Διέταξα: «Τσεκούρι και φωτιά εις τους προσκυνημένους!» Και έτσι επέρασαν εις το Λιβάρτζι. Τότε έστειλεν ο Μπραϊμης καταπατητάδες, να ιδή πού είμαι και τί ασκέρι έχω, και έδωσε ενός Ρωμιού τριακόσια μπαρμπούτια, δια να μάθη πού είμαι και να μου ριχθή επάνω, και εγώ τον έπιασα και έστειλα εις την δημοσιά και τον εκρέμασα, εις τα Καλάβρυτα, δύο ώρες απ' έξω. Τον εκρέμασα με ένα χαρτί που έλεγε το φταίξιμό του: «Προδότης του Έθνους.»
Θεόδωρος Κολοκοτρώνης
«Στον πόλεμο, όπως στον πόλεμο» (À la guerre comme à la guerre)
Ναπολέων
‘Ενας φίλος από την Κύπρο, κλαίγοντας και σε κατάσταση σοκ, μου ζήτησε τη γνώμη μου για το τι πρέπει να γίνει. Του απήντησα τα εξής:
Αν μέσα στις επόμενες ώρες, το ηγετικό προσωπικό της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν αντιδράσει σε αυτό που συμβαίνει, αν υποχωρήσει στους εκβιασμούς, αν ανοίξει τις τράπεζες χωρίς μια πλήρη συμφωνία που θα εγγυάται απολύτως τη βιωσιμότητα του κράτους, η Κυπριακή Δημοκρατία και οι Ελληνοκύπριοι έχουν τελειώσει. Με ότι αυτό θα συνεπάγεται και για την Ελλάδα.
Ο εχθρός στηρίζεται στον αιφνιδιασμό, στο σοκ, στη σύγχυση. Πρέπει να του επιστρέψουμε τα όπλα του. Κάθε δισταγμός σε μια τέτοια κατάσταση θα αποβεί μοιραίος.
Το 2004 έλεγαν στους Κύπριους: «αν δεν ψηφίσετε το σχέδιο Ανάν (δηλαδή αν δεν διαλύσετε το κράτος σας) θα γνωρίσετε μια νέα Μικρασιατική Καταστροφή». Τώρα, το ψυχολογικό πρόβλημα είναι πιο δύσκολο. Οι Κύπριοι πρέπει να παραδεχτούν ότι έχουν ήδη καταστραφεί κι ότι πρέπει να πολεμήσουν για να μη μετατραπεί η καταστροφή της οικονομίας σε καταστροφή της Κυπριακής Δημοκρατίας και των Ελληνοκυπρίων, συντριπτικής πλειοψηφίας του κυπριακού λαού. Αν δεν το αντιληφθούν τις επόμενες ώρες δύσκολα θα μπορέσουν αργότερα να αντιστρέψουν την κατάσταση.
Οι αποφάσεις του Eurogroup, ΔΝΤ, ΕΕ, ΕΚΤ ήταν ένα πρωτοφανές κερδοσκοπικό πλήγμα στην οικονομία ενός κράτους-μέλους της ΕΕ, αφού απετέλεσαν ανοιχτή πρόσκληση στους καταθέτες να πάρουν την επόμενη μέρα τα λεφτά τους και να φύγουν. Πρέπει να καταγγελθεί διεθνώς ως τέτοιο. Αν υπήρχαν προβλήματα με τον τραπεζικό τομέα της Κύπρου, δεν ήταν λύση η εξόντωσή του.
Ο τραπεζικός τομέας της Κύπρου έχει καταρρεύσει. Δεν σώζεται, εκτός αν μια ισχυρή δύναμη, η ΕΕ, η Ρωσία ή η Κίνα αποφασίσουν να παράσχουν μια πολιτικο-οικονομική εγγύηση συγκρίσιμη με το πλήγμα που επέφεραν οι Ευρωπαίοι Υπουργοί Οικονομικών και το ΔΝΤ. ‘Οσο δυσάρεστο και αν είναι, η Κύπρος οφείλει, αν δεν έχει τέτοιες εγγυήσεις να συγκεντρωθεί στην επιβίωση όχι των τραπεζών, αλλά του πληθυσμού και του κράτους σε συνθήκες έκτακτης ανάγκης.
Η Ελλάδα οφείλει να εγκαταλείψει την πολιτική Βρούτου και να συμπαρασταθεί στην απειλούμενη Κυπριακή Δημοκρατία. Ευκαιρία να θέσει και το δικό της πρόβλημα στην Ευρώπη, αντί να συνεχίζει την πολιτική αυτοκτονίας που επιβάλλουν Μνημόνια και Δανειακές. ‘Αρνηση της κυβέρνησης να το πράξει είναι προδοσία πολύ χειρότερη αυτής του 1974.
‘Οσο διαρκεί η σύγκρουση η Κύπρος πρέπει να εισάγει διοικητική οικονομία εκτάκτου ανάγκης, πολεμικής περιόδου, για την επιβίωση του πληθυσμού και του κράτους, και να προετοιμαστεί άμεσα για την εισαγωγή άλλου νομίσματος, όχι με δική της πρωτοβουλία, αλλά εάν καταστεί αναπόφευκτο. Χρειάζεται σχολαστική προσοχή στη νομική τεκμηρίωση από πλευρά διεθνούς κα ευρωπαϊκού δικαίου όλων των ρυθμίσεων που θα γίνουν, με πιθανή επίκληση καταστάσεων έκτακτης ανάγκης, κινδύνου για την επιβίωση του πληθυσμού και την ασφάλεια του κράτους. Μια ειδική νομική ομάδα με τους καλύτερους ειδικούς πρέπει να λειτουργεί σε διαρκή βάση και να ξετινάξει όλα τα κείμενα στα οποία μπορούν να στηριχθούν οι ενέργειες της Δημοκρατίας, ιδίως ευρωπαϊκές συνθήκες και αποφάσεις του ΟΗΕ. Κάθε κίνηση πρέπει να στηρίζεται νομικά, αλλά και πολιτικά-επικοινωνιακά, με ευρύτερης αξίας επιχειρήματα, που να απευθύνονται στα συμφέροντα όλης της Ευρώπης και όχι μόνο της Κύπρου.
Ο ελληνικός λαός στο σύνολό του πρέπει να αντιληφθεί ότι έχει πέσει θύμα πολέμου κι ότι αν δεν απαντήσει σε αυτόν τον πόλεμο θα χαθεί οριστικά. Δεν του προτείνεται κανένας λογικός συμβιβασμός. Αυτό που του προτείνεται είναι η συνέχιση της καταστροφής του ελληνικού έθνους. Τα μνημόνια και οι δανειακές δεν είναι απλά προγράμματα οικονομικής πολιτικής. Είναι εργαλεία βαθιού μετασχηματισμού του κράτους και μετατροπής του σε αποικία χρέους, μέσω του μηχανισμού «μη βιώσιμου χρέους», της απαγόρευσης χρεωκοπίας και των νομικών δεσμεύσεων των δανειακών. Δεν αντιμετωπίζουμε μια ανοιχτή στρατιωτική κατοχή, αντιμετωπίζουμε όμως το ισοδύναμό της με οικονομικο-νομικά μέσα και χρειάζεται να οργανώσουμε τον «αντικατοχικό» αγώνα όχι με στρατιωτικά, αλλά με τα προσήκοντα σε μια τέτοια κατάσταση μέσα. Πριν από όλα όμως πρέπει να καταλάβουμε τι έχει συμβεί στην Ελλάδα και τι επιχειρείται να επιβληθεί στην Κύπρο.
Ο Νίκος Αναστασιάδης εξαπάτησε τους ψηφοφόρους, παραβίασε κατάφωρα τη λαϊκή εντολή, με τη συνδρομή των λοιπών Ευρωπαίων Υπουργών, του ΔΝΤ και των ευρωπαϊκών θεσμών και πρόδωσε τη χώρα του. Πρέπει να φύγει άμεσα από τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας. Ο Πρόεδρος της Βουλής, οι αρχηγοί των πολιτικών κομμάτων και οι ανθυποψήφιοί του οφείλουν να ενημερώσουν για όλα αυτά τους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων της ΕΕ, εξηγώντας τους ότι ο άνθρωπος αυτός δεν μπορεί να εκπροσωπεί την Κυπριακή Δημοκρατία και καθιστώντας τους υπεύθυνους για την δική τους συμμετοχή. Αυτό που έγινε στην Κύπρο ονομάζεται πραξικόπημα, όπως πραξικόπημα ήταν η συνομολόγηση της Δανειακής και του Μνημονίου στην Ελλάδα. Πρέπει να δημιουργήσουν άμεσα επιτροπή εθνικής σωτηρίας για να διαχειριστούν τις τύχες των Ελλήνων και της Δημοκρατίας.
Οφείλουν οι Κύπριοι να απευθυνθούν στους ευρωπαίκούς λαούς και να εξηγήσουν ότι αυτό που έγινε είναι ένα πραξικόπημα κατά των θεμελιωδέστερων αξιών και τρόπων λειτουργίας της Ευρώπης, ότι δεν έχει να κάνει με τα επιμέρους προβλήματα του κυπριακού τραπεζικού τομέα, αλλά εντάσσεται στα πλαίσια μιας επίθεσης της χρηματιστικής ολιγαρχίας στο ένα μετά το άλλο ευρωπαϊκό κράτος, εξηγώντας ότι η Ευρωπαϊκή ‘Ενωση λέγεται Ευρωπαϊκή, όχι Γαλλική, Γερμανική, Τραπεζική. Πρέπει να εξηγήσουν ότι το Eurogroup, το ΔΝΤ, η ΕΚΤ και η Κομισιόν, ανακοινώνοντας τις αποφάσεις τους, κάλεσαν ουσιαστικά τους καταθέτες να αποχωρήσουν άμεσα από τις τράπεζες της Κύπρου, κατέστρεψαν δηλαδή τον κυπριακό τραπεζικό τομέα και την οικονομία του νησιού. Πρέπει να απευθύνονται προς τους Ευρωπαίους επικαλούμενοι όχι μόνο τα δικά τους δίκαια, αλλά τις ευρύτερες αρχές και το συφμέρον της Ευρώπης.
ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΟΙ ΚΥΠΡΙΟΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΟΙΞΟΥΝ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΤΟΥΣ ‘Η ΝΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΟΥΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΥΡΩΠΑΙΟΥΣ, ΑΝ ΔΕΝ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΟΥΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΣ ΤΗ ΒΙΩΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΤΟΥΣ.
Οι κλειστές τράπεζες δεν είναι πρόβλημα μόνο για την Κύπρο, είναι πρόβλημα για όλο τον πλανήτη. Οποιοδήποτε σχέδιο γίνει τυχόν δεκτό πρέπει να προβλέπει «ρήτρες αποφυγής κραχ» (λόγω του επικοινωνιακού πλήγματος) και «ρήτρες ανάπτυξης» (σε περίπτωση που η Κύπρος γνωρίσει υφεσιακή βουτιά). Δεν πρέπει ομοίως να διαθέσουν εθνικούς πόρους για σωτηρία τραπεζών, αφού δεν θα μπορέσουν να τις σώσουν. Αν πάρουν σε αυτές τις συνθήκες δάνειο για τη σωτηρία των τραπεζών, θα είναι μη βιώσιμο, δηλαδή θα εγκατασταθεί ο βασικός μηχανισμός διαρκούς ύφεσης, λεηλασίας, φτωχο[ποίησης και αποικιοποίησης. Τα ζήσαμε τρία χρόνια στην Ελλάδα, αρκετά με τα πειράματα.
Αν δεν μπορεί να βρεθεί άλλη λύση, οι τράπεζες να οδηγηθούν σε χρεωκοπία. Η Κύπρος να προετοιμάζεται άμεσα, από σήμερα Κυριακή, για εισαγωγή άλλου νομίσματος, αλλά να μη το εισάγει με δική της πρωτοβουλία. Να χρησιμοποιήσει όλα τα θεσμικά μέσα που διαθέτει ως μέλος της ΕΕ αδιαφορώντας για τις αντιδράσεις. Αλλά κάθε κίνηση πρέπει να συνοδεύεται από πολιτική και επικοινωνιακή κάλυψη υψηλοτάτου επιπέδου. Χρειάζεται στο πραξικόπημα της ΕΕ και του ΔΝΤ, να αντιταχθεί άμεσα μια πανευρωπαϊκή πολιτική πρόκληση τουλάχιστον εξίσου υψηλού επιπέδου προς την ένταση του χτυπήματος.
Αντιλαμβάνομαι ότι αυτή είναι μια λύση σύγκρουσης, μη συμβατικού, με μη στρατιωτικά μέσα πολέμου. Είμαι ο τελευταίος που θα ήθελε μια τέτοια σύγκρουση, αλλά δεν βλέπω πως μπορεί κανείς να την αποφύγει. Η διαθέσιμη εναλλακτική είναι μια καταστροφή ταχύτερη από της Ελλάδας, η διάλυση, πολύ σύντομα, του κυπριακού κράτους με μια νέα, χειρότερη μορφή του σχεδίου Ανάν, η αρπαγή των πετρελαίων και αερίων της Κύπρου. Μας τάπανε ήδη άλλωστε κι από Στέητ Ντηπάρτμεντ κι από Ντώυτσε Μπανκ και από αλλού. ‘Ένα μέρος των Ελληνοκυπρίων θα παραμείνει στο νησί, είδος ομήρων για να εκβιάζεται η Ελλάδα.
Η κατάσταση δεν χωρεί ημίμετρα. ‘Η πας σε πόλεμο, ή παραδίδεσαι, χωρίς ουσιαστικά πιθανότητες να σου επιδείξουν κάποιο έλεος. Κι αν πας στον πόλεμο, το αποφασίζεις και δεν γυρνάς πια ποτέ το κεφάλι πίσω, γιατί στο κόβουνε.
Πηγή, konstantakopoulos.blogspot.com
