Τη δεκαετία του 2000, το ΡΚΚ αποφάσισε να δημιουργήσει την ΚCK (Koma Ciwaken Kurdistan/Ένωση Κοινοτήτων Κουρδιστάν) με σκοπό να πολιτικοποιήσει το προφίλ του και να προβάλλει την παρουσία του τόσο στο εσωτερικό της Τουρκίας όσο και διεθνώς. Παράλληλα, με τον τρόπο αυτό οι Κούρδοι έθεσαν ως στόχο να μεταφέρουν τον αγώνα τους στα αστικά κέντρα, δημιουργώντας διάφορες δομές οργάνωσης και παρέμβασης, προκειμένου να αντιμετωπίσουν τόσο τη μείωση των ανταρτών που οφειλόταν στην κόπωση που είχε δημιουργήσει ο μακροχρόνιος αγώνας στα βουνά, όσο και τη νέα στρατηγική της κυβέρνησης Erdoğan. Σημειωτέον ότι, ο Τούρκος πρωθυπουργός με τους κοινωνικο-οικονομικούς, κοινωνικο-πολιτιστικούς, διπλωματικούς και στρατιωτικούς ελιγμούς του είχε δύο στόχους: πρώτον να απομονώσει το απελευθερωτικό κίνημα των Κούρδων σε διεθνές επίπεδο και να το παρουσιάσει ως μια τρομοκρατική οργάνωση που τορπίλιζε κάθε δημοκρατική διαδικασία επίλυσης του κουρδικού προβλήματος. Και δεύτερον, να καταδείξει στις Βρυξέλες ότι υλοποιεί τις προϋποθέσεις που είχαν τεθεί προκειμένου να συνεχιστεί η ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας.
Μετά τις εκλογές της 7ης Ιουνίου 2015, η αντιπαλότητα που επέλεξε το δίδυμο Erdoğan-Davutoğlu με τους Κούρδους είχε πολωτικά χαρακτηριστικά, οδήγησε τη χώρα σε ένα περιβάλλον ολοκληρωτικού πολέμου, το οποίο συνεχίζεται μέχρι σήμερα και είναι η βασική αιτία που περισσότεροι από 150.000 Κούρδοι της νοτιοανατολικής Τουρκίας εγκατέλειψαν τα σπίτια τους και είναι εσωτερικοί μετανάστες, λόγω των επιχειρήσεων που διεξάγουν οι τουρκικές δυνάμεις ασφαλείας στις εν λόγω περιοχές.
Επιπλέον, η τουρκική στρατηγική για το ΡΚΚ έχει ως στόχο να μετατρέψει σε πλεονεκτήματα, υπέρ αυτής, τα τρωτά σημεία των Κούρδων ανταρτών, χρησιμοποιώντας κατασταλτικά, ψυχολογικά και διπλωματικά μέτρα. Πρώτον, με τα κατασταλτικά μέτρα οι Τούρκοι προσβάλουν το σύστημα διοίκησης και λογιστικής υποστήριξης του ΡΚΚ τόσο εντός της τουρκικής επικράτειας όσο και εντός του βορείου Ιράκ, προκείμενου να αποδιοργανώσουν πλήρως τις ανταρτικές δομές. Δεύτερον, τα ψυχολογικά μέτρα έχουν να κάνουν με τη επικήρυξη ηγετικών στελεχών του ΡΚΚ, την ποινικοποίηση Κούρδων πολιτικών, τις δολοφονίες προβεβλημένων Κούρδων, την προσπάθεια χειραγώγησης του τοπικού πληθυσμού για την αποτροπή μιας ενδεχόμενης πολιτικής απειθαρχίας, την καταπάτηση της ελευθερίας του τύπου και την προβολή του ΡΚΚ ως μιας τρομοκρατικής οργάνωσης, η οποία δεν αναγνωρίζει την κυριαρχία του κουρδικού κόμματος HDP και έχει σαν σκοπό οι Κούρδοι να απορρίψουν το Ισλάμ και να γίνουν άθεοι. Και τρίτον, τα διπλωματικά μέτρα, τα οποία έχουν ως στόχο είτε την ανοχή είτε τη νομιμοποίηση από τη διεθνή κοινότητα των τουρκικών επιθετικών επιχειρήσεων εναντίον του ΡΚΚ.
Τέλος, σε ό,τι έχει να κάνει με την επιδίωξη της Άγκυρας να συνεχίσει το ΡΚΚ να θεωρείται ως τρομοκρατική οργάνωση, το ακόλουθο άρθρο της τουρκικής εφημερίδας Yeni Safak είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικό.
«Το PKK πρέπει να παραμείνει στη λίστα τρομοκρατικών οργανώσεων»
H εισηγητής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την Τουρκία, Kati Piri, δήλωσε ότι το PKK (Κουρδικό Εργατικό Κόμμα) πρέπει να παραμείνει στη λίστα τρομοκρατικών οργανώσεων.
«Σε αυτό το σημείο, προτεραιότητα πρέπει να είναι η άμεση κατάπαυση του πυρός», δήλωσε η κ.Piri στο Πρακτορείο ειδήσεων Anadolu, την Πέμπτη 04/02/2016.
«Το PKK βρίσκεται στην λίστα τρομοκρατικών οργανώσεων της Ε.Ε. και θεωρώ ότι δεν θα ήταν σωστή μια αφαίρεση από τη λίστα, τη στιγμή που εμπλέκεται σε θανατηφόρες επιθέσεις.»
Τα σχόλια της Piri, έρχονται μετά από την αποτυχία της «διαδικασίας επίλυσης», ως αποτέλεσμα των πρόσφατων δολοφονιών αστυνομικών και στρατιωτών στην Τουρκία από το PKK.
«Καταδικάζω την επιστροφή στη βία από το PKK και τις επιθέσεις στις δυνάμεις ασφαλείας και στους αμάχους. Τα οδοφράγματα και τα χαρακώματα είναι ανεπίτρεπτα».
Αυτό που είναι κοινώς γνωστό στην Τουρκία ως «διαδικασία επίλυσης» στοχεύει στον τερματισμό μιας τριανταετούς σύγκρουσης μεταξύ της Τουρκίας και του PΚΚ, οργάνωσης η οποία θεωρείται τρομοκρατική από την Τουρκία, την Ε.Ε. και τις Η.Π.Α.
Ξεκίνησε το 2013 αλλά αναβλήθηκε αφού ξαναξέσπασε βία το περασμένο έτος.
Πηγή: Μεσογειακό Κέντρο Στρατηγικής Ανάλυσης και Πληροφοριών, Αβέρωφ
