Το άλλο αστέρι ποιό είναι;
Η Πατρίδα, η Πατρίς.
Αυτές τις ημέρες, χιλιάδες φορές ακούς, και η λέξη Πατρίς και Πατρίς, και Πατρίς, και Πατρίς, και Πατρίς, και Πατρίς, και Πατρίς.
Σύμφωνοι ..
Στα παλιά τα βιβλιάρια των στρατιωτών μας, στα ατομικά τους βιβλιάρια των στρατιωτών μας, ήτανε τυπωμένος πάντοτε ο λόγος που γράφει: «Μητρός τε και πατρός και των άλλων προγόνων απάντων τιμιώτερον εστίν η πατρίς ..» Ότι παραπάνω απ’ όλα είναι η Πατρίς. Πολύ καλά. Και μάλιστα η Πατρίς, που ονομάζεται Ελλάς. Πολύ καλά. Σύμφωνοι.

Στα πράγματα τώρα.

ΠΟΣΟ ΣΤΟΙΧΙΖΕΙ ΑΥΤΗ Η ΠΑΤΡΙΔΑ;
Όχι σε λέξεις.
Όχι σε βερμπαλισμό.
Όχι σε λόγια κούφια.
Όχι σε θεωρίες.
Όχι σε βιβλία.
Όχι σε περιοδικά.
Όχι στο ραδιόφωνο.
Όχι σε πλάκες.
Όχι σε τραγούδια.

Πόσο ζυγίζει η Πατρίδα, ΣΕ ΘΥΣΙΕΣ.

Έλα να σε ζυγίσω. Πόσα δράμια είναι ο πατριωτισμός σου. Έλα να σε ζυγίσω, τα έργα σου, να αποδείξεις ότι είσαι πατριώτης.

Πατρίς, φωνάζει Πατρίς.
Εάν αγαπούσε την Πατρίδα .. αυτός ο πλούσιος που έχει τα χρήματα τα πολλά .. Πρώτα-πρώτα δεν ζητούμε το αίμα του, το αίμα το δώσαν τα παιδιά για να ζήσει αυτός ο τόπος ελεύθερος, ζητούμε το λιγότερο, τα χρήματά του. Εάν αγαπούσε την Πατρίδα του θα ήτο συνεπής εις τας οικονομικάς υποχρεώσεις του. Θα έσπευδε εις το ταμείον του Κράτους και θα επλήρωνε τον φόρο του τίμια, ειλικρινά.

Κι όμως, αυτοί που αποφεύγουν τον φόρο, να δώσουν εις το Κράτος .. δεν είναι οι μικροί. Αυτοί που αποφεύγουν να πληρώσουν τους φόρους των εις το Κράτος είναι αυτοί που φωνάζουν Πατρίδα και πάλι Πατρίδα. .. αυτοί είναι οι μεγάλοι φοροφυγάδες. Και τα βάρη των φόρων πέφτουν στους ώμους του μικρού του μαρτυρικού λαού μας που κάμπτεται κάτω από τη βαρυτάτη φορολογία για να αποφεύγουν οι άλλοι τας βαρυτάτας υποχρεώσεις των προς τους νόμους. Και ψηφίζει το Κράτος νόμους επί νόμους και αυτοί ασύλληπτοι. Γιατί είναι ασύλληπτοι, είναι άλλο θέμα.

Πατρίδα φωνάζει.
Εάν αγαπούσε την Πατρίδα θα αγαπούσε τη Σημαία. Ναι τη Σημαία αυτό το πανί, ναι τη Σημαία, θα την αγαπούσε. Όχι στα λόγια, όχι στα λόγια. Θα αγαπούσε την Πατρίδα στην πραγματικότητα και θα το είχε καμάρι .. Αφού τον βοήθησε .. και έχει καράβια πλεούμενα .. προς τιμήν των παιδιών της Ελλάδος θα θεωρούσε χαρά του επάνω στα κατάρτια των καραβιών του να υψώσει την Ελληνική σημαία. Εάν άλλοι υψώσανε την Ελληνική σημαία πάνω στα ψηλά βουνά με αίματα, αυτός εκαλείτο να υψώσει την Ελληνική σημαία επάνω στα κατάρτια των καραβιών του.

Ένα σχοινάκι ήτανε, ένα σχοινάκι. Κι όμως στα καράβια τους επάνω στις θάλασσες που αρμενίζανε κάτω από την τουρκιά, ο Κατσαντώνης είχε τη σημαία την Ελληνικιά. Κάτω από την Τουρκία, και μέσα σε ελεύθερο Κράτος πάνω στα κατάρτια τους δεν ανεμίζει Ελληνική σημαία, ανεμίζει σημαία μικρών και ασημάντων εθνών. Σε άλλο κατάρτι σημαία της Κόστα Ρίκα, στο άλλο κατάρτι σημαία του Παναμά, στο άλλο κατάρτι σημαία της Γουατεμάλας .. Γιατί; Γιατί εκεί είναι φτηνά τα πάντα και για λίγα τριάκοντα αργύρια προτιμούν στα κατάρτια οι εφοπλιστές να υψώσουν ξένες σημαίες.

Θέλετε να τους δείτε να κατεβάσουν όλες τις σημαίες και να υψώσουν Ελληνικές σημαίες; Όταν δούνε ότι το Κράτος το Ελληνικό τους κάνει χατίρι και τους έχει αφορολογήτους, θα υψώσουν πάνω στα κατάρτια τους την Ελληνική σημαία και θα γιορτάσουμε το γεγονός εμείς οι ηλίθιοι.

Πατρίδα, Πατρίδα.
Πατρίδα, και φόρο δεν πληρώνεις.
Πατρίδα, και στα κατάρτια σου έχεις ξένες σημαίες.
Πατρίδα.

Αν είσαι πατριώτης, στο πορτοφόλι σου μέσα θα ‘χεις Ελληνικά φράγκα, αυτά τα φράγκα τα φτωχά φράγκα θα τα ‘χεις στο πορτοφόλι σου. Κι όμως, αυτοί καμμίαν εμπιστοσύνη στο Ελληνικό νόμισμα. Λένε ‘εμπιστοσύνη’ στο Ελληνικό νόμισμα, φωνάζουν στον κόσμο ‘αποταμίευση’, να μαζέψουν τα χρήματα, πολύ καλά συμφωνώ και εγώ .. όλα αυτά ωραία, και αυτοί τα λεφτά τους τα κάνουνε μετοχές στο εξωτερικό. Δεν είναι μυστικό αγαπητοί μου δεν είναι μυστικό αυτό. Τα χρήματά τους τα κάνουνε ράβδους χρυσού που τα φυλάνε στην Ελβετία, μέσα στις άλλες χώρες.

Και αν καμμιά φορά -Άγιοι, Άγγελοι και Αρχάγγελοι φυλάγετε τον τόπο μας, φυλάγετε τα βουνά μας τα λαγκάδια μας, ας μη δώσει. Εμείς οι παλαιότεροι που ζήσαμε το δράμα, που πολεμήσαμε, που αγωνιστήκαμε, που γίναμε χίλια κομμάτια, που μπήκαμε στις φυλακές. Δεν θέλω να έρθει αυτή η μέρα, για τη νέα γενιά δεν θέλω να ‘ρθει αυτή η μέρα. Όχι εγώ τουλάχιστον θέλω να πεθάνω παρά να δω πάλι μία τοιαύτη ημέρα- ε λοιπόν αν έρθει καμμιά τέτοια ημέρα κατηραμμένη θα τους δείτε αυτούς με τα ελικόπτερα να φεύγουν από την Ελλάδα με τις ράβδους τους .. και να μένει αυτός ο μικρός λαός εδώ να υποφέρει ..

Πατρίδα φωνάζει, και φόρο δεν πληρώνει.
Πατρίδα φωνάζει, και σημαία δεν υψώνει στα κατάρτια.
Πατρίδα φωνάζει, και νόμισμα Ελληνικό το περιφρονάει.
Πατρίδα φωνάζει. Φωνάζει Πατρίδα.

Και, και .. ούτε μια δραχμή, ούτε μια δραχμή δε δίνει στα ευαγή ιδρύματα. .. Διαθήκαι ανοίγονται κάθε μέρα, στο Παρίσι, στο Λονδίνο, στη Νέα Υόρκη ανοίγουν κάθε μέρα διαθήκες. Κλαίω αδερφοί μου, μου γράφουν από το Λονδίνο, μου γράφουν από το Παρίσι, ανοίγουν κάθε μέρα διαθήκες πλουσίων που μπορούν να αγοράσουν το Λονδίνο και τη Νέα Υόρκη και την Ελλάδα ολόκληρη εκατό φορές. .. Δίνουν, στα σκυλιά, στα γατιά, στις υπηρέτριες, στις παλλακίδες, στις ερωμένες .. δίδουν, δίδουν, δίδουν με το φτυάρι. Στην πτωχή μας την Πατρίδα ούτε μία δραχμή.

Που είναι οι μεγάλοι ευεργέται; Που είναι οι μεγάλοι ευεργέται μας που γέμισαν την Ελλάδα με κτήρια. Κοιτάξτε, Αρσάκειο, Ριζάρειο, Πολυτεχνείο, Βαρβάκειο .. Ποιοι; Φτωχαδάκια, που φεύγανε με παντελόνια γυμνοί με την ευχή της μάνας των. Άλλος πήγαινε Ηπειρώτης επάνω στη Μόσχα, άλλος στην Οδησσό, άλλος στην Αλεξάνδρεια .. Μια καρδιά είχαν, Θεέ μου να πιάσουμε λεφτά να κάνουμε καλό, να χτίσουμε σχολειό στο χωριό μας, να χτίσουμε πανεπιστήμιο στην πτωχή μας την Πατρίδα.

Και άνοιγε διαθήκη και έκλαιγε όλη η Ελλάδα. Άνοιξε η διαθήκη του Ριζάρη και έκλαιγε η Αθήνα. Άνοιξε η διαθήκη του Βαρβάκη και έκλαιγε η Αθήνα. Όλα τα χρήματά τους τα άφηναν στην Πατρίδα και γέμισε η Ελλάδα από φιλανθρωπικά καταστήματα. Δέστε στα Γιάννενα, μια μικρά πόλη, πτωχή πόλη, γεμάτη φιλανθρωπικά καταστήματα. Τα χτίσανε Ηπειρώτες, τα γνήσια παιδιά της.

Που είναι σήμερα αυτοί οι ευεργείται; Ένας Αβέρωφ. Πού είναι ο Αβέρωφ, ο Αβέρωφ, που μας έφτιασε όχι μόνο το μαρμάρινο στάδιο .. εκατομμύρια λίρες .. μας έφτιασε τον ΑΒΕΡΩΦ, το θρυλικό καράβι, που μάντρωσε, ΜΑΝΤΡΩΣΕ τους τουρκαλάδες μεσ’ τα στενά και δεν ξεμυτίσανε από ‘κει μέσα. Που είναι αυτοί οι ευεργέται μας; Που είναι αυτοί οι μεγάλοι άντρες;

Όλα έγιναν μπίζνες, όλα έγιναν συμφέρον. Και η Πατρίς; Η Πατρίς τι κατήντησε;
Η Πατρίς.
Ω Πατρίς! Πατρίς φωνάζεις.

ΣΟΥ ΑΠΑΓΟΡΕΥΩ ΝΑ ΜΙΛΑΣ ΓΙΑ ΠΑΤΡΙΔΑ. ΕΙΣ ΤΑ ΧΕΙΛΗ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ, ΕΙΝΑΙ ΘΕΑΤΡΟ Η ΠΑΤΡΙΣ.

ΝΑ ΜΙΛΑΝΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΟΙ ΑΝΩΤΕΡΟΙ. ΝΑ ΜΙΛΑΝΕ ΟΙ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΙ, ΟΙ ΕΦΕΔΡΟΙ. ΝΑ ΜΙΛΑΝΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ.

ΕΣΥ ΟΧΙ. ΔΕΝ ΣΟΥ ΕΠΙΤΡΕΠΩ ΝΑ ΜΙΛΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΑΙΣΘΑΝΕΣΑΙ, ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ.

Πατρίδα;

Πατρίς Άστρο και κατήντησε Πατρίς ίσον η τσέπη τους. Τίποτε άλλο δεν είναι η Πατρίδα τους.

Αδερφοί μου, το ένα αστέρι το ιδανικό η οικογένεια το ρίψαμε μέσα εις το Χόλλυγουντ, το άλλο αστέρι το ρίψαμε μέσα στα χρηματοκιβώτιά μας του Ιούδα.

Ας αναγνωρίσουμε τα λάθη μας, ας μετανοήσωμεν και ας συναισθανθώμεν τα ελαττώματά μας για να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε μία νέα κοινωνία. ...

Πηγή: Αβέρωφ