Πριν από λίγο καιρό από πολύ επίσημα χείλη εκτοξεύθηκε η συμβουλή - προειδοποίηση προς τους Έλληνες, δύο φορές μάλιστα, "μη κάνουμε το λάθος". Ο λόγος ήταν για το πλεόνασμα και την έξοδο της χώρας στις υποτιθέμενες αγορές.
Δηλαδή ποιό λάθος να μη κάνουμε; Δεν κατανοείται εύκολα η ρήση. Μάλλον ότι αυτό που συνέβη με το πρωτογενές πλεόνασμα, ήταν πραγματική επιτυχία και δεν έπρεπε να το δούμε αλλιώς. Όχι ότι ήταν ένα κόλπο, ας πούμε, ένα στημένο πράγμα, μια συμφωνία προεκλογική, μια συμπαιγνία του ευρωπαϊκού κεφαλαίου και του υποκόσμου των τραπεζιτών σε βάρος της Πατρίδας. Όχι, μη το δούμε έτσι και ψηφίσουμε προσεχώς κάτι άλλο. Πρέπει να το δούμε σα σκέτη και γνήσια επιτυχία, να πανηγυρίσουμε και να επιβραβεύσουμε δια της ψήφου μας τους δημιουργούς της Νέας Ελλάδας.
Ας βάλουμε καλό λογισμό κι ας πούμε ότι μπορεί νάναι και έτσι τα πράγματα... Έχουμε όμως το δικαίωμα να διατυπώσουμε τη γνώμη μας. Μπορεί να μη έχουμε την απόλυτη γνώση επί του θέματος, έχουμε όμως τις απορίες μας. Εντάξει να πιστέψουμε στο θρίαμβο του βασιλιά Πύρρου, αλλά να μη ξεχάσουμε κι αυτό που είπε μετά: "ακόμη μια τέτοια νίκη και καταστραφήκαμε" (Πύρρειος Νίκη). Δηλ. ακόμη ένα τέτοιο πλεόνασμα και καταστραφήκαμε! Αυτό δεν είναι πρωτογενές πλεόνασμα, αλλά πλεόνασμα αίματος και έξοδος από την κοινή λογική!
- "Γιατί χαίρεται ο κόσμος πατέρα;"
- Ποιός ξέρει παιδί μου; «Τον φτύνουνε και νομίζει ότι βρέχει» πλεόνασμα!!!
Τι είναι επιτέλους αυτό το πλεόνασμα: Πλεόνασμα λουκέτων; αυτοκτονιών; αίματος; διαδηλώσεων; περικοπών; απολύσεων; διαθεσιμοτήτων, χρεών του δημοσίου, μεροληπτικών απαλλαγών μεγαλοχρεοφειλετών, τραπεζικών ανακεφαλαιώσεων, θαλασσοδανείων σε καναλάρχες και μεγαλοεργολάβους, φτώχειας και πείνας; Τέτοιο πλεόνασμα βγάζει πανεύκολα και ένας πρωτοετής φοιτητής των οικονομικών. Αυτό όλο δεν είναι πρωτογενές πλεόνασμα, αλλά πρωτόγονο πλεόνασμα. Βάρβαρο οικονομικό τέχνασμα. "Τώρα που έμαθε ο γάϊδαρος να μη τρώει, [μας περίσσεψε το σανό], αλλά ψόφησε!"
Ύστερα, τι πλεόνασμα και σε ποιούς θα πρωτοδιανεμηθεί... Άσε καλύτερα να μη το σκεφτόμαστε. Ταιριάζει το παλιό ποίημα: "Σε μια ρόγα από σταφύλι έπεσαν οκτώ σπουργίτες, και τρωγόπιναν οι φίλοι..."
Και όλο αυτό το καλό που μας βρήκε, πως έγινε και επιτεύχθηκε μόλις πρίν από τις εκλογές; Πάλι θαύμα έγινε;
Είναι όμως και κάτι άλλο: αυτή η έξοδος στις αγορές τι είναι; πανάκεια; Εκεί στις αγορές δεν ήμασταν; Ψυχικό μας κάνουν; Με τι επιτόκια και εγγυήσεις πλέον ξαναδανειζόμαστε; Τι μυστικό αλλησβερίσι έχει γίνει όλα αυτά τα χρόνια των Μνημονίων; Αυτά τα Νομοσχέδια των χιλιάδων σελίδων που ψηφίζονταν με κομματική πειθαρχία μέσα σε μια νύχτα από αδιάβαστους και μισοκοιμισμένους βουλευτές, τι φρικτά ξεπουλήματα κρύβουν εθνικής κυριαρχίας και ελληνικής επικράτειας; Τι άλλα ανταλλάγματα θρησκευτικής, κοινωνικής και εργασιακής φύσης, έχουν προσυμφωνηθεί για όλο αυτό το "ευτυχές γεγονός";
Πως μπορούμε αλήθεια να σας εμπιστευθούμε ξανά με όλη μας την καρδιά, ανθρώπους που δεν σκέφτηκαν σε όλη αυτή τη μνημονιακή διαδρομή την τρίτη ηλικία, δεν λυπούνται τους καρκινοπαθείς, δεν σεβάστηκαν την Κυριακή αργία, σχεδιάζουν σε βάρος του Μυστηρίου του Γάμου και της Ελληνορθόδοξης Οικογένειας, δεν επιτρέπουν τις χειροτονίες ιερέων, και κυρίως, όταν διαβάζουμε τις επερχόμενες τρομερές πτυχές του καταφθάνοντος αντιρατσιστικού νομοσχεδίου;
Οι αγορές στις οποίες βγαίνουμε, και με τις συνθήκες κάτω από τις οποίες βγαίνουμε, είναι "συμφέροντα με ονόματα, τα οποία στηρίζονται από τα κράτη της Ευρώπης και στηρίζουν ακριβώς το μηχανισμό στήριξης... "Γιάννης κερνάει.. Γιάννης πίνει". Το έχει πεί από το 1995 ο Ανδρέας Παπανδρέου..(Όσοι θέλουν μπορούν να αναζητήσουν το σχετικό απόσπασμα στο You Tube και να φρίξουν. Ακόμη και οι απλά σκεπτόμενοι και όχι επιστημονικά διαλογιζόμενοι θα καταλάβουν πολλά).
Το μυστικό στην όλη υπόθεση της δύσμοιρης πατρίδας είναι πλέον το χρέος! Όσο το χρέος ήταν χρεωστούμενο στα ιδιωτικά τραπεζικά συστήματα, υπήρχε μια ελπίδα σε μας να το κόψουμε και ένας φόβος σ΄ αυτούς τους τοκογλύφους ότι θα χάσουν τα λεφτά τους. Τώρα που μετακυλίσθηκε κι έγινε κρατικό και «χρωστάμε» σε κράτη, τώρα θα μας χορέψουν με τα ανταλλάγματα. Τώρα, εφόσον υποθηκεύσαμε το μέλλον μας, γυρίζουμε ξανά στις αγορές για να μη μείνει τίποτε όρθιο.
Πράγματι μας ισοπέδωσαν οι ξένοι με το χρέος, όπως τη Σερβία με τις βόμβες του απεμπλουτισμένου ουρανίου. Εκεί, στη γειτονική χώρα, θα βγαίνουν στη ζωή για δεκαετίες ακόμη ανάπηρα κάποια νεογνά. Εδώ θα γεννιούνται όλα χρεωμένα!
Ναι, δε θέλει κανένας μας να κάνει πλέον λάθος... Γι΄ αυτό, και επειδή δεν είμαστε ένα ζαλισμένο κοπάδι, το οποίο κυβερνάται μέσω των καθεστωτικών ΜΜΕ, μιλείστε μας με ανοιχτά χαρτιά. Να καταλάβουμε και να χαρούμε όλοι μαζί και με όλη τη συγκυβέρνηση. Τι καλό συνέβη;
Μήπως όμως μας κρύβετε κάτι και φοβάστε μη κάνουμε λάθος; Πιέζεστε και αγχώνεστε με όλο αυτό το θέατρο του παραλόγου και φοβάστε μήπως δεν ξανάρθουμε στην παράσταση; Σας βαραίνει το αδυσώπητο χρέος, ο γογγυσμός των αδικοχαμένων, και η ταλαιπωρία των πενήτων; Προσέξτε, γιατί θα σας ρωτήσουμε; Ποιό είναι πραγματικά το λάθος, πότε, που και πως έγινε;
Αλλά «γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε» και να μη σας το πούμε πρώτοι εμείς:
Γιατί κάνατε το λάθος και ψηφίσατε το μνημόνιο και τα συναφή που κατηγορούσατε και φτύνατε τότε ως "λάθος μίγμα οικονομικής πολιτικής και ως λάθος φάρμακο που θα σκοτώσει τον ασθενή" και μετά τα ακολουθήσατε κατά γράμμα;
Γιατί συνεργασθήκατε με εχθρούς του λαού, που έφεραν εδώ μέσα αυτή την πολιτική και μετά, παρά τις αρχικές αρνητικές διακηρύξεις σας, την ακολουθήσατε πιστά και υπερθεματίσατε;
Γιατί εσείς κάνατε και ξανακάνατε το ίδιο λάθος και έχετε το θάρρος και μας συμβουλεύετε με τέτοια λόγια μετά από τόσες ανατροπές και αντιφάσεις του ίδιου σας του εαυτού;
Έχουμε όμως και μια άλλη απορία: πως μαζευτήκατε κάτω από την ίδια συγκυβερνητική σημαία όλα τα πλέον ετερόκλητα και από παλιά αντίπαλα στοιχεία; Δημοσιογράφοι, πολιτικοί, εκδότες, τηλεβιβλιοπώλες, αριστεροί και δεξιοί, βουλευτές και πολιτευτές… Μέχρι πρότινος ασυνθηκολόγητοι εχθροί με καταγεγραμμένες τις ύβρεις και τις διαφορές μεταξύ σας και τώρα «άσπονδοι» φίλοι προκειμένου να μας σώσετε; Ποιο μυστικό νήμα σας ενώνει; Τι είναι όλο αυτό; Ικανότητα του ενός να μαζεύει, αγιότητα του χώρου που μαγνητίζει τις ψυχές, απειλή των εκτός να μονιάσετε, λατρεία του χρήματος που γυαλίζει και ζαλίζει, ζοφώδης έρωτας της δόξας που συσπειρώνει, προδοσία που πολλοί αγάπησαν, ώσμωση των κομματικών σας αρχών, κάποιος κρυφός και ανομολόγητος κίνδυνος της πατρίδας, που σας ανάγκασε να μυηθείτε όλοι σε μια νέα «φιλική» εταιρεία; Το μέλλον ασφαλώς και σύντομα θα δείξει…
Τέλος πάντων! Εμείς έπρεπε κανονικά να σας πούμε "μη ξανακάνετε το λάθος, μη κάνετε επιτέλους κι άλλο λάθος πάνω στο λάθος...".
Όμως, αληθινά σας το λέμε, έχουμε κι μείς το δικαίωμα έστω και μια φορά να κάνουμε ένα λάθος! Ναι, σίγουρα, δεν θα ξανα-κάνουμε το ίδιο λάθος. Δεν ξέρουμε βέβαια που θα βρεθούμε… Μέσα από συμπληγάδες μάλλον θα περάσουμε… Ίσως πέσουμε από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη… Άλλο λάθος, εδώ που μας φέρατε, μπορεί να κάνουμε, το ίδιο όμως όχι!
Λοιπόν, το βρήκαμε: Ξέρετε τι έπρεπε να μας πείτε με ειλικρίνεια και τιμιότητα; "Έλληνίδες, Έλληνες, προσέξτε, μη κάνετε το λάθος! Μη κάνετε το λάθος… και μας ξαναψηφίσετε"!!!