Πῶς νά μή χαιρόμαστε καί νά μήν αἰσιοδοξοῦμε μέ τά μικρά καί μεγαλύτερα θαύματα, πού βλέπουμε νά συντελοῦνται κάθε μέρα μπροστά στά μάτια μας;

Πῶς νά μή δοξάζουμε τόν Θεό, ὅταν, μετά ἀπό 44 ὁλόκληρα χρόνια ἐθνομηδενιστικῆς καί γενικότερα κατεδαφιστικῆς τῶν ἀξιῶν τοῦ Γένους μας προπαγάνδας, μέ τήν ὑποστήριξη τοῦ «βαρέος πυροβολικοῦ» τῶν ΜΜΕ καί τῆς διαφήμισης, βλέπουμε δεκαπεντάχρονα ἀγόρια καί κορίτσια, μαθητές Γυμνασίου καί Λυκείου, νά διαδηλώνουν μέ καλό πάθος γιά τή Μακεδονία μας καί νά ἐπιδίδουν Ψηφίσματα (ὅπως π.χ. στόν Δήμαρχο Πτολεμαΐδος στίς 23.11.2018), ὅπου λένε ὅτι «μᾶς πονάει ἡ οἰκονομική κρίση, ἀλλά πιό πολύ μᾶς πονάει ἡ προδοσία τῆς Μακεδονίας μας»;

Πῶς νά μήν δοκιμάζουμε τήν πιό εὐχάριστη ἔκπληξη, ὅταν βλέπουμε τόν πατέρα τοῦ λεβέντη Βορειοηπειρώτη Κωνσταντίνου Κατσίφα, πού θυσιάστηκε γιά τήν ἑλληνική σημαία καί τήν ἑλληνικότητα τῆς αἱματοβαμμένης Βορείου Ἠπείρου μας, ἀνήμερα τῆς ἐθνικῆς ἐπετείου τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 2018, νά δηλώνει ὅτι δέν τόν πειράζει τόσο πού ἔχασε τόν γιό του ὅσο τόν πειράζουν οἱ δηλώσεις Πάγκαλου καί Φίλη, πού ἀμφισβητοῦν τήν ἑλληνικότητα τῆς Βορείου Ἠπείρου;

Ὅταν βλέπουμε ὅλα τά πανελλαδικῆς ἐμβέλειας Μ.Μ.Ε., ἐκτός ἀπό τήν ἐν πολλαῖς ἁμαρτίαις κρατικοδίαιτη Ε.Ρ.Τ., νά μιλοῦν γιά τόν Κατσίφα χρησιμοποιώντας τόν ὅρο «Βόρειος Ἤπειρος», ὁ ὁποῖος μέχρι προχθές ἦταν ἀπαγορευμένος ἀπό τήν ἀριστερή προπαγάνδα;

Πῶς νά μήν ἀναγαλλιάζει ἡ ψυχή μας μπροστά στή φωτογραφία τῆς ἑλληνικῆς σημαίας, πού ὕψωσε μέ ἐθνική ὑπερηφάνεια μιά γυναίκα στό καμμένο ἀπό τή φονική πυρκαγιά στό Μάτι Ἀττικῆς σπίτι της ἀνήμερα τῆς ἐθνικῆς μας ἑορτῆς τῆς 28ης Ὀκτωβρίου;

Ἤ μπροστά στή φωτογραφία τῆς σύγχρονης Μπουμπουλίνας, Εὐρωβουλευτοῦ ἀπό τήν Κύπρο Ἑλένης Θεοχάρους, καθηγήτριας Ἰατρικῆς τοῦ Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, ἡ ὁποία σκύβει μέ ταπείνωση καί φιλάει τό χέρι μιᾶς σεβάσμιας Βορειοηπειρώτισσας κατά τήν ἀναστάσιμη κηδεία τοῦ νέου ἐθνομάρτυρα Κωνσταντίνου Κατσίφα στούς Βουλιαράτες τῆς Βορείου Ἠπείρου, τήν Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2018 ὑπό συνθῆκες κοσμοπλημμύρας!

Αὐτή εἶναι ἡ πραγματική Ἑλλάδα, «ἡ Ἑλλάδα πού ἀντιστέκεται, ἡ Ἑλλάδα πού ἐπιμένει». Ἡ Ἑλλάδα στήν ὁποία ἀνήκει τό αὔριο. Καί ὅσο καί ἄν προσπαθοῦν οἱ προδότες καί δοσίλογοι, αὐτό πλέον δέν κρύβεται.

Ἔτσι λοιπόν μέ αἰσιοδοξία καί ἀποφασιστικότητα «γερά-γερά στά χνάρια τοῦ Μελᾶ» (σύνθημα τῶν συλλαλητηρίων καί τῶν μαθητικῶν καταλήψεων γιά τή Μακεδονία μας), γιά νά κάνουμε τό ὄνειρο πραγματικότητα.

Νά φέρουμε πιό κοντά τήν ξαστεριά.

Η ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Πηγή: Περιοδικό "Παρακαταθήκη", τεύχος 122