ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ, ΤΙ ΘΑ ΠΡΑΞΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ…
Φαίνεται ότι λίγο πριν ή λίγο μετά από το Πάσχα θάχουμε εκλογές. Βέβαια όρκο δεν παίρνουμε για δύο λόγους: πρώτα είναι το πρόγραμμα της Σοσιαλιστικής Διεθνούς και του προεδρείου της, πως θα εξελιχθεί, και δεύτερο, είναι η πορεία των αγορών δηλ. πότε θα είναι περισσότερες οι πιθανότητες να εισπράξουν περισσότερα. Η φτώχεια, η απαίτηση του λαού και η λαϊκή ετυμηγορία είναι θέματα που δεν απασχολούν πολύ τους ιθύνοντες. Τέλος πάντων, προφανώς, κάποτε, στο εγγύς μέλλον, θα γίνουν εκλογές έστω και με αναβολές, αυτοαναιρέσεις των κομματικών επιλογών, ψέματα και διαψεύσεις, διότι δεν είναι μόνο ο συμφέρων χρόνος των αγορών το προαπαιτούμενο για τις εκλογές, αλλά και ο συμφέρων χρόνος των κομματικών εκλογικών ωφελειών. Είναι αλήθεια ότι αυτό το τελευταίο απασχολεί πιο πολύ τα κομματικά επιτελεία.
Πάντως, είναι εξωφρενικό, ενώ καταστρέφεται το παν, ενώ βρίσκεται σε ακραία αντίθεση η κυβερνητική πρακτική με την λαϊκή βούληση, ενώ επιχειρείται επίθεση με νέα μέτρα και με νέες περικοπές και φορολογίες, ενώ αυξάνονται οι άνεργοι μέρα με τη μέρα, ενώ αυτοκτονούν άνθρωποι, οι πολιτικοί μας να εγκλωβίζονται τις ημερομηνίες. Διλήμματα και εκβιασμοί δεν περνάνε πλέον. Ζούμε ήδη τα χειρότερα.
Πρωτίστως χρειάζεται να πούμε ότι κανένας από τους πολιτικούς δεν πρέπει να εφησυχάζει που ο λαός σφίγγει με υπομονή τα δόντια του, καταπίνει το δάκρυ του και περιμένει. Σαφώς κάνει και ο λαός μας την αυτοκριτική του, μεταμελείται και μετανοεί για συνήθειες και νοοτροπίες του παρελθόντος και ωριμάζει πνευματικά και πολιτικά. Οπωσδήποτε όμως – επειδή τα ψέματα είναι πολλά - θα έρθει η ώρα της Αλήθειας, η ώρα του λαού. Να παρακαλούν μόνο οι διοικούντες να είναι η ώρα της κάλπης! Μη τυχόν και ξεσπάσει το ηφαίστειο της λαϊκής οργής νωρίτερα. Πραγματικά τότε τα πράγματα θα γίνουν ανεξέλεγκτα...
Επίσης μη νομίζουν ότι θα κλείσουν τα στόματα των καθολικώς διαμαρτυρομένων ορθοδόξων χριστιανών με τα ρύζια και τα τυριά του Υπουργείου, με τα επιδόματα του ΟΑΕΔ και τα συσσίτια της Εκκλησίας. Η Εκκλησία έκανε, κάνει και θα κάνει το καθήκον της αναπληρώνοντας τις μεγάλες ελλείψεις του αχάριστου και αχόρταγου κράτους, αλλά δε θα λυθεί έτσι το πρόβλημα.
Σαφώς δε, να μη θεωρήσουν απόδοση δικαιοσύνης τη δίωξη κάποιων οφειλετών - στο μελοοφειλέτη Δημόσιο - και την προφυλάκιση του Καθηγουμένου Εφραίμ. Όταν όλοι οι ένοχοι των σκανδάλων είναι έξω, πίνουν δημόσια καφέδες και ζητούν μάλιστα και αποζημιώσεις, κανένας δεν πιστεύει ότι θριάμβευσε η τωρινή δικαιοσύνη με την προφυλάκιση του ιερωμένου. Ακόμη και αδιάφοροι εκκλησιαστικά άνθρωποι ακούστηκε να λένε χαρακτηριστικά: «αυτόν βρήκαν να κλείσουν μέσα;»!
Τώρα πάμε στις εκλογές. Όπου νάναι έρχονται! Και γεννιέται το μεγάλο ερώτημα, το υπαρξιακό δίλημμα, τι θα ψηφίσουμε. Η απάντηση δεν είναι δύσκολη. Η απόφαση είναι δύσκολη και η πράξη δυσκολότερη.
Κατ΄ αρχήν, δεν πρέπει να ξαναπεράσουν το κατώφλι της Βουλής των Ελλήνων άνθρωποι που με τις επιλογές τους τις εσκεμμένες ή τις πρόχειρες, με την άγνοια, την ανικανότητα ή τη διαπλοκή, μας έφεραν σ΄ αυτό το χάλι και μετέβαλαν την Πατρίδα μας σε ερείπια. Όσοι ψήφισαν, στήριξαν, ευλόγησαν αυτά τα μέτρα με την αρχική ή τελική ψήφο τους, με τα πισωγυρίσματα και τις παλινωδίες τους, με τα ψέματα και τις ανακρίβειές τους, με τις ανίερες συμμαχίες τους, αυτοί πρέπει να πάνε οριστικά στα σπίτια τους και να ελεγχθούν από τη δικαιοσύνη.
Ασφαλώς δεν πρέπει να πάρει καμιά ελληνική ψήφο: η δειλία, η σιωπή, το κομματικό συμφέρον, η σκοπιμότητα και ο εκλογικός υπολογισμός. Αυτοί που οδήγησαν τον Έλληνα στην κατάθλιψη και την απόγνωση. Αυτοί που ερήμωσαν την ύπαιθρο και έπαιξαν το παιγνίδι της Ευρώπης με τις επιδοτήσεις. Αυτοί που διέλυσαν την οικογενειακή οικονομία με τη «φούσκα» του χρηματιστηρίου και παίζουν τώρα το παιγνίδι των αγορών. Αυτοί που άφησαν μια Αθήνα πριν μερικά χρόνια να καίγεται για εβδομάδες. Αυτοί που δεν μπορούν εδώ και χρόνια να ξετρυπώσουν τους γνωστούς – άγνωστους των Εξαρχείων, που ρημάζουν και καίνε. Αυτοί που κάτι ίσως ήξεραν, δεν έκαναν τίποτε όμως για να πιάσουν τους Τούρκους εμπρηστές του Γιλμάζ. Αυτοί που δεν έχουν το πολιτικό θάρρος να καθαρίσουν το ιστορικό κέντρο της Αθήνας και τα προπύλαια των ΑΕΙ από το παρεμπόριο και τις αθηναϊκές πλατείες και γειτονιές από το ναρκο - εμπόριο και έχουμε γίνει παγκόσμιο θλιβερό θέαμα.
Τρίτον πρέπει να φύγουν από την πολιτική σκηνή χωρίς επιστροφή όσα πολιτικά πρόσωπα χωρίς καμιά πρόνοια και διορατικότητα άφησαν και μπήκαν εδώ μέσα δύο εκατομμύρια λαθρομετανάστες - πολλούς μάλιστα και τους ελληνοποίησαν - και βούλιαξαν τα δημόσια νοσοκομεία και τα ασφαλιστικά ταμεία, χάσαμε τις δουλειές μας και ενώ τώρα τις χρειαζόμαστε, δεν τις βρίσκουμε. Αυτοί που έκαναν το Ελληνικό Σύνταγμα κουρέλι και άφησαν τα ελληνικά χωριά χωρίς παπάδες, όχι όμως και χωρίς μουφτήδες την ελληνική Θράκη. Αυτοί που έκλεισαν με την ανικανότητά τους τις ελληνικές βιομηχανίες και έστειλαν τα παιδιά στο σχολείο φέτος χωρίς βιβλία – με φωτοτυπίες και ψηφιακούς δίσκους - και μας ανάγκασαν να γιορτάζουμε εθνικές επετείους χωρίς παρελάσεις. Αυτοί που δίστασαν να ζητήσουν τις πολεμικές αποζημιώσεις από τη μεταπολεμική Γερμανία. Αυτοί που έχουν συμφωνήσει κρυφά να «κουβεντιάσουν» με τους Τούρκους ξεχωριστά το Αιγαίο και ξεχωριστά το Καστελόριζο.
Επίσης, δεν θα πρέπει να δεχθεί η προσεχής ελληνική κάλπη, που θα στηθεί, όλους αυτούς που ανέχονται να γυρίζουν από τις λαϊκές αγορές με μισοάδειες σακούλες οι Ελληνίδες και να λιποθυμούν τα παιδιά στα σχολικά έδρανα από την πείνα. Αυτοί που δε μιλάνε για τις εκατοντάδες αυτοκτονίες και τις χιλιάδες εγκληματικές πράξεις καθημερινά. Αυτοί που μιλάνε συνεχώς για «τελευταία» μέτρα και παίρνουν καινούρια. Αυτοί που μιλάνε για τελευταίους φόρους και βάζουν ξανά και ξανά νέα χαράτσια. Όλοι αυτοί που ανέχονται να τους κουνούν το δάχτυλο οι ελεγκτές της Τρόϊκα και να κυβερνούν ξένοι το λαό μας. Που μας έφεραν εδώ μέσα, και ανέχονται ακόμη να μας κυβερνά, μια Δικτατορία Νέου Τύπου (ΔΝΤ). Αυτοί μπορεί να είναι φιλέλληνες, Έλληνες όμως δεν είναι, και δεν έχουν καμιά θέση στο Ελληνορθόδοξο Κοινοβούλιο.
Γιατί όχι; Και όλοι αυτοί που μας χάλασαν τη γλώσσα και τη θρησκεία, που πήγαν να ξαναγράψουν την Ιστορία ανάποδα, συνωστισμένοι από τις ιδεολογικές τους αγκυλώσεις και προκαταλήψεις του εθνομηδενισμού και ωθούμενοι από τα ευρωαργύρια του Ιούδα. Αυτοί που στηρίζονται από τα αμαρτωλά κανάλια των τούρκικων σειρών, όλοι αυτοί δεν πρέπει να βρούν ούτε τη δική τους ψήφο στις προσεχείς εκλογές.
Αυτή τη φορά δεν θα ψηφίσουμε παραδοσιακά και συμβατικά. Όχι! Η ψήφος μας είναι ιερό πράγμα. Ο καθένας μας βαστάει τώρα την Ελλάδα στην ψήφο του. Σηκώνει τον τόπο στην πλάτη του. Όσοι είμαστε Έλληνες, πρέπει επί τέλους να σταθούμε σαν ΕΛΛΗΝΕΣ! Δε θα αφήσουμε κανένα να μας πλησιάσει στην προεκλογική περίοδο και να μας χτυπήσει φιλικά στην πλάτη λόγω γνωριμίας, καταγωγής και παλαιών υποχρεώσεων. Όχι δεν χρωστάμε σε κανένα! Τους ψηφίσαμε και τους ξαναψηφίσαμε και πολλοί τώρα λένε: «καλύτερα να μου κοβόταν το χέρι». Τους ξεχρεώσαμε και με το παραπάνω. Μπήκαν «φτωχαδάκια» στην πολιτική και στο τέλος έκαναν εταιρείες και δεύτερους και τρίτους γάμους δισεκατομμυρίων στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Υποχρεωμένοι είμαστε μόνο απέναντι στην Ελλάδα, στην ψυχή μας, στο λαό μας και στο Θεό.
Πως είναι δυνατόν να αφήνουμε ακόμη να μας διευθύνουν αιρετικοί και αβάπτιστοι, ξένοι με τις παραδόσεις του λαού μας, άνθρωποι των στοών και των λεσχών. Είναι κανένας από μας που θα πεί «ζήτω» στις μυστικές στοές, στους βρώμικους δρόμους του μαύρου χρήματος και στις λέσχες του σιωνισμού; Όποιος το πεί, αυτός δεν αγαπά τον τόπο του.
Είμαστε στο μηδέν. Μια χώρα με δεκαέξη εκατομμύρια τουρισμό κάθε χρόνο και με άπειρα κοιτάσματα πετρελαίου – υγραερίου κάτω από την Κρήτη, έχουμε χάσει την εθνική μας κυριαρχία σήμερα, για την οποία χύθηκαν ποταμοί αιμάτων στο παρελθόν. Δεν μπορεί νάναι όλοι οι ηγέτες μας με ένα τηλέφωνο στο χέρι, τι θα μας πούνε τα όποια παγκόσμια κέντρα αποφάσεων, και να αγχώνονται οι λαοπρόβλητοι - υποτίθεται - βουλευτές μας, τι θα πούνε οι αρχηγοί τους. Αυτό είναι εξουθενωτικό και απαράδεκτο.
Όχι στα ακραία διλήμματά τους λοιπόν. Ας γίνει, ό,τι θέλει. Αυτοί πρέπει οπωσδήποτε να φύγουν. Αυτό το σάπιο πολιτικό καθεστώς πρέπει να πέσει. Όποιος όμως ξαναψηφίσει τους τραγικούς αυτούς ανθρώπους, ξανασταυρώνει το λαό και το Χριστό μαζί. Μπήγει ένα καρφί στο σώμα της Πατρίδας μας, που αποτελείται από τα βαπτισμένα μέλη του Μυστικού Σώματος του Χριστού.
Δεν πάει άλλο. Θα φωτίσει ο Θεός και η Παναγία τι θα ψηφίσουμε και τι θα κάνουμε. Θα ερευνήσουμε ποιους. Σαφώς δε θα ψηφίσουμε ως χριστιανοί και Έλληνες άθεους και κολλημένους σε πεθαμένες και ανελεύθερες ιδεολογίες, που βασάνισαν ψυχικά και σωματικά ευγενικούς ορθόδοξους χριστιανικούς λαούς του βορρά για δεκαετίες. Δε θα πέσουμε από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη.
Βεβαίως δεν ευνοούμε σε καμία περίπτωση την αποχή από την εκλογική διαδικασία και την ψηφοφορία. Η αποχή την τελευταία φορά που ψηφίσαμε, έβγαλε «αγνωστικιστή» δήμαρχο στην Αθήνα, και στη Θεσσαλονίκη δήμαρχο, που λέει ότι «τα Χριστούγεννα είναι μια εμπορική γιορτή».
Θα σκεφθούμε πολύ, θα προσευχηθούμε πολύ, θα διαβάσουμε και θα συζητήσουμε πολύ. Η ψήφος μας αυτή τη φορά θα «ιδρώσει» στο χέρι μας και η κάλπη θα κάψει τα σκύβαλα της πολιτικής αναισθησίας και αναλγησίας. Πρέπει επί τέλους να ωριμάσουμε πολιτικά. Να ξεχάσουμε ό,τι ξέραμε. Τελείωσαν τα ψέματα. Όχι, δε θα θάψουμε την ψυχή μας στη δειλία. «Νικάει πάντοτε αυτός που δεν φοβάται και να πεθάνει ακόμη».
Μη υποτιμούν λοιπόν άλλο τη νοημοσύνη μας. Θα δούμε, τι θα κάνουμε φέτος. Για ένα όμως είμαστε σίγουροι! Το σύστημα αυτό της γενικευμένης χρεωκοπίας πρέπει να σβήσει. Όλα πρέπει να αλλάξουν επί τέλους. Θέλουμε πίσω την Πατρίδα μας. Θέλουμε πίσω την Ελλάδα μας. Θέλουμε μια νέα Βουλή με νέους ανθρώπους. Ζητούμε μια αληθινή Ελληνική Δημοκρατία και όχι μια εισαγόμενη δικτατορία των τοκογλύφων, των τραπεζών και των πολυεθνικών.
Η ψήφος μας για πρώτη ίσως φορά στην Ιστορία θα πρέπει να είναι απόλυτα ξεκαθαρισμένη, μαζική στη συμμετοχή, προσωπική, ελληνική, ορθόδοξη, λογική και συνειδητοποιημένη. Πρέπει πάση θυσία να κρατήσουμε αδούλωτο και ανεπηρέαστο «το λογικό μας και το αυτεξούσιο». Διαφορετικά θα είμαστε άξιοι της τύχης μας, δηλ. άξιοι να μας πετάξουν στη χωματερή των εθνών. Θα το βαστάξει η συνείδησή μας να είμαστε οι τελευταίοι αξιολύπητοι Έλληνες κάτοικοι αυτής της χώρας και τα παιδιά μας αύριο να τριγυρνάνε ρακένδυτα - πνευματικά και οικονομικά - στα σύγχρονα σκλαβοπάζαρα της Ευρώπης; Μη γένοιτο!
