*Ενός κακού μύρια έπονται, όπως λέει και μία σοφή ρήση. Αλλά που θα πάει, θα έρθει η ώρα που θα απαγκιστρωθούμε από αυτή την κατάσταση και η Ελλάδα θα μεγαλουργήσει ξανά… όπως μας είπαν και οι Άγιοι Πατέρες μας.
Οι νέοι κουνάνε μαντήλι. Με αεροπλάνα και βαπόρια όπως λέει και το γνωστό άσμα, όπου φύγει φύγει. Φεύγουν για άλλες πολιτείες, μακριά από οικογένειες, συγγενείς, φίλους, αγαπημένους ανθρώπους. Μακριά από την θαλπωρή της Ελλάδας, της μεγάλης μητέρας όλων μας.
Κρανίου τόπος θα γίνει σε λίγο η έρμη Ελλαδίτσα μας. Αποστραγγισμένη από το παραγωγικότερο κομμάτι της. Τους νέους της, το ίδιο της το μέλλον, την τελευταία ελπίδα της για ένα καλύτερο αύριο. Κροκοδείλια δάκρυα πολιτικών, διαλέξεις επί διαλέξεων, προτάσεις επί προτάσεων, μα μάταια όλα. Κανένα φως στο τούνελ. Καμία ευκαιρία για εμάς. Ανήκω και εγώ σε αυτούς τους νέους, που δεν έχουν φύγει ακόμη, που βλέπουν τη γενιά τους να έχει σχεδόν ολοκληρωτικά ξενιτευτεί. Αλλά που αρνείται πεισματικώς να φύγει. Που έχει μουλαρώσει, όπως λένε στο χωριό μου, περιμένοντας μάταια μια ευκαιρία, παρά τις απέλπιδες προσπάθειες συγγενών και φίλων να πάρω κι εγώ το αεροπλάνο και να αναζητήσω ένα καλύτερο μέλλον σε μια χώρα του εξωτερικού.
Ως Πατριώτης δεν επιθυμώ να γίνω παραγωγικός σε μια ξένη χώρα. Δεν θέλω να ενταχθώ στην «ξένη μηχανή», δεν θέλω να είμαι ακόμα ένας 25άρης και άνω που συμβάλλει στην αποστράγγιση μυαλών της χώρας.
Αλλά και η υπομονή έχει τα όριά της. Δεν θα χάσω τα πιο παραγωγικά χρόνια της ζωής μου, δεν θέλω να καταλήξω ένας αποτυχημένος. Θέλω να έχω μια αξιοπρεπή ζωή στη χώρα μου, κύριοι. Ναι σε εσάς απευθύνομαι. Στους πολιτικούς που διαρρηγνύετε τα ιμάτιά σας, χύνοντας κροκοδείλια δάκρυα για τα παιδιά μας που φεύγουν μετανάστες. Αλλά πώς να μας κρατήσετε αφού είστε έρμαια των δανειστών; Το μόνο που σας ενδιαφέρει είναι πώς θα υπογράψετε μνημόνια, πώς θα μας εξαθλιώσετε ακόμα περισσότερο, πώς θα κάνετε χαρούμενους του «εταίρους» μας, βυθίζοντας ακόμα πιο πολύ τη χώρα μας στην άβυσσο της καταστροφής. Κανείς δεν έχει αναρωτηθεί αν η γενιά μου και οι γενιές που έρχονται μαζί με αυτούς που έχουν ήδη φύγει, αν μένανε εδώ και τους δίνονταν οι ευκαιρίες, θα μπορούσαν να αναστρέψουν αυτή την θλιβερή και ντροπιαστική κατάσταση.
Φρούδες ελπίδες δημιουργούν οι πολιτικοί μας, αφού σε κάθε προεκλογική εκστρατεία οι υποσχέσεις για ευκαιρίες στους νέους ρέουν άφθονες. Δεν εξακριβώνεται όμως σε ποιο σημείο του παγκόσμιου χάρτη βρίσκονται αυτές οι ευκαιρίες. Τις ευκαιρίες τις θέλουμε στην πατρίδα μας. Πλήθος πτυχιούχων, λαμπρών επιστημόνων αισθάνονται απόγνωση και αναγκάζονται να καταφεύγουν στη λύση της μετανάστευσης καθώς ξένες χώρες, πιο διορατικές από ότι φαίνεται, ενδιαφέρονται να τους εντάξουν στο εργατικό δυναμικό τους γιατί αναγνωρίζουν τις ικανότητές τους και την διάθεση για εργασία.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται δυστυχώς. Σε παλαιότερες εποχές οι Έλληνες, στο μεγαλύτερο ποσοστό τους ανειδίκευτοι, πήγαιναν σε Γερμανία, Αμερική, Ν. Αφρική, Αυστραλία για να αναζητήσουν ένα καλύτερο μέλλον. Δεν ξαναγύρισαν ποτέ ή σπάνια για διακοπές καθώς έφτιαξαν τη ζωή τους και πολλοί μεγαλούργησαν σε ξένες χώρες. Τώρα νέοι, ειδικευμένοι, καινοτόμοι επιστήμονες, λαμπρά μυαλά όλων των ειδικοτήτων φεύγουν για Ολλανδία, Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία, Βρετανία, Αμερική , Νορβηγία αλλά και σε άλλες χώρες της υφηλίου για σπουδές και για δουλειά. Όποια πέτρα και αν σηκώσεις θα βρεις και ένα Έλληνα από κάτω. Τόσο μεγάλη η διασπορά μας.
Αιτίες και επιδράσεις…
Ανεργία, οικονομική κρίση, ανέχεια, πολιτική διαφθορά, γραφειοκρατία, μισθοί πείνας, της ξεφτίλας είναι από τις κυριότερες αιτίες που αποθαρρύνουν τους νέους, ωθώντας τους στην ηρωική έξοδο. Μη βλέποντας καμία προοπτική ανάπτυξης και το φάσμα της ανεργίας και της ανέχειας να τους περικυκλώνει, αναζητούν την τύχη τους μακριά από τον τόπο που τους γέννησε. Και το χειρότερο ….Οι πολιτικοί μας …αγρόν ηγόραζαν. Να εξυπηρετήσουν μόνο τα μικροκομματικά τους συμφέροντα, αγνοώντας τον κίνδυνο να μείνουν πίσω με ένα γηρασμένο πληθυσμό και μηδενική δυνατότητα ανανέωσης, παραγωγικότητας και καινοτομίας.
Το θέμα της διαρροής μυαλών δεν άπτεται μόνο της πολιτικής αλλά και του εκπαιδευτικού μας συστήματος. Σαν φιλόλογος, δεν θα μπορούσα να μην εστιάσω και στη συγκεκριμένη ενότητα. Η παιδεία στην Ελλάδα όπως γνωρίζουμε είναι «δωρεάν». Το ελληνικό κράτος ξοδεύει πόρους, επενδύοντας στο νέο αίμα ώστε να γίνει παραγωγικό, εντασσόμενο στην ελληνική παραγωγική μηχανή. Δεν σας τα είπαν καλά… Όπως φαίνεται η κατάσταση είναι τελείως μα τελείως διαφορετική. Η Ελλάδα εκπαιδεύει τα παιδιά της όχι για να γίνουν παραγωγικά με τις καινοτόμες ιδέες τους και την τεχνογνωσία τους για την ίδια αλλά για τις χώρες του εξωτερικού που λόγω των συνθηκών βρίσκουν πρόσφορο έδαφος να εκμεταλλευτούν τα ελληνικά μυαλά προς όφελός τους. Η χώρα κάνει μια μεγάλη επένδυση με τη δωρεάν παιδεία και δεν παίρνει τίποτα πίσω. Το brain drain είναι ασταμάτητο αυτή τη στιγμή καθώς δεν υπάρχουν τα κίνητρα και το υπόβαθρο για να παραμείνουν οι νέοι στην Ελλάδα. Ανεπίτρεπτο, δεν υπάρχουν λόγια..
Οι Έλληνες εγκαταλείπουν τη χώρα κατά χιλιάδες και τα στοιχεία είναι ανησυχητικά για την τριτοβάθμια εκπαίδευση η οποία δεν ανανεώνεται και σταδιακά οδηγείται στο τέλμα και στην οπισθοδρόμηση. Φοιτητικές παρατάξεις, υποχρηματοδότηση και έλλειψη υλικοτεχνικής υποδομής επιδεινώνουν την ήδη βεβαρυμένη κατάσταση.
Η έρευνα χάνεται…
Είναι χαρακτηριστικά τα στοιχεία του Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης για το European Research Council (ERC) –ευρωπαϊκό όργανο που έχει στόχο να ενισχύσει την υψηλής ποιότητας έρευνα στην Ευρώπη μέσω ανταγωνιστικής χρηματοδότησης– το οποίο χρηματοδοτεί ερευνητικά προγράμματα με κονδύλια έως και 2 εκατ. ευρώ. Στα τρέχοντα χρηματοδοτούμενα από το ERC προγράμματα μετέχουν 41 Έλληνες επιστήμονες υψηλού κύρους, εκ των οποίων οι 27 είναι νέοι και όλοι μένουν εκτός Ελλάδας. Παράλληλα, το προσωπικό των πανεπιστημίων δεν ανανεώνεται. Ενδεικτικό είναι ότι, με βάση τα στοιχεία της ομοσπονδίας πανεπιστημιακών (ΠΟΣΔΕΠ) έως το 2016 θα αποχωρήσουν περίπου 1.100 πανεπιστημιακοί, δηλαδή ο ένας στους οκτώ από τους 9.149 σήμερα. Επίσης, υπάρχει κίνδυνος να μην πραγματοποιηθεί μεγάλο μέρος του εκπαιδευτικού έργου, αφού έχουν περικοπεί δραστικά οι πιστώσεις για προσλήψεις συμβασιούχων νέων πανεπιστημιακών. Χαρακτηριστικά, το σχετικό κονδύλι, από 18 εκατομμύρια ευρώ που ήταν το 2011, μειώθηκε σε 5 εκατομμύρια για το 2013, ενώ για το ακαδημαϊκό έτος 2014-2015 υπάρχουν πιστώσεις μόνο για 100 συμβασιούχους. Τέλος τα ερευνητικά κέντρα στην Ελλάδα είτε κλείνουν είτε συγχωνεύονται, φυτοζωώντας υποχρηματοδοτούμενα σε συνθήκες ασφυξίας. Παρόλα αυτά από τα ελληνόπουλα του εσωτερικού παράγεται εξίσου σημαντικό έργο το οποίο χαίρει της εκτίμησης της παγκόσμιας πανεπιστημιακής κοινότητας. Ένα θετικό σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες είναι ότι το ερευνητικό δυναμικό που μένει Ελλάδα, αναπτύσσει ικανότητες ώστε να καλύψει την έλλειψη μέσων και πόρων με αποτέλεσμα πολλές φορές να γίνεται πιο αποτελεσματικό, δημιουργικό και ικανό από το αντίστοιχο του εξωτερικού που έχει τα πάντα στη διάθεσή του. Να τα λέμε και αυτά….
Ποιοι είναι αυτοί που φεύγουν;
Οι νέοι επιστήμονες που δοκιμάζουν την τύχη τους στο εξωτερικό ανήκουν συνήθως στην κατηγορία των αποφοίτων με τα περισσότερα προσόντα, καθώς κατέχουν πτυχία ξένων γλωσσών και μεταπτυχιακά. Το 73% έχει μεταπτυχιακό τίτλο, το 51,2% έχει διδακτορικό ενώ το 41% έχει σπουδάσει σε ένα από τα 100 καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου. Ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον στοιχείο της έρευνας είναι ότι το 70% φεύγει στο εξωτερικό πριν καν αναζητήσει την τύχη του στην Ελλάδα.
Όσον αφορά τους τομείς επιστημονικού ενδιαφέροντος, το 81% των Ελλήνων επιστημόνων ασχολείται κυρίως με την οικονομία και τη διοίκηση επιχειρήσεων, το 33% με τις νομικές επιστήμες, το 25% με τη χημεία, τη φυσική και τον προγραμματισμό των ηλεκτρονικών υπολογιστών ενώ στο 23% φτάνουν οι μηχανικοί. Αμέσως γίνεται κατανοητό ότι οι ειδικότητες που χάνουμε είναι οι πιο νευραλγικές, αυτές που πάσχουμε ως χώρα για να πάμε μπροστά, οι πιο καινοτόμες και δημιουργικές που μπορούν να διαμορφώσουν διαφορετικά την Ελλάδα αλλά και να αναμορφώνουν όλο τον κόσμο.
Το 31,7% από αυτούς επιλέγουν τη Βρετανία, το 28,7% τις ΗΠΑ ενώ τρίτη έρχεται η Γερμανία την οποία προτιμά το 6,6%. Την ίδια ώρα το πρώτο σε ελληνικό επιστημονικό πληθυσμό είναι το Λονδίνο και ακολουθούν, κατά σειρά, η Νέα Υόρκη, οι Βρυξέλλες, η Βοστόνη, το Παρίσι, η Γενεύη, το Μόναχο, η Ουάσιγκτον, η Ζυρίχη και το Σικάγο.
Όσο για τα εισοδήματα, το 68,4% των πτυχιούχων που εργάζονται στο εξωτερικό έχει ετήσιο εισόδημα μεγαλύτερο από 40.000 ευρώ. Στην Ελλάδα το ποσοστό των πτυχιούχων που κερδίζουν περισσότερα από 40.000 ευρώ είναι σχεδόν το μισό, δηλαδή περίπου 34,4%.
Η Ελλάδα δυστυχώς δεν έχει μετακινηθεί στην αλυσίδα παραγωγής της αξίας, ώστε να παράγει πιο σύνθετα προϊόντα και υπηρεσίες. Έτσι υπάρχει περιορισμένη εγχώρια ζήτηση πτυχιούχων με συνέπεια την διαρροή εγκεφάλων σε χώρες του εξωτερικού, και δεν τίθεται θέμα υπερπροσφοράς πτυχιούχων. Παρ” όλο ότι στη χώρα μας ο αριθμός των πτυχιούχων αυξάνεται τα τελευταία χρόνια, εξακολουθεί να είναι μικρότερος αναλογικά με τον πληθυσμό, σε σχέση με άλλες αναπτυγμένες χώρες.
Γιατί πρέπει να μείνουν οι νέοι στην Ελλάδα;
Τα ελληνόπουλα λοιπόν πρέπει να μείνουν στην πατρίδα τους. Μέσα σε ένα παρόν που είναι γεμάτο με πολιτικούς διεθφαρμένους, πνιγμένους στη λαμογιά, στις μίζες και στις λίστες Λαγκάρντ, με μόνο ενδιαφέρον τους την υπογραφή μνημονίων, με μια χώρα να ασφυκτιά λόγω της κρίσης, είναι το μόνο ελπιδοφόρο στοιχείο που μπορεί να μας βγάλει από αυτό τον βούρκο. Η τεχνογνωσία τους, οι σπουδές τους, οι καθαρές ιδέες τους, οι διαφορετικές αξίες τους, η δημιουργικότητα και η καινοτομία τους είναι απαραίτητες για την αναγέννηση της Ελλάδας μέσα από τις στάχτες της. Η Ελλάδα υπάρχει και αναπνέει μέσα από τα παιδιά της, μέσα από το μέλλον της, αν χαθούν αυτά, θα χαθεί κάποια στιγμή και η ίδια. Θα εκφυλιστούμε εθνικώς και θα οδηγηθούμε στον αφανισμό, πράγμα επιθυμητό από τους ξένους, όπως εύστοχα σημείωσε ο φίλτατος Ανδρέας Μουτζουρούλιας σε άρθρο του για το συγκεκριμένο θέμα.
Η πολιτεία ξόδεψε χρήματα για τις σπουδές τους. Ώστε κάποια στιγμή να δει αυτά τα έξοδα να πιάνουν τόπο. Δεν είναι κρίμα οι χώρες του εξωτερικού να εκμεταλλεύονται αυτά τα μυαλά χωρίς να έχουν ξοδέψει δεκάρα τσακιστή για την εκπαίδευσή τους, απολαμβάνοντας καρπούς που δεν τους ανήκουν; Είναι..Αλλά θα σου πει ο άλλος. Τι να κάνω άμα δεν υπάρχουν ευκαιρίες; Δεν θέλω να φύγω αλλά τι να κάνω; Ο άλλος μου προσφέρει δουλειά και ένα καλύτερο μέλλον..Να χάσω την ευκαιρία; Δίκοπο μαχαίρι…..
Κίνητρα για την επιστροφή των Ελλήνων
Ως κύριοι παράγοντες που θα οδηγούσαν στην επιστροφή των Ελλήνων αναδεικνύονται το κλίμα και ο τρόπος ζωής, τα οικονομικά κίνητρα, ήτοι η βελτίωση των οικονομικών αποδοχών αλλά και παράλληλα η συνολική βελτίωση του οικονομικού κλίματος που συνθέτουν απαραίτητη προϋπόθεση για να συνεχίσουν το επίπεδο ζωής που απολαμβάνουν στο εξωτερικό, καθώς και οι οικογενειακοί λόγοι. Αλλά ακόμα και σε αυτή την δύσκολη συγκυρία, αν υπήρχε πολιτική βούληση, θα υπήρχε λύση. Να έβγαινε ο πρωθυπουργός και να πρότεινε στους Έλληνες που εργάζονται έξω τα εξής. Η κατάσταση είναι δύσκολη. Μπορεί η χώρα να σας δώσει λίγα χρήματα. Γυρίστε πίσω, βοηθήστε τη χώρα να ορθοποδήσει και οι απολαβές σας θα αυξηθούν. Να φτιαχτεί επιτέλους ένα υγιές κράτος. Όσο αυτό είναι εφικτό βέβαια.. Θέλω να πιστεύω ότι από φιλότιμο θα ανταποκρίνονταν αρκετοί. Αρκετοί πάλι θα δίσταζαν και δικαιολογημένα καθώς δεν θα διακινδύνευαν να κάνουν αυτό το μετέωρο βήμα. Οι νέοι επιστήμονες σε αναπτυγμένες χώρες του εξωτερικού, αποκτούν τεχνογνωσία, επαγγελματική εμπειρία και γνωριμίες που θα τους καταστήσουν χρησιμότατους στην χώρα μας.
Να φύγουν αυτοί που μας έφτασαν σε αυτό το σημείο
Εν κατακλείδι, θα πρότεινα με…ευγένεια, σε όσους πολιτικούς μας έφτασαν σε αυτό το σημείο, σε όσους οσφυοκάμπτες λύγισαν μπροστά στα θεωρητικά διλήμματα της ΤΡΟΊΚΑ εξαθλιώνοντας τον ελληνικό λαό αναγκάζοντάς τον να ξενιτευτεί, να φύγουν αυτοί και όχι οι φερέλπιδες νέοι πτυχιούχοι. Αυτοί που με τις ανθελληνικές και αντιλαϊκές πολιτικές τους μας έχουν φτάσει σε αυτό το σημείο. Τόσα χρόνια ψέματα, προδοσία, μπινιά στο πελατειακό κράτος που λέγεται Ελλάς, καταλύοντας κάθε έννοια δημοκρατίας και αξιοπρέπειας. Χωρίς ίχνος πατριωτισμού, και σεβασμού προς τον ελληνικό λαό, έπαιζαν τις μαριονέτες των κραταιών, δημιουργώντας τη νέα τάξη πραγμάτων, όπου οι τραπεζίτες θα κάνουν κουμάντο. Στραγγαλίζουν μια χώρα και ένα λαό χωρίς έλεος, χωρίς συνείδηση. Να φύγετε λοιπόν κύριοι ….Η πόρτα είναι ανοικτή και τα σκυλιά δεμένα …Κάντε επιτέλους και κάτι καλό… Αφήνοντάς μας να αναγεννηθούμε από τις στάχτες μας….
Πηγή: ithesis, Ενωμένη Ρωμηοσύνη
