Η Κλιματική Αλλαγή είναι ένα διαχρονικό φαινόμενο που εμφανίστηκε εδώ και εκατομμύρια χρόνια και μελετήθηκε από τους γεωλόγους του Τεταρτογενούς (Quaternary geologists). Αυτή η κατηγορία των γεω-επιστημόνων μελετούν το παλαιό-κλίμα και την παλαιό-εδαφολογία. Από τα τέλη του 17ου αιώνα μελέτησαν τις παλινδρομικές κινήσεις των παγετώνων που γινόντουσαν κάθε περίπου 120.000 χρόνια, αρχής γενομένης από τα μέσα του Τεταρτογενούς, ήτοι, περίπου, πριν 1.000.000 χρόνια. Την αιτία δεν την γνώριζαν.

Το 1942 οι Γερμανοί συνέλαβαν και φυλάκισαν στο Βελιγράδι έναν διάσημο Σέρβο αστροφυσικό ονόματι Milancovitch. Κατά την διάρκεια της παραμονής του στις φυλακές μελέτησε τις τροχιές της Γης γύρω από τον ήλιο και παρατήρησε ότι όταν η τροχιά της Γης μεταβάλλεται από κυκλική, που είναι σήμερα, σε ελλειψοειδή έχουμε τους παγετώνες των 120.000 ετών, εικόνα 1. Όταν ο άξονας περιστροφής αλλάζει κλίση κάθε 40.000 χρόνια, έχουμε πάλι μια παγετώδη περίοδο (εικόνα 1).

Όταν ο ημερήσιος άξονας περιστροφής της Γης αλλάζει τοποθεσία επανέρχεται στην αρχική του θέση κάθε 20.000 χρόνια. Αυτός ο στροβιλισμός δημιουργεί κάθε 20.000 χρόνια μια παγετώδη περίοδο. Βλέπουμε ότι δεν υπάρχει η επίδραση ούτε του ανθρώπου ούτε του ατμοσφαιρικού διοξειδίου του άνθρακα. Φυσικά, εκείνη την περίοδο, δεν κάναμε χρήση των υδρογονανθράκων. Παρόλα αυτά είχαμε κλιματικές αλλαγές.

Το 1995 εκατοντάδες επιστήμονες από όλον τον κόσμο άρχισαν να κάνουν γεωτρήσεις στον Βόρειο και Νότιο Πόλο, όπως επίσης στη Γροιλανδία  (εικόνα 2) για να πάρουν παγοκολώνες που δείχνουν τις κλιματικές αλλαγές τα τελευταία 450.000 χρόνια.

Αυτές οι πάγο-κολώνες ορισμένες μήκους 3.200 μέτρων, (εικόνα 3) φυλάγονται στο μουσείο του πανεπιστημίου Οχάιο των ΗΠΑ ενώ οι πάγο-κολώνες από την Γροιλανδία στο Ινστιτούτο Niels Bohr της Κοπεγχάγης στη Δανία.

Μελετώντας τις διακυμάνσεις της περιεκτικότητας του διοξειδίου του άνθρακος που υπήρχαν ως εγκλείσματα στις παγοκολώνες όπως επίσης τα ισότοπα οξυγόνου 18 (δ 18Ο) που βρίσκονται σε εγκλείσματα αέρος και είναι θερμοκρασιακοί δείκτες, κατασκεύασαν διαγράμματα διακύμανσης της θερμοκρασίας και του διοξειδίου του άνθρακος των τελευταίων 450.000 ετών, (εικόνα 4).

Στην εικόνα 4, παρατηρούμε πόσες φορές η μέση γήινη θερμοκρασία υπερέβη την σημερινή μέση γήινη θερμοκρασία των 15 βαθμών Κελσίου ασχέτως της ατμοσφαιρικής περιεκτικότητας σε διοξείδιο του άνθρακος. Επιπροσθέτως, παρατηρούμε την επιβεβαίωση της θεωρίας του Milancovitch, δηλαδή ότι περίπου κάθε 120.000 χρόνια πρέπει και πράγματι έχουμε μέσο-παγετώδεις περιόδους, δηλαδή κλιματικές αλλαγές, όπως επίσης επιβεβαίωση των υπαιθρίων παρατηρήσεων που έκαναν οι γεωλόγοι του Τεταρτογενούς πριν 200 χρόνια για τις κλιματικές αλλαγές.

Το πολύ σημαντικό συμπέρασμα, που πρέπει να το καταλάβουν οι περιβαλλοντολόγοι είναι ότι κατά την διάρκεια του Τεταρτογενούς ιδιαίτερα τα τελευταία 450.000 χρόνια είχαμε μέσο-παγετώδεις περιόδους με μέσες γήινες θερμοκρασίες πολύ μεγαλύτερες από ότι έχουμε σήμερα και για πολύ μεγάλες περιόδους, χωρίς να λιώσουν οι πάγοι στον Βόρειο και Νότιο Πόλο.

Αυτή η περίπτωση καταγράφεται από την Εέμιο Περίοδο που κράτησε περίπου 10.000 χρόνια, διάρκεια σχεδόν όσης με την Ολοκαινική περίοδο (14.000 χρόνια π.Χ. μέχρι σήμερα), εικόνα 5, με μέση γήινη θερμοκρασία της Εεμίου περιόδου τους 18 βαθμούς Κελσίου έναντι της σημερινής των 15,8 βαθμών Κελσίου.

Κατά την περίοδο αυτή των 10.000 ετών δεν έλειωσαν οι πάγοι και δεν πέθαναν οι αρκούδες στον Βόρειο Πόλο, ούτε οι πιγκουίνοι στον Νότιο Πόλο. Άρα, η ψευτιά που διαδίδουν οι περιβαλλοντολόγοι ότι ο πλανήτης θα καταστραφεί αν η μέση γήινη θερμοκρασία ανέβει κατά 1 βαθμό Κελσίου ήτοι στους 16,8 βαθμούς Κελσίου είναι καθαρή απάτη.

Αυτό μαρτυράν οι μελέτες των 400 παγοκολώνων που βρίσκονται σήμερα στα μουσεία. Επίσης, οι τελευταίες μελέτες που αφορούν τα τελευταία 10000 χρόνια, (εικόνα 6), έδειξαν με βάση τις θερμοκρασίες που καταγράφηκαν σε ιζήματα του Βόρειου Ατλαντικού, μελέτη ισοτόπων δ 180, ότι είχαμε πάνω από 100 φορές κλιματικές αλλαγές χωρίς να υπάρχει ανθρώπινη δραστηριότητα.

Και κάτι άλλο πάρα πολύ σημαντικό. Παρατηρούμε ότι η άνοδος της ατμοσφαιρικής περιεκτικότητας σε διοξείδιο του άνθρακος διαμέσου των αιώνων έπεται της ανόδου της θερμοκρασίας σε όλες τις μέσο-παγετώδεις περιόδους. Ήτοι παρουσιάζει χρονική υστέρηση έναντι της ανόδου της θερμοκρασίας (εικόνα 7) γεγονός που μας οδηγεί στο να συμπεράνουμε ότι η άνοδος της ατμοσφαιρικής περιεκτικότητας σε διοξείδιο του άνθρακος είναι το αποτέλεσμα της ανόδου της γήινης μέσης θερμοκρασίας.

Όταν υπήρξε ο Ηomo Sapiens

Πριν 14.000 χρόνια, η μέση γήινη θερμοκρασία στον πλανήτη ανέβηκε από 11 βαθμούς Κελσίου στους 15 βαθμούς χωρίς να γνωρίζουμε την αιτία (εικόνα 8). Μεταξύ 8.500 π.Χ. και 4.500 π.Χ., ήτοι κατά την παλαιολιθική περίοδο, η μέση γήινη θερμοκρασία ανέβηκε στους 17 βαθμούς Κελσίου. Αυτή την εποχή, που ονομάζεται η περίοδος του Ολοκαινικού μεγίστου, δημιουργήθηκε η Σαχάρα χωρίς να εξαφανιστούν ούτε οι πάγοι από τον Βόρειο και Νότιο Πόλο, ούτε οι αρκούδες και ούτε οι πιγκουίνοι.

]

Αυτή την περίοδο δεν γινότανε χρήση των υδρογονανθράκων. Άρα, η αύξηση της γήινης θερμοκρασίας θα πρέπει να αποδοθεί σε εξωγενείς παράγοντες και όχι στην άνοδο του ατμοσφαιρικού διοξειδίου του άνθρακος, σε επίπεδα άνω των 400 ppm, κάτι που πρέπει να ερευνήσουν οι περιβαλλοντολόγοι. Παρατηρούμε πάλι ότι οι υψηλές θερμοκρασίες για 4.000 χρόνια δεν οδήγησαν στην τήξη των πάγων, όπως επικαλούνται οι περιβαλλοντολόγοι και πολλοί άσχετοι. Ότι δηλαδή η αύξηση της σημερινής γήινης θερμοκρασίας στους 16,5 βαθμούς Κελσίου θα επιφέρει κοσμογονικές και απρόβλεπτες καταστροφές στην Γη.

Μεταξύ 4.500 π.Χ. και 500 π.Χ. είχαμε μικρές κλιματικές αλλαγές. Η μεγάλη άνοδο της θερμοκρασίας άρχισε κατά την εποχή του Περικλή και κράτησε, περίπου μέχρι το 300 μ.Χ., ήτοι για 800 χρόνια με μέση γήινη θερμοκρασία πάλι τους 17 βαθμούς Κελσίου (εικόνα 9). Αυτή η κορύφωση ονομάζεται Ρωμαϊκό ή ελληνορωμαϊκό μέγιστο.

Μεταξύ 100 π.Χ. και της γέννησης του Χριστού, ήτοι για 100 χρόνια, δεν είχαμε καμία βροχόπτωση στην Αθήνα και οι κάτοικοι γονυπετείς πήγαιναν στους ναούς του Όμβριο Διός (δύο ναοί, ένας στους πρόποδες του Υμηττού, περιοχή Αργυρούπολης, και ο άλλος στα Τουρκοβούνια) ψάλλοντας «Υσον, Υσον ώ φίλε Ζεύς κατά της Αρούρης των Αθηναίων και Πεδίων» και προσφέροντας κοχύλια σαν τάματα.

Παρατηρούμε πάλι ότι οι υψηλές θερμοκρασίες για 800 χρόνια δεν οδήγησαν στην τήξη των πάγων, όπως επικαλούνται οι περιβαλλοντολόγοι και πολλοί άσχετοι ότι αύξηση της σημερινής γήινης θερμοκρασίας στους 16,5 βαθμούς Κελσίου θα επιφέρει κοσμογονικές και απρόβλεπτες καταστροφές στην Γη. Τέτοιες προβλέψεις έχει κάνει και ο Ilya Pricogini θεωρητικός του Χάους.

Από το 300 μ.Χ. μέχρι το 800 μ.Χ. είχαμε μία πτώση της μέσης γήινης θερμοκρασίας κάτω των 15 βαθμών Κελσίου. Μετά από αυτή την πτώση είχαμε πάλι μια άνοδο της μέσης γήινης θερμοκρασίας στους 17 Κελσίου από το 800 μ.Χ. έως το 1350 μ.Χ. χωρίς να λιώσουν οι πάγοι στον Βόρειο και Νότιο Πόλο, χωρίς να εξαφανιστούν οι αρκούδες και οι πιγκουίνοι.

Το λένε και οι 400 παγοκολώνες που υπάρχουν στα μουσεία που ορισμένοι οικονομολόγοι, πολιτικοί, δημοσιογράφοι αλλά και ακαδημαϊκοί δεν το γνωρίζουν, ίσως και εσκεμμένα. Σε αυτή την θερμή περίοδο των 550 ετών είδαμε τις ακρίδες από την Υποσαχάριο ζώνη της Αφρικής να φθάνουν στην Βιέννη και να καταστρέφουν τα σιτηρά της Νότιας Ευρώπης.

Είδαμε την καλλιέργεια της αμπέλου να φθάνει και να εγκαθίσταται στην Σκωτία και είδαμε οι πάγοι να λιώνουν στο νότιο μέρος της Γροιλανδίας με αποτέλεσμα να εποικιστεί από τους Δανούς (εικόνα 10). Και όμως, ο πλανήτης Γη δεν καταστράφηκε, όπως λένε ορισμένες ελληνικές εφημερίδες και blogs, ότι θα γίνει αν ανέβει η θερμοκρασία στους 16,5 βαθμούς Κελσίου. Πρόκειται για συστηματική διαστρέβλωση της αλήθειας. Γιατί άραγε δεν μπαίνουμε στις βιβλιοθήκες όλου του κόσμου και στις εγκυκλοπαίδειες όλου του κόσμου, στο διαδίκτυο κλπ. κλπ. για να δούμε τις διαχρονικές κλιματικές αλλαγές. Αυτή η παραπλάνηση που αποσκοπεί και ποιους εξυπηρετεί;

Από το 1350 μ.Χ. έως το 1800 μ.Χ. είχαμε την μικρή παγετώδη περίοδο που κράτησε 450 χρόνια και έφερε την πανώλη στην Ευρώπη όπου βρήκαν θάνατο 40 εκατομμύρια Ευρωπαίοι. Αυτό αποδίδεται στην ψύξη των νερών. Οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να πλυθούν. Ναι είχαμε κλιματικές αλλαγές που δεν οφείλονται στην διακύμανση των συγκεντρώσεων του διοξειδίου του άνθρακος στην ατμόσφαιρα. Μέχρι το 1800 μ.Χ. δεν κάναμε χρήση υδρογονανθράκων.

Η Κλιματική Αλλαγή, λοιπόν, απασχολούσε την ανθρωπότητα πάνω από 200 χρόνια και δεν είναι φαινόμενο των τελευταίων 40 ετών, όπως το παρουσιάζουν οι περιβαλλοντολόγοι και οι πολιτικοί μας. Έτσι, οι επιστήμονες απεφάσισαν να στείλουν στην ατμόσφαιρα αερόστατα για 165 χρόνια, ήτοι από το 1800 μέχρι το 1965, που έπαιρναν δείγματα ατμοσφαιρικού αέρα από τέσσερις ηπείρους.
 

Έκαναν 90.000 μετρήσεις και τα αποτελέσματα παρουσιάζονται στις εικόνες 11 και 12.  Η εικόνα 11 δείχνει ότι οι χρονιές 1821, 1860 και το 1940 ήταν τρεις εποχές που είχαμε υψηλές συγκεντρώσεις διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα, 435 ppm, 390 ppm και 400ppm αντιστοίχως και ταυτόχρονα υψηλές θερμοκρασίες.

Αυτές οι δύο περίοδοι δεν μπορούν να συνδεθούν με το ατμοσφαιρικό διοξείδιο του άνθρακος, που παράγεται από την χρήση υδρογονανθράκων. Και τίθεται το ερώτημα μήπως το ατμοσφαιρικό διοξείδιο του άνθρακος είναι αποτέλεσμα της αύξησης της γήινης θερμοκρασίας και όχι η αιτία; Είναι η δεύτερη φορά που παρατηρείται αυτή η υστέρηση.

Μεταξύ 1920 και 1940 είχαμε μια πολύ θερμή και ξηρή εποχή στην Γη, κάτι που πρέπει να θυμούνται όσοι γεννήθηκαν πριν το 1940. Η ξηρασία και άνοδος της θερμοκρασίας κατέστρεψαν τη γεωργία και την κτηνοτροφία σε ΗΠΑ και Ευρώπη (εικόνες 13 και 14). Αυτή η περίοδος ονομάστηκε "The Great Depression Years" και είχε οικονομικές και γεωπολιτικές επιπτώσεις. Άνοδο του Φραγκλίνου Ρούσβελτ σε ΗΠΑ και Χίτλερ στην Γερμανία.

Μετά το 1940 πέφτουν απότομα οι θερμοκρασίες με αποτέλεσμα να έχουμε βαρείς χειμώνες, γεγονός που συνέβαλε στο να χάσει ο Χίτλερ τον πόλεμο στην Ρωσία (εικόνα 15). Από το 1980 και μετά, μπαίνουμε σε μία περίοδο αύξησης της μέσης γήινης θερμοκρασίας, η οποία άρχισε από τους πολιτικούς να αποδίδεται στην χρήση των υδρογονανθράκων.

Συγκεκριμένα, η Θάτσερ, πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας, επειδή ήρθε σε μεγάλη αντίθεση με τους ανθρακωρύχους, οι οποίοι υποστήριζαν το Εργατικό Κόμμα, πλήρωσε τους επιστήμονες --και δυστυχώς αυτοί το δέχτηκαν-- για να αποδείξουν ότι η χρήση του λιθάνθρακα στην ηλεκτροπαραγωγή θα καταστρέψει την ανθρωπότητα.

Διοξείδιο του άνθρακος και Κλιματική Αλλαγή

Τότε, η συγκέντρωση του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα είχε αυξηθεί κατά 0,002% από την κανονική του, δηλαδή από τα 0,035% έφθασε στα 0,037%. Και ο κόσμος το πίστεψε. Όταν η Θάτσερ έχασε τις εκλογές το 1988, την σκυτάλη την πήραν ο ΟΗΕ, ένας επίσης πολιτικός οργανισμός. Αποτέλεσμα αυτής της τραγωδίας είναι να πολιτικοποιηθεί ένα πολύπλοκο και πολυπαραγοντικό φυσικό φαινόμενο, όπως είναι η Κλιματική Αλλαγή, σε μοχλό καταστροφής οικονομιών και κρατών.

Τη συνέχεια την γνωρίζουμε. Μπαίνουν σε αυτό το σκηνικό οι πολιτικοί. Πρώτος απ' όλους, ο Αλ Γκορ, δημοσιογράφος αλλά και αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, που έχει επενδύσει πολιτικά στο φαινόμενο του θερμοκηπίου. Ο Αλ Γκορ είναι συνιδρυτής και πρόεδρος της Generation Investment Management και επίσης συνεργάτης στην εταιρία Kleiner Perkins, επικεφαλής της ομάδας λύσεων για την Κλιματική Αλλαγή. Επίσης, τη σκυτάλη πήρε ο πρόεδρος της Γαλλίας Εμμανουέλ Μακρόν αλλά και η ΕΕ. Δηλαδή, πουθενά επιστήμη.

 
Το βασανιστικό ερώτημα παραμένει

Ερώτημα: Έχουμε κλιματική αλλαγή; Η απάντηση είναι ναι, αλλά δεν οφείλεται στις πολύ μικρές διακυμάνσεις του ατμοσφαιρικού διοξειδίου του άνθρακος που εντοπίζονται στο τρίτο δεκαδικό ψηφίο της εκατοστιαίας σύνθεσης της ατμόσφαιρας. Είναι ηλίθιο να το πιστεύουμε. Τότε που οφείλεται η κλιματική αλλαγή;

Στις εξάρσεις/εκρήξεις του ηλίου που διαπιστώνονται από τον αριθμό των ηλιακών κηλίδων, (εικόνα 16). Αυτές οι εξάρσεις (εικόνες 16 και 17), που έχουν πιστοποιηθεί και μελετηθεί από το 1600 μ.Χ. μέχρι σήμερα από καθηγητές και διευθυντές αστεροσκοπείων, λαμβάνουν χώρα κάθε 22, ή 44, ή 88 χρόνια και λέγονται κύκλοι των Wolf-Gleissberg (εικόνα 18). Οι μεγαλύτερης διαρκείας κύκλοι των 200 ετών λέγονται κύκλοι De Vries.

Αυτές οι εξάρσεις, που εκδηλώνονται με μαζικές εκλύσεις κοσμικής σκόνης (εικόνες 19 και 20), επηρεάζουν το κλίμα στη Γη και εξηγούν τις κλιματικές αλλαγές που παρατηρούμε από το 1400 μ.Χ. μέχρι σήμερα. Τέτοιες αλλαγές είναι οι μικρές παγετώδεις περιόδους που είχαμε από το 1400 μ.Χ. μέχρι το 1800 μ.Χ., Maunder minimum και Dalton minimum (εικόνα 18).

Αυτές οι παρατηρήσεις επιβεβαιώνονται από τα ισότοπα Βηρυλλίου 10 (10Be) που βρίσκονται μόνο στην γαλακτική σκόνη και είναι παράγωγα των ηλιακών εκρήξεων. Η γαλακτική σκόνη με ισότοπα του 10Be που βρέθηκε στον πάγο-πυρήνα Dye-3 που πήραν οι Δανοί από την Γροιλανδία.

Οι διακυμάνσεις της περιεκτικότητας σε Be10 συμπίπτουν απόλυτα με την δραστηριότητα των ηλιακών κηλίδων, οι οποίες επηρεάζουν την γήινη μέση θερμοκρασία. Επίσης οι Friss-Christiansen (Nobel prize winner) και Lassen, αστροφυσικοί στο αστεροσκοπείο της Κοπεγχάγης έδειξαν την σχέση των ηλιακών κηλίδων με την άνοδο/κάθοδο της μέσης γήινης θερμοκρασίας και των συγκεντρώσεων του ατμοσφαιρικού διοξειδίου του άνθρακος (εικόνα 21).

Τώρα που τελειώνει ο κύκλος 24 της ηλιακής δραστηριότητας θα μπούμε, κατά τον αστροφυσικό Abdussamatov, διευθυντή του αστεροσκοπείου της Αγίας Πετρούπολης, σε μία περίοδο πτώσης της θερμοκρασίας, εικόνες 22 και 23.

Είναι φανερό ότι η λεγόμενη υπερθέρμανση, που προωθείται ως η καταστροφή της ανθρωπότητας, με βάση την αύξηση της εκατοστιαίας περιεκτικότητας του ατμοσφαιρικού διοξειδίου του άνθρακα κατά 0.005, είναι καθαρή απάτη. Αυτή η αύξηση είναι μηδαμινή και ανίκανη να επηρεάσει το κλίμα που είναι ένα πολυπαραγοντικό με τουλάχιστον 10 συναρτήσεις.

Είναι απαράδεκτη τακτική να επιβάλεις πράσινους φόρους για να προωθήσεις δήθεν καθαρές τεχνολογίες παραγωγής ηλεκτρισμού που απασχολούν απειροελάχιστα άτομα, που δεν προσφέρουν καμιά μα καμιά οικονομική βοήθεια στο δημόσιο και στις περιφέρειες, που δεν αναβαθμίζουν την γεωπολιτική θέση της Ελλάδας, που καταστρέφουν την χλωρίδα και την πανίδα, που παράγουν  ακριβή κιλοβατώρα και που στο τέλος της λειτουργίας τους θα γεμίσουν τους τόπους με τοξικά απόβλητα.

Οι σπάνιες γαίες και τα πιθανά ραδιενεργά τους συμπαρομαρτούμενα που χρησιμοποιούνται στον μηχανολογικό τους εξοπλισμό, κάπου πρέπει να ενταφιαστούν. Και αυτή η απάτη προωθείται για να ικανοποιήσουμε μερικούς επιχειρηματίες. Τα έσοδα από τον τουρισμό πάνε όλα στους εισαγωγείς υδρογονανθράκων και τώρα οι πράσινοι φόροι και οι φόροι διοξειδίου του άνθρακα πάνε στους ξένους κατασκευαστές και εισαγωγείς ανεμογεννητριών.

Ναι, θα σώσουμε την Γη από την άνοδο του διοξειδίου της ατμόσφαιρας κατά 0.005%. Βαδίζουμε με σιγουριά σε ένα νέο μαύρο Μεσαίωνα πολύ χειρότερο από τον παλιό Μεσαίωνα. Κάποιοι κερδίζουν από την κλιματική αλλαγή που δήθεν οφείλεται στην ανθρώπινη δραστηριότητα.

 

Πηγή: slpress.gr (Μέρος Α', Μέρος Β')