Δεν γνωρίζω πόσοι από εσάς παρακολουθήσατε την επίσκεψη αυτή, αλλά λόγω προσωπικού ενδιαφέροντος αφιέρωσα αρκετό χρόνο στην παρακολούθηση της. Τα παρακάτω απορρέουν ως εντυπώσεις των όσων παρατήρησα στις λεπτομέρειες τους. Πρόσωπα, κινήσεις, εκφράσεις, πρωταγωνιστές, παρατρεχάμενοι κ.ά. Και παρόλο που σε αυτές τις περιπτώσεις όλα είναι στημένα τις πιο πολλές φορές, ωστόσο η αλήθεια καταφέρνει πάντα να ξεφεύγει απ’ το πρωτόκολλο, αποκαλύπτοντας υπό τη μορφή σημειολογίας τις πιο κρυφές όψεις και διαθέσεις της.

Υπό τη μορφή προλόγου, λοιπόν, αν υποθέσουμε ότι ο πρόεδρος Ομπάμα θεωρείται ο νο 1 ισχυρός ηγέτης του πλανήτη, τότε ο πρόεδρος Πούτιν είναι αναμφισβήτητα ο νο 2. Αν και περί αυτού δεν είμαι βέβαιος, αν υπολογίσει κανείς τη μεγαλύτερη πολιτική δύναμη και τις αρμοδιότητες που κατέχει ο Ρώσος πρόεδρος στη χώρα του, σε σχέση με τον Αμερικανό. Πρόκειται για δύο διαφορετικά είδη δημοκρατιών.

Στην Αθήνα

Αυτός ο παγκόσμιος ηγέτης, ο Πούτιν, ήρθε προχθές στην Ελλάδα. Επίσημα για θρησκευτικούς λόγους, για να επισκεφθεί το Άγιον Όρος για τους εορτασμούς του χιλιόχρονου ρωσικού μοναχισμού. Η επίσκεψη του στην Αθήνα, ήταν μάλλον για το «παρεμπιπτόντως» και επί τη ευκαιρία κι όχι επί της ουσίας. Πράγμα που φάνηκε αρχικά στην υποδοχή του Ρώσου προέδρου στο αεροδρόμιο, όχι από τον πρωθυπουργό, αλλά από τον ΥΠΑΜ (υποβάθμιση χάριν των Αμερικανών και ας ειπώθηκαν δικαιολογίες). Στη συνέχεια και παρά την ανταλλαγή των συνηθισμένων φιλοφρονήσεων, η γλώσσα των σωμάτων έδειχνε ότι υπήρχε κάποιος πάγος και η παρουσία του στις συνεντεύξεις και στις συναντήσεις, όπου δεν έσκασε ούτε ένα χαμόγελο ήταν κάπως ψυχρή, καθώς μάλλον σκεφτόταν από μέσα του «άντε να τελειώνουμε». Και τα όσα είπαν; Τα περισσότερα ήταν λόγια του αέρα. Το ήξεραν και οι δύο. Ας μίλησαν πάλι για αγωγούς, για μεγαλόπνοα σχέδια κλπ, που δίχως την έγκριση των Αμερικανών, θα καταλήξουν όπως πάντα στις καλένδες. Ο Πούτιν γνωρίζει πλέον με ποιους έχει να κάνει και με ποιους συνομιλεί. Γνωρίζει ότι αυτοί, που ακόμα και για να κλάσουν παίρνουν την άδεια από τον θείο Σαμ και την θεία Μέρκελ, είναι ανίκανοι να χαράξουν ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική. Γνωρίζει πως οι έλληνες πολιτικοί είναι δουλάκια της Δύσης και ότι δεν πρόκειται ποτέ να εγκαταλείψουν τους χορηγούς της εξουσίας τους. Αυτοί, από την άλλη, γνωρίζουν ότι ο Πούτιν δεν πρόκειται να κάνει αυτά που λέει, εξαιτίας της δικής τους στάσης, αλλά τους φαίνεται καλό να πάρουν αν μπορούν και κάτι από την Ρωσία. Κυρίως τουρίστες και την άρση του εμπάργκο στα αγροτικά προϊόντα. Γι’ αυτό το λόγο, υπενθυμίζουν διαρκώς στους Ρώσους την κοινή ορθόδοξη πορεία μας και τα πόσα μας χρωστούν στον πνευματικό τομέα, κλαψουρίζοντας κι «εκβιάζοντας» την όποια βοήθεια της ομόδοξης υπερδύναμης. Όμως, αμέσως μετά, συνεχίζουν να γυαλίζουν ως λούστροι τις μπότες του ΝΑΤΟ. Φανταστείτε, τώρα, οι αριστεροί άθεοι της κυβέρνησης να πρέπει να χρησιμοποιούν την Ορθοδοξία ως δίαυλο προσέγγισης με τον Πούτιν και τους Ρώσους. Πως αλλάζουν οι καιροί! Ωστόσο, ο Ρώσος πρόεδρος φαίνεται να γνωρίζει πως όλα αυτά αφορούν μόνο το πολιτικό σύστημα κι όχι τους Έλληνες ως λαό. Σίγουρα είναι ενημερωμένος για τα συναισθήματα των απλών Ελλήνων προς το πρόσωπο του.

Στο Άγιον Όρος

Στον Άθω αποβιβάσθηκε ένας άλλος Πούτιν και οι κάμερες δεν λένε ψέματα. Με πρόσωπο χαρούμενο και με χαμόγελο αβίαστο, που καμία σύγκριση δεν είχε με τον Πούτιν στην Αθήνα. Και ποιον συνάντησε πρώτον από όλους στην προβλήτα και τον ασπάστηκε με εγκαρδιότητα; Μα τον Εφραίμ τον ηγούμενο της Βατοπαιδείου. Κι έπειτα στις Καρυές, ο νο 2 του πλανήτη, ένας Ορθόδοξος ηγέτης, ασπάστηκε και χαιρέτησε έναν-έναν και τους είκοσι ηγούμενους, αλλά και όλους τους πρωτεπιστάτες και μοναχούς, με ταπεινό τρόπο που δεν περιφρονούσε κανέναν. Έκανε επανειλημμένα τον σταυρό του με σωστό τρόπο (χωρίς να παίζει μπαγλαμαδάκι όπως οι δικοί μας), προσκύνησε με σεβασμό τα θεία και τις εικόνες, άναψε το κεράκι του, παρακολούθησε δίχως δυσφορία κι αδημονία την λειτουργία κι επέδειξε το αληθινό ορθόδοξο φρόνημα ενός προσκυνητή. Εικόνες ευσέβειας που τις είδαν στα πέρατα της γης.

Αυτός επαναλαμβάνω, ο νο 2 ηγέτης του πλανήτη, κάθισε ως είθισται πάντα για το τιμώμενο πρόσωπο στο μοναδικό επισκοπικό θρόνο του Πρωτάτου. Εν τούτοις, ο αρμόδιος υπάλληλος του ΥΠΕΞ είχε άλλη γνώμη, εφόσον έτσι θα μειωνόταν το κύρος του ΠτΔ Πρ. Παυλόπουλου που θα έπρεπε να κάτσει δίπλα στον Πούτιν σε απλό στασίδι. Ποιος; Ο πρόεδρος της Ζητουλάνδης σε στασίδι! Ο Πάκης μας! Αδύνατον! Πρότεινε τότε να φέρουν δύο όμοια καθίσματα, οι αγιορείτες φυσικά αρνήθηκαν, διαπληκτίστηκαν και στο τέλος ανακοίνωσαν στο ΥΠΕΞ ότι τον κήρυξαν ανεπιθύμητο! Να έρχεται δηλαδή ένας τέτοιος επισκέπτης στο σπίτι σου και να έχεις μόνο μια καλή πολυθρόνα να του προσφέρεις, κι εσύ ούτε χάριν της φιλοξενίας να μην του την παραχωρείς, αλλά να την διαπραγματεύεσαι, χάριν του δήθεν γοήτρου του τρύπιου σου σώβρακου! Αναρωτιέται κανείς, αν στην θέση του Πούτιν βρισκόταν π.χ ο Ομπάμα, ή ο Ολάντ, θα προέβαλε η ελληνική πλευρά μια τέτοια απαίτηση; Τελικά ο άθρονος Πάκης δεν πήγε στο Πρωτάτο, αλλά υποδέχθηκε αργότερα τον Πούτιν στην Ιερά Επιστασία. Έτσι, νομίζει ο ΠτΔ ότι έσωσε τελικά το καταρρακωμένο για άλλους λόγους προεδρικό του γόητρο. Όσον αφορά τον Πατριάρχη, τον αδελφό και καρντάση του Πάπα, έλαμψε δια της απουσίας του, μάλλον λόγω του φόρτου εργασίας στο μαγείρεμα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου!

Αυτός ο ισχυρός ηγέτης δείχνει ένα έντονα θρησκευτικό πρόσωπο, για το οποίο πολλά μπορεί να πει κανείς για το αν πρόκειται για ένα απλό προσωπείο, ή για μια αληθινή πίστη κι εμπειρία. Η σημειολογία πάντως, μέσα από τις πράξεις και τη συμπεριφορά έχει την αξία της. Ακόμη κι αν χρησιμοποιεί ο Πούτιν την Ορθοδοξία, είναι σίγουρο πως τον χρησιμοποιεί κι εκείνη. Όπως και το ότι του προσφέρει την ηθική βάση και το πνευματικό έρεισμα των αξιών, πάνω στα οποίο οικοδομεί εδώ και χρόνια την ιδεολογική του διαφοροποίηση και ταυτότητα, απέναντι στον παρακμασμένο ηθικά κόσμο της νεοφιλελεύθερης Δύσης και του υλιστικού πολιτισμού της. Με λίγα λόγια απέναντι στην Νέα Τάξη. Έτσι, δεν είναι τυχαίο, αλλά μάλλον αναμενόμενο, ότι τα δυτικά ΜΜΕ φρύαξαν και λασπολόγησαν γι’ αυτό το ορθόδοξο προσκύνημα του Πούτιν. Τον υποδέχθηκαν λέει στον Άγιον Όρος ως «σουπερσταρ»! Φυσικά, ότι δεν φτάνει η αλεπού τα βγάζει κρεμαστάρια. Όπως κι αν έχει, προβλέπω πως η αριστερή κυβέρνηση της αθεΐας, θα εντείνει τις προσπάθειες της να πλήξει την θρησκευτικότητα των Ελλήνων και την Ορθοδοξία, υπακούοντας στα κελεύσματα των υπεραντλαντικών αφεντικών της, οι οποίοι ελπίζουν πως με αυτό τον τρόπο θα μπορέσουν να διαρρήξουν τον πνευματικό και ψυχικό δεσμό των Ελλήνων με τους ομόδοξους τους Ρώσους και κατ΄ επέκταση την επιρροή της Ρωσίας επί της Ελλάδας. Η Ορθοδοξία στέκεται εμπόδιο και είναι εχθρός πολλών.

Πηγή: ΠΕΡΙ ΤΕΧΝΗΣ Ο ΛΟΓΟΣ, Αβέρωφ