Ένα απαραίτητο βήμα για την αποκατάσταση της Ευρώπης ως παγκόσμιας δύναμης όπως ήταν μέχρι το 1995

Η πάλαι ποτέ υπερδύναμη ονόματι Ευρωπαϊκή Ένωση, που μεσουρανούσε από τα μέσα του 1950 έως το 1995, σήμερα βρίσκεται στο ναδίρ της γεωπολιτικής της αξίας λόγω των πολύ μεγάλων σφαλμάτων που έκαναν οι πολιτικοί της τα τελευταία 25 χρόνια, με μια εξαίρεση τη χρονική περίοδο 2012 έως τα τέλη του 2014.

Το κακό ξεκίνησε όταν η κυρία Άγγελλα Μέρκελ ανάγκασε τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης να πάρουν ρωσικό φυσικό αέριο, που ουσιαστικά ήταν η ενεργειακή υποταγή της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον υπ’ αριθμό ένα εχθρό της Ευρώπης, τη Ρωσία. Είναι σαν η Ελλάδα να είναι υποταγής ενεργειακά της Τουρκίας. Από τη μια μεριά είχαμε το ΝΑΤΟ να θεωρεί τη Ρωσία τον υπ’ αριθμό ένα εχθρό της Ευρώπης και από την άλλη να υποτάσσεται ενεργειακά στον υπ’ αριθμό ένα εχθρό της Ευρώπης. Το κακό στην Ελλάδα άρχισε επί κυβερνήσεως Σημίτη, το 1988, όταν ο τότε υπουργός ΠΕΚΑ Αναστάσιος Πεπονής αρνήθηκε η Ελλάδα να πάρει ρωσικό φυσικό αέριο. Ο υπουργός Πεπονής εξαφανίστηκε ολοσχερώς από την πολιτική σκηνή.

Τη σκυτάλη πήρε ο υπουργός ΠΕΚΑ Σταύρος Δήμας επί κυβερνήσεως Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Και αυτός αρνήθηκε να πάρουμε ρωσικό φυσικό αέριο. Και αυτός εξαφανίστηκε από την πολιτική σκηνή, όπως και ο Αναστάσιος Πεπονής. Τελικά το 1997 ο Σημίτης εισάγει το ρωσικό φυσικό αέριο, αφού πρώτα η υπουργός ΠΕΚΑ Βάσω Παπανδρέου διαλύει τη ΔΕΠ-ΕΚΥ, η οποία βρήκε κοιτάσματα φυσικού αερίου στην Ήπειρο και δυτικά της Κέρκυρας. Τότε δημιουργήθηκαν και τα ΕΛ.ΠΕ., υπό μία προϋπόθεση, ότι όλο το επιστημονικό προσωπικό της ΔΕΠ-ΕΚΥ θα φύγει από την Ελλάδα και θα πάει στη Λιβύη. Έπρεπε κάθε έρευνα για την ανακάλυψη κοιτασμάτων υδρογονανθράκων να σταματήσει διά πυρός και σιδήρου. Και έτσι έγινε... Τελεία υποταγή στα κελεύσματα των Ρώσων...

Το 2003 ανεβαίνει η κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή, Νέα Δημοκρατία, η οποία συνεχίζει τη φιλορωσική ενεργειακή πολιτική της χώρας μας μέχρι το 2009, που ήταν και η αιτία της πτώσης της. Κατά τη διάρκειά της έγιναν τα εξής τραγικά σφάλματα, τα οποία μέχρι σήμερα πληρώνει ο ελληνικός λαός. Το 2003 δημοσιεύεται ένα υπέροχο πόνημα μιας ομάδας επιστημόνων από το Γεωλογικό Τμήμα του Πανεπιστημίου της Πάτρας, υπό την επίβλεψη του καθηγητή Αβραάμ Ζελιλίδη, στο επιστημονικό περιοδικό “Canadian Society of Petroleum Geology”. Εκεί, αυτή η ομάδα δείχνει με χάρτες πού είναι τα κοιτάσματα των υδρογονανθράκων στη Δυτική Ελλάδα και το Ιόνιο. Το ίδιο έτος ο καθηγητής Ζελιλίδης μαζί με τους καθηγητές Ν. Πασσαδάκη και Ε. Μανούτσογλου του Τμήματος Μηχανικών Ορυκτών Πόρων του Πολυτεχνείου Κρήτης παίρνουν μια επιδότηση από τον δήμαρχο Αρκαλοχωρίου νομού Ηρακλείου, για να κάνουν μία γεώτρηση για τον εντοπισμό κοιτάσματος βιογενούς φυσικού αερίου. Το φυσικό αέριο θα το χρησιμοποιούσαν στα θερμοκήπιά τους οι καλλιεργητές πρώιμης ντομάτας και αγγουριών. Η γεώτρηση στέφεται από πολύ μεγάλη επιτυχία. Το απόθεμα του φυσικού αερίου εκτιμήθηκε τόσο όσο το απόθεμα του κοιτάσματος South Kavala.

Μέσα σε 24 ώρες ο υπουργός ΠΕΚΑ Δ. Σιούφας δίνει εντολή στο ΙΓΜΕ Κρήτης να στείλουν φορτία τσιμέντου για να σφραγιστούν οι γεωτρήσεις. Οι Έλληνες δεν έπρεπε να γνωρίζουν ότι η πεδιάδα της Μεσαριάς είχε κοιτάσματα βιογενούς φυσικού αερίου. Και η γεώτρηση σφραγίστηκε. Μετά από δύο μήνες ο διευθυντής της νορβηγικής γεωφυσικής εταιρείας TGS-NOPEC προσπαθεί να δει, μάταια, τον υπουργό ΠΕΚΑ Σιούφα για να του γνωστοποιήσει την ύπαρξη πολύ μεγάλων κοιτασμάτων φυσικού αερίου νοτιοανατολικά της Κρήτης. Η προσπάθεια πάει στον βρόντο. Και σε λίγο αμείβεται ο υπουργός Δημήτρης Σιούφας με το ρωσικό μετάλλιο φιλίας “Order of Friendship”, από τον ίδιο τον πρόεδρο της Ρωσίας κύριο Πούτιν, για τις υπηρεσίες που προσέφερε στη Ρωσία. Το τι είδος υπηρεσίες προσέφερε όλοι το καταλαβαίνουμε.

Η νορβηγική εταιρεία επιμένει να δει και τους διαδόχους τού Δ. Σιούφα στο ΥΠΕΚΑ, ήτοι κυρίους Νεράντζη και Χατζηδάκη. Οι πόρτες κλειστές. Το αποτέλεσμα το είδαμε. Τουρκολιβυκό σύμφωνο. Λόγω της πολύ μεγάλης φιλορωσικής πολιτικής της κυβέρνησης Κώστα Καραμανλή που ήθελε και την κατασκευή του αγωγού πετρελαίου Μπουργκάζ-Αλεξανδρούπολης για τη μεταφορά στο Αιγαίο 700.000 βαρελιών αργού πετρελαίου, οι Αμερικανοί ρίχνουν, το 2009, την κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή και ανεβαίνει το ΠΑΣΟΚ με πρωθυπουργό τον Γεώργιο Παπανδρέου. Και εδώ αρχίζουν τα βάσανα του ελληνικού λαού.

Το μεγάλο κόστος

Πληρώσαμε τη φιλορωσική πολιτική μιας εικοσαετίας από όλες τις ελληνικές κυβερνήσεις. Τοποθετείται ως «τσάρος» της ελληνικής οικονομίας ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου, που μας βάζει στα μνημόνια. Στο ΥΠΕΚΑ υπουργός γίνεται η Ντίνα Μπιρμπίλη, περιβαλλοντολόγος, που δε θέλει να ακούσει για έρευνα υδρογονανθράκων. Μαζί με την Ιταλίδα ομόλογό της στέλνουν επιστολή στην Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.) για να σταματήσουν οι έρευνες υδρογονανθράκων στη Μεσόγειο. Η Ε.Ε. την απορρίπτει ασυζητητί. Και εδώ γίνεται η έκπληξη από τον τότε πρωθυπουργό, που τοποθετεί υφυπουργό ΠΕΚΑ τον καθηγητή Γιάννη Μανιάτη, ένθερμο υποστηρικτή της έρευνας υδρογονανθράκων.

Το 2011 γίνονται δύο πολύ σημαντικά βήματα. Ο καθηγητής Μανιάτης προκηρύσσει γεωφυσικές έρευνες στη Δυτική Ελλάδα, το Ιόνιο και την Κρήτη σε μια έκταση 220.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων, ήτοι μια έκταση 1,5 φορές την έκταση της χερσαίας Ελλάδας. Ταυτόχρονα ο Σόλων Κασσίνης, διευθυντής έρευνας υδρογονανθράκων στην Κύπρο, δίνει εντολή στην αμερικανική πετρελαϊκή εταιρεία Noble Co. να κάνει έρευνα στο μπλοκ 12 της κυπριακής ΑΟΖ. Και ανακαλύπτονται τρία κοιτάσματα φυσικού αερίου, ένα από τα οποία είναι το κοίτασμα της “Αφροδίτης”, και 5 κοιτάσματα αργού πετρελαίου με συνολικό απόθεμα 1,5 δισ. βαρέλια, την εκμετάλλευση των οποίων έχει αναλάβει η ολλανδική εταιρεία Shell. Αμέσως ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Δημήτρης Χριστόφιας, πρόεδρος και του ΑΚΕΛ, διώχνει τον κύριο Κασσίνη από τη διεύθυνση έρευνας της Κύπρου, ενώ ταυτόχρονα τον καλεί ο πρόεδρος της Ρωσίας, Πούτιν, για να του απονέμει το ρωσικό μετάλλιο φιλίας, “Order of Friendship”, προς τη Ρωσία, για τις υπηρεσίες που προσέφερε στη Ρωσία όπως ακριβώς και ο πρώην Έλληνας υπουργός ΠΕΚΑ, Δημήτρης Σιούφας.

Η αρχή

Στα μέσα του 2012 παρουσιάζονται 8 γεωφυσικές εταιρείες για να κάνουν με δικά τους έξοδα τις γεωφυσικές έρευνες εντοπισμού κοιτασμάτων υδρογονανθράκων σε Ιόνιο και Κρήτη, καθαρό δείγμα ότι υπάρχουν υδρογονάνθρακες στην Ελλάδα. Τον Σεπτέμβριο του 2013, ο τότε πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς αναβαθμίζει τον καθηγητή Μανιάτη σε ΥΠΕΚΑ και αυτός δίνει εντολή στη νορβηγική γεωφυσική εταιρεία PGS να προχωρήσει αμέσως στις γεωφυσικές έρευνες.

Με μια δαπάνη της εταιρείας των 70 εκατομμυρίων δολαρίων, οι έρευνες που τελείωσαν τον Φεβρουάριο του 2014 στέφονται από μεγάλη επιτυχία. Γνωρίζουμε, επιτέλους, ότι υπάρχουν πολλά κοιτάσματα υδρογονανθράκων. Μόλις ο ΥΠΕΚΑ βγάζει τον Σεπτέμβριο του 2014 τα 20 οικόπεδα σε διαγωνισμό για να προσελκύσει πετρελαϊκές εταιρείες, αποσύρει τη στήριξή της, από τη συμμαχική κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜ.ΑΡ., η Δημοκρατική Αριστερά (ΔΗΜ.ΑΡ.) του κυρίου Φώτη Κουβέλη κατ’ εντολή κάποιου μεγάλου επιχειρηματία, καίτοι οι κύριοι Σαμαράς και Βενιζέλος πρότειναν στον κύριο Κουβέλη να τον στηρίξουν για πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας με ετήσιες αποδοχές 350.000 ευρώ για 5 χρόνια. Έτσι ανεβαίνει όχι μόνο ως πρωθυπουργός ο κύριος Τσίπρας με το σύνθημα “Εγώ θα παίζω τον ζουρνά και η Μέρκελ θα χορεύει πεντοζάλη”, αλλά μας φύτεψαν οι Ρώσοι, τουλάχιστον μέχρι σήμερα, τους πράσινους οικολόγους ως υφυπουργούς που υπάρχουν πάντα στο ΥΠΕΚΑ/ΥΠ.ΕΝ. από το 2015 μέχρι σήμερα, ασχέτως του ποιος κυβερνά την Ελλάδα. Όχι μόνο έδιωξαν την Τotal από τα κοιτάσματα της Κρήτης, σε συνεργασία με το ΣτΕ, αλλά κατέστρεψαν και όλη την οικονομία της Ευρώπης όπως θα δούμε πιο κάτω.

Τα πρόσωπα πίσω από τα γεγονότα - Πετρέλαιο από το Ιράν ως τη Βενεζουέλα

Ο πρωθυπουργός Τσίπρας τοποθετεί τον αριστερό συνδικαλιστή της ΔΕΗ Παναγιώτη Λαφαζάνη υπουργό ΠΕΚΑ. Πρώτο του μέλημα είναι να σταματήσουν οι έρευνες υδρογονανθράκων στην Ελλάδα. Αμέσως μετά πάει στη Ρωσία και συναντά τον Πούτιν, με αίτημα να προχωρήσει η κατασκευή του South Stream που θα διοχετεύσει ρωσικό φυσικό αέριο στην Ευρώπη μέσω Ελλάδας. Σε 6 μήνες φεύγει από το υπουργείο και αντικαθίσταται από τον Πάνο Σκουρλέτη. Αυτός υποσχέθηκε να φέρει στην Ελλάδα φυσικό αέριο από το Ιράν του Χομεϊνί και πετρέλαιο από τη Βενεζουέλα του Μαδούρου. Τι να πει κανένας...

Τελικά, δύο ημέρες πριν την αντικατάστασή του από τον πολύ σοβαρό Γιώργο Σταθάκη, τοποθετεί ως πρόεδρο και τεχνικό διευθυντή της ΕΔΕΥ τον πολύ έμπειρο γεωλόγο πετρελαίου Γιάννη Μπασιά. Ο κύριος Μπασιάς, με μια εξαιρετική ομάδα επιστημόνων της ΕΔΕΥ, κάνει την εξής ανακάλυψη μετά από επανεπεξεργασία των γεωφυσικών δεδομένων της PGS. Αποκαλύπτει ότι το παλαιογεωγραφικό διαμέρισμα της Μεσογειακής Ράχης (Mediterranean Ridge) είναι γεμάτο από κοραλλιογενείς υφάλους με τεράστιες αποθηκευμένες ποσότητες φυσικού αερίου. Εντοπίζει 25 στόχους τύπου Ζor στη μισή ελληνική ΑΟΖ, δηλαδή μόνο εκεί όπου η PGS έκανε γεωφυσικές μελέτες. Δημιουργεί νέα θαλάσσια οικόπεδα με μεγαλύτερη έκταση και γίνεται το θαύμα.

Η κοινοπραξία Total-Exxon-Mobil και ΕΛ.ΠΕ. παίρνει 13 τέτοιους στόχους δυτικά και νοτιοδυτικά της Κρήτης, ενώ 2 στόχους παίρνουν τα ΕΛ.ΠΕ. στον κόλπο της Κυπαρισσίας. Κοσμογονία. Και ο υπουργός Σταθάκης δημιουργεί το ΙΠΕ (Ινστιτούτο Πετρελαϊκής Έρευνας)/ΙΤΕ Χανίων. Αμέσως μετά την υπογραφή της σύμβασης μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και της κοινοπραξίας πέφτει η κυβέρνηση Τσίπρα.

Η Ελλάδα πλήρωσε τη... νύφη

Και εδώ μια μικρή παρέμβαση. Το 2016, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ομπάμα προσπαθεί να μεταφέρει καταριανό φυσικό αέριο στην Ευρώπη με αγωγό που θα περνά μέσω Τουρκίας. Χρησιμοποιεί τους τζιχαντιστές για να ανοίξουν μέσω Συρίας διάδρομο. Τη νύφη την πλήρωσε η Ελλάδα με το να έχουμε κύματα μεταναστών και βεβαίως την κάθοδο των Ρώσων στην Ανατολική Μεσόγειο. Χάος... Για την Ευρώπη υπήρχαν προς εκμετάλλευση κοιτάσματα φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο αλλά την άνευρη Ευρώπη την τραβούν από τη μύτη της είτε η Ρωσία είτε η Αμερική και τελευταίως η Κίνα.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη

Μετά τον Τσίπρα ανεβαίνει η κυβέρνηση Μητσοτάκη, η οποία «ξαναπαγώνει» τις έρευνες για την εκμετάλλευση των ελληνικών υδρογονανθράκων που υπάρχουν στους 38 στόχους που υπέδειξε η ΕΔΕΥ επί Γιάννη Μπασιά, ενώ ταυτόχρονα οι φιλορωσικές οργανώσεις Greenpeace, WWF-Hellas και τι Ινστιτούτο Προστασίας Κητωδών, με μία αίτηση στο ΣτΕ, που στοιχίζει 150 ευρώ, «παγώνουν» μέχρι σήμερα τις έρευνες υδρογονανθράκων ΜΟΝΟ στις περιοχές δυτικά και νοτιοδυτικά της Κρήτης, εννοείται με τη σύμφωνη γνώμη της κυβέρνησης Μητσοτάκη που παίζει το παιχνίδι της Ρωσίας. Είμαστε όλοι πράσινοι.

Ο ρωσο-ουκρανικός πόλεμος

Και έρχεται ο ρωσο-ουκρανικός πόλεμος και η ραγδαία άνοδος των τιμών του αργού πετρελαίου που δεν οφείλεται στη διαμάχη Ρωσίας και Ουκρανίας, αλλά στο τέλος της πετρελαϊκής εποχής, που ξυπνά την Ευρώπη. Η Ευρώπη κουρελιάζεται - αρκεί να δει κανείς την πορεία/ισοτιμία του ευρώ προς το δολάριο ή το ρούβλι ή το γουάν. Σήμερα η ισοτιμία ευρώ/δολάριο είναι 1,04 δολάριο/1 ευρώ. Το 2014 η ισοτιμία ήταν 1,55 δολάριο/1 ευρώ. Δηλαδή για ένα βαρέλι αργού πετρελαίου αξίας 100 δολαρίων το 2014 πληρώναμε 63 ευρώ.

Σήμερα για το ίδιο βαρέλι αξίας 100 δολαρίων πληρώνουμε 96 ευρώ. Με απλά λόγια πληθωρισμός άνω του 32%. Και επειδή το αργό πετρέλαιο το χρησιμοποιούμε στις μεταφορές και τη γεωργία (όργωμα, δισκοσβάρνισμα, σπορά, ζιζανιοκτονία, θεριζοαλωνισμό), όλο αυτό το κόστος περνά στην τροφική αλυσίδα. Άρα, ακρίβεια, πληθωρισμός και επισιτιστικό πρόβλημα. Και επειδή το πετρέλαιο είναι ακριβό, ακριβαίνει και το φυσικό αέριο που το χρησιμοποιούμε στην ηλεκτροπαραγωγή και την παρασκευή λιπασμάτων και φαρμάκων. Ο ρωσο-ουκρανικός πόλεμος έδειξε την αδυναμία των Ευρωπαίων πολιτικών να συνειδητοποιήσουν ότι η ενεργειακή εξάρτηση της Ευρώπης από τον μεγαλύτερο εχθρό της, τη Ρωσία, για 32 χρόνια, ήταν και είναι ασυγχώρητο σφάλμα. Εδώ συμπεριλαμβάνονται και οι οικολόγοι πράσινοι που χρηματοδοτούνται από τους Ρώσους.

Υπάρχουν λύσεις και η Κρήτη έχει κομβικό ρόλο σε αυτές

Πως θα μπορούσε να λυθεί το ενεργειακό για ολόκληρη την Ευρώπη με την αξιοποίηση της γεωπολιτικής

Ποια είναι η λύση; Πρώτον, από τώρα μέχρι το 2027 η Ευρώπη πρέπει να ξαναγυρίσει στη χρήση του λιγνίτη και αξιοποίηση του υδατικού της δυναμικού. Το έχουν καταλάβει η Γερμανία, η Ολλανδία, η Πολωνία, η Τσεχία και πολλά Βαλκανικά κράτη. Εύχομαι να το καταλάβει και η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Οι ΑΠΕ είναι ενεργειακά αφερέγγυες. Έχουμε εξάρτηση από τον Θεό και την Κίνα. Δεύτερον, προχωρούμε τάχιστα στην κατασκευή των δύο αγωγών EastMed, όπως προβλέπει η IG Poseidon.

  

  

Το αέριο που θα φτάνει και από τις δύο γραμμές στους Σταθμούς Συμπίεσης στην Κρήτη θα επανασυμπιέζεται και θα μεταφέρεται στη θέση προσαιγιάλωσης στην Πελοπόννησο, κοντά στον οικισμό Αγίου Φωκά Μονεμβάσιας Λακωνίας, μέσω ενός συστήματος διπλού αγωγού μήκους περίπου 430 χιλιομέτρων ο καθένας. Ο ένας αγωγός που θα μεταφέρει τα 11 δισ. μ3 φυσικού αερίου θα συνδεθεί με το Εθνικό Σύστημα φυσικού αερίου στη Μεγαλόπολη, στην περιοχή Περιβόλια, μέσω μιας διακλάδωσης περίπου 10 χιλιομέτρων για να τροφοδοτήσει τον ΑΗΣ Μεγαλόπολης ισχύος 550 MW, από το 2027, με 1 δισ. μ3 φυσικού αερίου. Από εκεί θα ξεκινάει ένας ενιαίος αγωγός, μεγάλης διαμέτρου, για τη μεταφορά των υπόλοιπων 20 δισ. μ3 φυσικού αερίου στον Σταθμό Συμπίεσης του “Ποσειδών”, στο Φλωροβούνι στη Θεσπρωτία. Στη συνέχεια ο αγωγός, ακολουθώντας μια θαλάσσια, υοειδή, γραμμή από το Φλωροβούνι - προς νότια Κέρκυρα και μετά δυτικά της Κέρκυρας, και περνώντας πάνω από τα κοιτάσματα φυσικού αερίου, Πύρος και Αχιλλέας, στο μπλοκ 2 του Ιονίου, που ανήκουν στην κοινοπραξία Energean και ΕΛ.ΠΕ., θα φτάσει/κατάληξη στο Οτράντο της Ιταλίας. Από τα 2 κοιτάσματα δυτικά της Κέρκυρας μπορούμε να προσθέσουμε άλλα 10 δισ. μ3 φυσικού αερίου στον αγωγό, για 30 χρόνια, ούτως ώστε να στέλνουμε στην Ευρώπη 30 δισ. μ3 φυσικού αερίου, που ισοδυναμεί με 529.000 βαρέλια αργού πετρελαίου ημερησίως για 30 χρόνια.

Ο σχεδιασμός του έργου είναι πολύ προχωρημένος. Για την αδειοδότηση του έργου, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, απαιτείται η διαδικασία της κτηματογράφησης της ζώνης του αγωγού κατά μήκος της όδευσής του. Η εταιρεία ΥΑΦΑ “Ποσειδών Α.Ε.” έχει αναθέσει την εκπόνηση της μελέτης αυτής στη Σύμπραξη των εταιρειών C&M ΤΕΧΝΙΚΗ Α.Ε. και SAIPEM S.p.A. (ιταλική εταιρεία με έδρα το Μιλάνο). Επίσης προχώρησε σε πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος για την ανάθεση τμήματος του εξοπλισμού του έργου και πιο συγκεκριμένα για την προμήθεια και εγκατάσταση των τεσσάρων σταθμών αποσυμπίεσης, οι οποίοι πρόκειται να εγκατασταθούν στην Κύπρο, την Κρήτη, τη Μεγαλόπολη και την ηπειρωτική Ελλάδα. Ο εκτιμώμενος προϋπολογισμός του εξοπλισμού ανέρχεται σε 250 εκατ. ευρώ. Στόχος της IGI Poseidon (ΥΑΦΑ “Ποσειδών Α.Ε.”) είναι από την εν λόγω διαδικασία να προκύψουν έως 5 υποψήφιοι ανάδοχοι.

Σύσταση για LNG

Μία άλλη πολύ σημαντική ενέργεια σημειώθηκε στα τέλη Μαΐου του 2022. Τόσο ο πρωθυπουργός της Βαυαρίας, Marcus Sonder, που επισκέφτηκε την Ελλάδα, όσο και η πρόεδρος της Κομισιόν, Ursula van der Leyen, που συνάντησε τον πρωθυπουργό, ζήτησαν από την Ελλάδα και την Κύπρο, πέραν του αγωγού EastMed, που θα μεταφέρει 30 δισ. μ3 φυσικού αερίου στην Ευρώπη για 30 χρόνια, να κατασκευάσουν σταθμούς υγροποίησης φυσικού αερίου που θα προέρχεται από τα ελληνοκυπριακά κοιτάσματα, το οποίο θα μεταφέρεται στην Ευρώπη με πλοία LNG. Η κολοσσιαία γεωπολιτική σημασία αυτής της σύστασης/προτροπής προς την ελληνική κυβέρνηση δεν έγινε αντιληπτή.

Δεύτερον, η Κομισιόν είπε στην Ελλάδα και την Κύπρο να κατασκευάσουν σταθμούς υγροποίησης για να στείλουν στην Ευρώπη υγροποιημένο φυσικό αέριο που υπάρχει αυτή τη στιγμή στα κοιτάσματά τους. Ποιες είναι οι δυνητικές ποσότητες και ποιες ήδη υπάρχουν.

Οι δυνητικές ποσότητες είναι κατ’ ελάχιστον 9,6 τρισ. μ3 φυσικού αερίου και η εκτίμησή τους βασίζεται στα εξής στοιχεία: Ισραήλ 3,4 τρισ. μ3 με βάση την εκτίμηση της Γεωλογικής Υπηρεσίας των ΗΠΑ (USGS Technical Report 2010-30). Κύπρος 4,2 τρισ. μ3 με βάση τις εκτιμήσεις των γεωφυσικών εταιρειών PGS (πυρολιτικό 1,2 τρισ. μ3) και SPECTRUM (βιογενές 3 τρισ. μ3), Ελλάδα 2 τρισ. μ3, εκτίμηση της ΕΔΕΥ. Η εκτίμηση της ποσότητας που έχει η Ελλάδα είναι αδιανόητα χαμηλή. Από τα 9,6 τρισ. μ3, τα 0,6 τρισ. μ3 φυσικού αερίου θα διοχετευτούν προς την Ευρώπη με τον αγωγό EastMed και τα υπόλοιπα ως υγροποιημένο φυσικό αέριο από τους σταθμούς υγροποίησης Ελλάδας και Κύπρου.

Σήμερα, οι ποσότητες που έχουμε είναι περίπου 3,6 τρισ. μ3 φυσικού αερίου. Ισραήλ 0,623 μ3, από “Λεβιάθαν”, Κύπρος 1,0 μ3 από “Αφροδίτη”, “Γλαύκο”, “Καλυψώ”, “Κρόνος 1”, “Ερατοσθένης 1” και τα κοιτάσματα του μπλοκ 5 (Exxon-Mobil and Qatar Oil.Co.) και Ελλάδα 2 τρισ. μ3. Από αυτά, από το 2027 και μετά, 0,6 τρισ. μ3, ήτοι 20 δισ. μ3/έτος θα διοχετεύονται στην Ευρώπη για 30 χρόνια μέσω EastMed, και αν κατασκευαστούν οι σταθμοί υγροποίησης σε Ελλάδα και Κύπρο, περίπου 10 σταθμοί, 3 στην Κύπρο και 7 στην Ελλάδα, όπως υπέδειξε στον πρωθυπουργό η πρόεδρος της Κομισιόν Ursula van der Leyen, θα στέλνουμε άλλα 100 δισ. μ3/έτος ως υγροποιημένο φυσικό αέριο. Σύνολο 120 δισ. μ3/έτος προς την Ευρώπη για 30 χρόνια. Και αν τα δυνητικά αποθέματα φυσικού αερίου της λεκάνης της Ανατολικής Μεσογείου, με πιθανότητα 50%, είναι περισσότερα, όπως επιμένει να λέει η γεωλογική υπηρεσία του Ισραήλ για τη λεκάνη της Λεβαντίνης, ήτοι αντί 3,4 τρισ. μ3 αλλά 6,8 τρισ. μ3, και αν τα αποθέματα φυσικού αερίου των 25 στόχων που βρίσκονται δυτικά του κόλπου της Κυπαρισσίας και δυτικά, νοτιοδυτικά, νότια και νοτιοανατολικά της Κρήτης δεν είναι 2 τρισ. μ3, εκτίμηση που βασίζεται στο ότι ο κάθε στόχος στο Ιόνιο και στην υπεράκτια Κρήτη ασχέτως μεγέθους έχει το ισοδύναμο των 500 εκατομμυρίων πετρελαίου (25 στόχοι x 500 εκατ. βαρέλια έκαστος = 12,5 δισ. βαρέλια που αντιστοιχούν σε περίπου 2 τρισ. μ3 φυσικού αερίου, που είναι τραγικό λάθος), αλλά πολύ περισσότερο, εικόνα 3, τότε η λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου, χωρίς να συνεκτιμήσουμε τα αποθέματα της αιγυπτιακής και λιβυκής ΑΟΖ, ικανοποιούν τις ενεργειακές ανάγκες της Ευρώπης για περίπου 150 χρόνια. Αυτό ζητούν οι Ευρωπαίοι. Ελπίζω να το καταλάβει ο Έλληνας πρωθυπουργός.

Βεβαίως δεν έχουμε συνεκτιμήσει τα αποθέματα αργού πετρελαίου που υπάρχουν στο Παλαιογενές και στα Μεσοζωικά στρώματα της λεκάνης της Ανατολικής Μεσογείου, που υπερβαίνουν τα 100 δισ. βαρέλια.

 

ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ

Η σημασία της αναβάθμισης των μονάδων

Ναι, το μέλλον της Ευρώπης είναι η λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου, κάτι που κατάλαβε όχι μόνο ο ελληνικός στρατός, αλλά και ο αμερικανικός. Δαπάνες 200 εκατομμυρίων ευρώ για την αναβάθμιση του ναυτικού σταθμού της Σούδας και μετονομασία σε Ναυτικό Σταθμό Ανατολικής Μεσογείου, με έμφαση στη νοτιοανατολική Κρήτη. Αναβάθμιση του αμερικανικού ναυστάθμου στο Μαράθι με δαπάνες 80 εκατομμύρια δολάρια, σχεδόν μόνιμη παραμονή 10 F-35 στην 115 Π.Μ. πάλι στη Σούδα, μετατροπή του αεροδρομίου “N. Καζαντζάκη” σε στρατιωτική αεροπορική βάση με παρουσία επιθετικών ελικοπτέρων και UAV, αναβάθμιση του λιμανιού στο Κάβο Σίδερο και παρουσία στρατού στη Γαύδο. Τι θέλουμε να προστατέψουμε;

Η γεωπολιτική αναβάθμιση της Κρήτης είναι ουσιώδους σημασίας για την ενεργειακή ανεξαρτησία της Ευρώπης. Το κατάλαβαν οι Greenpeace, WWF Hellas και το Ινστιτούτο των Κητωδών Θηλαστικών. Εύχομαι να το κατάλαβε και ο πρωθυπουργός.

 

Πηγή: neakriti.gr