Του Άγη Βερούτη
Η Ελλάδα βρίσκεται υπό πολιορκία. Μετά από εξώθηση εκτός αγορών από τους ανεπάγγελτους επαγγελματίες πολιτικούς, σε καθεστώς ομηρίας από τους υποτιθέμενους “σωτήρες δανειστές” της Ελλάδας, ο Ελληνικός Λαός υπόκειται σε επίθεση που ομοιάζει σε εμπόλεμη κατάσταση. Τα μνημειώδη λάθη των τελευταίων 20 μηνών από τους κυβερνώντες είναι αλλεπάλληλα και ασταμάτητα, αθροιστικά στα λάθη των προηγούμενων 35 ετών.
Αν δεν ήξερε κάποιος πως, πιθανόν, οι άνθρωποι που μας κυβερνούν δεν έχουν δουλέψει ούτε μια μέρα της ζωής τους στην πραγματική οικονομία, πως πιθανόν δεν έχουν ούτε ένα ένσημο εκτός Βουλής ή πανεπιστημίου, τότε διόλου απίθανο δεν θα ήταν να μπερδέψει την τέλεια απραγία και ανικανότητά τους για σχέδιο ηθελημένης καταστροφής του κοινωνικού ιστού και της μεσαίας τάξης της Χώρας.
Οι ενέργειες που υλοποιούν, αλλά περισσότερο εκείνες που δεν υλοποιούν, κάλλιστα μπορεί να θεωρηθούν σκοπούμενη λεηλασία και καταστροφή της Ελληνικής οικονομίας, με αποτέλεσμα να κατασπαράσσουν τη μεσαία τάξη, να καταδικάζουν τον ιδιωτικό τομέα σε ανεργία που ήδη ξεπερνά το ένα εκατομμύριο ανέργων.
Το σύνολο των 2,5 εκατομμυρίων εργαζόμενων του ιδιωτικού τομέα καλείται να χρηματοδοτήσει, με την προστιθέμενη αξία που δημιουργεί, πάνω από ένα εκατομμύριο υπαλλήλους του δημοσίου τομέα, απίστευτες ρεμούλες και σπατάλες σε κρατικό επίπεδο, ένα εκατομμύριο ανέργους, και δυόμιση εκατομμύρια συντάξεις - δικαίως αποδιδόμενες ή μη - πάντως σε σύνολο υψηλότερο ποσό από όλους μαζί τους μισθούς του ιδιωτικού τομέως και την κερδοφορία όλων των μικρομεσαίων επιχειρήσεων αθροιστικά.
Με την πρόσφατη απαράδεκτη συμπεριφορά των αστυνομικών δυνάμεων απέναντι σε ειρηνικούς διαδηλωτές, προφασιζόμενη την παρουσία των 200-300 “γνωστών αγνώστων”, η μεσαία τάξη που εξασκεί το συνταγματικό της δικαίωμα στην ειρηνική διαμαρτυρία βομβαρδίστηκε με τόνους ασφυξιογόνων χημικών, δάρθηκε, μάτωσε, εξανδραποδίστηκε, και τελικά υποχρεώθηκε στην συνέχιση της διαμαρτυρίας της.
Όλα αυτά συμβαίνουν ενώ η “Άπραγη Κυβέρνηση” ψηφίζει να προχωρήσει σε μια ακόμη φοροκαταιγίδα ενάντια στα συνήθη κορόιδα: τους νομοταγείς φορολογούμενους. Αντί να κυνηγήσει τους φοροφυγάδες και διεφθαρμένους τυφλοπόντικες του συστήματος κρατικών προμηθειών, τους διεφθαρμένους των πολεοδομιών, τους εκβιαστές των πάσης φύσεων κρατικών μηχανισμών, η κυβέρνηση αυτή επιλέγει να αποτελειώσει τον μέσο τίμιο Έλληνα, προκειμένου να εξασφαλίσει μια ακόμη δόση δανεικού “ναρκωτικού” χρήματος, που θα αφοδεύσει μέσω μισθών υπαλλήλων ανύπαρκτων δημοσίων οργανισμών, νεκρών συνταξιοδοτούμενων, αρτιμελών αναπήρων, και κρατικών προμηθειών με τεράστια περιθώρια για μίζες, βρώμικο χρήμα, και υπερκέρδη για τα τρωκτικά που έχουν πλέον συμβιωτική σχέση με το πολιτικό σύστημα.
Όλα αυτά φυσικά σε μελλοντικό χρόνο θα μας ζητήσουν να τα συγχωρήσουμε, όπως πρόσφατα ζήτησε ο πρώην τσάρος της Ελληνικής οικονομίας λέγοντας απλά ότι “λάθη έγιναν”.
Φυσικά και έγιναν λάθη. Μόνο λάθη έγιναν, αφού η πολιτική της φοροαφαίμαξης δεν απαιτεί ευφυΐα ή δημιουργικότητα. Μόνο λάθη έγιναν διότι κανείς από τους κυβερνώντες δεν είναι διατεθειμένος να έρθει σε ρήξη με την πελατειακή κομματική βάση του, και να πράξει το αυτονόητο, που είναι η μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων και της αξίας των συντάξεων που πληρώνονται από τον υποζύγιο Έλληνα εργαζόμενο της μεσαίας τάξης.
Κανείς από το κυβερνητικό κόμμα δεν είναι διατεθειμένος να θυσιάσει μέρος των χρημάτων που προορίζονται για πληρωμή μισθών των κομματικών στρατιών, για να υποστηρίξει την ανάπτυξη. Κανείς δεν είναι διατεθειμένος να πατάξει την διαφθορά διότι αυτό θα ήταν αυτοαναίρεση. Κανείς δεν είναι διατεθειμένος να τιμωρήσει την κλοπή δημοσίου χρήματος διότι αυτό θα ήταν αυτοτιμωρία.
Η σημερινή κυβέρνηση ζει σε δανεικό χρόνο. Μέχρι οι “σωτήρες” δανειστές μας να προετοιμαστούν για μια αναίμακτη, από πλευράς τους, Ελληνική χρεοκοπία. Όχι σαν αυτή που ήδη βιώνουμε, αλλά μια χρεοκοπία που δεν θα μπορούν να εισαχθούν εμβόλια και πετρέλαιο, και ανταλλακτικά αυτοκινήτων ή άλλων μηχανών, και τρόφιμα, και άλλα απαραίτητα για την επιβίωση. Μια χρεοκοπία-Κουβανοποίηση που θα διαλύσει τον κοινωνικό ιστό για δεκαετίες.
Την ίδια στιγμή η αξιωματική αντιπολίτευση ζει στο δικό της λούμπεν φανταστικό κόσμο, αγγελικά πλασμένο, όπου αυτό που διακυβεύεται δεν είναι το μέλλον των παιδιών της Ελλάδας, αλλά μόνο η επικράτησή της απέναντι στον υπέρτατο εκλογικό εχθρό της. Η αξιωματική αντιπολίτευση προτείνει ημίμετρα διόλου καλύτερα από τη σημερινή κυβέρνηση, αφού τελικά δεν λέει κουβέντα για την μείωση του δημοσίου Λεβιάθαν που στραγγίζει τις τελευταίες σταγόνες αίμα από την οικονομία μας. Αν ήταν μόνο με φοροαπαλλαγές να έρθει η ανάπτυξη, ο Καραμανλής θα κυβερνούσε ακόμη. Αν ήταν χωρίς μείωση του δημοσίου, και χωρίς πάταξη της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής να έρθει ανάπτυξη, ο Καραμανλής θα κυβερνούσε ακόμη.
Όλοι ανεξαιρέτως οι σημερινοί πολιτικοί ποντάρουν ότι κάποια στιγμή θα μπορέσουν να πουν στον μικρόνοο κομματικό “λαό” τους “κάναμε λάθος”, και μετά όλα ξανά από την αρχή.
Δεν είναι δυνατόν σε αυτή τη Χώρα τη μικρή, την πελώρια, να μην υπάρχει ΕΝΑΣ πολιτικός που να καταλαβαίνει ότι για την επιβίωσή μας, με ή χωρίς κούρεμα του χρέους, ότι πρέπει να μπει τάξη. Τάξη σε όλα. Τάξη στο μέγεθος του δημοσίου, τάξη στη φορολόγηση, τάξη στις κρατικές προμήθειες, τάξη στην ανεξέλεγκτη γραφειοκρατία, τάξη στην πολιτική, τάξη στη διαφθορά, τάξη στη Χώρα.
Χωρίς τάξη είμαστε χαμένοι, εκτός και αν οι νεοφώτιστοι “επικυρίαρχοι” δανειστές μας φροντίσουν να μας απαλλάξουν από το αρρωστημένο πολιτικό καθεστώς της κλεπτοκρατίας της Μεταπολίτευσης. Ακόμα και ένα νέο Σχέδιο Μάρσαλ, ένα Ελληνικό “New Deal”, θα πέσει στο κενό, ή μάλλον στις τσέπες των κλεπτοκρατών, αν δεν γίνει το Μεγάλο Ξεκαθάρισμα πρώτα.
Απαισιοδοξώ ότι οι ίδιοι οι κλεπτοκράτες αποκλείεται από μόνοι τους να ακυρώσουν εαυτόν, ειδικά εν όψει της μεγάλης μπάζας του 21ου αιώνα: της χρηματοδότησης της ανάπτυξης της Ελλάδας μετά από τη χρεοκοπία του 2010.
Φοβάμαι όμως ότι όποτε ο Ελληνικός Λαός περίμενε έξωθεν λύση έμεινε ανικανοποίητος, ενώ όποτε έδωσε μόνος του αιματηρή λύση κατέληξε σε εθνική τραγωδία.
Που είναι άραγε αυτός ο “Κανένας” που δεν θα πολιτεύεται “κατά λάθος”, και γιατί αργεί να βγει μπροστά;
* Ο Άγης Βερούτης είναι επιχειρηματίας, Σπούδασε Μηχανολόγος Μηχανικός στις ΗΠΑ όπου και εργάστηκε σχεδόν είκοσι χρόνια
agissilaos@gmail.com
