Το Αιγαίο Πέλαγος έχει μετατραπεί τελευταία, κυριολεκτικά και μεταφορικά, σε θάλασσα ναυαγίων. Κάθε μέρα και ένα ναυάγιο με πολλά θύματα, ιδίως μικρά παιδιά, αφού οι ναυαγοί λαθρομετανάστες έκαναν το λάθος (;), αντί να προτιμήσουν ασφαλή χερσαία μονοπάτια σε γειτονικές ομόθρησκες και ιδίου πολιτισμού χώρες, όπως είναι π.χ. η Σαουδική Αραβία, στοιβάχτηκαν σε ένα πλεούμενο φέρετρο (η άλλη ονομασία του φουσκωτού), για να έλθουν στην Ελλάδα αψηφώντας τους κινδύνους της θάλασσας. Δεν είναι του παρόντος η ενασχόληση με το ζήτημα της ευθύνης των μεγάλων που κυβερνούν τον κόσμο, οι οποίοι με τις εγκληματικές πράξεις ή παραλείψεις τους ανάγκασαν αυτούς τους ανθρώπους να εγκαταλείψουν τις εστίες τους, επειδή δεν μπορούσαν να απολαύσουν εκεί ένα πιάτο φαΐ χωρίς την οσμή της μπαρούτης ή μια θωριά ουρανό χωρίς τη θέα της οβίδας πάνω από τα κεφάλια τους.
Άσχετα από την ιδιότητα, υπό την οποία έρχονται στην πατρίδα μας οι λαθρομετανάστες, αν δηλ. έρχονται ως διαβάτες που θέλουν να συνεχίσουν το ταξίδι τους παρά πέρα, ή εάν έρχονται (χωρίς να ρωτήσουν κανένα) για μετεγκατάσταση στην Ελλάδα, εμείς έχουμε ηθικό και ανθρώπινο χρέος να τους προσφέρουμε τη στοιχειώδη βοήθεια που χρειάζονται: τροφή, ένδυση ή μια γωνιά να ξαποστάσουν. Πρόσκαιρα όμως σε κάθε περίπτωση, όχι μόνιμα. Ο ελληνικός λαός από καταβολής Ελληνισμού είναι φιλόξενος λαός. Στην αρχαιότητα τους ξένους τους προστάτευε στον τόπο μας ο Ξένιος Δίας, ενώ στη σημερινή εποχή τους σκέπει (ακόμη και όσους δεν τον πιστεύουν ή τον μισούν) ο λόγος του Χριστού, του Θεού της Αγάπης, που θεωρεί τέκνα της Βασιλείας των Ουρανών εκείνους που ανοίγουν την αγκαλιά τους στους ξένους, όποιοι κι’ αν είναι αυτοί: «Ξένος ήμην και συνηγάγετέ με» (Ματθ. κε 35).
Βέβαια εκείνοι που έρχονται, για να εγκατασταθούν μόνιμα στην Ελλάδα παρά τη θέλησή μας, εκτός από την ιδιότητα του ξένου, έχουν επί πλέον και την ιδιότητα του εισβολέα. Και τους εισβολείς πρέπει να τους αντιμετωπίζει κάποιος με τον τρόπο που τους ταιριάζει. Στην προκειμένη δηλ. περίπτωση με απέλαση μετά την πρόσκαιρη φιλοξενία τους.
Η ανεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση απειλεί να παρασύρει στο βυθό του Αιγαίου το εθνικό μας «σκάφος», το οποίο, παρά τους κλυδωνισμούς που κατά καιρούς υπέστη, διατήρησε τη μοναδικότητα που το διακρίνει και διαπλέει με αυτή τους ωκεανούς της ιστορίας 4 και πλέον χιλιετίες. Στις μέρες μας το «σκάφος» αυτό έχει πάρει επικίνδυνη κλίση από τα «ρήγματα» που συνεχώς δημιουργούνται σε αυτό. «Βουλιάζουμε» οικονομικά, «βουλιάζουμε» δημογραφικά, «βουλιάζουμε» στη διαφθορά και σε πολλά άλλα θέματα του εθνικού μας βίου. Εάν προστεθεί και το «ρήγμα» της λαθρομετανάστευσης με τους τεράστιους και δυσβάσταχτους όγκους που αυτή κουβαλάει μέσα στο «σκάφος», δεν υπάρχει καμιά ελπίδα σωτηρίας του Ελληνικού Έθνους. Θα έχει σίγουρα την τύχη του «Τιτανικού». Και δεν ωφελεί να ψάχνουμε ύστερα να βρούμε, ποιος φταίει περισσότερο ή λιγότερο για το ναυάγιο. Σημασία έχει να φροντίσουμε, όσο είναι καιρός ακόμη, να μη βυθιστεί το «σκάφος».
Προς τον σκοπό αυτό είναι επιβεβλημένη πρωτίστως η άμεση αποστασιοποίησή μας από την επίσημη γραμμή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πρέπει να υπογραμμισθεί με έμφαση στα αρμόδια όργανα των Βρυξελλών ότι η λαθρομετανάστευση θέτει ζήτημα εθνικής επιβίωσης της χώρας μας και δεν είμαστε διατεθειμένοι να την ανεχθούμε άλλο. Ας βάλουν κάτω τους αριθμούς οι κυβερνώντες και τότε θα δουν, πού πάμε και γιατί δεν έχουμε την δυνατότητα να δεχθούμε άλλους λαθρομετανάστες, έστω κι’ αν ορισμένοι από αυτούς είναι αληθινοί πρόσφυγες. Επικαλούμενοι λοιπόν την Ευρωπαϊκή Συνθήκη πρέπει να απαιτήσουμε την εξαίρεσή μας από την ακολουθούμενη ευρωπαϊκή πολιτική στο ζήτημα της λαθρομετανάστευσης. Το έχουν ήδη πράξει η Ουγγαρία, η Σλοβακία και η Τσεχία (τελευταία προστέθηκε και η Σλοβενία) που έκλεισαν τα σύνορά τους στους λαθρομετανάστες, μολονότι δεν αντιμετωπίζουν το πρόβλημα με τόση οξύτητα, όπως εμείς.
Το πρόβλημα με τους λαθρομετανάστες διαιωνίζεται, διότι οι ιθύνοντες της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν έχουν αντιληφθεί, δυστυχώς, ποιος κινεί τα «νήματα» στην από κει μεριά του Αιγαίου. Έφτασαν μάλιστα οι ευρωπαίοι εταίροι μας στο σημείο να προσφέρουν εντελώς επιπόλαια 3 δισεκατομμύρια ευρώ στην Τουρκία, για να συνεργαστεί μαζί μας στο ζήτημα της αναχαίτισης των λαθρομεταναστών! Αντί να της επιβάλουν κυρώσεις για την μεθοδευμένη προώθηση μουσουλμανικών πληθυσμών στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, την πληρώνουν κιόλας από πάνω! Πόση λογική ή πόση αφέλεια έχει μέσα της η πρόταση εκείνου που ζητάει τη συνεργασία του θηρευτή με το θήραμα ή του αρπαχτικού με τη λεία του;
Εάν θέλει η Ευρωπαϊκή Ένωση να πάψει η τραγικά λαθεμένη πολιτική της στο ζήτημα της λαθρομετανάστευσης να λειτουργεί ως «μετασχηματιστής» ανασφάλειας για τους ευρωπαίους πολίτες, οφείλει να κάνει κάτι πολύ απλό: Να προσφέρει, εκτός των άλλων κινήτρων, τα σχετικά ποσά στην Τουρκία υπό τον όρο ότι όχι μόνο θα ασκεί αποτελεσματικότερο έλεγχο στα δικά της παράλια, αλλά και δεν θα προβάλλει βέτο στην άμεση επαναπροώθηση από την Ελλάδα στα τουρκικά παράλια των λαθρομεταναστών εκείνων, οι οποίοι παρά την ταυτοποίησή τους στην Τουρκία κατάφεραν να διαπλεύσουν το Αιγαίο και να φτάσουν σε κάποια ελληνική ακτή. Από τη στάση της Τουρκίας στην προσφορά αυτή θα φανεί καθαρά το «τοπίο» που σήμερα καλύπτεται από «ομίχλη» και θα ανοίξουν οι δρόμοι για την οριστική επίλυση του προβλήματος. Είναι όμως ανάγκη να υπογραμμισθεί εδώ ότι τα χρήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν μπορούν να έχουν άλλη αποστολή παρά μόνο την κάλυψη των δαπανών της σύλληψης και της χερσαίας ή ατμοπλοϊκής μεταφοράς των λαθρομεταναστών από την Ελλάδα στην Τουρκία και από κει σε άλλες ασφαλείς μουσουλμανικές χώρες (Σαουδική Αραβία, Κουβέϊτ, Εμιράτα κλπ.). Αν δεν θέλει να τους δεχθεί η μουσουλμανική Ανατολή, γιατί πρέπει να τους υποστεί, ξένο σώμα μέσα της, η χριστιανική Δύση;
Όσο για μας, είναι εφιαλτικά τα στατιστικά στοιχεία για τη λαθρομετανάστευση στη χώρα μας (βλ. σχετ. ρεπορτάζ στα «Νεα» της 5.7.2014): Τουλάχιστον 350-500 περίπου λαθρομετανάστες (ένα ολόκληρο χωριό!) εισέρχονται καθημερινά στην Ελλάδα από την απέναντι μεριά του Αιγαίου, για να προστεθούν στα τρία τόσα εκατομμύρια των ήδη ευρισκομένων στη χώρα λαθρομεταναστών, ενώ ταυτόχρονα 350 περίπου Ελληνόπουλα, νέοι ιδίως επιστήμονες, μεταναστεύουν επίσης καθημερινά στην Αυστραλία, στην Αμερική, στον Καναδά ή σε άλλες χώρες, για να γλιτώσουν από τον κανιβαλισμό της πατρίδας τους, η οποία μεταστοιχειωμένη σε σύγχρονο Κρόνο έχει μάθει, όπως και εκείνος, να «τρώει» τα παιδιά της.
Τι προοπτική εθνικής επιβίωσης έχει μια μικρή και συνεχώς γηράσκουσα χώρα σαν τη δική μας, όταν αναγκάζεται να υποβληθεί σε μια τέτοια δημογραφική «αφαιμαξομετάγγιση»;
Το ερώτημα έχει πολλούς αποδέκτες και κατά πρώτο λόγο βέβαια τους αιθεροβάμονες βουλευτές και τα στελέχη της συμπολίτευσης ή άλλους συμπλέοντες με αυτούς, που έχουν αναγάγει σε έμβλημα της σχετικής πολιτικής τους το κακώς εννοούμενο και χείριστα εφαρμοζόμενο διεθνιστικό σύνθημα: «μετανάστες, αδέλφια μας». Παραβλέπουν αυτοί οι άκριτα διεθνιστές εθνοπατέρες μας ότι η αδελφοσύνη, που πρέπει ασφαλώς να υπάρχει μεταξύ των λαών, μπορεί να εκδηλωθεί με πολλούς άλλους τρόπους και όχι με αυτόν τον συγκεκριμένο τρόπο που προσπαθούν να μας επιβάλουν οι «εισβολείς» λαθρομετανάστες, ενεργούμενα άλλων, θύτες και θύματα μαζί, διότι έτσι το ελληνικό έθνος χάνει την ιδιοπροσωπία του. Μετατρέπεται δηλ. από μοναδικό «πετράδι» που είναι μέσα στην ιστορία της ανθρωπότητας σε μια απλή «ψηφίδα» του μωσαϊκού της πολύ-πολιτισμικότητας ή με άλλα λόγια σε ένα «χυλό» μέσα στο «μίξερ» της παγκοσμιοποίησης, ώστε να πάψει πια να είναι αυτό που ανέκαθεν εκπροσωπούσε: το πνεύμα δηλ. της αντίστασης στα σχέδια των μεγάλων.
Πριν επιχειρήσει να απαντήσει κάποιος στο πιο πάνω ερώτημα έτοιμος να κολλήσει «ταμπέλλες» σε όσους διατυπώνουν τους σχετικούς προβληματισμούς, πρέπει προηγουμένως να λάβει σοβαρά υπ’ όψη του μ.ά. τα ακόλουθα, διόλου άσχετα μεταξύ τους, αδιαμφισβήτητα γεγονότα:
1) Την πασίγνωστη συνταγή του Κίσσιντζερ για την εξαφάνιση του Ελληνισμού.
2) Την προ εικοσαετίας περίπου δήλωση του τότε Τούρκου Πρωθυπουργού Τουργκούτ Οζάλ ότι η Τουρκία δεν θα χρειαστεί να πολεμήσει ξανά με την Ελλάδα, διότι έχει σχέδια να την καταλάβει με άλλο τρόπο.
3) Την δημοσιευθείσα στον τουρκικό τύπο δήλωση-προτροπή του Αρχηγού του Τουρκικού Λιμενικού Σώματος προς τους Τούρκους διακινητές να συνεχίσουν να προωθούν μουσουλμάνους λαθρομετανάστες στην Ελλάδα, διότι έτσι εκπληρώνουν το χρέος τους απέναντι στην πατρίδα (!) (βλ. σχετικό ρεπορτάζ Κ. Χαρδαβέλα στη Real News της 11.5.2014), καθώς και την παράλληλη δράση της Jitem (Υπηρεσίας της Τουρκικής Στρατο-Χωροφυλακής) (βλ. τουρκική επιθεώρηση Aksyon, τευχ. 1000/3. 2.2014).
4) Τον αναρτημένο στο διαδίκτυο χάρτη του Ισλαμικού Χαλιφάτου, που θεωρεί από τώρα μουσουλμανική χώρα την Ελλάδα, της οποίας οι κάτοικοι θα υποχρεωθούν να ακολουθήσουν την ισλαμική ορθοδοξία του τζιχάντ, δηλ. τον «ιερό πόλεμο» εναντίον των απίστων Χριστιανών (βλ. σχετικό ρεπορτάζ στο ΘΕΜΑ της 7.9.2014). Και 5) Το γεγονός ότι το 98% και πλέον των λαθρομεταναστών, που προωθεί η Τουρκία στην Ελλάδα είναι Αφγανο-Πακιστανοί ή Μεσανατολίτες και Αφρικανοί αδελφοί μουσουλμάνοι!!!
Όποιος δεν βλέπει τον γκρεμό, δεν είναι άξιος να κρατάει τιμόνι, ιδίως όταν αυτό καθορίζει τη μοίρα ενός ολόκληρου Έθνους.
Και για να μιλήσουμε πιο συγκεκριμένα με αριθμούς. Πριν από λίγα χρόνια οι μουσουλμάνοι στην Ελλάδα αντιπροσώπευαν κάτι λιγότερο από 1%, όσος δηλ. είναι ο μουσουλμανικός πληθυσμός της Θράκης. Σήμερα το ποσοστό αυτό είναι 25% περίπου με σταθερή αυξητική τάση κάθε χρόνο, αφού κάθε κύμα του Αιγαίου φέρνει στα ελληνικά παράλια και ένα σκάφος κατάφορτο από μουσουλμάνους λαθρομετανάστες, που εισέρχονται ανενόχλητοι εντός των τειχών από την θαλασσινή αυτή τη φορά «κερκόπορτα».
Τα σενάρια (που δεν είναι επιστημονικής φαντασίας) και οι αριθμοί για την εξέλιξη των πραγμάτων στην Ελλάδα υπό αυτές τις συνθήκες προκαλούν συνοφρύωση σε κάθε εθνικώς γρηγορούσα συνείδηση. Με δεδομένη την ατεκνία ή υπογεννητικότητα των Ελλήνων (βλ. πρόσφατη στατιστική σε ΜΜΕ της 1.10.2015 που δείχνει ότι μειωθήκαμε το 2015 κατά 21.500 ψυχές) & με επίσης δεδομένη την πολυτεκνία των μουσουλμάνων που είναι επιταγή της θρησκείας τους (βλ. εικόνες απόβασης των λαθρομεταναστών στην Ελλάδα: δυο-τρία κουτσούβελα στα χέρια, ένα στην κοιλιά της μητέρας και έπεται συνέχεια), σε μερικές δεκάδες χρόνια, λένε οι σχετικές εκτιμήσεις, που είδαν κατ’ επανάληψη το φως της δημοσιότητας στα ΜΜΕ, θα έχουν αντιστραφεί εντελώς τα πράγματα στην Ελλάδα.
Οι μουσουλμάνοι μετανάστες θα ανέρχονται σε 15.000.000 περίπου (3 εκατ. που είναι ήδη εδώ επί 3-5 παιδιά ο καθένας συν όσοι άλλοι θα έχουν έλθει), ενώ οι αυτόχθονες Έλληνες σε 3.000.000 περίπου (!) με την προϋπόθεση βέβαια ότι δεν θα τους έχουν περάσει από λεπίδι οι «ικέτες φιλοξενίας», που θα έχουν γίνει εν τω μεταξύ νέοι αφεντάδες στον τόπο. Η εκδοχή αυτή δεν είναι υπερβολική, εάν ληφθεί υπ’ όψη ότι ο Ελληνισμός έχει γνωρίσει πολλές φορές την κόψη της μουσουλμανικής μάχαιρας στο λαιμό του – παρά τις αντίθετες ανιστόρητες και προκλητικές δηλώσεις του ανεκδιήγητου κ. Φίλη, Υπουργού Εθνικής Παιδείας & Θρησκευμάτων, παρακαλώ (!), ο οποίος όλα τα σπουδαία θέματα (θρησκευτική πίστη των Ελλήνων, εθνική ιστορική μνήμη και φροντιστηριακές δαπάνες των γονέων για μια ξένη γλώσσα ή καλύτερη μόρφωση των παιδιών τους) τα βλέπει ως πενταροδεκάρες.
Όπως και να έχει πάντως το πράγμα, η εξαφάνιση του Ελληνισμού, με ή χωρίς λεπίδι από τους μουσουλμάνους επιδρομείς, είναι προδιαγεγραμμένη από την ακολουθούμενη πολιτική στο ζήτημα της λαθρομετανάστευσης. Καλά είναι λοιπόν τα σωσίβια στους ναυαγούς λαθρομετανάστες. Πρωτίστως όμως και κατεπειγόντως χρειάζεται σωσίβιο το Έθνος που ζητεί απεγνωσμένα βοήθεια για την επιβίωσή του.
16.12.2015
Άρθρο του Αλεξάνδρου Π. Κωστάρα καθηγητή Πανεπιστημίου Θράκης
Πηγή: Χρόνος
