Οι αρχαιολογικοί θησαυροί στον τύμβο Καστά της Αμφίπολης που έχουν αφήσει άναυδη την Διεθνή Κοινότητα για την μοναδική ομορφιά τους, δημιουργούν έναν νέο τεράστιο τουριστικό πόλο για την χώρα μας με επίκεντρο αυτή τη φορά την Αμφίπολη.

 

Ο ΟΣΕ σχεδιάζει παραλιακή χάραξη της σιδηροδρομικής γραμμής Αλεξανδρούπολης - Θεσσαλονίκης, ώστε αυτή να διέρχεται από την περιοχή της Αμφίπολης.

Η ΓΑΙΟΣΕ προχωρεί, σε συνεργασία με το Δήμο Αμφιπόλης, στην αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας της στο λιμάνι της Αμφιπόλης, απόσταση μολις 2,5 χιλιόμετρα από τον τύμβο Καστά, που φτάνει τα 275 στρέμματα. Στο παρελθόν το λιμάνι της Αμφίπολης εξυπηρετείτο από το σιδηρόδρομο, καθώς αποτελούσε τον τερματικό σταθμό της σιδηροδρομικής γραμμής Νέα Ζίχνη – Λιμένας Αμφίπολης.

Οι εταιρείες υδροπλάνων σχεδιάζουν να ξεκινήσουν δρομολόγια, αφού εκτιμούν ότι θα υπάρξει σημαντική ζήτηση για επισκέψεις στους αρχαιολογικούς θησαυρούς που έρχονται στο φως. Ήδη κατατέθηκε αίτημα για την αδειοδότηση υδατοδρομίου.

 

Ο «λιμενίσκος Αμφιπόλεως», έτσι χαρακτηρίζεται από τον «Πλοηγό, Τόμο Γ’» της Υδρογραφικής Υπηρεσίας, είναι τεχνητός, βρίσκεται στον Ν. Σερρών σε απόσταση 800 μέτρων ανατολικότερα των εκβολών του ποταμού Στρυμόνα και είναι ασφαλής απ’ όλους τους καιρούς.

Εντάχτηκε στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα ‘’Αλιεία 2000-2006’’ με τίτλο έργου ‘’Αποκατάσταση φυσικού περιβάλλοντος και εκσυγχρονισμός αλιευτικού καταφυγίου Αμφίπολης Σερρών’’ με προϋπολογισμό 800.988 ευρώ. Το έργο περιελάμβανε, τοποθέτηση πλωτών προβλητών, Η/Μ εγκαταστάσεις (ύδρευση, πυρασφάλεια, ηλεκτροφωτισμό) και παραδόθηκε το 2008.

 

Μήπως όμως ήλθε η ώρα να γίνει πράξη η ιδέα για την κατασκευή μαρίνας στο λιμάνι της Αμφίπολης;

 

Ας δούμε παρακάτω την κατάσταση στην Βόρεια Ελλάδα, η οποία μας δείχνει ότι μια τέτοια πρόταση είναι πολύ ρεαλιστική και πραγματοποιήσιμη.

 

ΟΙ ΜΑΡΙΝΕΣ ΣΤΗ ΒΟΡΕΙΟ ΕΛΛΑΔΑ: ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΑΜΦΙΠΟΛΗ

 

Η Ελλάδα, με τα 16.500 χιλιόμετρα ακτογραμμής, τα πάμπολλα πανέμορφα νησιά, το ήπιο κλίμα, τα ενδιαφέροντα εναλλασσόμενα τοπία και οικοσυστήματα και τους αρχαιολογικούς της θησαυρούς, είναι άρρηκτα συνδεδεμένη, ως γεωγραφικός χώρος και ως ιδέα, με τη θάλασσα. Συνεπώς, μεταξύ άλλων, είναι και ο ιδανικός προορισμός για την ανάπτυξη δραστηριοτήτων θαλάσσιου τουρισμού.

Προϋπόθεση ανάπτυξης του πολύμορφου θαλάσσιου τουρισμού, κρουαζιέρας, γιώτινγκ, θαλάσσιας περιήγησης, καταδυτικου, αλιευτικου κλπ είναι η δημιουργία κατάλληλων υποδομών όπως, λιμάνια και μαρίνες (στις οποίες θα επικεντρωθούμε).

Μέρος του κενού που υπήρχε, άρχισε να καλύπτεται μετά την ίδρυση (1950) του Ε.Ο.Τ. Από τον ίδιο, ξεκίνησε η κατασκευή(1958) και η λειτουργία (1963) της πρώτης ελληνικής μαρίνας στη Βουλιαγμένη. Ακολούθησαν, της Ζέας (1966) στον Πειραιά και της Αρετσούς στην Καλαμαριά Θεσσαλονίκης (1973).

Το 1981 εκπονήθηκε σχέδιο εθνικού συστήματος λιμένων αναψυχής (ΣΕΣΥΛΑ), το οποίο προέβλεπε 34 μαρίνες με σύνολο 15.000 θέσεων ελλιμενισμού, αλλά δεν υλοποιήθηκε εξαιτίας της έλλειψης κονδυλίων και κυρίως της γραφειοκρατίας.

 «Μαρίνα», είναι όρος που χρησιμοποιείται διεθνώς, προερχόμενος από την ιταλική λέξη marina και σημαίνει τον «τουριστικό λιμένα σκαφών αναψυχής». Αποτελείται από χερσαίο και θαλάσσιο χώρο, προοριζόμενο, κατά κύριο λόγο, για την προσωρινή ή διαρκή, τεχνική ή ναυτιλιακή εξυπηρέτηση των σκαφών αναψυχής, και των επιβαινόντων με παροχή υπηρεσιών τουρισμού όπως, πολυτελή ξενοδοχεία, εστιατόρια, μπαρ, καφέ, καζίνο, γκαλερί και καταστήματα. Χωροθετείται, συνήθως, αυτοτελώς και ανεξάρτητα από τα εμπορικά λιμάνια αλλά, υπό προϋποθέσεις χωροθετείται και μέσα σε αυτά.

 

Η Ελλάδα διαθέτει τις λιγότερες μαρίνες και θέσεις ελλιμενισμού σκαφών αναψυχής, από όλες τις χώρες της Ευρώπης. Διαθέτει 0,5 θέσεις ελλιμενισμού ανά χιλιόμετρο ακτογραμμής, ενώ στις χώρες της Μεσογείου, της Ε.Ε. και της Τουρκίας είναι 8,9. Σε πλήρη λειτουργία υπάρχουν μόνο 25 μαρίνες με περίπου 9.000 θέσεις, όταν οι ανταγωνίστριες χώρες Τουρκία και Κροατία με πολύ μικρότερη ακτογραμμή και νησιά, διαθέτουν αντίστοιχα 80 και 100. Η Γαλλία, με 6.300 χλμ. ακτογραμμής, έχει 226.000.

 

Οι νομοθετικές ρυθμίσεις, για την είσοδο του ιδιωτικού τομέα στις μαρίνες, ανέβασε σημαντικά το επίπεδο των προσφερόμενων υπηρεσιών και δημιούργησε νέες προοπτικές για την ανάπτυξη του θαλάσσιου τουρισμού. Παρ’ όλα αυτά, η ανάγκη αύξησης των θέσεων ελλιμενισμού, παραμένει το ζητούμενο. 

Αναφέροντας νομοθετικές ρυθμίσεις, εννοούμε αυτές που έγιναν με το Κεφ. Γ, άρθρα 29-37 του Ν. 2160/1993 «Ρυθμίσεις για τον τουρισμό», τα άρθρα 10,11 και 12 του Ν.4179/2013 «Απλούστευση διαδικασιών για την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας στον τουρισμό» και το άρθρο 9 του Ν.4276/2014 «Απλούστευση διαδικασιών λειτουργίας τουριστικών επιχειρήσεων και τουριστικών υποδομών, ειδικές μορφές τουρισμού».

 

 

***

 

Στην Αττική, υπάρχουν επτά (7) μαρίνες με 3.660 θέσεις ελλιμενισμού και η πληρότητά τους αγγίζει το100%.

Τι συμβαίνει όμως στη Βόρεια Ελλάδα και συγκεκριμένα στις Περιφέρειες της Κεντρικής Μακεδονίας και Ανατ. Μακεδονίας-Θράκης;

Σε όλο το μήκος της ακτογραμμής από την εσχατιά των συνόρων, τον Έβρο, μέχρι τη Θεσσαλονίκη δεν υπάρχει μαρίνα.

Οι δυο μαρίνες που λειτουργούν στη Χαλκιδική, η Μαρίνα Πόρτο Καράς στη Σιθωνία και η Μαρίνα Sani Resort στην Κασσάνδρα, από τις πλέον ολοκληρωμένες και πολυτελείς στη χώρα μας, είναι ιδιωτικές.

 

Στην Περιφέρεια Ανατ. Μακεδονίας- Θράκης γίνεται λόγος για δυο μαρίνες:

 

•           Μαρίνα (Παναγίας) Θάσου

Είναι ένα έργο που σχεδιάστηκε μεν, άρχισε η κατασκευή του, αλλά δεν ολοκληρώθηκε.

Βρίσκεται 0,2 ναυτικά μίλια δυτικά του λιμένα Θάσου, με ανεξάρτητη είσοδο, με δυνατότητα ελλιμενισμού 189 σκαφών και βύθισμα 3 έως 4,5 μέτρα. Δεν λειτουργεί ως μαρίνα αλλά στην πράξη χρησιμοποιείται ως τμήμα του λιμένα Θάσου.

Στην αριθ.218/2012 Απόφαση της Διυπουργικής Επιτροπής Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων (ΦΕΚ 2322Β/13-8-2012), με την οποία δόθηκε στο ΤΑΙΠΕΔ το δικαίωμα για την παραχώρηση του δικαιώματος χρήσης, λειτουργίας, διαχείρισης και εκμετάλλευσης είκοσι τριών (23) μαρίνων, δεν περιλαμβάνεται η μαρίνα (Παναγίας) Θάσου, προφανώς εξαιτίας των οικονομικών κι άλλων διεκδικήσεων που εκκρεμούν στα δικαστήρια.

 

•       Μαρίνα Αλεξανδρούπολης

Είναι ένα έργο που σχεδιάστηκε για πρώτη φορά από τον Ε.Ο.Τ, δεν ξεκίνησε ποτέ και φυσικά δεν υλοποιήθηκε.

Στα πλαίσια εφαρμογής του Νόμου 2206/1994 «Ίδρυση, Οργάνωση, Λειτουργία και Έλεγχος των Καζίνο», εκδόθηκε η αριθ. 600/03-04-1995 Απόφαση του Υπουργού Τουρισμού (ΦΕΚ 269 Β /10-4-1995) με την οποία παραχωρήθηκε στην “ΚΟΙΝΟΠΡΑΞΙΑ ΚΑΖΙΝΟ ΚΑΙ ΞΕΝΙΑ ΞΑΝΘΗΣ’’, άδεια για την ίδρυση, λειτουργία και εκμετάλλευση «Καζίνο» στην Ξάνθη.

Στην ίδια Απόφαση προβλεπόταν και η εκπλήρωση ορισμένων υποχρεώσεων εκ μέρους της Κοινοπραξίας όπως, η κατασκευή Μαρίνας στην Αλεξανδρούπολη σύμφωνα με την υπάρχουσα προμελέτη του ΕΟΤ, προϋπολογισμού 3 δις δρχ. και συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα.

 

Κι όμως, παρά το γεγονός ότι στην ΠεριφέρειαΑνατ. Μακεδονίας - Θράκης δεν λειτουργεί καμία μαρίνα, το Υπουργείο Τουρισμού, (http://www.mintour.gov.gr/el/Investments/touristikoi_limenes/xartestourlimenon/) στην επίσημη ιστοσελίδα του, παρουσιάζει ότι υπάρχουν και λειτουργούν μαρίνες, τόσο στην Αλεξανδρούπολη όσο και τη Θάσο. Για την περίπτωση της Θάσου ίσως υπάρχει κάποια δικαιολογία καθώς λειτουργεί από το Λιμενικό Ταμείο Θάσου, με τις υπάρχουσες στοιχειώδεις υποδομές, χωρίς όμως τις πλήρεις προδιαγραφές μαρίνας. Για την περίπτωση της Αλεξανδρούπολης, δεν υπάρχουν δικαιολογίες.

Στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας λειτουργούν τρεις (3) μαρίνες με σύνολο περίπου οκτακοσίων (800) θέσεων. Οι δυο είναι καθαρά ιδιωτικές και από τις πλέον ολοκληρωμένες και πολυτελείς στη χώρα μας:

 

•       Μαρίνα Αρετσού Καλαμαριάς

Ανήκει στην «Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου Α.Ε.» (πρώην «Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα Α.Ε.». Βρίσκεται σε πλήρη λειτουργία με 242 θέσεις ελλιμενισμού για σκάφη μέχρι 30 μέτρα. Διαθέτει ειδικό χερσαίο χώρο για παροχή υπηρεσιών μικρής κλίμακας επισκευών και συντήρησης των σκαφών.

Με την αριθ. 218/2012 Απόφαση της Διυπουργικής Επιτροπής Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων (ΦΕΚ 2322Β/13-8-2012) δόθηκε στο ΤΑΙΠΕΔ το δικαίωμα παραχώρησης σε τρίτους, μέσω συμβάσεων παραχώρησης, κάθε δικαιώματος χρήσης, διοίκησης, διαχείρισης και εκμετάλλευσης των κινητών και περιουσιακών στοιχείων της.

 

•       Μαρίνα Πόρτο Καράς

Είναι η μεγαλύτερη ιδιωτική μαρίνα της Βορείου Ελλάδος και βρίσκεται στη Σιθωνία Χαλκιδικής. Διαθέτει 315 θέσεις ελλιμενισμού για σκάφη μήκους μέχρι 55 μέτρα και βύθισμα 5,5 μέτρων.

 

•           Μαρίνα Sani Resort

Είναι ιδιωτική και βρίσκεται στην Κασσάνδρα Χαλκιδικής. Διαθέτει 215 θέσεις ελλιμενισμού για σκάφη μήκους μέχρι 24 μέτρα και βύθισμα 3 μέτρων.

 

 

***

 

Η αναφορά στις μαρίνες της Βορείου Ελλάδος δεν είναι τυχαία. Η ανάγκη για μαρίνες στη Θράκη και τη Μακεδονία είναι από χρόνια εμφανής. Τα δρώμενα στον τύμβο Καστά της Αμφίπολης την κάνουν επιτακτική. Το Κράτος έχει ανάγκη από έσοδα και οι επισκέπτες από μια άνετη και ασφαλή παραμονή.

Γιατί λοιπόν να μην εξελιχθεί και ο σημερινός «λιμενίσκος Αμφιπόλεως» σε «τουριστικό λιμένα σκαφών αναψυχής»;

 

 

 

Αλεξανδρούπολη Οκτώβριος 2014

 

ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

 

Υποναύαρχος Λ.Σ (ε.α)