Πέμπτη, 04 Δεκεκμβρίου 2008
http://www.antibaro.gr/articles/makedonia/1208-3sunedrio.html
Η σύγκληση του 3ου Εκτάκτου Συνεδρίου του ΚΚΕ (αναφέρουμε ότι ονομαζόταν ακόμη ΣΕΚΕ) είχε προγραμματιστεί να λάβει χώρα αμέσως μετά το 5ο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς (ΚΔ, Μόσχα 17/6-8/7/1924), στο οποίο είχε ληφθεί η ανθελληνική απόφαση, με εισήγηση των Βουλγάρων, ‘’περί ενιαίας και ανεξάρτητης Μακεδονίας και Θράκης’’. Την απόφαση απεδέχθησαν και οι μεταβάντες αντιπρόσωποι του ΚΚ Ελλάδας Παντελής Πουλιόπουλος και Σεραφείμ Μάξιμος, οι οποίοι ανέλαβαν να την μεταφέρουν στο ΣΕΚΕ-ΚΚΕ.
Κατά την επιστροφή τους ζήτησαν την άμεση αποδοχή και προπαγάνδηση της γραμμής της ΚΔ επί της Μακεδονίας και της Θράκης, αλλά συνήντησαν την πείσμονα αντίσταση και κατηγορηματική άρνηση δύο στελεχών: του Θωμά Αποστολίδη και του Γιάννη Κορδάτου. Τότε, η ηγεσία της ΚΔ απέστειλε στην Ελλάδα δύο αντιπροσώπους τον Ντιμίτρι Μανουήλσκι (ειδικός για τα βαλκανικά θέματα) και τον Ριχάρδο Σμέραλ (Γενικός Γραμματέας του ΚΚ Τσεχοσλοβακίας· του ισχυρότερου τότε ΚΚ στην Ευρώπη), οι οποίοι συγκάλεσαν το 3ο Εκτακτο Συνέδριο του ΣΕΚΕ-ΚΚΕ (26/11-3/12/1924).
Η συζήτηση πάνω στο εθνικό ζήτημα έγινε κατά την τέταρτη ημέρα του Συνεδρίου. Κύριοι απρόσωπα στη συζήτηση ήταν οι Μανουήλσκι, Αποστολίδης και Πουλιόπουλος. Ο εισηγητής του θέματος και ειδικός του ΣΕΚΕ Ελευθέριος Σταυρίδης βρισκόταν στην εξορία και έστειλε γραπτώς τη εισήγησή του, ενώ ο πιο αρμόδιος Γ. Κορδάτος απείχε αυτή την ημέρα από την συζήτηση. Οι σύνεδροι δεν γνώριζαν ή δεν αποτολμούσαν κάποια παρέμβαση. Έτσι, και στον τύπο και στην ουσία, η συζήτηση ήταν ένας μονόλογος του Μανουήλσκι, επαναλαμβανόμενος από τον Πουλιόπουλο, και διακοπτόμενος από τον πείσμονα Αποστολίδη. Τα επιχειρήματα του τελευταίου ήταν· α) με την εγκατάσταση των προσφύγων επαψε να υπάρχει μακεδονικός λαός, β) το ελληνικό κομμουνιστικό κίνημα ήταν ανέτοιμο για επανάσταση.
Τελικά, ελήφθη η απόφαση αποδοχής των ανθελληνικών συνθημάτων της ΚΔ και η καθαίρεση του μεν Αποστολίδη από Γραματέα, του δε Κορδάτου από μέλους. Ο νεοεκλεγείς Γραμματέας Π. Πουλιόπουλος άρχισε την προπαγάνδηση του συνθήματος επί του μακεδονικού διά ενυπόγραφων άρθρων του στον Ριζοσπάστη. Χαρακτηριστικό εξ αυτών στις 14/12/1924: «Το Μακεδονικό Ζήτημα» Συγχρόνως, το Συνέδριο αποφάσισε την μπολσεβικοποίηση του ΚΚΕ η οποία συνίστατο στη μετονομασία του ΣΕΚΕ σε ΚΚΕ, και στην οργάνωση του κόμματος βάσει των μπολσεβικικών αρχών οργάνωσης και λειτουργίας.
Παραθέτουμε τη σχετική περικοπή· «Ανεξαρτησία στη Μακεδονία και στη Θράκη: Η ντόπια κεφαλαιοκρατία (…) καταπιέζει τις εθνικές μειονότητες στη Μακεδονία και στη Θράκη. Η ελληνική πλουτοκρατία καταδυναστεύει ένα μέρος του μακεδονικού και θρακικού λαού. (…) Αν δεν συντρίψουμε τον εθνικό ζυγό της ντόπιας μπουρζουαζίας που βαρύνει στη Μακεδονία και στη Θράκη, δεν μπορούμε να τσακίσουμε τον κοινωνικό ζυγό της ίδιας μπουρζουαζίας που βαρύνει επάνω σ’ εμάς».
