Οι περισσότεροι από εμάς, οι περισσότεροι Έλληνες είτε γιατί έτσι διδαχθήκαμε είτε γιατί μόνοι μας δεν αναζητήσαμε την αλήθεια πιστεύουμε για την πατρίδα μας κάτι που μάλλον προσομοιάζει στην ‘’ψωροκώσταινα’’. (Πρόκειται για μια συστημική άποψη που υποστηρίζει ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα χωρίς ιδιαίτερο πλούτο, χωρίς δυνατότητες στην κτηνοτροφία και την γεωργία, χωρίς σημαντικό ορυκτό πλούτο και επομένως καταδικασμένη να μην έχει βαριά βιομηχανία, ναυπηγεία κλπ άρα κάποιοι κατάφεραν να πείσουν τον Έλληνα ότι -μάλλον- μοιραία η επιβίωση του εξαρτάται από την συνεργασία-υποταγή του στις μεγάλες δυνάμεις κατά την εκάστοτε διεθνή συγκυρία)
Η αλήθεια όμως είναι τελείως διαφορετική. Η Ελλάδα είναι μια χώρα που διαθέτει, μαζί με την Νορβηγία τα περισσότερα νερά στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο και επομένως οι υδρενεργειακές δυνατότητές της είναι τεράστιες. Η αξιοποίηση τους για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας και άρδευσης των αρόσιμων εκτάσεων που μπορεί να αποδώσουν τουλάχιστον δυο σοδειές τον χρόνο είναι δυνατή.
Η έκταση της Ελλάδας είναι κατά πολύ μεγαλύτερη από τα 132.000 τ.χιλ. διότι αυτή η έκταση είναι σε προβολή χωρίς να λαμβάνει υπόψη της τις τεράστιες οροσειρές (Πίνδος, Ροδόπης, Γράμμος, Σμόλικα, Αθαμανικά Όρη, Μαίναλο, Παγγαίο Όρος, Λευκά Όρη, Ερύμανθος κλπ). Το υψηλότερο βουνό της Ολλανδίας είναι 300 μέτρα, ενώ της Ελλάδας 3.000 μ. η Ολλανδία είναι 3,2 φορές μικρότερη από την Ελλάδα αλλά π.χ. διαθέτει 8 εκατ. αγελάδες και μια τεράστια γαλακτοβιομηχανία ενώ η Ελλάδα μόνον 800 χιλ. αγελάδες. Γιατί;
Οι καλλιεργήσιμες εκτάσεις της πατρίδος μας ανέρχονται σε 21,2 εκατ. στρέμματα ενώ θα μπορούσαν –με την συστηματική άρδευση και τον εμπλουτισμό τους με αζωτούχα λιπάσματα (προϊόν που μπορούμε να παραγάγουμε δεδομένου ότι η πρώτη ύλη τους προέρχεται από σιδηρομεταλλουργία) να επεκταθούν κατά 36,4 εκατ.στρέμματα (πρόκειται για βοσκότοπους, μεταβατικές δασώδεις-θαμνώδεις εκτάσεις, ετερογενείς εκτάσεις με φυσική βλάστηση κλπ). Αυτό θα σήμαινε μια τεράστια αύξηση στην γεωργική και κατ’ επέκταση κτηνοτροφική, βιοτεχνική και ελαφριά βιομηχανική παραγωγή (επεξεργασία δερμάτων, γαλακτοβιομηχανίες, μεταφορικές εταιρείες κλπ.)
Η Ελλάδα διαθέτει στρατηγικά πλεονεκτήματα που άλλες χώρες δεν διαθέτουν. Το εύκρατο κλίμα της, η ηλιοφάνεια, η αιολική ενέργεια, ο πλούτος εδάφους και υπεδάφους δίνουν τις προϋποθέσεις για την ανάπτυξη ισχυρής γεωργίας, κτηνοτροφίας και παραγωγής ζωοτροφών. Η Ελλάδα μπορεί να παραγάγει σόγια (το νούμερο ένα στρατηγικό φυτό στον κόσμο με περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη –στον καρπό- άνω του 40%) και λούπινα με το επίσης υψηλό πρωτεϊνικό ποσοστό. Με τον τρόπο αυτό θα σταματήσει η εισαγωγή των 500.000 τόνων σόγιας ετησίως, η Ελλάδα θα αποκτήσει αυτάρκεια βασικών προϊόντων διατροφής ζωικής προελεύσεως (γάλα, τυρί, κρέας κόκκινο και λευκό) και φθηνό κόστος στις ζωοτροφές και επομένως θα μπορέσει ν’ αναπτύξει την κτηνοτροφία της ώστε να σταματήσουν οι εισαγωγές 800.000 τόνων γάλακτος από τις πολυεθνικές καθώς και το 61,7% του χοιρινού κρέατος που καταναλώνει, το 18% των πουλερικών και το 70% του βόειου κρέατος (που καταναλώνει).
Παράλληλα η Ελλάδα έχει όλες τις προϋποθέσεις –όπως έχει αποδείξει- ο Δημ.Μπάτσης (ο οποίος εκτελέστηκε το 1952 από το κράτος με εμπλοκή και ξένων μυστικών υπηρεσιών) με το περίφημο βιβλίο του ‘’Η βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα’’ για την ανάπτυξη βαριάς βιομηχανίας: σιδηρομεταλλουργίας, χαλυβουργίας, μεταλλουργίας αλουμινίου, μεταλλουργίας μαγνησίου, χρωμίου, μαγγανίου, νικελίου. Επιπλέον, έχει την δυνατότητα ανάπτυξης χημικής βιομηχανίας: αζώτου και λιπασμάτων, χλωριούχων προϊόντων, ανθρακασβεστίου καθώς και βιομηχανίας τσιμέντων, ναυπηγείων κ.α. όπως και εν μέρει πέτυχε ν’ αναπτύξει την εικοσαετία 1952-1973 (βλέπε Λάρκο και Λιπάσματα του Πρ. Μποδοσάκη, τα Ελ.Σι. (Ελληνικά Σιδηροκράματα) στον Αλμυρό Βόλου και λοιπές βιομηχανίες όπως την ΧΡΩ.ΠΕΙ. του Σ. Σοφιανόπουλου, ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ (ατμάμαξες-πλοία), ΑΞΕΛΟΣ (πετρελαιοκινητήρες) ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΗΣ (ομοίως), Τσιμέντα ΤΙΤΑΝ και ΗΡΑΚΛΗΣ που πωλήθηκαν -δυστυχώς- σε πολυεθνικές εταιρείες από τις κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών και τόσες άλλες).
Οι πρώτες ύλες –για τις ανωτέρω βιομηχανίες υπάρχουν στην πατρίδα μας- αν και τις τελευταίες δεκαετίες και ιδιαίτερα τα τελευταία 7 χρόνια των μνημονίων- πωλούνται έναντι πινακίου φακής (βλέπε παλαιότερα σύμβαση Πεσινέ (γαλλική) που πήρε το αλουμίνιο, την Eldorado Gold στη Χαλκιδική που της δόθηκαν εξορυκτικά δικαιώματα σε 317.000 στρέμματα! και αντλεί ορυκτό πλούτο βεβαιωμένων αποθεμάτων αξίας 16 δις. ευρώ έχοντας πληρώσει τίμημα 11 εκατ. ευρώ ενώ η απώλεια φορολογητέας ύλης ανέρχεται σε 13,7 δις ευρώ, τις κρατικές υποδομές που μέσω ΤΑΙΠΕΔ ξεπουλιούνται σε πολυεθνικές (ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΟΠΑΠ κ.α.).
Όσον αφορά, λοιπόν, για τον ορυκτό πλούτο της Ελλάδας, οι Έλληνες δεν ενημερώθηκαν ποτέ από το ελληνικό κράτος για την ποικιλία του και τις τεράστιες ποσότητες του:
- Η συνολική αξία των ενδεικτικών αποθεμάτων των Βιομηχανικών Ορυκτών & Πετρωμάτων (χαλαζίας, ζεόλιθος, μπετονίτης, γραφίτης, περλίτης κλπ) είναι 60 δισεκ. €.
- Η συνολική αξία των ενδεικτικών αποθεμάτων των Μεταλλικών Ορυκτών (νικέλιο, χρώμιο, μαγγάνιο, χρυσός, άργυρος, χαλκός) είναι 72 δισεκ. €.
- Η συνολική αξία των ενδεικτικών αποθεμάτων των Ενεργειακών Ορυκτών Πρώτων Υλών (Λιγνίτες, τύρφη, ουράνιο, πετρέλαιο και φυσικό αέριο) είναι 1.362 δισεκ. € από τα οποία τα 268 δισεκ. € ανήκουν στους λιγνίτες, τους οποίους εκμεταλλευόμαστε εδώ και δεκαετίες για την παραγωγή αποκλειστικά ηλεκτρικής ενέργειας.
- Τα υποθετικά αποθέματα πετρελαίου είναι 10 δισεκ. βαρέλια με τρέχουσα αξία 685 δισεκ. € και τα αντίστοιχα του φυσικού αερίου 3,5 τρισεκ. m3 με τρέχουσα αξία 409 δισεκ. €.
Και γιατί μέχρι σήμερα δεν έχουμε γνωρίσει την πατρίδα μας, τις δυνατότητες της και δεν τις έχουμε αξιοποιήσει; Διότι οι κυβερνήσεις των τελευταίων 3-4 δεκαετιών φαίνεται -δυστυχώς- να λειτούργησαν -σε πολλές των περιπτώσεων- και όσον αφορά στρατηγικά θέματα της οικονομίας μας, κάτω από την πίεση της παγκοσμίου οικονομικής ελίτ ή ως εντολοδόχοι της ή εντολοδόχοι των μεγάλων δυνάμεων-κρατών και των ξένων οικονομικών συμφερόντων (πολυεθνικών, χρηματιστηριακών εταιρειών κλπ). Το ελληνικό κράτος υπάρχει πολύ καλά οργανωμένο ώστε να μποϋκοτάρει κάθε αναπτυξιακή και επιχειρηματική προσπάθεια που θα έδινε προβάδισμα σε αυτόν τον τόπο (βλέπε Ν.1083/1980 ή Νόμο πανωτοκίων ο οποίος κατέστρεψε εκατοντάδες βιομηχανίες, τουριστικές-ξενοδοχειακές μονάδες, κλπ., με νόμο ο Κ. Καραμανλής ο πρεσβύτερος εμπόδισε την επένδυση δημιουργίας ενός εκ των μεγαλύτερων διυλιστηρίων του κόσμου στην Πάχη Μεγάρων του ομίλου Ανδρεάδη, ο ίδιος πολιτικός ακύρωσε τη σύμβαση εκμετάλλευσης του μεγαλύτερου –ίσως στον κόσμο- λιγνιτοφόρου κοιτάσματος της τύρφης των Φιλίππων κ.α.)
Με μια σειρά αναρτήσεων θα προσπαθήσουμε να ενημερώσουμε τον Έλληνα αναγνώστη για τις ανωτέρω οικονομικές δυνατότητες της πατρίδος μας με σκοπό: α. να καταρρίψουμε τον ‘’Μύθο της Ψωροκώσταινας’’ που εντέχνως καλλιεργήθηκε στη συνείδησή του, β. να τον ενημερώσουμε για τις πραγματικές οικονομικές δυνατότητες που έχει η Ελλάδα και το κυριότερο γ. να δουλέψουμε και κοπιάσουμε όλοι μαζί –ο καθένας από το μετερίζι του-ώστε το όραμα μιας ισχυρής Ελλάδας που αξιοποιεί τις πλουτοπαραγωγικές της δυνατότητες και το ανθρώπινο δυναμικό της να γίνει πραγματικότητα.
Προκειμένου να εντρυφήσουμε στις οικονομικές δυνατότητες της πατρίδας μας θα χρησιμοποιήσουμε κάποια βιβλία όπως: το βιβλίο του Σ. Σοφιανόπουλου ‘’Οι ‘’Άγνωστες’’ πλουτοπαραγωγικές πηγές της Ελλάδας και η πολιτική τους σημασία’’, του Δ. Μπάτση ‘’Η βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα’’ κλπ. καθώς λοιπά άρθρα και μελέτες οικονομολόγων (παλαιότερων και σύγχρονων) που ανά θέμα θα μας βοηθούν στην καλύτερη κατανόηση του (σε πολλές από τις αναρτήσεις θα συνάπτονται σημειώσεις στοιχείων π.χ. σχετικών με το θέμα, συγκριτικών, στατιστικών κλπ των οποίων η πηγή θα αναφέρεται).
Πηγή: Ενωμένη Ρωμηοσύνη
