Στην τρέχουσα επικαιρότητα, που ήδη προβάλλουν σκληρά και αδυσώπητα τα επερχόμενα δεινά για τον Ελληνισμό, βρίσκουμε κάτι ανάλογο να συνταιριάζει από την Παλαιά Διαθήκη, με τον καταδυναστευόμενο από τους Αιγυπτίους λαό των Εβραίων.
Όταν άρχισε να αυξάνεται και να γίνεται πολύ ισχυρός, όντας υποταγμένος και εξορισμένος, τότε ο βασιλιάς Φαραώ, που δε γνώριζε τίποτε για τον Ιωσήφ και την προσφορά του στην Αίγυπτο, υπό το φόβο της επικράτησής τους, έδωσε εντολή να συντριβεί το έθνος του Ισραήλ. Διέταξε τη γενοκτονία του. (Βιβλίο Εξόδου)
Δυο μεθόδους σοφίστηκε ο Φαραώ για την εξόντωσή του, για τη γενοκτονία αυτή. «Δεῦτε οὖν κατασοφισώμεθα αὐτούς», είπε (Εξ.1,10).Τι σημαίνει «κατασοφισώμεθα»; Κατασοφίζομαι, σημαίνει εξαπατώ, κάνω κακό με τεχνάσματα, με μεθόδους κρυφές. Πώς όμως;
Η πρώτη ήταν σε μορφή καταπίεσης, τυραννίας και βασανιστηρίων. Διέταξε να τους βάλουν σε καταναγκαστικά έργα και να χτίζουν ασταμάτητα πολιτείες. Οι επιστάτες τους πίεζαν στην εργασία όλο και περισσότερο και έκανα τη ζωή τους πιο οδυνηρή. Όσο όμως τους πίεζαν, τόσο οι Ισραηλίτες πείσμωναν. Δε λύγιζαν. Συνέχιζαν να αυξάνονται και να δυναμώνουν. (Έξ.1,10-14)
Γιατί όμως διάλεξε αυτόν τον τρόπο ο Φαραώ; «Διότι δεν έδωσαν καμία αφορμή και δεν έπρεπε να τους καταπιέσουν φανερά, μήπως και ξεσηκωθούν σε επανάσταση» (Άδηλος).Δε χρησιμοποίησαν βίαιο τρόπο για να τους εξοντώσουν, αλλά τη βαριά εργασία, αναβαθμίζοντάς την σταδιακά σε βαρύτερη και εξοντωτική. Όλα έγιναν με δαιμονικό τρόπο. Έτσι, δε μπορούσε να διαμαρτυρηθεί ο λαός, διότι φαινόταν λογική η μεταχείριση αυτή.
Αλλά λειτούργησε και η θεία οικονομία. «Ο Θεός επέτρεπε να γίνεται αυτό, για να μισήσουν οι Εβραίοι τους θεούς των Αιγυπτίων και με προθυμία να βγουν από την Αίγυπτο. Αυτό βέβαια(να φύγουν από την Αίγυπτο) δε θα το ανέχονταν οι Εβραίοι, εάν είχαν απολαύσεις και ειρήνη στην Αίγυπτο. ( Κύριλλος Αλεξανδρείας)
Στο αμοιβαίο αυτό μίσος Εβραίων και Αιγυπτίων εξυπηρετούνταν το θείο σχέδιο. Το σχέδιο της Εξόδου και της αναχώρησης προς τη Γη της Επαγγελίας.
Η δεύτερη μέθοδος ήταν πιο καταστροφική, απάνθρωπη, αλλά και δαιμονική. Διέταξε τις μαμές, που ξεγεννούσαν τις Εβραίες, να σκοτώνουν όσα παιδιά γεννιούνταν αγόρια. Δηλαδή να κάνουν όπως θα λέγαμε σήμερα έκτρωση. Τι σημαίνει έκτρωση. Έκτρωση = (εκ+ τιτρώσκω): Τρυπώ και βγάζω το σκοτωμένο έμβρυο.
Τι έκανα όμως οι μαμές; Έκαναν ανυπακοή στην ασεβή και θηριώδη διαταγή του βασιλιά, που προφανώς θα τις είχε υποσχεθεί αμοιβές ή τιμωρίες ανάλογα με τη στάση τους. Λέει η Γραφή: «ἐφοβήθησαν δὲ αἱ μαῖαι τὸν Θεὸν καὶ οὐκ ἐποίησαν καθότι συνέταξεν αὐταῖς ὁ βασιλεὺς Αἰγύπτου, καὶ ἐζωογόνουν τὰ ἄρσενα». ( Εξ.1,17)Φοβήθηκαν το Θεό, λέει και δεν διέπραξαν το έγκλημα. Άφηναν τα παιδιά να ζουν. «Πειθαρχεῖν δεῖ Θεῷ μᾶλλον ἢ ἀνθρώποις». (Πρ. 5,29)
Και ο Θεός τις ευλόγησε. Τις έδωσε πολλά αγαθά. Επίσης τις έδωσε συζύγους, παιδιά, απογόνους. Το γένος τους αυξήθηκε πολύ. Αλλά και οι γυναίκες που γεννούσαν τις ευεργετούσαν με κάθε τρόπο.
Ποια σημασία μπορεί να έχουν για μας ως έθνος δοκιμαζόμενο και χειμαζόμενο, από τη μια εξαιτίας της δικής μας επιπολαιότητας και ανυπακοής στην ιστορική παρακαταθήκη των προγόνων μας και από την άλλη εξαιτίας της αντιπάθειας, της ζήλειας και του φθόνου των κατά καιρούς αποκαλούμενων φίλων μας και εν τέλει καθιστάμενων προδοτών αυτής της «φιλίας»; Διότι οι δυνάστες μας και σήμερα επαναλαμβάνουν: «Δεῦτε κατασοφισώμεθα αὐτούς».
Ο πρώτος κατασοφισμός, παρόμοιος του Φαραώ, συνίσταται στην περικοπή των αναγκαίων για την επιβίωση, με προσπάθεια εκλογίκευσης της απανθρωπιάς, στον εκβιασμό, τον εκφοβισμό, τις απειλές για περαιτέρω στερήσεις. Όλα με τρόπο κλιμακωτό και εναλλασσόμενο, για τη δημιουργία κλίματος αβεβαιότητας και με τελικό σκοπό την ταπείνωσή μας.
Δεν μπορεί. Η αντιπάθεια αυτή των συνεταίρων μας κρύβει μια διαχρονικότητα. Δεν περιορίζεται και δεν προκύπτει μόνο από τις οικονομικές δοσοληψίες αλλά κι από όλη την ιστορική διαδρομή του Γένους μας. Αυτοί το γνωρίζουν πολύ καλά, γι΄αυτό μη μας φαίνεται παράξενο. Είμαστε Ανατολή. Είμαστε οι πραγματικοί φιλελεύθεροι (φίλοι της ελευθερίας). Δεν μπορούν να φανταστούν, να διανοηθούν αυτό που εμείς εννοούμε ως ελευθερία. Το κακό είναι πως δεν ομολογείται ευθέως και από τους άρχοντες τους δικούς μας αυτή η αλήθεια προς τον ελληνικό λαό. Αφήνουν να αιωρείται η εντύπωση πως έχουμε ουσιώδη κοινά. Όμως δε συμβαίνει αυτό σε καμιά περίπτωση.
Κληρονομήσαμε από τους προγόνους μας όσα καλά και όσα στραβά. Δεν προσέξαμε όμως. Θελήσαμε να γίνουμε κάτι άλλο από αυτό που είμαστε, αφού πιστέψαμε και στις υποσχέσεις των σωτήρων μας και μπήκαμε στο σακί τους. Απαρνηθήκαμε πολλά, ακολουθώντας το δυτικό τρόπο ζωής. Οι νεότερες γενιές έμειναν πλήρως αμέτοχες των πατρικών μας παραδόσεων. Δηλαδή των βιωματικών εμπειριών της ρωμαίικης ασκητικής καθημερινότητας και όχι απλώς κάποιων προεκτάσεων της, που από μόνες τους διασκεδάζουν, αλλά δεν ψυχαγωγούν ( άγουν την ψυχή = καθοδηγούν την ψυχή).
Τώρα ο Φαραώ στέκει απειλητικός από πάνω μας κι εμείς πρέπει να σταθούμε στο ύψος του χρέους μας, όταν το καλέσει ο καιρός και η πατρίδα. Αυτές οι δοκιμασίες πρέπει να μας πεισμώσουν, ώστε να παραμείνουμε στον τόπο μας και να επιστρέψουμε στα πάτρια, στα παραδεδομένα. Δε θα λυγίσουμε, όπως και οι Ισραηλίτες και με θέλημα Θεού, θα έλθει και η ποθητή «Έξοδος».
Ο δεύτερος κατασοφισμός κι αυτός παρόμοιος του Φαραώ, δυστυχώς είναι καθαρή αυτοχειρία. Εμείς, με τα ίδια μας τα χέρια, βαλθήκαμε να εξοντώσουμε τον εαυτό μας. Είναι γενοκτονία η δολοφονία των εμβρύων μέσα από τις κοιλιές των μητέρων τους. Είναι άτιμη, άνανδρη και απάνθρωπη πράξη η έκτρωση. Tο χέρι που κάνει έκτρωση, μπορεί να κάνει και όλα τα άλλα εγκλήματα.
Οι μαμές του Φαραώ αρνήθηκαν με κίνδυνο της ζωής τους να υπακούσουν στη διαταγή και εμείς για το κέφι μας, για το καπρίτσιο μας, σκοτώνουμε απροστάτευτα πλάσματα και τα πετάμε μαζί με τις κοπριές στους υπονόμους. Είναι δυνατόν έτσι να έχουμε ευλογία; Μόνοι μας αποκλείουμε την «Έξοδο» από το σημερινό Φαραώ, αποκλείοντας πρώτα το δρόμο της μετάνοιας και της αλλαγής πορείας. Μας κρατάει στο χέρι ο μεγάλος Φαραώ, το αφεντικό, ο Διάβολος και κάνουμε το θέλημά του.
Αυτή η γενοκτονία που διαπράττουμε, είναι δικό μας έργο απεχθέστατο στα μάτια του Θεού. Πρέπει να σταματήσει οπωσδήποτε, για να έχουμε ελπίδα σωτηρίας από τους επίβουλους πανταχόθεν εχθρούς της πατρίδας μας αλλά και του καθενός μας.
Απομένει να βρεθεί ο νέος Μωυσής (δύσκολο να βρεθεί βέβαια με τόσες εκτρώσεις, που δίνουν και παίρνουν), που θα μπει μπροστά και θα αναλάβει την οργάνωση και την πορεία της Εξόδου. Αυτό είναι καθαρά έργο του Θεού και θα φανεί στην κατάλληλη ώρα. Εμείς οφείλουμε να είμαστε έτοιμοι.
Πηγή: Ακτίνες
