός προσχεδιασμένου πολέμου κατά της Ανθρωπότητας.
Ο «έλεγχος του κοινού» επιτυγχάνεται μέσω των «σιωπηλών όπλων» που εφαρμόζονται στα ΜΜΕ και τα σχολεία: « Το κοινό δεν μπορεί να αντιληφθεί αυτά τα όπλα και συνεπώς δεν μπορεί να πιστέψει ότι δέχεται επίθεση και χαλιναγωγείται από ένα όπλο... Όταν το σιωπηλό όπλο εφαρμόζεται σταδιακά, το κοινό προσαρμόζεται...»
Το ντοκουμέντο αυτό, αποτυπώνει τις πρώτες φάσεις του Σχεδίου της Παγκόσμιας Χειραγώγησης, είναι το προϊόν μιας επιχείρησης με το όνομα «Operations Research», που αναπτύχθηκε κατά τη διάρκεια το Β' Παγκοσμίου Πολέμου για επίθεση κατά των εχθρικών πληθυσμών, χρησιμοποιώντας εργαλεία κοινωνικής μηχανικής και ψυχολογικού πολέμου. Σύμφωνα μ' αυτό, η υπερεθνική ελίτ αποφάσισε το 1954 να εξαπολύσει έναν «σιωπηλό πόλεμο» (αρχικά κατά του αμερικάνικού λαού και στη συνέχεια κατά της Ανθρωπότητας), με στόχο την εγκαθίδρυση μιας παγκόσμιας οικονομίας.
Το ντοκουμέντο αναφέρεται «στον έλεγχο της κοινωνίας μέσω της απειθαρχίας, της άγνοιας, του αποπροσανατολισμού, της αποδιοργάνωσης και της σύγχυσης» (βλ. Τρίτο Μάτι, τ. 154, καλοκαίρι 2007).
Η ουσία των στρατηγημάτων, μπορεί, επίσης, να αναζητηθεί σε μια μελέτη ενός think tank που κυκλοφόρησε το 1967, με τον τίτλο Report from Iron Mountain (Αναφορά από το Σιδηρούν Όρος). Το έγγραφο υπαινίσσεται ότι προέρχεται από το αμερικάνικό υπουργείο αμύνης, όταν υπουργός ήταν ο Ρόμπερτ Μακναμάρα, και δημιουργήθηκε από το ινστιτούτο Hudson, που τοποθετείται στην βάση του Iron Mountain στο Croton on Hudson, στη Νέα Υόρκη. Το ινστιτούτο Hudson ίδρυσε και διηύθυνε ο Herman Kahn, στέλεχος της Rand Corporation παλαιότερα. Τόσο ο Μακναμάρα όσο και ο Kahn ήταν μέλη του πανίσχυρου CFR (Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων). Ο υποτιθέμενος στόχος ήταν να διερευνήσει τρόπους για την «σταθεροποίηση της κοινωνίας».
Μια ανάγνωση της αναφοράς αποκαλύπτει ότι η λέξη «κοινωνία» χρησιμοποιείται ως συνώνυμο της «παγκόσμιας κυβέρνησης». Επιπλέον η λέξη «σταθεροποίηση» χρησιμοποιείται με την έννοια της διατήρησης και της διαιώνισης των επικυρίαρχων στην εξουσία και στους τρόπους να ελέγχουν τους πολίτες και να αποτρέπουν την εξέγερσή τους. Στην συνέχεια εξηγεί ότι πλησιάζουμε σ' ένα σημείο στην ιστορία, όπου οι παλιές συνταγές επιβολής, όπως ήταν ο πόλεμος, ίσως να μην λειτουργούν. Τι άλλο λοιπόν θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει η παγκόσμια ελίτ για να νομιμοποιήσει και να διαιωνίσει την εξουσία της;
Η αναφορά καταλήγει ότι ένα υποκατάστατο του πολέμου πρέπει να πληροί τρεις προϋποθέσεις: α) να είναι οικονομικά πολυέξοδο, β) να αντιπροσωπεύει μια αξιόπιστη απειλή μεγάλου μεγέθους, και γ) να παρέχει μια λογική δικαιολογία που θα εξυπηρετεί την εξουσία.
Συνεπώς, πρέπει να βρεθεί ένας νέος εχθρός που θα απειλεί ολόκληρο τον κόσμο και η προοπτική να κυριευθεί από τον εχθρό αυτό η ανθρωπότητα θα πρέπει να είναι πιο τρομακτική κι απ' τον ίδιο τον πόλεμο (βλ. NEXUS τ. 26 Ιούνιος -Ιούλιος 2008).
Τα διάφορα σενάρια που έχουν επεξεργασθεί τα στρατηγήματα της κοινωνικής μηχανικής της Νέας τάξης στηρίζονται στα μοντέλα του «Σοκ». Από τη δεκαετία του '40, οι εξελίξεις στην Ψυχιατρική με τη χρήση του ηλεκτροσόκ είχαν κάνει τους γιατρούς να πιστέψουν ότι είναι σε θέση να «καθαρίσουν» εντελώς το μυαλό των πασχόντων: Επηρεάζουμε τους ανθρώπους τους οδηγούμε στην υπακοή! Αλλά οι τεχνικές αυτές δεν λειτουργούν μόνο σε μεμονωμένα άτομα. Μπορούν να λειτουργήσουν σε ολόκληρες κοινωνίες. Ένα συλλογικό τραύμα, ένας πόλεμος, μια φυσική καταστροφή, μια τρομακτική ενέργεια μας φέρνει όλους σε κατάσταση σοκ.
Στο βιβλίο της The Shock Doctrine (http://www.schizas.com/site3/el/koinonikos-klonismos.html) η Καναδή δημοσιογράφος και ακτιβίστρια, Naomi Klein, αποδεικνύει με τεκμηριωμένο τρόπο πώς οι αμερικανικές πολιτικές της «ελεύθερης αγοράς» έφθασαν αν κυριαρχούν στον κόσμο μέσω της προγραμματισμένης εκμετάλλευσης και καταστροφής ανθρώπων και χωρών.
Η θεωρία της Klein περιγράφει τις διασυνδέσεις μεταξύ της οικονομικής πολιτικής, του πολέμου υπό το δόγμα «Σοκ και Δέος» και τα χρηματοδοτούμενα από τις Μυστικές Υπηρεσίες πειράματα με ηλεκτροσόκ, αποδεικνύοντας με καθηλωτικές λεπτομέρειες το πώς, πολύ γνωστά γεγονότα της σύγχρονης ιστορίας ήταν εσκεμμένες εφαρμογές του «Δόγματος του Σοκ».
Τα διάφορα μοντέλα της κοινωνικής μηχανικής του «παγκόσμιου τρόμου» περιλαμβάνουν:
• Το σενάριο της παγκόσμιας τρομοκρατίας, στο οποίο έχουμε αναφερθεί επανειλημμένως.
• Το σενάριο της παγκόσμιας επιδημίας. Η πρόβα με την γρίππη των πτηνών αρχικά, και τον ιό Η1Ν1 σήμερα, έχει τροφοδοτήσει τους Επικυρίαρχους με πλήθος συμπερασμάτων για τις αντιδράσεις πολιτών, οργανισμών, κυβερνήσεων και ΜΜΕ σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
• Το σενάριο των φυσικών καταστροφών. Όπως περιγράφει η Naomi Klein, όταν ταξίδεψε για ρεπορτάζ στη Σρι Λάνκα μετά το καταστροφικό τσουνάμι, έγινε μάρτυρας μια εξωφρενικής κατάστασης: ξένοι επενδυτές-αρπακτικά και διεθνείς τοκογλύφοι είχαν συνασπισθεί για να εκμεταλλευθούν την ατμόσφαιρα πανικού, ώστε να «βάλουν στο χέρι» όλη την ακτογραμμή με τις πανέμορφες παραλίες, απαγορεύοντας στις χιλιάδες οικογένειες των ψαράδων που ζούσαν πατροπαράδοτα εκεί να κτίσουν ξανά τα σπίτια τους.
Την επόμενη φορά στη Νέα Ορλεάνη, ήταν πλέον ολοφάνερο ότι το σύστημα εκμεταλλεύεται τις καταστάσεις «συλλογικού τραύματος» για να προωθήσει ριζικές κοινωνικές και οικονομικές αλλαγές. Η κρίση που ακολούθησε το πέρασμα του τυφώνα Κατρίνα από τη Νέα Ορλεάνη θα μπορούσε ίσως να αποτελεί το σημαντικότερο πείραμα κοινωνικής μηχανικής.
• Το σενάριο της περιβαλλοντικής κρίσης. Το άλλο σενάριο αποτελεσματικής παγκόσμιας απειλής ήταν η μόλυνση του περιβάλλοντος. Αυτό θεωρήθηκε ότι ήταν πιθανότερο να επιτύχει γιατί μπορούσε να συνδεθεί με ορατές καταστάσεις, όπως η αιθαλομίχλη και η μόλυνση των υδάτων. Μπορούσαν να γίνονται προβλέψεις που θα έδειχναν ότι πλησιάζει το τέλος της Γης, και θα ήταν τόσο τρομακτικό όσο κι ένας πυρηνικός πόλεμος. Η ακρίβεια αυτών των προβλέψεων δεν ήταν το ζητούμενο.
Σκοπός τους θα ήταν να τρομοκρατήσουν κι όχι να ενημερώσουν. Οι μάζες θα δεχθούν πιο πρόθυμα την πτώση του βιοτικού τους επιπέδου, την αύξηση των φόρων και τη γραφειοκρατία, με τη δικαιολογία ότι «είναι το τίμημα που πρέπει να πληρώσουμε, για να σώσουμε την Μητέρα Γη».
• Το σενάριο της διατροφικής κρίσης. Στις 2 Απριλίου του 2008, ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας (WB), Robert Zoellick, εξέφρασε την ανησυχία του για την άνοδο των τιμών των τροφίμων σε 33 χώρες, η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει σε κοινωνικές αναταραχές. Τα στοιχεία που βγήκαν στο φως έκαναν τους εκπροσώπους του προγράμματος World Food του ΟΗΕ να αποκαλέσουν την κρίση «σιωπηλό τσουνάμι».
Σε αυτό το πλαίσιο, ο οικονομικός αναλυτής William Blum μίλησε ξεκάθαρα για μια παγκόσμια οικονομική ελίτ που παίρνει όλες τις σημαντικές αποφάσεις με κριτήριο τον φόβο και την απληστία.(Eric Walber, Food Crisis A Conspiracy?- Silent Tsunami, 17/05/08, www.rense.com/general82/food.htm)
• Το σενάριο της ενεργειακής και οικονομικής κρίσης. Όταν η τιμή του πετρελαίου είχε φθάσει 147 δολάρια το βαρέλι, κανείς δεν περίμενε ότι θα έπεφτε κάτω από τα 50 δολάρια. Μήπως η διεθνής τιμή του πετρελαίου έπρεπε να πέσει για να «μελετηθούν» χωρίς «εξωτερικές» επιρροές και ανεξάρτητα μιας γενικευμένης οικονομικής κρίσης;
Ένας από τους ανθρώπους που φαίνονται να έχουν εσωτερική πληροφόρηση (ο τηλεοπτικός αναλυτής Jim Cramer), ανέφερε στις 6 Οκτωβρίου σε τηλεοπτική συνέντευξη (www.colbertnation.com/the-colbert-report-videos/187307/october-06-2008/jim-cramer) ότι το επόμενο βήμα (στο σενάριο της μεθοδευμένης κοινωνικής αποδόμησης) θα είναι να σταματήσουν να εφοδιάζονται με χρήματα τα τερματικά των τραπεζών (τα ATM).
• Το σενάριο της εξωγήινης απειλής. Η εισβολή εξωγήινων από το Διάστημα άρχισε να εξετάζεται σοβαρά μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και φαίνεται ότι μπορεί να έχουν ήδη γίνει πειράματα μέσα σ' αυτό το πλαίσιο. Όμως, η αντίδραση του κοινού δεν ήταν εντελώς προβλέψιμη, επειδή η απειλή δεν ήταν τόσο «αξιόπιστη».
Ωστόσο, το θέμα ότι μια συγκλονιστική εισβολή εξωγήινων που θα δείξει η τηλεόραση -ακόμα κι αν πρόκειται για κατασκευασμένη με υψηλής τεχνολογίας γραφικά ή προβολές λέιζερ στον ουρανό- μπορεί για να σπρώξει όλα τα κράτη στην αγκαλιά της παγκόσμιας κυβέρνησης, η οποία, υποτίθεται, θα προστατεύσει τη γη από την εισβολή. Από την άλλη, αν οι εξωγήινοι παρουσιάζονταν ως «φιλικά διακείμενοι» θα υπήρχε ένα εναλλακτικό σενάριο που θα προέβλεπε τον σχηματισμό παγκόσμιας κυβέρνησης η οποία θα εκπροσωπούσε το ενωμένο ανθρώπινο γένος σε ένα είδος γαλαξιακής ομοσπονδίας. ( βλ. Dirty Watchtower Secrets, http://www.theforbiddenknoledge.com/hardtruth/dirtywatchtowersecrets.htm), Like Father Like Son: George W. Bush and the Fake Alien Invasion, http://www.theforbiddenknowledge.com/hardtruth/fake_invasion.htm).
Σ' αυτό το πλαίσιο, οργιάζουν ήδη οι φήμες στο διαδίκτυο ότι την περίοδο απονομής του Νόμπελ Ειρήνης στον Μπαράκ Ομπάμα, ο Αμερικανός πρόεδρος θα προβεί σε δηλώσεις, μαζί με την NASA, περί εξωγήινης παρουσίας...
ΤΟ ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΟ ΨΕΥΔΟΣ ΤΗΣ ΕΛΙΤ
Όπως επισημαίνει, επίσης, ο επίτιμος καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Χάουαρτν, Νικόλαος Σταύρου, «Οι αήθεις ελίτ των μάνατζερ της νέας εποχής, εντός κι εκτός κυβέρνησης, είναι σίγουρες ότι μια φοβισμένη παγκόσμια κοινωνία, μπορεί να οδηγηθεί μέσω σοκ στη συμμόρφωση, μόνο εάν η κριτική σκέψη δεν αναμιχθεί στις προσχεδιασμένες σκευωρίες. Και ελάχιστοι άνθρωποι θέτουν ερωτήματα σε μια ατμόσφαιρα κρίσης. Τελικώς, όλες οι κρίσεις -είτε πρόκειται για χρηματοπιστωτικές ληστείες υψηλής τεχνολογίας, είτε για τυφώνες, τσουνάμι ή πολέμους- μπορούν να μετατραπούν σε ευκαιρίες, συνήθως για εκείνους που τις προεκάλεσαν». (Ν. Σταύρου, «Η αποδόμηση των εθνών» Ελευθεροτυπία 18/7/09)(ΑΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΟ MOTO ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΑΚΗ)
Η πρόσφατη ελληνική ιστορία αποτυπώνει ανάγλυφα την εμπειρία του «Δόγματος του Σοκ», όπως αυτή μπορεί να εφαρμόζεται είτε με αυταρχικές, είτε με «δημοκρατικές»εκδοχές της κοινωνικής μηχανικής. Το στρεβλό μοντέλο ανάπτυξης του μεταπολεμικού καπιταλισμού των εργολάβων και της αρπαχτής, γεννήθηκε μέσα στο μετεμφυλιοπολεμικό καθεστώς και γιγαντώθηκε στην περίοδο της χούντας. Στην μεταπολίτευση συνεχίσθηκε η χωροταξική αναρχία και ολοκληρώθηκε η περιβαλλοντική καταστροφή.
Το σοκ του πολέμου και της εισβολής στην Κύπρο έγινε αφορμή για την παράδοση της Οικονομίας του νησιού στο πολυεθνικό «οικονομικό θαύμα», με αποτέλεσμα την άμβλυνση των συνειδήσεων και την ελαχιστοποίηση των αντιστάσεων.
Στην Ελλάδα το σοκ της γρήγορης ένταξης στην ΕΟΚ χωρίς σχεδιασμό, και αργότερα, της πλήρους παράδοσης στην ΟΝΕ και στο ευρώ κατέστρεψαν τους βασικούς τομείς της Οικονομίας (αποβιομηχάνιση, πτώση εξαγωγών, περιορισμός αγροτικής παραγωγής) και περιθωριοποίησαν μεγάλα στρώματα του λαού. Ακολούθησε το σοκ αθρόας εισροής μεταναστών, με αποτέλεσμα τη μεγάλη ανεργία και την εκμετάλλευση της ελληνικής εργατικής τάξης. Κι όμως, όλη η ανεπανόρθωτη βλάβη παρουσιάζεται ως «αναπτυξιακό μοντέλο» από τη νεοταξική προπαγάνδα και τους εκπροσώπους της παγκοσμιοποίησης.
Αν θέλουμε βαθιά να μην ευοδωθούν τα «σκοτεινά» σενάριά τους, πρέπει να κάνουμε «ένα άλμα πάνω από τη φθορά», όπως θα 'λεγε ο Ελύτης, να αρνηθούμε τον φόβο και να οργανώσουμε την αποτελεσματική μας άμυνα, ως πολίτες που αρνούμαστε να αποδεχθούμε την εθνοκτονία μας, επειδή το θέλουν «τα παιχνίδια πανικού» της Νέας Τάξης.
Λεωνίδας Αποσκίτης - ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ Hellenic Nexus ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2009
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ
• Naomi Klein, The Shock Doctrine, Knopf Canada, 2007 • Friend Tischler , Manifesto for Democratic Revolt, 2008 • Ο. Λανς Μπένετ, Ειδήσεις - Η πολιτική των ψευδαισθήσεων, Δρομέας, Αθήνα 1999
Ρόμπερτ Μακναμάρα
Ο Ρόμπερτ Μακναμάρα θεωρείται ως ο εντολέας για τη δημιουργία της επιτροπής του «Σιδηρού όρους». Υπήρξε «γεράκι» και φανατικός αντικομουνιστής, μέλος του CFR και από τους πρωτεργάτες της ανθελληνικής στάσης των ΗΠΑ στο Κυπριακό. Σε αναφορά του το 1962, έλεγε:
«ΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΤΑΚΤΙΚΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΣΚΟΠΕΥΤΗ, ΤΗΣ ΕΝΕΔΡΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΠΙΔΡΟΜΗΣ. ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΤΑΚΤΙΚΕΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΤΡΟΜΟΣ, Ο ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ»!!
