Και να λοιπόν που φτάσαμε και στο αδιανόητο. Στην πλήρη κατάλυση του Συντάγματος, στην αυτοαναίρεση της κυβέρνησης από τις υποχρεώσεις και τα καθήκοντά της, στην κατάργηση του κυβερνητικού συμβουλίου, αλλά και του Κοινοβουλίου. Αυτό ψήφισαν, εν ολίγοις και συν τοις άλλοις οι «περιλάλητοι δημοκράτες και τα λοιπά φληναφήματα που αποτελούν την ραχοκοκαλιά της σύγχρονης πολιτικής αλήτ.
Με ένα νόμο κι ένα άρθρο, με 7.000 σελίδες (έπονται και άλλες) τελείωσαν την Ελλάδα οι ληστοσυμμορίτες που απολαμβάνουν την αισχρή εξουσία τους, καταπατώντας το σύνολο των πολιτικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Ελλήνων πολιτών, διαλύοντας το Σύνταγμα της χώρας η οποία μετατρέπεται και επισήμως σε χώρο, όπου τα πάντα δεν πωλούνται αλλά… χαρίζονται, με αντάλλαγμα μερικούς ακόμη μήνες ακόμη στην εξουσία των πλέον επικίνδυνων τυχοδιωκτών που πέρασαν ποτέ από αυτή την χώρα.
Και πήγαν σήμερα και ξανακαθίσαν στα γραφεία τους, στις ματωμένες τους καρέκλες, χωρίς την δικαιολογία, πια, πως κάτι κάνουν… Και δεν φεύγουν, γιατί όλα τα κάνανε για τις καρέκλες, το χρήμα και το «χάδι» του αφεντικού τους…
Αδιαφορώντας για την επόμενη ημέρα και την ιστορική τους καταγραφή (φαίνεται πως είναι πεπεισμένοι ότι τα αφεντικά τους θα τους διασώσουν), τιποτένιοι ριψάσπιδες επέλεξαν να τελειώσουν με την παρτίδα τους, καταστρέφοντας την πατρίδα μας, η οποία τελεί υπό επίσημη κατοχή μετά τον ένα νόμο και ένα άρθρο που οι αισχροί ψηφίσαν. Και δώσανε μεστοί ικανοποίησης οι πόρνες της εξουσίας την Ελλάδα ως αντικείμενο προς εκμετάλλευση στους νεοναζί, τους τοκογλύφους και τους απατεώνες όλου του κόσμου. Ενενήντα εννέα χρόνια επίσημης κατοχής, με δικαίωμα ανανέωσης εκ μέρους της διεθνούς συμμορίας…, υπογράφοντας μάλιστα πως αυτό το αίσχος είναι δικής τους… έμπνευσης…!
Ίσως κάποιοι να μην έχουν καταλάβει, ακόμη, πως από σήμερα δεν έχουν σπίτι, δεν έχουν περιουσία, δεν έχουν τίποτε. Δεν έχουν ούτε τάφο να ταφούν, αφού όλα πρόκειται να πωληθούν για να γεμίσουν τα ταμεία τους οι «φίλοι», οι «εταίροι» και οι «σύμμαχοί» μας, με την ψήφο και την υπογραφή των «αριστερών δημοκρατών» και ολετήρων.
Ίσως κάποιοι να μην κατάλαβαν, ακόμη, πως οι ζωές των ίδιων και των παιδιών τους μπήκανε στους πάγκους των διεθνών εμπόρων, για να μπορέσουν να παρατείνουν την εξουσία τους και τον μύθο τους οι άθλιοι και οι τιποτένιοι.
Ίσως κάποιοι να μην κατάλαβαν, ακόμη, πως οι έπεσαν οι μάσκες των τοιούτων που έκλεψαν και εμπορεύτηκαν την δική μας ζωή, την δική μας πατρίδα… Έπεσαν οι μάσκες και φάνηκαν τώρα ποιοι δειλοί πολεμούσαν αυτή την ευλογημένη χώρα.
Κι ήρθε η ώρα να σηκωθούμε.
Να βαδίσουμε προς τα πάνω τους…
Να περάσουμε από πάνω τους…
Για να συναντήσουμε και να τακτοποιήσουμε τους λογαριασμούς μας με τα αφεντικά τους…
Επειδή τίποτε άλλο δεν μας μένει πια να κάνουμε αν θέλουμε να ζήσουμε και να πεθάνουμε λεύτεροι. Γιατί τον άνθρωπο ο Θεός τον έπλασε λεύτερο και όχι δούλο. Και οι βουλές του Πλάστη μας είναι αιώνιες και ισχυρότερες των δαιμόνων που γέμισαν τον ουρανό της πατρίδας μας σπρώχνοντάς μας μακριά Του και στην απελπισία.
Ετούτη η ράτσα φτιάχτηκε για να χορεύει με τους αγγέλους στ’ άστρα…
Ετούτος ο λαός φτιάχτηκε για να τον σέβεται κι ο Χάρος…
Όλοι εμείς γεννηθήκαμε για να σπάμε τις αλυσίδες και να δείχνουμε τον τρόπο και τον δρόμο της αιώνιας ζωής…
Όσοι δεν μπορούν, κακό δεν είναι, να μεριάσουν και να σωπάσουν…
Κι όσοι μπορούν να σταθούν απέναντι στους δαίμονες ας ετοιμάζονται για το ύστατο προσκλητήριο…
Γιατί ο δικός μας αγώνας, η δική μας μάχη, τώρα αρχίζει…
Πηγή: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους, Αβέρωφ
