Ἡ Ἑλλάδα σὲ παγίδα!

Ας μᾶς ἐπιτρέψουν οἱ ἀγαπη­τοί μας ἀναγνῶστες νὰ ἀρ­χίσουμε τοῦτο τὸ κείμενό μας μὲ ἕναν μύ­θο. Ὁ μύθος λοιπὸν αὐτὸς λέει ὅτι κάποτε ἕνα πον­τικάκι παρατήρησε ἐκεῖ ποὺ ζοῦσε πὼς ὁ νοικοκύρης, ἕνας ἀ­­­γρότης, καὶ ἡ γυναίκα του τοποθέτησαν στὸ σπί­τι μιὰ ποντικοπαγίδα! Τρέχει τότε τρο­μαγμένο στὸν ἀχυρώνα γιὰ νὰ ἀνα­­κοινώσει τὸ φοβερὸ νέο:

–Μιὰ ποντικοπαγίδα μέσα στὸ σπί­τι! Μιὰ ποντικοπαγίδα μέσα στὸ σπί­τι, φώ­ναζε δυνατά.

–Πρόβλημά σου, τοῦ ἀπάντησε πρώ­τη ἡ κότα. Τί μὲ νοιάζει ἐμένα, ἂν ὑπάρ­χει πον­τικοπαγίδα στὸ σπίτι;...

–Δικός σου λογαριασμός, γρύλισε βα­­­­ριεστημένο καὶ τὸ γουρούνι...

–Σιγὰ τὸν μεγάλο κίνδυνο, τοῦ πέτα­ξε ἀδιάφορα τὸ βόδι. Τί μπορεῖ νὰ μοῦ κάνει ἐμένα μιὰ ποντικοπαγίδα!

Ὁ ποντικὸς ἔφυγε περίλυπος, ἀβοή­θητος, φοβισμένος καὶ πολὺ ἀπογοη­τευμένος.

Σκοτείνιασε καὶ στὸ σπίτι ἔπεσαν ὅ­­­λοι νὰ κοιμηθοῦν. Ξαφνικὰ μέσα στὴν ἡσυχία τῆς νύχτας ἀκούστηκε ὁ θόρυ­βος ποὺ κάνει ἡ ποντικοπαγίδα ὅταν κλείνει. Ἡ γυναίκα τοῦ ἀγρότη ἄκουσε τὸ θόρυβο καὶ περίεργη πετάχθηκε ἀ­­­μέ­σως νὰ δεῖ τί συνέβη. Πλησίασε τὴν πα­γίδα περιμένοντας νὰ δεῖ πιασμένο τὸ ποντίκι. Στὴν παγίδα ὅμως εἶχε πια­στεῖ ἀπὸ τὴν οὐρὰ ἕνα φίδι, ποὺ φο­βή­θηκε μόλις τὴν ἀντιλήφθηκε νὰ πλη­σιάζει καὶ τὴ δάγκωσε...

Ὁ ἄντρας της σηκώθηκε ­τρομαγμέ­νος ἀπὸ τὶς φωνές της καὶ ἀμέσως τὴν πῆ­ρε καὶ τὴν πῆγε στὸ νοσοκομεῖο. Ἐ­κεῖ τῆς ἔγινε ἡ κατάλληλη θεραπεία καὶ τὴν ἄφησαν νὰ φύγει... Ἀλλὰ ὅταν ἐπέστρε­ψαν στὸ σπίτι, ἡ γυναίκα ἀνέβασε ὑ­­­ψηλὸ πυρετό. Ἀναγκάστηκε τότε ὁ ἀ­­­γρότης νὰ σφάξει τὴν κότα, γιὰ νὰ τῆς κάνει μιὰ δυναμωτικὴ κοτόσουπα, ὅ­­πως τὸν συμβούλεψε ὁ γιατρός. Ἡ γυ­ναίκα ὅμως χειροτέρεψε. Συγγενεῖς καὶ φίλοι ἔφθαναν συνεχῶς στὸ σπίτι. Γιὰ νὰ τοὺς ταΐσει ὅλους αὐτοὺς ὁ ἀ­­­γρότης ἀνα­γκά­στηκε νὰ σφάξει καὶ τὸ γουρούνι. Τελικὰ ἡ γυναίκα πέθανε! Στὴν κηδεία της ἦρ­θαν πάρα πολλοὶ καὶ γιὰ νὰ τοὺς φι­­λο­ξενήσει ὁ ἀγρότης στενοχωρημένος πο­λὺ κατέληξε νὰ σφάξει καὶ τὸ βόδι.

❁   ❁   ❁

Πολλὲς ποντικοπαγίδες ἔχουν τοπο­θε­­τηθεῖ τὶς τελευταῖες δεκαετίες καὶ στὸν τόπο μας. Παγίδες ἀντιχριστιανικές, ἀν­τεθνικές, ἀντι­κοινωνικές... Ἡ Παιδεία ἀ­­­­φελληνίζεται, ἡ χριστιανικὴ πίστη χλευ­ά­ζεται, περιφρο­νεῖται, περιορίζεται ἀ­­σ­­­­­­­φυκτικά. Αὐτὸν δὲ τὸν καιρὸ μιὰ ἀ­πί­στευ­τα φοβερὴ παγίδα τοποθετεῖται στὴν τσέπη τοῦ καθενός μας. Εἶναι ἡ ὀνο­­μαζόμενη «Κάρτα τοῦ Πολίτη» καὶ ἡ λεγόμενη «Φοροκάρτα», μὲ τὶς ὁποῖες ἐπι­­­­διώκεται ἡ πιὸ φριχτὴ ὑποδούλω­ση τῶν ἀδούλωτων Ἑλλήνων. Κάποια ­πον­­­­τικάκια, ὑποψιασμένα γιὰ τὸ ἐπερ­χό­­μενο ἐφιαλτικὸ μέλλον τοῦ ἐλέγχου τῶν πάντων, φωνάζουν πρὸς κάθε κα­τεύ­θυνση πὼς ὁ ἐχθρὸς πέρασε ἤδη μέ­σα στὸ κάστρο καὶ ἡ παγίδα ἔχει το­πο­θετηθεῖ στὴν καρδιὰ τοῦ σπιτιοῦ...

Ὅμως οἱ φωνές τους ­συναντοῦν τὴν παγερὴ ἀδιαφορία τῶν ­πολλῶν καὶ οἱ ὑ­­­πεύθυνοι κυβερνῆτες ­καγχάζουν θρι­­αμ­βικά, ἀποκοιμίζοντας μὲ παραπλα­νητικὰ γλυκόλογα τὸν ­κατα­πτο­ημένο λαό. Μοιά­ζουν νὰ ἔχουν βραχυκυκλω­θεῖ τὰ πάντα. Ἐλάχιστοι δημοσιογρά­φοι ἀρ­­θρώνουν κάποιο ­λόγο ἐλεγκτι­κό. Ἡ δὲ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς ­Ἐκκλη­σίας μόλις τολ­μήσει νὰ πεῖ ­κά­τι, ἀντιμετω­πίζει τὴ χλεύη καὶ τὸ διασυρμό. Ξεση­κώνονται σὰν μὲ ­σύν­­θη­μα ὅλοι οἱ φορεῖς καὶ μὲ ἐπικεφαλῆς τοὺς κυ­­βερνῶν­τες καὶ μεγάλο μέρος τῶν δη­­μο­σι­ο­γράφων καταφέρονται μανιω­δῶς κατὰ τῶν Ἐπισκόπων, φωνά­ζοντάς τους σὲ ἔξαλλη κα­τάσταση: «Δὲν δικαιοῦσθε νὰ ὁμιλεῖτε! Κα­­­θί­­στε στὴν ἄκρη, ἀσχο-ληθεῖτε μὲ τὸν Θεό σας, κάντε τοὺς ἁ­­­γιασμούς σας, καὶ μὴν ἀνακατεύεστε μὲ τὰ κοινά, μὴν πο­λιτικολογεῖτε...»!

Ἂν ἡ πίστη σας παραμερίζεται, ἂν τὸ Εὐαγγέλιό σας περιφρονεῖται, ἂν ἡ ἐκ­κλη­­σιαστική σας ζωὴ γε­λοιοποιεῖ­ται... πρόβλημά σας...! Ἐμᾶς ἀφῆστε μας ἥ­­­συχους... Δὲν θέλουμε τὶς προσ­ευχὲς καὶ τοὺς ἁγιασμούς σας. Ἐμᾶς τὸ μόνο ποὺ μᾶς ἐνδιαφέρει εἶναι νὰ ξαναγεμί­σουν τὰ πορτοφόλια μας, νὰ συνεχίσουμε ἀ­­­μέριμνοι τὴν καλοπέ­ρα­σή μας.

Παγερὴ ἀδιαφορία, χλευαστικὴ εἰρω­νεία, ὠμὴ κατασυκοφάντηση, προκλη­τι­κὸς διασυρμός. Δὲν καταλαβαίνουν, δὲν θέλουν νὰ καταλάβουν, νὰ δοῦν, νὰ συνειδητοποιήσουν τὸν κίνδυνο τῆς πον­­­­­τικοπαγίδας. Δὲν βλέπουν πὼς ἤ­­­δη ἔχουν πιαστεῖ σ᾿ αὐτὴν τὰ φίδια ποὺ θὰ τοὺς ἐπιφέρουν τὸ θανατηφόρο δά­γ­κω­μα. Δὲν ἐννοοῦν πὼς ὅπου νά ᾿ναι θ᾿ ἀρ­­χίσει ἡ ἀνελέητη σφαγὴ τῶν ἀφρό­νων ἡγε­­­τῶν καὶ τῶν κάθε λογῆς λαοπλά­νων, γιὰ νὰ ἐπιβληθεῖ κα­θε­στὼς ­νεκροταφεί­­ου στὸν τόπο καὶ σὲ ὅλο τὸν κόσμο.

Ἄφρονες καὶ ἀνυποψίαστοι μπροστὰ στὸν γκρεμὸ ἁπλώνουν τὸ πόδι τους ἐπιπόλαια στὸ κενὸ γιὰ νὰ καταποντι­­στοῦν στὸ βάραθρο τοῦ παγκο­σμιο­ποι­ημένου νέου ναζισμοῦ. Καὶ θὰ κα­ταπον­τιστοῦν ὁπωσδήποτε. Καὶ θὰ εἶ­­­ναι αὐτοὶ οἱ ἴ­­­­διοι κυρίως πού, ὅπως ἡ ἄμυαλη κότα καὶ τὰ παχύδερμα τοῦ σταύλου, θὰ ὑπο­στοῦν τὶς τρομερὲς συνέπειες τῶν τω­ρι­νῶν ἐπιπόλαιων ἐνεργειῶν τους.

Μπροστὰ σὲ τέτοια ἐφιαλτικὴ προο­πτικὴ οἱ πιστοὶ ὀφείλουμε ἐπιτέλους νὰ ξυπνήσουμε. Γιὰ μᾶς ἡ πορεία αὐτὴ δὲν εἶναι μόνο μιὰ ἐπιλογὴ καταστροφῆς, ἀλ­λὰ προπαντὸς μιὰ προοπτικὴ ἀνα­στάσεως. Διότι γνωρίζουμε πὼς τὶς τύ­χες τοῦ κόσμου τὶς κατευθύνει ὁ Κυ­βερ­νήτης τῶν πάντων, ὁ Ἰησοῦς Χριστός. Καὶ γνωρίζουμε πὼς μέσα ἀπὸ τὶς στά­χτες τῆς καταστροφῆς Ἐκεῖνος θὰ ὁδη­γήσει τὴν Ἐκκλησία του στὸν μέγιστο ὅλων τῶν θριάμβων της.