1. Μετά την αντίσταση κατά των Γερμανών, ήρθε και η Διαταγή για συνθηκολόγηση. Ο Διοικητής αναγκάστηκε να πειθαρχήσει και, όπως γράφει, συνέβη το έξης:

«Συνεκέντρωσα τούς υπερασπιστές τού οχυρού και τούς ανέπτυξα ποία είναι ή κατάστασης και ποία ή διαταγή του Στρατηγού.»

Μόλις άκουσαν την Διαταγή άρχισαν όλοι νά διαμαρτύρονται με τα έξής λόγια:

«Δεν πάμε πουθενά, εδώ είναι το σπίτι μας, εδώ είναι ή Ελλάδα μας και θα την υπερασπίσουμε με τη ζωή μας!... Η ζωή δεν έχει καμία αξία, χωρίς την ελευθέρια.»

Τούς άφησα νά ειπούν και νά εκτονωθούν και τελικά δέχθηκαν να εγκα-ταλείψουμε το οχυρό...

Ανεβήκαμε στην επιφάνεια τού οχυρού με τον οπλισμό μας, τραγουδήσαμε τον 'ΕΘνικό μας Ύμνo και πυροβολήσαμε τρεις φορές στον αέρα για νά χαιρετήσουμε τούς νεκρούς μας και νά τούς υποσχεθούμε ότι θα εκδικηθούμε...

Οι Γερμανοί μάς τίμησαν για την αντίστασή μας και επέτρεψαν στους Έλληνες αξιωματικούς νά φέρουν τα πιστόλια τους. Ο Γερμανός Στρατηγός με ερώτησε αν οι υπερασπισταί τού 'Οχυρού ήσαν Σπαρτιάται. Τού απήντησα ότι ήσαν από όλη την Ελλάδα. Στράφηκε τότε προς τούς Επιτελείς του ο Γερμανός και είπε:

«Έτσι εξηγείται το μεγαλείο τής αντιστάσεως των 'Οχυρών. Όλoι οι Έλληνες πολεμούν σαν τούς Σπαρτιάτες.»

Για μία ακόμη φορά δίδαξαν οι Έλληνες τον κόσμο τι σημαίνει Ηρωισμός και ότι :

η μεγαλοσύνη στα Έθνη , δε μετριέται με το στρέμμα με τής καρδιάς το πύρωμα μετριέται και με αίμα!